Morgunblaðið - 21.11.1995, Síða 41

MORGUNBLAÐIÐ
ÞRIÐJUDAGUR 21. NÓVEMBER 1995 41
MINNINGAR
ÞORKETILL
SIG URÐSSON
+ ÞórketilI Signrðsson fædd-
ist 25. júlí 1930 á Geirastöð-
um í Sveinsstaðahreppi, A-Hún.
Hann lést í Landspítalanum 24.
október síðastliðinn og fór út-
förin fram 3. nóvember.
ÞAÐ ER haustmorgunn 24. október
og sumarið á förum. Móðir náttúra
hefur tekið á sig liti haustsins, gróð-
ur jarðar farinn að sölna og fuglar
sumarsins höfðu beint för sinni til
suðlægra landa. Það var á þessum
morgni sem fregnin barst austur
hingað: „Hann Þórketill er dáinn.“
Góður vinur og fyrrverandi granni
hafði lokið lífsgöngu sinni og geng-
ið á vit hins óræða. Maðurinn stóri
og sterki hafði lotið í lægra haldi
fyrir sjúkdómnum ógnvænlega sem
engu eirir. Það syrti yfir í hugum
okkar gömlu nágrannanna og það
hrönnuðust upp minningar frá þeim
árum er við áttum samfylgd.
Þórketill og Jóhanna kona hans
fluttu til Hornafiarðar síðsumars
árið 1972. Virðist sem staðurinn
hafi orðinn þeim hugleikinn og þau
fljótlega farið að festa hér rætur.
Dvöldu þau hér á ýmsum stöðum
fyrst í stað, en réðust fljótlega í
að byggja sitt eigið húsnæði í litlum
þéttbýliskjarna sem þá var að rísa
hér og nefndist í daglegu tali Mána-
garðshverfi. Á haustdögum 1976
fluttu þau síðan í sitt eigið einbýlis-
hús að Hæðargarði 12 þar sem þau
hreiðruðu smátt og smátt notalega
um sig. Garðurinn umhverfís húsið
þeirra varð brátt unaðsreitur sem
bar vott um natni og eljusemi hús-
móðurinnar sem naut þar dyggi-
legrar aðstoðar bónda sins. í þessu
fagra umhverfi nutu þau yndis og
unaðar og er mér ekki örgrannt um
að þar hafi þau upplifað mestu
hamingjustundir lífs Síns. Þá var
þeim mjög hugleikið að í næsta
húsi við þau bjó dóttir þeirra, Stein-
unn Margrét, tengdasonur og sonur
þeirra, Jóhann Þór, augasteinninn
þeirra afa og ömmu. Þau hjón voru
vinmörg og vinföst og aufúsugestir
hvarvetna er þau bar að garði. Þór-
ketill var mikill félagsmálamaður
og kallaður til ábyrgðarstarfa hjá
hinum ýmsu félagasamtökum innan
byggðarlagsins. 011 þau störf rækti
hann af festu og drengskap og
ávann sér almennt traust á því sviði.
Hann var nærgætinn í allri um-
gengni og viðkvæmur í lund. Hann
var meiri andlegum hæfileikum
búinn en títt er og þeim eiginleikum
gæddur að geta notað sinn andlega
kraft með aðstoð lækna að handan,
til að lina þjáningar samborgaranna
og veita þeim styrk og hjálp er
veikindi steðjuðu að. Hann var mjög
trúaður og taldi sig vera verkfæri
almættisins til að vinna þessi kær-
leiksverk. Til hans leitaði fólk víðs-
vegar að af landinu eftir hjálp þeg-
ar máttur vísindanna megnaði ekki
Friðfums
Suðurlandsbraut 10
108 Reykjavík • Sími 5531099
Opið Öll kvöld
til kl. 22 - cinnig um helgar.
Skreytingar fyrír öll tílefní.
lengur að lækna hin mannlegu
mein. Öllum vildi hann veita aðstoð
sína og eru þeir ótaldir, sem sóttu
til hans huggun og hjálp í nauðum.
