Morgunblaðið - 25.11.1994, Blaðsíða 38

38 FÖSTUDAGUR 25. NÓVEMBER 1994
MIIMIMINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
SVEINN RAGNAR
BRYNJÓLFSSON
+ Sveinn Ragnar
Brynjólfsson
var fæddur í Ólafs-
firði 26. maí 1955.
Hann lést af slys-
förum laugardag-
inn 19. nóvember
1994. Foreldrar
hans voru Brynjólf-
ur Sveinsson
meistari
firði, f.
1981, og Sigur-
björg Helgadóttir,
f. 1919. Hann var
yngstur fjögurra
systkina, systur
hans eru Guðrún, f. 1948,
Ragnheiður, f. 1949, og Helga
Pálína, f. 1953. Eftirlifandi
eiginkona hans er Sigrún H.
Guðjónsdóttir hjúkrunarfræð-
ingur á Fjórðungssjúkrahúsinu
á Akureyri, f. 1955. Börn
þeirra eru Brynjólfur, f. 1975,
Sandra, f. 1979, og Birkir Guð-
jón, f. 1989. Sveinn lauk stúd-
entsprófi frá Menntaskólanum
á Akureyri vorið 1975 og lauk
síðan námi í arkitektúr frá
Konunglega Listaháskólanum
í Kaupmannahöfn 1985. Hann
starfaði sem arkitekt hjá skipu-
lagsdeild Akureyrarbæjar frá
haustinu 1986 til dauðadags.
Útför hans fer fram frá Akur-
eyrarkirkju í dag.
SKYNDILEGA er allt breytt. Um-
ferðarslys á hálum þjóðvegi hefur
hörmulegar afleiðingar. Einn okkar
er hrifinn harkalega og fyrirvara-
laust í burtu. Umferðin virðist nán-
ast vera rússnesk rúlletta þar sem
allir eru neyddir til þátttöku - og
hending ræður hver fyrir tjóni verð-
ur.
Er ég réðst til starfa við Skipu-
lagsdeild Akureyrarbæjar fyrir
tæpum sex árum sat þar á fleti
fyrir þéttvaxinn náungi með kring-
lótt hornspangargleraugu og vold-
ugt yfírskegg. Það var Sveinn R.
Brynjólfsson, arkitekt. Sveinn hafði
numið byggingarlist við Konung-
legu listaakademíuna í Kaup-
mannahöfn og hafið störf á Skipu-
lagsdeild bæjarins haustið 1986.
Sveinn hrelldi mig
strax með beittum
spurningum og hvöss-
um athugasemdum en
var mér jafnframt
traust stoð meðan ég
var að komast inn í
nýtt starf og var frá
upphafi einlægur sam-
starfsmaður. Það tók
nokkum tíma að venj-
ast tilsvörum Sveins
og kynnast sérstöku
skopskyni hans. Frá
upphafi mátti þó skilj-
ast hver tilgangur
hans var: Að komast
að kjarna hvers máls, fjarlægja
umbúðirnar, draga fram meginatr-
iðin eða benda á villur og rökleysu
í málflutningi eða hugmyndum. Oft
laumaði hann að meinhæðnum at-
hugasemdum, sem vörpuðu nýju
ljósi á málin, skerptu umræðuna
og skýrðu. Einna skemmtilegast
þótti honum að skelfa framsóknar-
menn og krata með þessari mark-
vissu samræðutækni. Skoðanir sín-
ar og álit lét hann ávallt í ljós á
skýran og afdráttarlausan hátt,
jafnvel þannig að ókunnugum varð
hverft við. Að leiðarljósi hafði hann
sterka og einlæga réttlætiskennd
sem í starfí birtist í eindreginni
afstöðu með almenningi, hinum
almenna bæjarbúa, gegn hags-
munapoti, gróðabralli og bygg-
ingabröskurum sem létu eitthvað
annað en hagsmuni almennings
ráða gerðum sínum. Sveini var illa
við alla tilgerð, væmni og mála-
lengingar. Skrif hans um erindi og
afgreiðslumál á vinnustaðnum voru
