Morgunblaðið - 12.04.1994, Page 41

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 12. APRÍL 1994
41
Þótt missir Dómkirkjunnar og
safnaðar hennar sé mikill, er þó
mestur missir séra Andrésar, barna
þeirra hjóna, tengdabarna og
barnabarna. Þeim öllum sendum við
okkar innilegustu samúðarkveðjur
og biðjum Guð að hugga þau í sorg
þeirra.
Blessuð sé minning frú Arndísar
Benediktsdóttur.
Auður Garðarsdóttir,
formaður sóknarnefndar.
Ljúf og góð kona er gengin.
Kona sem hafði mikla þörf fyrir að
vera öðrum til gagns og gleði, hvar
og hvenær sem var. Við munum
eftir blíðu brosinu, hlýlegu fram-
komunni og gleðinni í fari Arndísar
eins og svo mörgu öðru. Nú hefur
hún yfírgefið þennan heim og eftir
lifír minning I hjörtum allra sem
henni kynntust. Æskulýðsfélag
Dómkirkjunnar sendir sr. Andrési
og öllum vandamönnum dýpstu
samúðarkveðjur.
Guð blessi minningu Arndísar
Benediktsdóttur.
Fyrir hönd Æskulýðsfélags Dóm-
kirkjunnar,
Sigurður Arnarson.
Enn hefir orðið skarð í mjög fá-
mennan góðvinahóp minn, höggvið
er djúpt í hjartans mið.
Frú Arndís var framúrskarandi
vel gefin kona, fjölhæf og starfsöm.
Hún hefir ásamt séra Andrési Ól-
afssyni manni sínum átti um langa
hríð mikinn og góðan þátt í félags-
lífi á Hólmavík og lagt bæði dijúg-
an og merkilegan skerf til andlegr-
ar menningar. Þau voru bæði list-
ræn. Þau áttu einnig það sameigin-
legt að unna öllu því, sem fagurt
er. Heimli þeirra hér í Reykjavík
ber fagurlega vitni um það. Það er
gestrisið og þaðan stafa margar
ljúfar endurminningar fjölda vina.
Arndís lagði alla ævi mikla rækt
við að auðga anda sinn að þekkingu
og fróðleik: hún átti í ríkum mæli
þetta einkenni að virða menntir og
fróðleik og láta það bera ávexti í
starfi sínu og breytni. Hún átti einn-
ig þann góða hæfileika að verja tím-
anum vel. Ævistarf hennar var ótú-
lega mikið. Allir vita hversu mikið
starf það er að annast um og ala
upp börn og sjá um stórt heimili,
svo vel sé. I öllum störfum hennar
komu í ljós vitsmunir hennar og
alúð. Tillögur hennar voru ætíð vel
hugsaðar og miðuðu í rétta átt
málefninu til heilla. Arndís unni
bókum og las mikið. Hún var ftjáls-
lynd í skoðunum, aðhylltist kenn-
ingar spíritista sem samrýmdust
hugsunarhætti hennar. Stuttu áður
en hún andaðist, átti ég dásamlega
stund á heimili þeirra hjóna og sagði
þeim frá ósýnilegum gestum er
voru í heimsókn á heimili þeirra.
Hún hlakkaði til að sjá ástvini sína
aftur á „Paradísarsviðinu" og vera
með þeim. Arndís hafði örugga
sannfæringu um líf að loknu þessu
og sambandi við annan heim. Hún
leitaði hins raunhæfa, sem verður
huganum ljúft og hafið yfir alla
þokusýn.
Amdís var mesta gæfukona og
hennar dýrmætasta eign var eigin-
maður, synir, barnabörn, tengda-
dóttir og systkini, heimilið. Arndís
og séra Andrés áttu svo ótal margt
sameiginlegt og unnu fegurð og
frelsi, frelsi andans. Hugsjónir eru
öflug máttarvöld og tengja þá, sem
í þeirra þjónustu ganga, traustum
böndum, enda var Arndís manni
sínum ástríkur förunautur og böm-
um sínum frábær móðir.
Arndísar Benediktsdóttur verður
lengi minnst með þakklæti og kær-
leika fyrir göfugmennsku hennar.
Helgi Falqr.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinimir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
(V. Briem.)
Mig langar til að minnast vin-
konu minnar með fáum orðum.
Fyrir átta árum fluttum við í Ás-
garðinn og vorum svo lánsöm að í
sama húsi (á efstu hæðinni) bjuggu
sæmdarhjónin Arndís og Andrés
Ólafsson, sem er frá ísafirði og við
þekktum í æsku.
