Morgunblaðið - 05.09.1995, Blaðsíða 22

22 ÞRIÐJUDAGUR 5. SEPTEMBER 1995
MORGUNBLAÐIÐ
LISTIR
FRÁ sýningu Listdansskólans í apríl síðastliðnum,
Jædig' og Thilo
Nýtt skólaár
Listdans-
skólans
LISTDANSSKÓLI íslands er nú
að hefja vetrarstarf sitt og hefst
kennsla á morgun, miðvikudag.
Skólinn verður starfræktur með
svipuðu sniði og undanfarin ár.
Hlutverk skólans er að þjálfa
og þroska hæfileika nemenda í
listdansi, auka skilning og örva
áhuga á listgreininni. Aðalnáms-
greinar eru klassískur listdans,
nútímalistdans, spuni, karakter-
dans, jassdans o.fl. Lágmarksald-
ur nemenda er 9 ár.
Á síðastliðnum vetri tóku nem-
endur skólans þátt í hátíðarsýn-
ingu sem flutt var í Þjóðleikhús-
inu. I þeirri sýningu kom fram
skærasta ballettsljarna Svía, Ann-
eli Alhanko ásamt Veit Carlsson.
Þá var haldin árleg sýning skólans
í Borgarleikhúsinu og elstu nem-
endur skólans tóku þátt í norrænu
listdansskólamóti sem fram fór í
húsnæði skólans, að Engjateig 2.
Þess má geta að nokkrir nem-
endur skólans hafa nýlega staðist
inntökupróf Ballettháskólans í
Osló og munu hefja þar nám i
haust.
Fyrir tveimur árum siðan var
Listdansflokkur æskunnar stofnað-
ur undir sljórn eins kennara skól-
ans, Davids Greenall listdansara.
Kennarar í vetur verða Ingi-
björg Bjömsdóttir, sem jafnframt
er skólastjóri, Margrét Gísladótt-
ir, Lauren Hauser, Nanna Ólafs-
dóttir, Birgitte Heide, David Gre-
enall og fleiri.
JAZZ
Tónleikar
RúRek ’95
Bent Jædig og Jesper Thilo tenór-
saxófónar, Eyþór Gunnarsson píanó,
Tómas R. Einarsson kontrabassi,
Einar Valur Scheving trommur.
Stórsveit Reykjavíkur.
Hljómsveit Kristjáns Guðmundsson-
ar: Kristján Guðmundsson píanó,
Sigurður Jónsson tenórsaxófón, Dan
Cassidy fiðla, Einar Sigurðsson
kontrabassi, Jón Borgar Loftsson
trommur. Gestur: Rúnar Georgsson
tenórsaxófón. Sunnudagur 3. sept-
ember 1995.
DÖNSKU tenórsaxófónleikaramir
Bent Jædig og Jesper Thilo blésu
fyrstu tónana á fimmtu RúRek djass-
hátíðinni sem sett var í Ráðhúsi
Reykjavikur á sunnudag. Það var við
hæfi að þeir hæfu leikinn á Just
Friends því ágætt vináttusamband
hefur tekist milli danskra og ís-
lenskra djassleikara. Jædig er
bíboppari af gamla skólanum en
Thilo sækir sumt til Ben Websters,
einkum tóninn en síður öndunina.
Þeir félagar voru svo aftur síðar um
kvöldið í Leikhúskjallaranum. Þá
heyrðust ekki síður Webster áhrif í
leik Jædigs í ballöðunni When Sunny
gets Blue sem var í hægu tempói.
Thilo er ljóðrænni en líka kraftmeiri
blásari en Jædig. Kannski eru flestir
danskir tenórsaxistar óhjákvæmilega
meira eða minna litaðir af Webster
sem bjó í Danmörku í mörg ár og
lyfti mjög undir djasslífið þar.
Það er svo skrítið með djasstónlist
að spilamennskan getur verið því sem
næst óaðfínnanleg, eins og hún var
mestanpartinn í Leikhúskjallaranum,
en samt ekki hreyft við manni. Allt
var slétt og fellt og fínir sprettir inn
á milli en það vantaði einhveija
óbeislaða ævintýraþrá í dæmið. Four,
Doxy og Anthropology - alit var
þetta vel spilað effir bókinni en nýj-
um flötum var ekki velt upp. Oft
hefur Eyþór verið upplagðari. Það
birti yfir í Blues up and Down en
botninn datt eiginlega úr því eftir
bassasólóið hjá Tómasi, sem var ekki
í sama styrkleikaflokki sem sólóisti
og hinir þetta kvöld.
