Morgunblaðið - 24.08.1993, Blaðsíða 41

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 24. ÁGÚST 1993
41
elst Sigurður upp í fjörmiklum
systkinahópi.
Að barnaskólanámi loknu sest
hann I Gagnfræðaskóla Reykvík-
inga, sem þá var í Iðnskólahúsinu
við Tjörnina. Þar lenti Sigurður í
bekk með undirrituðum og mörgum
ágætum unglingum. Ég nefni tvo,
Ingólf Ágústsson og Rögnvald,
nafna minn Þorkelsson, en við
mynduðum vinahóp, sem var mikið
saman alveg til stúdentsprófs. Sig-
urður hafði að mínum dómi ótví-
rætt forustu í hópnum þótt aldrei
væri á slíkt minnst og ekki um það
hugsað. Öll heimili þessa vinahóps
stóðu okkur opin, en mest sóttum
við til Ingólfs því hann átti heima
inn við Elliðaár. Faðir hans var
stöðvartjóri í Rafstöðinni þar og
stöðin, og reyndar Elliðaárdalurinn
allur, voru ævintýraland. Þar var
svo margt við að vera, meira að
segja var á þessum árum tennisvöll-
ur þarna, sem við fengum að leika
okkur á, og á vetrum var hægt að
renna sér á skíðum í Ártúnsbrekk-
unni. Alltaf var gestrisni frú Sigríð-
ar Pálsdóttur, móður Ingólfs, söm
við sig.
Þegar í gagnfræðaskóla var öll-
um ljóst að Sigurður var vel mælsk-
ur og hafði skörulega framkomu.
Þetta kom fram á málfundum.
Nemendur í Menntaskólanum í
Reykjavík kunnu ekki síður að
meta forustuhæfileika Sigurðar, því
hann var kosinn inspector scolae í
harðri samkeppni við annan mikils
metinn nemanda.
Svo slær hann okkur öllum við
með því að taka að sér hlutverk
Bartholos læknis í leikritinu Rakar-
inn frá Sevilla á Herranótt Mennta-
skólans. Leikritið var sett upp sem
söngleikur, og lögin voru ekki sótt
til útlanda. Bekkjarbróðir okkar
Gylfi Þ. Gíslason frumsamdi smellin
og falleg lög sem féllu vel að texta.
Framsetning Sigurðar á hlutverk-
inu vakti mikinn fögnuð leikhús-
gesta, svo augljóst var að hann
hafði tök á hlutverkinu og hefði
orðið frábær leikari ef hann hefði
lagt á þá braut.
Að loknu stúdentsprófi 1936
dreifðist hópurinn. Þrír fóru til sitt
hvors lands á Norðurlöndum í verk-
fræði, en Sigurður fór fyrst í lækna-
nám í tvö ár, en ákvað svo að fara
í lyfjafræði. Hann byrjar námið í
Reykjavíkur Apóteki og lauk exam.
pharm. prófi frá Lyíjafræðinga-
skóla íslands haustið 1941. Allt
samband við Danmörku var rofið á
stríðsárunum, svo Sigurður sótti
framhaldsnám til háskóla í Philad-
elfíu í Bandaríkjunum og lauk prófi
þaðan 1943. Heimkominn réðist
hann til Reykjavíkur Apóteks og
starfaði þar upp frá því, fyrst sem
lyfjafræðingur, þá yfirlyfjafræðing-
ur og 1. júlí 1962 tekur hann við
lyfsöluleyfinu. Sigurður afsalar svo
leyfrnu til Háskóla íslands 1982,
en rak lyfjabúðina áfram fyrir hönd
Háskólans til ársins 1991. Hann
var afburða vel liðinn sem yfirmað-
ur, réttara væri að segja hann var
ERFIDRYKKJUR
* x Veiðfrakr. 850-
P E R L A N sími 620200
Erfidrykkjur
Glæsileg kaffi-
hlaðborð Megir
salirogmjög
góð þjónusta.
Upplýsingar
ísíma22322
FLUGLEIDIR
hötel LorneiiiK
dáður sem yfirmaður svo vel hélt
hann á málum.
