Morgunblaðið - 22.01.1995, Blaðsíða 28

28 SUNNUDAGUR 22. JANÚAR 1995
MORGUNBLAÐIÐ
MIIMNIIVIGAR
t
Ástkaer dóttir okkar og systir,
EVA MARÝ GUNNARSDÓTTIR,
lést i Barnaspítala Hringsins þann 19.
janúar sl. Jarðsett verður frá Aðvent-
kirkjunni i Reykjavík þann 27. janúar kl.
13.30. Blóm eru vinsamlegast afþökk-
uð, en þeim sem vildu minnast hennar
er bent á Styrktarfélag krabbameins-
sjúkra barna eða Barnaspítala Hrings-
ins.
Gunnar Ingibergsson, Gréta Jónsdóttir,
Sigurður Jón Sveinsson, Ásdís Fjóla Gunnarsdóttir,
Gunnar Þór Gunnarsson.
t
Yndislegi drengurinn okkar,
ÞORSTEINN HELGI ÁSGEIRSSON,
Viðarrima 42,
Reykjavík,
lést á barnadeild Landakotsspítala
þann 20. janúar.
Ásgeir Þorsteinsson,
Magnea Hansdóttir.
t
Elskulegur sonur minn,
STEEN JÓHANN STEINGRÍMSSON,
Austurbrún 6,
Reykjavík,
lést í Landspítalanum 13. janúar sl.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Sérstakar þakkir til starfsfólks deildar
14E, Landspítalanum, fyrir frábæra
hjúkrun og alúð. Kærum vinum mfnum
þakka ég auðsýnda samúð, hluttekn-
ingu, hlýhug og aðstoð alla. Grethe Bendtsen.
t
Faðir okkar, tengdafaðir og afi,
BRYNJÓLFUR ÞORBJARNARSON,
vélsmiðameistari,
frá Geitaskarði,
Mánastig 2, Hafnarfirði,
er lést á heimili sínu 14. janúar sl., verð-
ur jarðsunginn frá Hafnarfjarðarkirkju
þriðjudaginn 24. janúar kl. 13.30.
Sigurður K. Brynjólfsson, Unnur Einarsdóttir,
Þorbjörn Brynjólfsson,
Stefán H. Brynjólfsson, Svava Þorsteinsdóttir,
Jón Brynjólfsson, Grethe Have,
Magnús Brynjólfsson, Sigrún Karlsdóttir,
Guðmundur Brynjólfsson
og barnabörn.
t
Minningarathöfn um föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
GUÐMUND GUÐNASON,
sfðast til heimilis
í Hraunbúðum,
Vestmannaeyjum,
sem andaðist 18. janúar, fer fram í Fossvogskapellu þriðjudaginn
24. janúar kl. 16.00.
Jarðsett verður frá Húsavíkurkirkju laugardaginn 28. janúar kl.
10.30.
Kolbrún Guðmundsdóttir Samúel Guðmundson,
Valey Guðmundsdóttir, Svavar Valdimarsson,
Guðmundur Guðmundsson, Ólfna Steinþórsdóttir,
Halldór Guðmundsson, Inga Þorsteinsdóttir,
Ingi Vigfús Guðmundsson,
Unnur Guðmundsdóttir, Guðjón Gíslason,
barnabörn og barnabarnabarn.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
HAUKUR MAGNÚSSON
frá Reykjavík,
167 Glenwood Street,
Malden Mass., Bandaríkjunum,
er andaðist 12. þ.m., verður jarðsung-
inn frá Fossvogskapellu mánudaginn
23. janúar kl. 15.00.
Joan Magnússon,
Ómar Bergþór Magnússon,
Pétur Hauksson, Halldóra Arnadóttir,
Örn Hauksson,
Erla Hauksdóttir,
Kevin Hauksson, Ragnheiður Guðjohnsen
og barnabörn.
GUNNAR TÓMAS
JÓNSSON
+ Gunnar Tómas
Jónsson fæddist
í Reykjavík 13. júní
1921. Hann lést á
heimili sínu 16. jan-
úar síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
Jón Kristmundsson
verkamaður og
kona hans Magnea
Tómasdóttir. Gunn-
ar var næstelstur
sex systkina. Hinn
1. apríl 1949 kvænt-
ist Gunnar Signýju
Hermannsdóttur.
Hennar foreldrar
voru Hermann
Björnsson og Una Jónsdóttir.
Börn Gunnars og Signýjar eru:
1) Hermann, f. 6. júlí 1951,
kvæntur Kristínu Sverrisdóttur
og eiga þau fjögur börn. 2) Una
Björg, f. 5. júlí 1956, gift Benj-
amín Magnússyni. Dóttir Unu
Bjargar er íris Snorradóttir sem
er' búsett í Seattle. 3) Sigrún, f.
13. ágúst 1957 og á hún tvö
börn. Gunnar stundaði verslun-
arstörf um árabil. Síðan var
hann verkstjóri hjá Eimskipi í
mörg ár og endaði starfsferil
sinn í Sindra.