Stórsveit Reykjavíkur lék við
setninguna í Ráðhúsinu og ef marka
má frammistöðu hennar þar er sveit-
in í góðu formi og svingar vel. Sér-
staklega er ánægjulegt hve kraft-
mikil og hnitmiðuð trompetdeildin
er orðin. Bráðum kemur út diskur
á vegum Jazzís með þessari ágætu
sveit.
Kristján Guðmundsson og félagar
voru að leika Stolen Moments án
mikilla átaka á Fógetanum. Það
skemmtilega við RúRek er að ýmsir
nafntogaðir spilarar eiga það til að
troða óvænt upp þar sem þeir eiga
ekki að vera. Það gerðist á Fógetan-
um þegar Rúnar Georgsson bættist
skyndilega í hópinn og blés Sweet
Georgia Brown og var alltaf rétt
aðeins á undan bítinu. Það varð sjóð-
heitt í kolunum og þarna fékk undir-
ritaður í fyrsta sinn gæsahúð þetta
kvöld. Hafi Rúnar þökk fyrir.
Guðjón Guðmundsson
Að vera...
TONLIST
Listasafn Sigurjóns
TVÍLEIKUR
Margrét Kristjánsdóttir fiðlu-
leikari og Nína Margrét Gríms-
dóttir píanóleikari. Þriðjudagur
29. ágúst 1995.
VIRT söngkona, sem jafnframt
var listamaður, sagðist ekki þola
ákveðinn söngmáta, því hann væri
„sex-less“. Þetta var nokkuð harð-
orð yfiriýsing og engin nöfn voga
ég mér að nefna í þessu sam-
hengi, en víst hafði þessi söngkona
hitt naglann á höfuðið,
því hvað væri list án
þess títt nefnda sex
annað en bragðlaus
vagúm-pakkaður verk-
smiðjumatur og gæti,
í versta tilfelli, orðið
menningarleg plága.
Margrét Kristjáns-
dóttir er góður fiðlu-
leikari, virðist tækni-
lega mjög örugg, hún
á til fallegan tón, er
öryggið uppmálað, á
spil hennar fellur tæp-
ast nokkur hrukka. I
Beethoven-sónötunni
þurfa fyrstu taktarnir
að grípa áheyrandann
og halda honum síðan fangnum
út alla sónötuna, ef það ekki tekst
er erfitt að ná athyglinni til baka.
Tókst það? Þótt fiðlan hljómaði oft
fallega átti ég erfitt með að finna
tilgang eða stefnu í spilinu. Allt
þarf að hafa tilgang, hver lítil inn-
koma er ekkert aukaatriði, nei, hún
hefur alltaf tilgang sem flytjandinn
verður að uppgötva og flytja síðan
áheyrandanum af sannfæringu.
Tempo di Minuetto ma molto mod-
erato er ekki aðeins fögur tónsmíð
leikin með fallegum tón, hún er
einnig e grazioso og margt fleira.
Allegroið er ekki bara allegro, það
er einnig vivace og þetta vivace
næst ekki með að spila þáttinn í
ógnar hraða, hefur raunar ekkert
með hraða að gera. Rómönsumar
þrjár eftir Clöru Schumann gefa
fiðlunni tækifæri á að njóta sín í
fallegum tóni og nokkrum tilfinn-
ingahita og víst sýndi Margrét oft
fallegan tón, en fram yfir það gerð-
ist því miður ekki mikið. í geysifal-
legri Sónötu Janaceks komst
Margrét næst því sem ég saknaði
í verkunum á undan. Það er vandi
að koma inn eftir kannske langan
einleik píanistans, að brúa þetta
bil, að innkoma fiðlunnar verði
ekki eins og út í hött er aðals-
merki einleikarans, tókst þetta
fyllilega?
Annar kaflinn, Ballaðan, naut
sín í fallegum söng fíðlunnar. Að
vera einleikari er háð mörgum
þáttum. Tutti-spilari í sinfóníu-
hljómsveit getur verið jafn ná-
kvæmur og teknískur og besti ein-
leikari, en hefur þrátt fyrir það
ekki einleikarann í sér og hvers
vegna ætti hann þá að vera að
sækjast eftir honum, ekki er
ómerkilegra að láta sér nægja að
vera góður hljómsveitarspilari og
kannske þroskavænlegra. Einn
galli þykir mér um of fylgja ungum
hljóðfæraleikurum í dag. Þeir spila
orðið heilu tónleikana út með nót-
umar fyrir framan sig. Fyrir utan
að hefta mjög eigið tjáningarfrelsi
þá vekur það upp spurningar eins
og, getur viðkomandi ekki lært
utanað, þorir hann ekki að spila
utanað eða æfir hann eins lítið og
hann kemst af með til þess að
komast í gegn um verkefnin? Að
leika utanað er vitanlega áhætta,
en það er sú áhætta sem einleikari
verður að taka á sig og sýnir getu
hans eða vanmátt. Ef þetta væri
heimtað af einleikaranum, eins og
áður var, mundu sauðirnir fljótt
greinast í sundur og skilin milli
meðalmennskunnar og hinna verða
skýr og þeir greinast frá sem
komnir eru til að vera.