Of langt mál yrði að telja upp
öll hans störf að félagsmálum,
nefnda- og formannsstörf. Auk
allra annarra starfa samdi hann
bókina Lyfjasamheiti, sem verður
að telja afreksverk. Sigurður vann
að endurnýjun bókarinnar síðustu
ár ævinnar og hafði nær lokið henni
þegar hann dó. Hann var sæmdur
riddarakrossi hinnar íslensku fálka-
orðu fyrir störf sín að heilbrigðis-
málum.
Sigurður var lánsamur bæði í
starfi og einkalífi. Hann kvæntist
15. desember 1944 Þorbjörgu, dótt-
ur Jóns Kristjánssonar læknis og
Emilíu Sighvatsdóttur. Þau kynnt-
ust í Reykjavíkur Apóteki, þar sem
hún starfaði þá. Þau studdu hvort
annað með ráðum og dáð og lifðu
í farsælu hjónabandi í nær hálfa
öld. Tvo syni eignuðust þau, Ólaf
byggingaverkfræðing, kvæntan
Helgu Kjaran, kennara, og Jón
svæfingalækni, kvæntan Ásdísi
Magnúsdóttur, lyfjalækni. Niðjarnir
nú eru orðnir 10 talsins.
Vinahópurinn frá námsárunum
dreifðist eftir stúdentsspróf eins og
áður er getið. Það varð vík milli
vina, öllu heldur heimshöf og síðan
heimssstyrjöld og þá var ekkert
samband. En viti menn, hinn 9.
júlí 1945, þegar ms Esja, að lokinni
styrjöld, rennir sér upp að hafnar-
bakkanum, standa Sigurður og Þor-
björg þar að fagna gömlum vinum.
Þar urðu fagnaðarfundir. Rifjuð
upp gömul kynni. Kona mín Thora,
sem þá kom til íslands í fyrsta sinn
og ekki þekkti neinn nema manninn
sinn, man alltaf hve vel þau tóku
á móti henni og er þeim ætíð þakk-
lát fyrir. Fjölskyldur okkar hafa upp
frá þessu umgengist og fylgst hvor
með annarri. Þegar börnin voru að
stálpast var farið í útilegur með þau
og alltaf hlökkuðu börnin okkar til
að fara í ferðalag með Sigga og
Obbu. Ferðalög með þeim voru allt-
af skemmtileg og ef eitthvað á bját-
aði reyndust þau alltaf vinir í raun.
Þegar veikindi Sigurðar elnuðu
stóð Þorbjörg sig eins og hetja. Það
var aðdáunarvert að sjá hve vel hún
hlúði að honum og hve mikil ástúð
ríkti milli þeirra. Fjölskylda þeirra
studdi hana líka á alla lund.
Fjölskylda okkar kveður Sigurð
Ólafsson með þessum orðum og
sendir samúðarkveðjur til Þorbjarg-
ar og hennar ijölskyldu.
Rögnvaldur Þorláksson.
Fleira en frímerki vakti athygli sýningargesta á EYFRÍM 93.
EYFRÍM 93
________Frímerki_____________
Jón Aðalsteinn Jónsson
í síðasta þætti varð ekki lokið
við að segja frá EYFRÍM 93 og
því helzta, sem fyrir augu bar.
Verður þeirri frásögn nú haldið
áfram.
Í svonefndri Kynningardeild voru
allmörg söfn, sem sýndu hveiju
má safna, þegar menn beita hugar-
fluginu. Hér átti að koma fyrir söfn-
um tveggja dómara, sem að réttu
lagi hefðu átt heima í sérstakri
dómaradeild, en hins vegar var
ekki gert ráð fyrir henni á sýning-
unni. Reyndin varð sú, að einungis
annað safnið var sýnt þar, safn
Sigurðar R. Péturssonar af Tveggja
kónga frímerkjunum frá 1907-
1915.