Útför Gunnars fer fram frá
Fossvogskirkju á morgun.
GÓÐUR vinur minn og nágranni hér
á Grímsstaðaholtinu um 70 ára skeið
er látinn, Gunnar Tómas Jónsson.
Hryggileg frétt af miklum mannsk-
aða á Súðavík við ísafjarðardjúp
hafði borist með fjölmiðlunum um
landið sl. mánudagsmorgun, er vald-
ið hafði þjóðarsorg. Um hádegið
bárust mér svo þau leiðu tíðindi að
kær vinur hefði fallið frá. Hann
hafði brugðið sér út á tröppurnar
við heimili sitt rétt fyrir hádegið og
ætlaði að hreinsa af þeim snjóinn.
Hann hafði vart hreyft skófluna
þegar hann var allur. Gunnar hafði
seinni árin átt við heilsuleysi að
stríða, orðið að sæta hjartaupp-
skurði fyrir 10 árum og beið nú eft-
ir að komast í bakskurð næstu daga
vegna btjóskloss. Ég hafði litið inn
hjá honum upp úr áramótúnum og
átti með honum og konu hans góða
stund.
Foreldrar Gunnars bjuggu í Eyvík
á Grímsstaðaholti. Hann var annar
í röðinni af sex börnum þeirra hjóna.
Það þarf ekki að fara mörgum orðum
um möguleika þess fólks er var að
bijótast áfram á þessum tímum -
tímum atvinnuleysis og óárans eftir
heimsstyijöldina fyrri. Verkamenn
áttu ekki margra kosta vöi, urðu að
sæta snöpum um vinnu og taka
hveiju handtaki sem bauðst. Jón,
faðir Gunnars, var einstaklega lag-
inn við það að sjá út hvar vinnu var
að hafa. Hann var
framan af lengi háseti
á togurum, seinna
útbjó hann flskreiti á
lóðinni hjá sér og í
næsta nágrenni og sá
þar um fiskþurrkun
með fjölskyldunni. Er
frá leið sótti hann svo
vinnu á eyrina sem
kölluð var, tilfallandi
vinnu við höfnina í
Reykjavík.
Gunnar var sjálfsagt
ekki gamall þegar hann
varð að taka til hendi
á fiskreitunum og
hjálpa til. íjölskyldan
fór stækkandi svo hveija vinnandi
hönd varð að nýta eins og hægt
var. Börnum á þeim árum var kennt
að vinna og að því bjó hann alla tíð.
Hann var vinnusamur með afbrigð-
um og vandvirkur þar sem hann tók
til hendi. Seinna fór Gunnar að
sendast hjá Hjalta Lýðssyni, kjöt-
kaupmanni í verkamannabústöðun-
um, og var síðan afgreiðslumaður
hjá honum um tíma. Þegar Pöntun-
arfélag Grímsstaðaholts var stofnað
og verslunarhús hafði verið reist,
gerðist hann þar afgreiðslumaður í
nokkur ár. Lengst af vann Gunnar
þó hjá Eimskip við algeng störf,
seinna á uppskipunarkrönum og loks
sem verkstjóri og sá þá um verk-
færi félagsins. Seinni árin var hann
verkstjóri hjá Sindra í Borgartúninu,
allt þar til hann varð að hætta sökum
heilsubrests. A þessum vinnustöðum
naut hann trausts vinnufélaga sinna
og eignaðist þar góða vini er mátu
mannkosti hans og framkomu við
þá. Þessa varð ég oft var er ég hitti
félaga hans og Gunnar barst í tal.
Gunnar var um nokkurt skeið í trún-
aðarráði Dagsbrúnar og í stjórn þess
á árunum 1956-60. Þetta sýnir best
hve menn báru mikið traust til hans.
Margs er að minnast frá æskuár-
unum hér á Grímsstaðaholtinu. Mik-
il samheldni var hér með ungum sem
öldnum. Fólk lifði hér við lítil efni
og við svipuð lífskjör í sátt og sam-
lyndi, hafði svona í sig og á. Börnin
kunnu að leika sér í þá daga. Fót-
boltafélag var ávallt á Holtinu (gamli
Þróttur) er seinna var gert að alvöru
félagi. Þar voru ailir drengir með
og víða var keppt í Reykjavík við
önnur drengjafélög. 1945 var stofn-
að Ungmennafélag Grímsstaðaholts,
keyptur braggi og reistur við Gríms-
staðavör. Fyrsti formaður þess var
kosinn Gunnar Jónsson, og var hann
það lengst af meðan það var við
lýði. Sýnir þetta að snemma höfðu
menn álit á honum og stóðst þá
raun með prýði. Margs mætti minn-
ast frá þessum árum. Þarna var teflt,
spilað á spil, haldnar margar
skemmtanir og jafnvel fitjað upp á
t
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir, amma, langamma og
langalangamma,
HALLDÓRA KRISTÍN ÞORKELSDÓTTIR,
Austurbraut 2,
Keflavík,
áður Seljavegi 7,
Reykjavík,
sem andaðist 18. janúar, verður jarðsungin frá Keflavíkurkirkju
þriðjudaginn 24. janúar kl. 14.00.