Síðustu ár sín hér eystra starfaði
Þórketill sem húsvörður við Nesja-
skóla og rækti þar störf sín af sam-
viskusemi og myndugleika eins og
hans var vandi. En brátt urðu kafla-
skil í lífí þeirra hjóna. Um páska-
leytið 1992 knúði sorgin dyra í litla
samfélaginu í Mánagarðshverfinu
er Jóhann Þór, barnabarn þeirra,
lést af afleiðingum hörmulegs um-
ferðarslyss. Sár harmur var kveðinn
að foreldrum og ekki síður afa og
ömmu. Það var eins og strengur
hefði brostið og umhverfið sem þau
höfðu skapað sér virtist allt í einu
orðið þeim andsnúið.
Dvöl þeirra hér eystra var brátt
lokið. Þau seldu húsið sitt og keyptu
húseignina að Hellisgötu 28 í Hafn-
arfírði. Þangað fluttu þau frá
Hornafírði haustið 1992 en skildu
eftir sig ljúfar endurminningar um
góð kynni. Nú fór í hönd erfitt tíma-
bil. Atvinnuleysi hafði tekið að gera
vart við sig í þjóðfélaginu og allar
jákvæðar undirtektir um atvinnu-
möguleika reyndust ekki haldbær-
ar. Fátt er erfíðara vinnufúsu fólki
en að finna að samfélagið þarfnast
ekki lengur hlutdeildar þess í önn
hins líðandi dags. En ekki var setið
auðum höndum. Heimilið þeirra að
Hellisgötu 28 bar þess augljós
merki. Allt var fegrað og bætt
bæði utan húss og innan og bar
fljótlega á sér yfírbragð þeirrar list-
fengi og smekkvísi sem einkenndi
þau ágætu hjón. Og áfram var hald-
ið að vinna kærleiksverk í krafti
almættisins og með aðstoð lækn-
anna að handan. En nú fór að bera
á heilsubresti hjá Þórkatli. Þrekið,
krafturinn og áræðið ekki það sama
og áður fyrr. Og það var síðan fyr-
ir rúmu ári er hann var lagður inn
á spítala til minniháttar aðgerðar
að það uppgötvaðist að hann var
haldinn ólæknandi sjúkdómi og
engrar lífsvonar að vænta. Þetta
var harður dómur en Þórketill tók
honum eins og sönn hetja með
æðruleysi og rósemi. Hann bar fyrst
og fremst hag eiginkonu og fjöl-
skyldunnar fyrir bijósti og þann
tima sem honum var úthlutaður
notaði hann til að tryggja velferð
þeirra sem best hann gat, meðan
sjúkdómurinn vann sitt hlutverk
grimmur og miskunnarlaus.
En brátt var stríðið á enda og
vinur okkar leystur undan öllum
íjötrum þjáninga. Þórketill lést á
Landspítalanum 24. október sl. og
var jarðsunginn frá Hafnarfjarðar-
kirkju 3. nóvember að viðstöddu
miklu fjölmenni. Mikill mannvinur
og drengur góður er genginn til
feðra sinna, en eftir lifír endurminn-
ing um ógleymanlegan persónu-
leika. Ég minnist síðustu heimsókn-
arinnar til þeirra hjóna á síðastliðnu
sumri. Veðrið var fagurt, sólin skein
í heiði og ilmur gróðursins barst
að vitum. Við settumst niður úti í
garði og nutum yndisleika sumars-
ins. Húsmóðirin töfraði fram veislu-
borð að vanda og tíminn leið hratt
við veitingar og spjall um alla heima
og geima. Þórketill bar þá orðið
merki veikinda sinna og sýnt að
hveiju stefndi. En yfírbragð hans
allt bar vott um andlegan styrk og
rósemi hugans. Brátt var dagur
kominn að kvöldi og sólin að ganga
til viðar. Við kvöddumst að lokinni
ánægjulegri samverustund. Traust
var handtakið og hlýtt faðmlagið
að skilnaði. Þegar ég var sestur út
í bíl varð mér litið til baka. Þá sat
hann innan um blómin þeirra Jó-
hönnu í skini hnígandi kvöldsólar.
Svipur hans bar yfírbragð mann-
göfgi og innri rósemi. Með þá sýn
í huga kveð ég vin minn Þórketil
Sigurðsson.