gagnorð og stutt. Hann afsakaði
það ef textinn varð lengri en ein
blaðsíða og lá gjarnan yfír um-
fangsmiklum málum til þess að
stytta og einfalda þannig að rúmað-
ist helst á einni síðu, kjarnyrt og
hnitmiðað. /
Sveinn var sælkeri. Hann naut
sín í góðra vina hópi og var í orðs-
ins fyllstu merkingu miðpunktur í
félagslífi vinnufélaganna. Afmælis-
veislan hans á vinnustaðnum
síðastliðið vor verður lengi í minn-
um höfð, þar svignuðu langborð
undan gimilegum krásum þannig
að erfitt verður að feta í fótspor
hans í þeim efnum. Fimmtudagss-
íðdegin þegar við þverhausarnir
hittumst og körpum verða tómleg
án hans. Sveinn var ósérhlífínn í
öllu því sem hann tók sér fyrir
hendur af áhuga og einlægni og
nutu þau félög, er hann starfaði í,
krafta hans í ríkum mæli. Sveinn
var einn af forystumönnum hús-
næðissamvinnufélagsins Búseta á
Akureyri og vart þarf að minna á
störf hans fyrir íþróttahreyfinguna.
Siðdegis á föstudag fyrir viku
gengum við Sveinn um Sólborgar-
svæðið, sem skipuleggja á sem
framtíðarsvæði Háskólans á Akur-
eyri. Sú mynd, sem ég á í minning-
unni af Sveini þennan dag þegar
hann stóð á klettaborgunum þaðan
sem víðsýnast er og horfði til fram-
tíðar, er á margan hátt táknræn
um störf hans og hugsjónir.
Það sem var sjálfsagt fyrir
nokkrum dögum er orðið að gátu
sem enginn á svar við. Við njótum
ekki lengur skarpskyggni hans og
Ulfarn|jjónusla
I _ílsl<isf usmítii
♦---------
Vesturhlíð 3 ♦ Sími: 13485 ♦ Davíð Osvaldsson ♦ Heimasími: 39723
rnasonap
sfoía E
„ I
uvinnu
Sfcínað 1899
-----♦--------
glettni en varðveitum með okkur
ánægjulegar minningar um góðan
dreng. Ég kveð með trega góðan
vin og vinnufélaga og við hjónin
vottum ástvinum hans innilega
samúð. Ég færi fjölskyldu hans enn
fremur samúðarkveðjur samstarfs-
manna og vina á skipulagsdeild og
öðrum deildum tæknisviðs Akur-
eyrarbæjar. Megi minningin um líf-
sviðhorf hans og réttlætiskennd
vera konu hans og börnum styrkur
er þau horfa til /ramtíðar.
Arni Olafsson.
Elsku Denni bróðir minn.
Mín fyrsta skýra bernskuminn-
ing er frá fæðingu þinni, þegar ég
sá þig í fyrsta sinn, nýfæddan,
fyrsta og eina bróðurinn sem ég
eignaðist. Ein móðursystir mín
sýndi mér þig, ég horfði á þig,
snerti þig varlega því þú varst sof-
andi, og síðan gekk ég út í maísó-
lina og settist á tröppurnar í
Brekkugötunni. Ég var stolt, ég
hafði eignast bróður, ég var stóra
systir og ég fann þá strax fyrir
sterkum tengslum við þig sem héld-
ust alla tíð. Eg var þá tæplega sex
ára gömul, á sama aldri og yngri
sonur þinn er nú. Von mín er sú
að honum takist að muna eftir þér
úr sínu lífi þótt hann eigi erfítt
með að skilja það nú hvað er að
gerast. Við sem eftir stöndum verð-
um að hjálpa honum að muna eftir
þér.
Það hellast yfír mig minningar
úr lífi okkar Saman. Þú skrifaðir
svo fallega minningargrein þegar
sonur minn Iést fyrir nokkrum
árum, en ég gat aldrei sagt þér
hve vænt mér þótti um skrifín.
