Morgunblaðið - 18.11.1994, Blaðsíða 25

MORGUNBLAÐIÐ
LISTIR
FÖSTUDAGUR 18. NÓVEMBER 1994 25
Rúna sýnir
í Gallerí
Umbru
NÚ STENDUR
yfir sýning Sigrún-
ar Guðjónsdóttur,
Rúnu, í Gallerí
Úmbru, Amt-
mannsstíg 1.
Rúna sýnir
myndir unnar á
japanskan pappír
með akryl og olíu-
krít. í kynningu segir: „Þetta eru
hugleiðingar um landið, nekt þess,
birtu og blá fjöll.“
Sýningin verður opin þrðjudaga
til laugardaga kl. 13-18, sunnudaga
kl. 14-18 til 7. desember.
Glímuskjálfti
á Flúðum
LEIKFÉLAG UMFH Hrunamanna
frumsýnir á morgun, laugardaginn
19. nóvember, gamanleikinn Glímu-
skjálfta. Leikritið er gamanleikur
fyrir alla fjölskylduna og er breytt
og stytt útgáfa úr leikritinu Orustan
á Hálogalandi. Leikstjóri er Hörður
Torfason og hannaði hann einnig
leikmynd. Að uppfærslunni standa
alls fimmtán manns, þar af níu leik-
endur.
Önnur sýning verður á Flúðum
nk. mánudagskvöld og fyrirhugað
er að sýna víðsvegar um Suðurland
og a.m.k. eina sýningu á Reykjavík-
ursvæðinu.
Morgunblaðið/Jón Sigurðsson
LEIKARARNIR Helga Andr-
ésdóttir og Guðmundur Karl
Ellertsson.
Atómstöðin
frumsýnd
Blönduósi. Morgunblaðið.
LEIKFÉLAG Blönduóss heldur upp
á hálfrar aldar afmæli sitt á þessu
ári. Af því tilefni hafa félagar í leik-
félaginu sett upp leikgerð Bríetar
Héðinsdóttur á Atómstöðinni eftir
Halldór Laxnes.
Frumsýna á Atómstöðina laugar-
daginn 19. nóvember í félagsheimil-
inu á Blönduósi. Æfingar hófust í
lok september undir leikstjórn Ingu
Bjarnason og taka allt að 50 manns
þátt í sýningunni
Sjö í sal
SAMSÝNINGIN Sjö í sal í Hafnar-
borg, menningar- og listastofnun
Hafnarfjarðar, hefur verið fram-
lengd til 28. nóvember nk. Á sýn-
inguni eru málverk, skúlptúr og
grafík.
Þeir sem sýna eru: Bjami Daní-
elsson, Björgvin Sigurgeir Haralds-
son, Edda Oskarsdóttir, Gunnlaug-
ur Stefán Gíslason, Helga Júlíus-
dóttir, Lísa K. Guðjónsdóttir og
Pétur Bjarnason.
Þessir myndlistarmenn hafa um
árabil verið samstarfsmenn við
Myndlista- og handíðaskóla Islands.
Sýningin er opin alla daga frá
kl. 12-18 en lokað á þriðjudögum.
Jón Sigurpáls-
son í Slunkaríki
JÓN Sigurpálsson opnar sýningu í
Slunkaríki á ísafirði á morgun,
laugardag 19. nóvember, kl. 14.
Hann sýnir þar þrjú verk sem unn-
) in eru á þessu og síðasta ári.
I Jón nam myndlist við Myndlista-
og handíðaskóla Islands og við Rík-
’ isakademíuna í Amsterdam á árun-
um 1974 til 1984.
Sólgeisli
á glugga
BOKMENNTIR
L j óð
ÉG LIGG OG HLUSTA
María er á valdi minninganna
sem lítil telpa, austur í sveitum,
horfandi á lífið, amstur þess og
önn. Sumt skelfir hana, svo prests-
dóttirin spennir greipar:
leik í stað listar og fegurðar. Hún
er enn að læra:
Hjarta mitt er aldin
sem fleygur andi
kreistir í lófa sér
svo að safí þess
og frjókom
hníga í gljúpan svörð.
Jarðveg skilningstrésins.
Og þegar hún og sólstafurinn
halda að beði hennar aftur, er:
Norðurljós yrkja himininn
litbrigðnum hrynhendum,
eftir Maríu Skagan. Kilja, 1994 - 41
síða. 300 kr.