Ekki neita ég því, að ég dáist
að þeirri hugkvæmni, sem margir
safnarar sýna i sambandi við frí-
merki. Fanney Kristbjamardóttir
sýndi í einum ramma efni, sem hún
kallaði Úr ýmsum áttum. Hér setti
hún saman öll jólafrímerki póst-
stjórnarinnar frá upphafi eða árinu
1981, og voru þau stimpluð. Jafn-
framt var teiknara hvers árs getið.
Þá voru í þessum ramma frímerki
af þremur fyrstu forsetum lýðveld:
isins og rakinn æviferill þeirra. í
öðrum ramma átti Fanney svo efni,
sem hún kallar Konur og íslenzk
frímerki. Hér leysir hún úr verkefni
sínu á stórskemmtilegan og hug-
myndaríkan hátt. Hún rekur þau
störf, sem íslenzkar konur hafa
innt af höndum í áranna og ald-
anna rás, eins og lesa má út úr
myndefni íslenzkra frímerkja. Þetta
sýningarefni Fanneyjar hefur ekki
síður fallið öðrum sýningargestum
en mér í geð, því að safn hennar
fékk flest atkvæði þeirra gesta, sem
greiddu atkvæði um áhugaverðasta
sýningarefnið, og hlaut fyrir heið-
ursverðlaun. - Þriðja sýningarefn-
ið, sem vakti athygli mína fyrir
frumleik, átti Friðrik Ketilsson.
Nefnir hann það Fossar á íslandi.
Þar rekur hann sögu þeirra ís-
lenzkra fossa, sem komið hafa á
frímerkjum okkar allt frá 1931,
þegar fyrstu Gullfossmerkin komu
út. Tengir hann þetta síðan við
skip með fossanafni, sem komið
hafa á frímerkjum, sbr. Gullfoss-
merkið frá 1964. Eins teygir hann
sig svo langt að taka með frí-
merki, stimpluð á póststöðvum, þar
sem heitið foss kemur fyrir, sbr.
Fosshól í S.-Þingeyjarsýslu.
Þetta, sem hér hefur verið rakið,
sýnir okkur, hvemig nota má mynd-
efni frímerkja á margsvíslegan hátt
og fræðandi um sögu þjóðarinnar
og eins íslenzka náttúru. Ekki kæmi
mér á óvart, að ungir safnarar dragi
hér lærdóm af, enda þarf þetta
söfnunarsvið ekki að kosta mikið
fé, heldur einungis hugmyndaflug
og smekkvísi.
EYFRÍM 93 hefur nokkra sér-
stöðu meðal landssýninga, sem
haldnar hafa verið fram að þessu.
Eins og minnzt var á í síðasta
þætti, mátti sjá þarna góðan þver-
skurð af því efni, sem mönnum
getur dottið í hug að safna saman.
Vissulega er matsatriði, hvað menn
eiga að ganga langt í söfnun sinni,
bæði um efnisval og eins, hversu
langt skal haldið innan söfnunar-
sviðsins. Ég játa, að á sumu varð
ég hissa, en gat svo sætt mig við
annað. Mynt- og seðlasöfnun hefur
lengi þekkzt, svo að engan skal
undra, þótt slík söfn væru á sýning-
unni. Alþekkt er íslenzkt seðlasafn
Páls A. Pálssonar, ljósmyndara á
Akureyri, en það mun sennilega
vera hið bezta í einstaklingséigu.
Páll sýndi jafnframt safn banka-
korta, en það kann ég tæplega að
meta. Erik Jensen sýndi jólamerki,
en þau hafa iengi verið eins konar
hliðargrein við frímerkin. Þarna
voru einnig sýnd spil og ölmiðar
og málverkakort, en menn hafa um
langt skeið safnað slíkum hlutum.
- Þá er vel þekkt, að menn safna
öl- eða bjórflöskum og töppunum
af þeim og eins YÍnflöskum. Þetta
sást allt á EYFRÍM 93.