Treysti mér ekki til að tala um til-
finningamar. Ég les stundum þessi
orð þín og þau hjálpa mér til að
gráta og losa þannig um sorgina
sem ég hef byrgt inni. Sterk minn-
ing frá þeim erfíða tíma er þitt
faðmlag. Engin orð, aðeins faðm-
lag, og það var gott, það var allt
seni ég þurfti. Þannig hefur þú
hjálpað mér að takast á við sorg-
ina. Ég vona að ég geti gefíð fjöl-
skyldu þinni eitthvað af mér núna
í þeirra miklu. sorg.
Við systkinin miðuðum oft tíma-
tal okkar við veikindi mömmu, áður
en mamma veiktist eða eftir að
mamma veiktist. Okkur systkinun-
um var komið fyrir hjá ættingjum
sem hafa stutt okkur alla tíð síðan,
en þó að pabba tækist að ná fjöl-
skyldunni aftur samap eftir nokkra
mánuði var allt breytt. Þetta áfall
setti sitt mark á okkur og hafði
sín áhrif á persónuleika okkar allra.
Þú varst aðeins níu ára gamall og
það gladdi mig að sjá hve þú komst
heilsteyptur út úr þessu og eignað-
ist yndislega fjölskyldu. Þú átt fal-
leg og vel gerð börn og varst ein-
staklega heppinn í makavali. Sig-
rún hefði eflaust kosið að þú eydd-
ir meiri tíma með fjölskyldunni því
þú fórnaðir miklum tíma í félags-
málin, en sá tími sem þú varðir
með fjölskyldunni var góður tími
og gefandi. Orð Kahlil Gibran úr
Spámanninum eiga vel við þig: „Að
gefa af eigum sínum er lítil gjöf.
Hin sanna gjöf er að gefa af sjálf-
um sér.“
Síðustu stundir okkar saman eru
táknrænar. Þú gistir hjá mér fyrir
nokkrum dögum eins og svo oft
áður og ég sagði þér frá því að ég
væri að flytja í aðra íbúð. Mér þótti
vænt um að fá þig mep að skoða
íbúðina og fá þitt álit. Ég gat allt-
af treyst þínum góða smekk. Þú
hjálpaðir mér að velja liti og settir
upp fyrstu ljósin. Þú skildir eftir
ljós á heimili mínu eins og í lífi
mínu. Og þú skilaðir lyklunum að
íbúðinni sem ég var að flytja úr
og gantaðist með að hafa ekki skil-
ið þá eftir fyrir norðan í þetta sinn.
Þú áttir ekki eftir að gista þar oftar.
Ég kveð þig nú bróðir minn og
þakka þér fyrir að vera hjá okkur
í þessu lífí. Ég hlakka til að hitta
þig aftur.
Elsku mamma, það er svo mikið
sem á þig er lagt að það er hreint
óskiljanlegt. Ekkert okkar getur
skilið tilganginn. Okkur fannst nóg
komið áður, en þú þarft nú að horfa
á eftir yngsta barni þínu og eina
syninum. Guð gefi þér styrk.
Elsku Binni, þú átt góðar minn-
ingar um föður þinn sem hefur
unnið mikið og óeigingjarnt starf
fyrir íþróttahreyfinguna, starf sem
byijaði vegna stuðnings hans við
þig og þín áhugamál. Þú getur
verið stoltur af honum og starf
hans hefur ekki aðeins gefið þér
mikið heldur einnig fjölda annarra
ungmenna í íþróttum, bæði á Akur-
eyri og víðar.
- Sandra mín, manstu eftir því
þegar þú komst með mér út í Ólafs-
fjörð sumarið sem Bibbi sonur minn
fór? Þú varst þá aðeins átta ára
og hughreystir mig með þinni
bamslegu einlægni þegar þú sagð-
ir: „Bibbi er núna kominn til afa
síns þar sem hann vildi alltaf vera.“
Við getum á sama hátt sagt í dag
að pabbi þinn er nú hjá þeim, hann
er ekki einn. Varðveittu þessa trú.