Ásdís Óskarsdóttir, Jóhannes G. Jóhannesson,
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabörn.
t
Útför sonar okkar,
ÞRASTAR ÓSKARSSONAR,
Skólavörðustíg 38,
ferfram frá Hallgrímskirkju þriðjudaginn
24. janúar kl. 15.00.
Þeim, sem vildu minnast hans, er bent
á Heimahlynningu Krabbameinsfélags-
ins og Alnæmissamtökin.
Sigríður Benjamfnsdóttir,
Óskar Guðmundsson.
leikfimi. Meðal ar.nars kynntumst
við bridsspilamennsku og fjórir héld-
um við félagar hópinn og spiluðum
heimabrids um 30 ára skeið og átt-
um þá góðar stundir. Á stríðsárunum
fórum við Gunnar ásamt félaga okk-
ar, I.árusi, norður í Skagaijörð og
til Siglufjarðar og seinna upp í Kerl-
ingarfjöll. Þetta þótti okkur afrek á
þeim tíma og höfum oft minnst þess-
ara ágætu ferða. Annars voru ferða-
lög árviss hjá samtökum ungling-
anna á Holtinu, bæði fyrir og eftir
stríð.
Gunnar kvæntist 1. apríl 1949
Signýju Hermannsdóttur, fæddri
þennan mánaðardag 22 árum fýrr
að Signýjarstöðum. Hún er mikil
ágætis kona, sem hefur staðið traust
við hlið manns síns og þá ekki síst
undanfarin ár er hann hefur þurft á
stuðningi að halda. Þau voru bæði
dugleg og byggðu hvort annað upp
alla tíð.
Gunnar og Hermann, tengdafaðir
hans, byggðu hús við Nesveg á árun-
um 1948-49 og bjuggu þar í nokkur
ár. Seinna byggðu þeir svo saman
hús á Hjarðarhaga 33, svo til á
rústum gömlu Signýjarstaða, er svo
var auðvitað nefnt sama nafni.
Þarna bjuggu þeir svo með sínu fólki
uns yfir lauk. Margar góðar minn-
ingar á ég frá þessum heimilum
þeirra og var ávallt létt yfir þessu
fólki öllu.
Að lokum leyfi ég mér að votta
Signýju, konu Gunnars, og börnum
þeirra í nafni okkar, fyrrum spilafé-
laga hans og eiginkvenna, dýpstu
samúð vegna fráfalls hans og biðjum
þeim blessunar guðs.
Magnús Þorbjörnsson.
Mjög erum tregt
tungu að hræra
orti Egill Skalla-Grímsson. Á þessari
stundu finnst mér ég reyna orð
Egils á sjálfri mér, þegar ég róta
um í minningum liðinna ára og
hugsa til Gunnars T. Jónssonar.
Ég man hann þar sem hann stend-
ur glettinn í eldhúsinu á Hjarðarhag-
anum með sneið af lifrarpylsu í ann-
arri hendi og segir: „Þetta er það
besta sem ég fæ.“
Ég man hann í sælureit fjölskyld-
unnar, Ömmukoti, þar sem hann
leggur síðustu hönd á tijárækt sum-
arsins og segir tindrandi augum: „Þá
get ég loksins farið að smíða verönd-
ina.“
Ég man hann þar sem hann tekur
í höndina á „litlu kerlingunni sem
aldrei fór í fýlu“ og sagði henni frá
einhveiju skemmtilegu þannig að
hún brosti í gegnum tárin.
Já, ég man. Öll þessi smáu hvers-
dagslegu atvik og augnablik sem við
gefum yfirleitt svo lítinn gaum að,
verða svo mikilvæg á svona stund-
um. Þessi brot endurminninga, sem
skapa heillega mynd af manneskj-
unni sem er horfin úr Iífi okkar um
stundarsakir. Og myndin af Gunnari
sýnir umfram allt góðan, glaðbeitt-
an, greiðvikinn og traustan mann.
Minningin um hann lifir sterkt hjá
okkur sem vorum svo lánsöm að eiga
hann að.
Elsku Signý, börn og barnabörn.
Missir ykkar er sár og ég votta ykk-
ur mína dýpstu samúð með síðasta
erindi Sólarljóða. •
Hér við skiljumst
og hittast munum
á feginsdegi fira.
Drottinn minn
gefi dauðum ró
og hinum líkn er lifa.
(Höf. ókunn.)
Guðlaug Gísladóttir.
- h+1 — Krossar á leiði
I vi< Mismunanc Sintí 91-3 Sarlit og mc ii mynsfur, v 15929 ilaSir 'önduo vinna. og 35735
Vandaðir legsteinar
Varanleg minning
BAUTASTEINN
IBrautarholti 3, 105. R
Sími91-621393