Fyrstu kynni mín af Arndísi
standa mér enn lifandi fyrir hug-
skotssjónum. Dyrabjöllunni var
hringt og úti fyrir stóð snjóug, lág-
vaxin og brosandi blíðleg kona.
Sagðist hún ekkert erindi eiga við
mig annað en það að bjóða okkur
hjartanlega velkomin. Ekki veit ég
hvaða della greip mig, en ég svar-
aði um hæl, hálfvitaleg og hlæj-
andi: o, nei, nei, þú fannst bara svo
ilmandi kaffilykt hjá mér! Og þama
hlógum við og drukkum saman
fyrsta kaffisopann, en ekki þann
síðasta, því Arndís heillaði mig svo
með dillandi hlátri sínum og ein-
lægri framkomu frá allra fyrstu
kynnum. Hún var öllum sann-
kallaður gleðigjafi, alltaf boðin og
búin að rétta hjálparhönd enda
voru þær óteljandi kvabbferðirnar
mínar upp á loftið og þá gilti einu
hvort það var að festa tölu, mig
vantaði þetta eða hitt, eða hjálpa
mér við flókin sálræn vandamál.
Alltaf fann hún Adda mín ráð við
öllu.
Heimili þeirra hjóna var sannkall-
að menningarheimili og þau voru
svo gæfusöm að sjá mannvænlega
syni og barnabörn vaxa upp og
njóta samvistar við þau og ástríka,
umhyggjusama tengdadóttur sem
þeim Arndísi og Andrési þótti afar
vænt um. Öll voru þau óvenjulega
samrýnd í blíðu og stríðu. En aldrei
ljómaði Adda mín meir en þegar
hún var að segja mér frá yndislegu
sólargeislunum sínum, barnabörn-
unum.
Elskulegir vinir, við Finnur minn-
umst kærrar vinkonu með söknuði
og þakklæti og sendum ykkur öllum
einlægar samúðarkveðjur.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Guð blessi minningu göfugrar
konu.
María Gunnarsdóttir.
Minning
Unnur Bjömsdóttir
Fædd 1. nóvember 1904
Dáin 30. mars 1994
Okkur systkinin langar í fáein-
um orðum að minnast hennar
ömmu Unnar sem verður jarð-
sungin í dag, þriðjudaginn 12.
apríl.
Amma var eins og vinir okkar
sögðu oft, ekta amma. Hún var
góð, blíð og hafði alltaf tíma fyrir
okkur. Reyndar hafði amma alltaf ,-
tíma fyrir alla sína ættingja og
vini, enda var oft gestkvæmt hjá
henni.
Þegar við vorum börn dvöldum
við oft hjá ömmu og afa í Reykja-
vík. Þá gerðum við alltaf eitthvað
skemmtilegt saman, s.s. fórum í
nestisferð í Heiðmörkina eða í úti-
legu inn í stofu á bak við stól.
Minningin um þessar ferðir er ljúf
og mun vara ævilangt.
Amma var alveg sérstök með
það að láta engan fara frá sér
svangan. Það var alveg sama
hversu margir vinir voru með okk-
ur þegar við komum til hennar á
Hringbrautina, allir fengu eitthvað
í svanginn. Þó að hún væri af
annarri kynslóð, þá gat hún alltaf
rætt við okkur og hún dæmdi aldr-
ei. Hún var alltaf svo jákvæð við
okkur.
Amma var algjör prjónaforkur
og þær voru ófáar flíkurnar sem
hún kom með handa okkur. Ekki
bara á okkur sjálf, heldur einnig
á bangsana og dúkkurnar. Hún
var alltaf að, og allt var nýtt. Ur
ótrúlegustu afgöngum birtust litlir
dúkkukjólar, svuntur o.fl. o.fl.
Við gætum haldið endalaust
áfram að telja upp allar góðu
minningarnar sem við eigum um
hana.
Elsku amma, nú ert þú farin
og við vitum að það var það sem
þú vildir, því að nú líður þér vel.
En við munum geyma minninguna
um þig í hjarta okkar um ókomna
tíð og það er minning sem bæði
yljar og gleður.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem)
Með kveðju frá systkinunum.
Leó, Hrönn og Viktor.
tXöfóar til
X JL fólks í öllum
starfsgreinum!

— . ■ ,, * 1
Skódagar
20-60%
afsláttur af
gönguskíðaskóm, Telemarkskóm,
fjallaskíðaskóm, svigskíðaskóm,\
vélsleðaskóm, plastskóm o.m.fl. '
12.-16. apríl
Raögreiöslur • Póstsendum samdægurs.
-SíAWK fKAMUK
Snorrabraut 60 • Sími 61 20 45