Birkir minn litli, þú sem fæddist
á sjötugsafmæli ömmu þinnar og
við kölluðum bestu afmælisgjöfina.
Guð gefi að þér takist að varðveita
minningar um pabba þinn, það er
vafalaust erfítt fyrir hann að geta
ekki fylgt þér eftir út í lífíð, en þú
átt svo frábæra mömmu að ég er
ekki hrædd um þig.
Sigrún mágkona mín. Við þig
get ég svo lítið sagt. Orð verða svo
fátækleg á svona stundum. Þú
varst svo sterk og róleg þegar þú
tilkynntir slysið, og ég veit að það
er engin huggun, sem sagt er, að
ekki sé meira á okkur lagt en við
getum borið. Börnin ykkar bera
ykkur foreldrunum fagurt vitni sem
einstaklega góðum uppalendum og
þú mátt vera stolt af því verki
ykkar. Ég veit að þú heldur áfram
því verki jafnvel. Það er huggun
að vita að þú átt góða að sem
munu styðja þig og styrkja í gegn
um þessa raun. Eg vitna aftur í
Spámanninn eftir Kahlil Gibran þar
sem segir: „Skoðaðu hug þinn vel,
þegar þú ert glaður, og þú munt
sjá, að aðeins það, sem valdið hefur
hryggð þinni, gerið þig glaðan.
Þegar þú ert sorgmæddur, skoðaðu
þá aftur huga þinn, og þú munt
sjá að þú grætur vegna þess, sem
var gleði þín.“
Ég bið Almættið að gæta ykkar
og gefa ykkur styrk.
Ragnheiður.
Kveðja frá Knatt-
spyrnudeild KA
Laugardaginn 19. nóvember lést
Sveinn R. Brynjólfsson í bílslysi
sem var öllum þeim sem starfað
höfðu með Sveini í stjórn knatt-
spyrnudeildar KA mikið áfall. Fyrr
þennan sama dag var gengið frá
ráðningu nýs þjálfara fyrir meist-
araflokk félagsins, og eins og oft
áður var það Sveinn sem hafði veg
og vanda af þessari ráðningu. Við
sem sitjum í stjóm knattspymu-
deildar KA höfum notið þess að
hafa haft með okkur í stjórn jafn
mikinn vinnuþjark og Sveinn var.
Sveinn var sívinnandi fyrir félagið,
fórnfýsi hans var einstök, hvort
sem um var að ræða vinnu fyrir
meistaraflokk félagsins eða skipu-
lagningu og framkvæmd móta
yngri flokka var Sveinn alltaf sá
sem starfaði manna mest fyrir fé-
lagið.
Sveinn hefur verið í stjórn knatt-
spyrnudeildar KA frá því árið 1986.
Formaður var hann 1990—1992.
Sveinn var fulltrúi KA í stjórn
knattspyrnuráðs Akureyra'r, og
barðist þar sem annars staðar fyrir
framgangi knattspyrnunnar _hér á
Akureyri. Fyrir ársþingi KSÍ, sem
haldið verður innan skamms, liggja
tillögur frá k’nattspyrnudeild KA
sem Sveinn átti hugmyndir að og
sá um að semja. Allar þessar tillög-
ur lúta að því að bæta möguleika
knattspyrnumanna á landsbyggð-
inni til að stunda sína íþrótt.
Knattspyrnumenn á Akureyri sjá
á eftir öflugum talsmanni íþróttar-
innar, og ljóst er að skarð Sveins
verður erfitt að fylla.
Fyrir hönd knattspyrnudeildar
KA sendi ég eiginkonu, börnum og
öðrum ættingjum Sveins samúðar-
kveðjur.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V-. Briem.)
Ingólfur Hauksson
Kveðja frá
Iþróttafélaginu Þór
Nú gráta vér megum svo gagnhollan vin.
