Morgunblaðið - 03.11.1994, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ
FIMMTUDAGUR 3. NÓVEMBER 1994 39
MINNINGAR
GARÐAR
ÞORSTEINSSON
+ Garðar Þor-
steinsson fisk-
iðnfræðingur var
fæddur í Bolungar-
vík 12. febrúar
1910. Hann andað-
ist í Reykjavík 22.
september síðast-
liðinn. Foreldrar
hans voru Þor-
steinn Jónsson Ey-
firðingur og
kona hans Þórlaug
Benediktsdóttir.
Garðar ólst upp í
foreldrahúsum í
Bolunjgarvík og síð-
ar á Isafirði. Hann lauk gagn-
fræðaprófi á Akureyri 1927,
stúdentsprófi í Reykjavík 1930
og B.Sc.-prófi í fiskiðnfræðum
í Kanada 1933. Næstu ár á eft-
ir starfaði Garðar sem ráðgef-
andi sérfræðingur í fagi sínu
víða um land, bæði fyrir einka-
og opinbera aðila. Árið 1941
varð hann stofnandi að heild-
sölufyrirtækinu G. Þorsteins-
son & Johnsson og forsljóri
þess til 1988. Hann lét mikið
til sín taka í Oddfellowregl-
unni. Garðar var
tvíkvæntur. Fyrri
kona hans var Þór-
unn Kristín Sigurð-
ardóttir, en þau
slitu samvistir.
Eignuðust þau fjög-
ur börn sem eru:
Bérgljót, gift Morr-
is G. Sleight og eiga
þau tvö börn; Geir,
kvæntur Marit
Garðarsson, þau
eiga tvær dætur;
Gerður, ógift; Arn-
þór, kvæntur Guð-
rúnu Sveinbjarn-
ardóttur og eiga þau tvö börn.
Eftirlifandi eiginkona Garðars
er Jóhanna T. Ólafsdóttir frá
ísafirði. Synir þeirra eru Ólaf-
ur, kvæntur Jóhönnu Þorgríms-
dóttur og eiga þau tvo syni, þau
slitu samvistir; Þórir, kvæntur
Sigríðir Jóhannsdóttur, eiga
þau einn son og fóstra upp ann-
an son Þóris; Þorsteinn, kvænt-
ur Guðrúnu Einarsdóttur og
eiga þau þijá syni auk sonar
hennar. Útför Garðars var gerð
frá Áskirkju 30. september.
Hvort sem langt líf eða skammt
lént er, um daga skeið.
Hvort sem braut, blítt eða strangt
brott fellur eða greið.
Lifendum Guð minn, líkni þú,
liðnum þú miskunn gefur.
Veit huggun þeim er harma nú,
hvíld væra, þeim er sefur.
Góðir menn, Drottinn, gef þú að,
í góðra manna komi staðm
á öllu ráð einn þú hefur.
(Sveinbjörn Egilsson)
Mjög að heillum lifir látnum orðs-
tír, því vildi ég með nokkrum orðum
minnast Garðars Þorsteinssonar
fiskiðnfræðings, sem átti merkan
þátt í síldar- og fiskiðnaðarævintýri
þjóðar okkar og iðnvæðingar með
stórvirkum tækjum cg tækni.
Garðar var kominn af traustum
stofnum, sonur Þorsteins Jónssonar
Eyfirðings, landskunns afla- og
dugnaðarmanns, en hann var ætt-
aður úr Svarfaðardal, lengst skip-
stjóri á línuveiðaranum Fróða, og
konu hans Þórlaugar Benediktsdótt-
ur.
Þorsteinn kom til Bolungarvíkur
með bræðrum sínum Jóhanni og
Jóni, sem allir voru þá ungir og
dugmiklir menn og stunduðu
útróðra þaðan. Jóhann og Þorsteinn
urðu dugandi formenn, en Jón gerð-
ist bóndi þar.
Garðar ólst upp í þessari elstu
og erfíðu verstöð til sjö ára aldurs.
Þá flutti hann til ísafjarðar með
foreldrum sínum ásamt Sóleyju
systur sinni. Hann bar alltaf sterkar
taugar til þessara bemskustöðva
sinna og heimsótti þær oftast á
hveiju ári á síðari árum.
Hann lauk gagnfræðaprófi frá
Gagnfræðaskóla Akureyrar og stúd-
entsprófí frá Menntaskólanum í
Reykjavík Alþingishátíðarárið 1930.
Orstutt æskustund flýgur fljótt.
Hann hélt utan til náms í Kanada,
sem þá þótti djarft, eins og ástandið
var þá hér í efnahagsmálum. Hann
lauk B.Sc.-prófi í fiskiðnfræðum frá
Dalhouse University í Halifax og
kom heim sem sérfræðingur í fisk-
iðnaði og varð tæknilegur ráðunaut-
ur Útgerðarfélagsins Alliance hf. við
skipulagningu á verksmiðju sem fyr-
irhugað var að reisa á Djúpavík.