UNDRAR þig ekki, hve marg-
breytileiki lífsins er mikill? Svo er
um mig, og því eldri sem eg verð,
því fleiri stari eg á gáturnar. Það
eru mér ekki tíðindi lengur, að ljós
og myrkur, — sumar og vetur berj-
ast um yfirráð hér í heimi. Heldur
ekki, að við systkin á jörð erum af
því merkt í faðm hvors við fæð-
umst. Það er sól um suma, meðan
aðrir komast aldrei úr hyl myrkurs-
ins. Líf þessara örlaga er í fáu líkt,
svo jafnvel trúarbrögð verða til sem
halda, að þar sé dauðagjá í millum.
Oftast þarft þú nokkur spor til að
kynnast þessum heimum, en ein-
stöku sinnum þarftu ekkert skref
að stíga, þú kynnist þeim í einni
og sömu veru. Hljóður starir þú á
heimana báða. ísnálavetur er, til
dæmis með líkamann í krumlu,
kreistir og lamar svo kalsárin fylla
þig skelfíng, — en á sömu stundu
sérðu sálina í geislaflóði, stígandi
dans við gleðina á sumarbaðmi.
Þannig er mér innanbijóst með ljóð
Maríu Skagan í höndum. Eg veit
hana liggjandi á fleti,
En við borðið héma standa
hækjumar mínar
og bíða.
Bíða og þegja.
En sál hennar er þar ekki tjóðruð
í hlekki uppgjafar og vorkunnsemi,
heldur er hún á leik við sólstafinn
fyrir utan gluggann, hlýðandi á lóu-
ljóð:
Og hjarta mitt fagnaði
því að þessi söngur
var dýrðin í upphæðum
og friður á jörðu.
Nú, eða horfandi á vorsins undur:
Gullnu hófaljóði teygir fákur minn
veginn milli skýjaskara
uns þær taka
undir og roðna
niður í byggð.
Bleikur heldur
fákur minn áfram
inn í fjarskann.
Kristur lýstu guði
til að skapa
nýjan himin og nýja jörð.
Og allt þetta gamla
mannkyn
í þinni mynd.
Og á öðrum stað
spyr hún:
En sérðu mig
sem er náungi þinn?
eða gengurðu framhjá
eins og presturinn
og Levítinn forðum.
Hvar er Samveijinn?
Bíður hann ef til
vill vonlítill
á löngum biðlista
eftir bæklunaraðgerð
á Landspítalanum
- sjálfur ósjálfbjarga?
Þannig lifir María ekki aðeins í
draumheimi æskuára, nei, hún
hlustar líka á ljóð dagsins, fellir tár
yfir misstigum okkar og apastökk-
um, hvernig við umgöngumst sann-
leik og lygi, dýrkum garg og ljót-
þá leggur hún á fóninn plötu:
Ég ligg og hlusta
á strengj akvartett
í A-moll eftir Beethoven.
Ligg og hlusta — hlusta
uns ódeilið verður
að engu
verður að öllu.
Öllu.
Eilíft
Óhöndlanlegt.
Já, hún svífur á þeim
vængjum sem sannast
færa henni hjartslög
kærleikans guðs.
Myndræn, elskuleg,
— eiguleg bók.
Kannske var harpan
hennar hljómmeiri fyrrum, um slíkt
skulu gömul eyru ekki dæma, en
það er þrekvirki, hreinlega aðdáun-
arvert að María skuli enn vera með
hana í höndum.
Sigurður Haukur Guðjónsson
María Skagan
hamborgari, franskar 09 1/2lltri af Coca Cola frá 18. nóv. til 1. des
KJötsmiöjan
kjOtvinnsla **

reiSholtsbakarí
TRYGGVAGOTU14
STÉLIH
ttfidP ■ mmammgmíMwmf
Opið frá kl. 9.00-23.30
tctáfornia rúsínw
Heslihnetur
Heslihrteíur
hakkoOar
\iesUhnetur
1 fmgur 1
\ 'zW* " ■
HókosmjÖI
möruuur
me9 hýBI

tnöndlur f iK>
hokk«9nr
döölur
■
^netuhjarnor
■Hrtwer
I Bráðumkoma
I blessuðjólin...
VELJUM (SLENSKTI