Til góðs var hans lífsvegur farni.
Því fremst glæddi hann eldinn er feprst
ber skin.
Á félags og heimilis arni.
(Steingrímur Thorsteinsson.)
Laugardaginn 19. nóvember
barst sú harmafregn að Sveinn R.
Brynjólfsson hefði látist í bílslysi.
Sveinn starfaði af miklum áhuga
að framgangi knattspyrnu á Akur-
eyri og var hann í stjórn Knatt-
spyrnufélags Akureyrar frá 1986.
Ég veit að hann vann mikið og
fórnfúst starf fyrir KA, bæði hvað
varðar skipulagsstarf og að veita
fararstjórn í keppnisferðum. Mest
voru samskipti okkar Sveins árin
sem hann var formaður Knatt-
spyrnudeildar KA og ég fyrir Þór.
Marga fundi sátum við saman og
Sveinn átti margar hugmyndir sem
allar voru í þá átt að bæta hag
iðkenda í knattspyrnu og einnig í
sparnaði fyrir deildirnar, því oft
áttu KA og Þór samleið í þeim
málum.
Knattspymumenn á Akureyri og
víðar þurfa nú að sjá á eftir góðum
dreng sem lagði á sig ómælt starf
fyrir félag sitt og knattspyrnu á
landsbyggðinni.
Fyrir hönd íþróttafélagsins Þórs
sendi ég eiginkonu hans, börnum
og öðrum vandamönnum innilegar
samúðarkveðjur.
Rúnar Antonsson.
Kveðja frá Knatt-
spyrnufélagi Akureyrar
Þann 19. nóvember sl. bárust
okkur KA-mönnum þau válegu tíð-
indi að félagi okkar, Sveinn Brynj-
ólfsson, hefði látist af slysförum.
Við fráfall Sveins hefur stórt
skarð verið höggvið í raðir okkar
KA-manna, skarð sem erfítt verður
að fylla.
Allir sem starfað hafa innan
vébanda íþróttafélaga vita hversu
mikilvægt það er að hafa í sínum
röðum menn sem eru fúsir til að
starfa og óeigingjarnir á tíma sinn
þegar um hag félagsins er áð ræða.
Þannig maður var Sveinn Brynj-
ólfsson.
Hann kom fyrst til starfa fyrir
knattspyrnudeild KA árið 1986 og
hefur starfað óslitið að málefnum
deildarinnar síðan, alltaf tilbúinn
til starfa jafnt í mótbyr sem með-
byr, Hann var einn af máttarstólp-
unum á bak við meistaraflokk karla
hjá KA 1989 og átti sinn þátt í því
að liðið varð Islandsmeistari það
ár. Þá ríkti mikil gleði í herbúðum
okkar KA-manna. Formaður
deildarinnar var hann árin 1990-
1992. Sveinn starfaði við öll Essó-
mót KA, sem haldin eru á hveiju
ári, fyrir 5. flokk drengja í knatt-
spyrnu og eru einhver stærstu
íþróttamót sem haldin eru á landinu
fyrir unglinga. Á þeim vettvangi
vann hann mikið og gott starf.
Sveinn starfaði í vallarnefnd KA,
auk ýmissa annarra nefnda á veg-
um knattspyrnudeildar og aðal-
stjórnar félagsins. Þar eins og ann-
ars staðar vann hann mikið starf
og var óþreytandi að beijast fyrir
bættum hag knattspyrnumanna á
Akureyri og nágrenni.
Að leiðarlokum eru Sveini færð-
ar þakkir félagsins fyrir störf hans
í þágu knattspyrnudeildar og aðal-
stjórnar KA.
Fyrir hönd Knattspyrnufélags
Akureyrar votta ég eftirlifandi eig-
inkonu, Sigrúnu Guðjónsdóttur,
börnum þeirra og öðrum aðstand-
endum innilega samúð. Söknuður
okkar allra er sár. En þegar tíminn
hefur mildað sárasta tregann mun