Þar gekk allt með ótrúlegum
hraða og verksmiðjan var tæknilega
vel búin og tækjum vel fyrir komið
og skipulag allt til fyrirmyndar.
Þama má segja að fangbrögðin við
lífið hafi tekið við. Það er fyrsta
stig umbóta og framfara að vera
sannfærður um að þeirra sé þörf
og framkvæmdin sé skipuleg og
viðráðanleg.
Litlu síðar hefjast byggingar-
framkvæmdir Kveldúlfs á Hjalteyri
á nýrri síldarverksmiðju. Garðar var
ráðinn til að hanna haria og annast
allt fyrirkomulag. Verksmiðja þessi
var byggð á mettíma fyrir góð
vinnubrögð, skipulag og verkstjórn,
og skilaði strax á byggingarárinu
miklum verðmætum og dró úr íjár-
hagserfiðleikum Kveldúlfs sem þá
voru miklir.
Þegar ákveðið var að kaupa til
landsins fljótandi síldarverksmiðju,
Hæring, var Ieitað til Garðars og
hann fenginn til að líta á skip er
til greina komu og eins um val á
tækjum og fyrirkomulag í skipinu.
Þetta var mikið verkefni sem Garð-
ar leysti vel af hendi. Hann var síð-
an verksmiðjustjóri á skipinu og
þjálfaði upp starfslið. Gekk vinnslan
vel í alla staði. Því miður var litlu
síðar síldarleysi við landið, en erfitt
reyndist að stunda vinnslu á skipi
á úthafinu. Skipið var síðan selt til
Noregs og vegnaði vel þar. Einnig
var Garðar hafður með í ráðum við
tækjakaup er síldarverksmiðjan var
byggð í Örfirisey. Hann annaðist
líka tækjakaup og allan undirbúning
við verksmiðjuna á Ingólfsfirði.
Þannig má með sanni segja að fram-
lag hans til breyttra atvinnuhátta á
þessum tlma hafi markað sjáanleg
spor í atvinnusögu þjóðarinnar.
Árið 1941 stofnuðu þeir félagar
Garðar og Pétur 0. Johnsson fyrir-
tækið G. Þorsteinsson & Johnsson.
Þá hafði lokast fyrir öll viðskipti við
Evrópu. Þeir félagar voru báðir
kunnugir aðstæðum í Vesturheimi
og hófu innflutning á verkfærum,
vélum og stórvirkum tækjum. Var
fyrirtækið rekið af miklum stórhug.
Rekstur þess annaðist Garðar sem
forstjóri frá upphafi til ársins 1988.
Eftir nokkurra ára samstarf hvarf
Pétur Johnsson til starfa í Banda-
ríkjunum og keypti þá Garðar hans
hlut. Nokkru síðar gekk Guðmundur
Árnason til samstarfs við Garðar
og ráku þeir síðan fyrirtækið saman
um árabil. Á síðustu árum kom
yngsti sonur Garðars inn í fyrirtæk-
ið, þar til það var selt.
Garðar gekk tiltölulega ungur í
Oddfellowregluna, var einn af stofn-
endunum og starfaði þar í rúmlega
hálfa öld, ötull og traustur starfs-
maður, ósínkur á tíma sinn og krafta
og hafði hann t.d. mikinn áhuga á
ræktunarframkvæmdum félagsins
við Urriðavatn. Þar lagði hann á sig
ómælt erfiði við ræktun, grisjun og
aðrar framkvæmdir á svæðinu.
Gott var með góðum vinum gleði-
stunda að njóta, við skírnir, af-
mæli, giftingar, á jólum og nýári, í
sumarbústöðum og Ijallgöngum.
Garðar var mikill náttúruunn-
andi, ferðagarpur og útivistarmað-
ur. Fór mikið á eigin vegum og einn-
ig með Ferðafélagi íslands og fleir-
um um hálendi íslánds og hafði
gengið á fjölmörg ljöll landsins.
„Allir vegir vonx honum færir,
viljinn sterkur og hreinn, þrunginn
krafti sem kjarnann nærir, klifraði
djarfur og einn, léttur í spori, lík-
amsfagur, lund hans og bragur heið-
ríkjudagur, hann var fijálsborinn
fjallasveinn," eins og Davíð Stefáns-
son kemst að orði í einu kvæða
sinna.
Gröfin þögul geigvænleg og köld
hún geymir aðeins það, sem jörðin á.
Vor leið er yfir hel og harma völd
til hans, sem andi vor og líf er frá.
(E.M. Jónsson)
Ég kveð Garðar Þorsteinsson með
ljúfri þökk fyrir liðinn dag, er leiðir
skiljast hér við hinsta hjartaslag.
Ljómandi björt leiftrar minningin
um þennan mæta dreng, hans iðju,
líf og dáð.
Ég sendi Jóhönnu og afkomend-
um Garðars Þorsteinssonar og
tengdafólki og vinum innilegustu
samúðarkveðjur um leið og ég
þakka liðnar samverustundir og
góðar minningar.