Elsku Jóhanna, Gréta, aðrir ætt-
ingjar og aðstandendur. Fjölskyldan
Hæðargarði 13 sendir ykkur öllum
innilegar samúðarkveðjur. Megi
minningin um látinn ástvin og ljós
kærleikans lýsa ykkur á sárum
sorgarstundum.
Vor ævi stuttrar stundar
- er stefnd til Drottins fundar,
að heyra lífs og liðins dóm.
En mannsins sonar mildi
skal máttug standa í gildi.
Hún boðast oss í engils róm.
(Einar Benediktsson)
Hreinn Eiríksson.
ttt
Krossar
I viðarlit og mól
Mismunandi mynsiur, vonduö vinna.
Sími 863 8888 og 883 8738
Erfidryfzfzjur
frá kr. 590 pr. mann
Sfmar:
551 1247
551 1440
t
Fóstri minn,
JÚLÍUS GEIRSSON,
Laugarásvegi 66,
andaðist á heimili sínu að kvöldi
19. nóvember.
Fyrir hönd aðstandenda,
Ólöf Ólafsdóttir.
t
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
ÁSTA M. SIGURÐARDÓTTIR,
Hólmgarði 13,
lést í St. Jósefsspítala að kveldi
19. þessa mánaðar.
Ágúst Guðjónsson,
Sigurður Grétar Eggertsson,
Vilberg Ágústsson, Sigurbjörg Ágústsdóttir,
Erna K. Ágústsdóttir, Ólafur Már Magnússon,
Þuríður Jóna Ágústsdóttir, Valdimar K. Guðlaugsson,
barnabörn og barnabarnabarn.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
BJARNI NIKULÁSSON,
Lyngheiði 9,
Selfossi,
lést í Sjúkrahúsi Suðurlands 19. nóvem-
ber.
Sesselja Guðjónsdóttir,
Kristjana Bjarnadóttir, Loftur S. Loftsson,
Bragi Bjarnason, Sigrún Ásgeirsdóttir,
Halldóra M. Bjarnadóttir, Ágúst Guðmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, systir og amma,
LILLY SVAVA SNÆVARR,
Granaskjóli 7,
lést í Borgarspítalanum aðfaranótt
laugardagsins 18. nóvember sl.
Sverrir Ingólfsson,
Unnur Sverrisdóttir, Bergsteinn Georgsson,
Laufey Brynja Sverrisdóttir,
Svava Guðlaug Sverrisdóttir,
Stefanía Snævarr, Lárus Guðmundsson,
Sesselja Snævarr, Kristján Steinsson,
Sigrún Snævarr, Jakob Möller
og barnabörn.
t
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
AÐALHEIÐUR INGIBJÖRG
ÓLAFSDÓTTIR,
Selvogsbraut 17,
Þorlákshöfn,
lést í Landspítalanum sunnudaginn
19. nóvember.
Eiginmaður hinnar látnu
Böðvar Kristjánsson,
börn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Móðir okkar,
ELÍN GUÐJÓNSDÓTTIR,
Breiðumörk 17,
Hveragerði,
lést á Hrafnistu í Reykjavík aðfaranótt 20. nóvember.
Árni G. Stefánsson, Unnar Stefánsson,
Guðmundur Stefánsson, Guðjón Ingvi Stefánsson,
Atli Þ. Stefánsson.
t
Hjartkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
GUÐRÚN MARGRÉT ÞORSTEINSDÓTTIR,
Hagamel 25,
andaðist í Landakotsspítala að morgni 20. nóvember.
Margrét Oddný Magnúsdóttir, Stefán Jóhann Hreiðarsson,
Magnús Þór Magnússon, Hrefna María Gunnarsdóttir,
Ásta Valdimarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkær móðir og stjúpa okkar,
HELGA ÁSTA
GUÐMUNDSDÓTTIR
fyrrv. Ijósmóðir,
Dalbraut 20,
lést í Landspítalanum 18. nóvember.
Sólveig G. Ólafsdóttir,
Marfa M. Ólafsdóttir,
Katrin G. Ólafsdóttir,
Ólafur A. Ólafsson.