Hins vegar finnst mér söfnunin
vera farin að teygja sig anzi langt,
þegar menn safna fullum sígarettu-
pökkum og eldspýtustokkum og
jafnvel merktum kveikjurum. Þetta
bar þarna fyrir augu. Eins mátti
sjá gleraugu af ýmsum gerðum,
vasahnífa og lyklakippur. Fingur-
bjargir voru þarna enn fremur og
margar með myndum og mjög fal-
legar. Þá var þarna safn kúlupenna
með mismunandi áletrunum. I fjór-
um sýningarkössum sýndi Valgarð-
ur Stefánsson hljómplötur og eins
gömul prógrömm og fleira þessu
skylt. Sýningargestir kunnu vel að
meta þetta safn, því að svo margir
þeirra greiddu því atkvæði, að Val-
garður fékk sérstök heiðursverð-
laun.
í síðasta þætti 14. þ.m. var sagt
frá sérstæðu safni, sem nefndist
Verðbólgan, og þess getið, að það
hefði fengið bronsverðlaun. Hið
rétta er, að það fékk silfrað brons
auk heiðursverðlauna. Biðst ég vel-
virðingar á þessari missögn.
Þegar á allt er litið, tókst EY-
FRIM 93 mjög vel og var þeim, sem
að stóðu, til sóma. Aðsókn var líka
góð, enda ekki veður til útiveru á
Akureyri þessa hvítusunnudaga.
Er mér tjáð, að eitthvað á þriðja
þúsund gesta hafi komið á sýning-
una. Er það óvenjumikið á lands-
sýningum hérlendis.
Er ekki annað hægt en óska
þeim norðanmönnum til hamingju
með þetta framtak. Um leið vonast
ég til, að EYFRÍM 93 lyfti frí-
merkjasöfnun Eyfirðinga upp úr
þeirri lægð, sem hún virðist hafa
verið í undanfarin ár.
Viltu virkja hœíileika þína til
stóraukins árangurs og velgengni?
Stöðugt fleiri bætast í hóp þeirra, sem mæla með þessu einstaka námskeiði, sem heitir
„Phoenix - leiðin til árangurs“. Það stuðlar að stórauknum árangri í starfi jafnt
sem einkalífi. Þetta námskeið er því fyrir alla.
„Phoenix námskeiðið varþað besta scm kcnn
fyrir mig og mina Jjölskyldu á síðasta ári. “
Þröstur Einarsson, vinnslustjóri Granda hf.
„Phoenix námskeiðið er meðal bcstu
uámskeiða sem ég hefsótt. A því lœrir
hvcr og einn jákvxða sjálfsgagnrj’iii
og að meta sjálfan sig og aðra að vcrð-
leikutn. Þctta nátnskeið er fyrir alla sem
þora að skoða hlutina eirts og þeir cm
( raunvemleikanum og vilja finna bestu
hugsanlegu leiðina til að auka
lífsátiœgju í starfi og lcik.
Námsgögnin sem fylgja tryggja
áframlialdandi nám og betri árangur en ég hef áður kynnst.
Friðþjófur Ó. Johnson,
framkvæmdastjóri O. Johnson & Kaaber.
,, Þcita er jrábcert námskeið og það
bcsta við það cr að það nýtist rnér
jafn vel í dag og það gerði fyrir ári,
þegar ég sótti námskeiðið."
Hulda MjöU Hauksdóttir.
Námskeiðið byggir á fyrirlestrum af myndbandi með hinum þekkta fyrirlesara Brian Tracy. íslenskur skýringartexti
fylgir. Fanný Jónxnundsdóttir leiðbeinandi fylgir þátttakendum í gegnum námsefnið með umræðum og íslenskri
viimubók. Hljóðsnældur með fyrirlestrum BriansTracy fylgja öllu námsefni ef óskað er.
Næstu námskeið: I Reykjavík: 1.-3. sept., 15.-17. sept. og 6.-8. okt.
Á Egilsstöðum: 15.-17. október. Akureyri: 29.-31. október.

Tracy
International
Stjórnunarfélag
islands
SKRANING OG ALLAR NANARI UPPLYSINGAR HJA STJORNUNARFELAGIÍSLANDS I SIMA 621066