Björn Ólafsson.
t
Ástkær eiginkona mín, systir, móðir,
tengdamóðir, amma og langamma,
INGIBJÖRG K. KRISTINSDÓTTIR,
Skarði á Skarðsströnd,
sem lést á heimili sínu þann 29. októ-
ber sl., verður jarðsungin frá Skarðs-
kirkju laugardaginn 5. nóvember kl. 15.
Sætaferðir verða frá BS( kl. 9 á laugar-
dagsmorgun.
Jón G. Jónsson,
Boga Kristinsdóttir,
Kristinn Jónsson, Þórunn Hilmarsdóttir
og fjölskylda.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
GUNNAR GÍSLASON
vélstjórl,
Gnoðarvogi 64,
lést í Landspítalanum aðfaranótt
2. nóvember.
Kristfn B. Waage,
Helga Erla Gunnarsdóttir, Ólafur Friðriksson,
Benedikt Einar Gunnarsson, Erla Magnúsdóttir
og barnabörn.
KRISTÍN FÖNN
OMARSDOTTIR
+ Kristín Fönn Ómarsdóttir
fæddist á Eskifirði 17. nóv-
ember 1978. Hún lést í bílslysi
24. nóvember síðastliðinn og
fór útför hennar fram frá Eski-
fjarðarkirkju 1. nóvember.
Með fáeinum orðum viljum við
minnast Kristínar nágranna okkar.
Kristín var alltaf svo glöð og ánægð
með lífið og var öllum svo góð og
því yndisleg manneskja. Það mynd-
aðist mikill vinskapur milli fjöl-
skyldna okkar þegar við fluttum í
blokkina í Bleiksárhlíð 2. Því er
eins og djúpt skarð hafi myndast í
hjörtum okkar þegar einn er num-
inn á brott svo skyndilega og aldrei
hefði hvarflað að okkur þegar við
sáum Kristínu síðast svo unga og
lífsglaða að við ættum aldrei eftir
að sjá hana aftur.
Hví var þessi beður búinn,
bamið kæra, þér svo skjótt?
Svar af himni heyrir trúin
hljóma gegnum dauðans nótt.
Það er kveðjan: „Kom til mín!“
kristur tók þig heim til sín
þú ert blessuð hans í höndum,
hólpin sál með Ijóssins öndum.
(B. Halld.)
Elsku Hanna Stína, Ómar, Björg-
vin, Dagný og Kristrún, megi guð
styrkja ykkur í þessari miklu sorg.
Jóna Björg, Anna
Ragna, Linda Rut og
Sigurjón Björn.
t
Hjartkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
SIGURÐUR JÓNSSON
fyrrverandi apótekari
á Sauðárkróki,
Háaleitisbraut 14,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni í Reykjavík föstudaginn
4. nóvember kl. 13.30.
Margrét Magnúsdóttir,
Margrét Sigurðardóttir, Guðmundur Hafsteinn Eiríksson,
Magnús Sigurðsson, Alfa Sigrún Sverrisdóttir
og barnabörn.
t
Þökkum af alhug auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og
útför ástkærs eiginmanns míns, föður, tengdaföður og afa,
SVERRIS EINARSSONAR,
Hvassaleiti 45,
Reykjavík.
Guð blessi ykkur öll.
Katrin Jónsdóttir,
Bjarni Ragnarsson, Kristbjörg Gísladóttir,
Alma Eydís Ragnarsdóttir,
Anna María Sverrisdóttir,
Guðfinna Inga Sverrisdóttir,
Meh'ssa Katrín, Brynja Björk,
Gísli Ragnar og Sverrir Tómas.
t
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem
sýndu okkur samúð og vinarhug við
andlát og útför föður okkar, tengdaföð-
ur, afa og langafa,
ÞÓRÐAR MATTHÍASAR
JÓHANNESSONAR,
Fálkagötu 10,
Reykjavík.
Svava Þórðardóttir,
Málfríður Þórðardóttir, Hilmar Gunnlaugsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Birting afmælis- og
minningargreina
Morgunblaðið tekur afmælis- og minningargreinar til birtingar end-
urgjaldslaust. Greinunum er veitt viðtaka á ritstjórn blaðsins I Kringl-
unni 1, Reykjavík, og á skrifstofu blaðsins í Hafnarstræti 85, Akur-
eyri. Þá er enn fremur unnt að senda greinarnar í símbréfi í númer
691181. Það eru vinsamleg tilmæli blaðsins að lengd greinanna fari
ekki yfir eina og hálfa örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfílega
línulengd — eða 3600-4000 slög. Greinarhöfundar eru beðnir að
hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru birtar
greinar um fólk sem er 70 ára og eldra. Hins vegar eru birtar afmæl-
isfréttir ásamt mynd í Dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er lögð á, að handrit séu vel frá gengin, vélrituð eða
tölvusett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprent-
uninni. Það eykur öryggi í textameðferð og kemur I veg fyrir tví-
verknað.
Auðveldust er móttaka svokallaðra ASCII-skráa sem í daglegu
tali eru nefndar DOS-textaskrár. Þá eru ritvinnslukerfin Word og
Wordperfect einnig auðveld í úrvinnslu.