Nína Margrét hefur sýnt að hún
er mjög góður meðleikari á píanóið
og það sannaði hún enn í kvöld.
Með stóran flygil í litlum sal þarf
hún að passa að ofnota ekki hægri
pedalann.
Ragnar Björnsson
MARGRÉT Kristjánsdóttir og
Nina Margrét Grímsdóttir.
mmtam
Ilitrikur TONLISTARVETURl
MEÐ ÁHERSLU Á VÍNARKLASSÍK
Sh
m: k
Gult kort
í gulri áskriftarröð eru 6 tónleikar þar sem
megináherslan er lögð á stærri hljómsveitarverk
og xslenska einleikara. Flutt verða m.a. verk
eftir Beethoven, Bartók, Þorkel Sigurbjörnsson
og Shostakovitsj.
♦
— Grænt kort ■■■■■—-Wi «-—
I grænni áskriftarröð eru fernir tónleikar
með fjölbreyttri efnisskrá sem ætti að höfða
til breiðs hlustendahóps. í þessari röð eru
m.a. Vínartónleikar og konsertuppfærsla
á óperunni OTELLO.
♦
• Rautt kort
I rauðri áskriftarröð eru 6 tónleikar. I þessari röð er
megináherslan lögð á einleikara og einsöngvara sem
hafa unnið sér alþjóðlega hylli. Meðal annars verða
fluttir píanókonsertar eftir Mozart, Beethoven,
Schumann og Grieg.
Blátt kort
í blárri tónleikaröð eru tvennir tónleikar
þar sem leikin verður trúarleg tónlist
og önnur tónlist sem fellur vel að flutningi
í kirkjum. Hér má m.a. fmna
Sálumessu Brahms.
Áskrifendur fá allt að 25% afslátt af miðaverði sem jafngildir þvíaðfáfjórðu hverja tónleika frítt.
Upphafstónleikar verða í Háskólabíói 14., 15. og 16. september. Einleikarar eru
Guðrún Birgisdóttir, Martial Nardeau og Einar Kr. Einarsson. Hljómsveitarstjóri, Enrique Bátiz.
S a l a áskriftarskírteina e r h a f i n .
vertutimanlega ' SINFÓNÍUHLJÓMSVEIT ÍSLANDS '$}
OG FÁÐU GOTT SÆTI í VETUR. Háskólabíói vib Hagatorg, sími 562 2255

Fyrirlestur
um Tívolí
í KVÖLD kl. 20 mun Ida Haugsted
fornleifafræðingur halda fyrirlestur
með litskyggnu í Norræna húsinu
um skemmtigarðinn Tívoli í Kaup-
mannahöfn. Fyrirlesturinn ber yfir-
skriftina „Arkitektens H.C. Still-
ings Tivoli i Kobenhavn" og mun
hún flytja hann á dönsku.
Tívolí var reist samkvæmt skipu-
lagi H.C. Stilling árið 1943 sem
skemmtigarður. Athafnamaðurinn
Georg Carstensen lagði fram fjár-
magnið, sem hann útvegaði með
því að stofna hlutafélag um hug-
myndina.
í fyrirlestrinum mun Haugsted
m.a. fjalla um elstu skála garðsins
og upprunalega skipulagið sem
hannað var af skrúðgarðyrkju-
manninum Frisinelle.
Ida Haugsted (f. 1940) er klass-
ískur fornleifafræðingur og hefur
unnið við rannsóknir, kennslu og
ritstörf. Hún hefur fengist við rann-
sóknir, bæði á sviði fornleifafræði
og menningarsögu. Ida Haugsted
vann í nokkur ár að bók um Tívolí
í Kaupmannahöfn og árið 1993 kom
bókin út „Tryllehaven Tivoli. Arki-
tekten H.C. Stilling og den ældste
have“.
Fyrirlesturinn er öllum opinn og
aðgangur ókeypis.