Morgunblaðið - 11.01.1996, Blaðsíða 44

Hðnnun: Qgnnar Sttinþórsson / FfT / BO-12.95-017
MORGUNBLAÐIÐ
A i FIMMTUDAGUR 11. JANÚAR 1996
AEG Vampyr árgerö 1996
VERÐ STGR.:
Óko Vampyr 8251
• Sexföld ryksíun
• Slillanlegur sogkraftur
• Stillanlegt Sogrör ✓
• Fylgihlutageymsla /
• þrír auka sogstútar V
• Inndraganleg snúra '
• Rykpoki 5,5 litrar
• 900vött ( Nýr Öko-mótór
skilar sama sogkrafti
og 1500 vatta mótor)
VerS : 18.936,-
stgr. 17.990,-
„ERGO-
GRIFF“
Nýtt handfang
fer betur í hendi
Vampyr 6400
Sexföld ryksíun*
Ultra- filter (Skilar útblósturs- •
lofti 99,97% hreinu)
Stillanlegur sogkraftur •
Stillanlegt Sogrör •
Fylgihlutageymsla •
Tveir auka sogstútar •
Inndraganleg snúra •
Rykpoki 4 lítrar •
1400 vött •
Þyngd 7 kg •
Ver&: 17,842,- stgr. 16.950,-
VERÐ STGR.
~ AEG ~
VAMPYR
Lausn á geymslu-
vanda. sogrörinu
er fest við botn
v ryksugunnar. a
Vampyr 6100
• Fjórföld ryksíun
• Stillanlegur sogkraftur
• Fylgihlutageymsla
• Tveir auka sogstútar
• Inndraganleg snúra
• Rykpoki 4 lítrar ----
• 1300 vött á
• Þyngd 7 kg
Verö: 15.409,- 1
stgr. 14.639,- 1
örinufest 1 Vampyr 5010
lenda J ,
jgunnar/ Fjortold ryksiun •
----^^Stillanlegur sogkraftur •
Tveir auka sogstútar •
Inndraganleg snúra •
Rykpoki 4 lítrar •
1300 vött •
Þyngd 6 kg •
Verfc: 13.674,-
stgr. 12.990,- L
B R Æ Ð U R N
mi 553 8820
nýjungum!

Umboosmenn um allt land
Reykjavík: Byggt og Búiö Kringlunni. Vesturland: Málningarþjónustan Akranesi,
Kf. Borgfiröinga, Borgarnesi.Gþöni E.Hallgrímsson, Grundarfiröi. Vestfirðin.Rafverk,
Bolungarvík.Straumur.ísafiröi. Norðuriand: Kf. Steingrímsfjaröar, Hólmavík. Kf. Húnvetninga,
Blönduósi. Skagfiröingabúð.Sauðárkróki. KEA, byggingavörur, Lónsbakka, Akureyri.
KEA.Dalvík. Kf. Þingeyinga, Húsavík. Urð, Raufarhöfn. Austurland: Sveinn Guömundsson,
Egilsstööum. Stál, Seyöisfiröi. Verslunin Vík, Neskaupsstaö. Kf. Fáskrúösfiröinga,
Fáskrúösfiröi.KASK, Höfn Suðurland: Mosfell, Hellu. Árvirkinn, Selfossi. Rás, Þorlákshöfn.
Jón Þorbergsson, Kirkjubæjarklaustri. Brimnes.Vestmannaeyjum. Reykjanes: Stapafell,
Keflavík. Rafborg, Grindavík.
SJÓNMENNTAVETTVANGUR
Á NÝJU ÁRI
HELENE Schjerfbeck Finnlandi, Saumakonan, 1905.
ALDREI í sögunni hefur jafn ág-
ætt og skilvirkt úrval norrænnar
myndlistar ratað hingað í einu, enda
kunnu margir vel að meta framtak-
ið. Mikilvægt er að fleiri slíkar sýn-
ingar fylgi í kjölfarið frá öðrum,
eldri sem yngri, tímaskeiðum. Eftir-
minnileg er einnig ágæt sýning á
verkum Kjarvals á Kjarvalsstöðum
og er von að framhald verði á jafn
opnum og lifandi sýningum verka
listamannsins.
Minnisstæðar eru undarlegar
deilur um Ásmundarsal og furðu-
legur þáttur um myndlist frá lýð-
veldisstofnun og til dagsins í dag í
sjónvarpinu, en í honum voru ýmsir
mætustu og framsæknustu lista-
menn þjóðarinnar hreinlega ekki
til. Var líkast sem öll myndlist á
tímabilinu hafi hverfst um einn list-
hóp, þ.e. SÚM. Voru þó haustsýn-
ingar FÍM í miklum uppgangi á
sama tíma og tvímælalaust aðalvið-
burður áranna á myndlistarsviði.
Aðstandendur þeirra skildu hins
vegar ekki að upplýsandi sýningar-
skrár hafa heimildargildi til úrslita,
og því eru þær einfaldlega horfnar,
gleymdar.
Aldrei hafa jafn margir reiðir
listamenn hringt í skrifara og böl-
sótast yfir málflutningnum, en ekki
hef ég orðið var við nein skrif um
þáttinn í dagblöðunum, en bóka
má að viðbrögðin hefðu víðast orðið
snöggtum önnur og afdrifaríkari.
Það eru mikil býsn hve langlundar-
geð íslenzkra myndlistarmanna er
mikið, eða eigum við ekki heldur
að segja andvaraleysi og rag-
mennska. Listrýnar fjölmiðlanna
áttu mjög undir högg að sækja á
árinu, en það vill gleymast að þeir
eru einfaldlega ráðnir til að láta í
ljós skoðanir sínar á því sem þeir
fjalla um hverju sinni í ljósi mennt-
unar, reynslu og dómgreindar, og
eru um leið sjálfir undir smásjá.
Sem betur fer er ekki til neitt staðl-
að mat hvernig skrifa beri, og hvað
myndlistina snertir hefur svo verið
frá því á dögum Denis Diderot, sem
telst frumkvöðull almenns vett-
vangsmats.
Mikil nauðsyn er á skilvirkri og
hlutlægri umræðu um stöðu ís-
lenzkrar myndlistar, en breyting-
arnar á þjóðfélaginu síðustu ár hafa
verið henni mjög óhagstæðar. Er
hin ítarlega úttekt eins og birtist í
Morgunblaðinu 2. desember mjög
af hinu góða, en hér hafa viðbrögð-
in látið standa á sér, þótt skoðanir
hljóti að vera skiptar. Það segir sig
sjálft að ekki er mikið ris á umræð-
um sem fara fram á kennarastofum,
í heimahúsum, síma, kaffí- og/eða
öldurhúsum, ef þær ná aldrei upp
á yfirborðið og gera oftar en ekki
meira ógagn en gagn, því þá er um
baktal og neðanjarðarvettvang að
ræða. Ég rak strax augun i eitt
alvarlegt hugtakabrengl, sem var
endurtekið víða í fyrrnefndri grein,
en þar er svonefnd „samtímalist"
einangruð við hið nýjasta á lista-
markaði. Það er alrangt, því að öll
framsækin list sem gerð hefur ver-
ið frá stríðslokum rúmast í þessu
hugtaki, svo sem það er skilgreint
á Norðurlöndum, og raunar um alla
heimsbyggðina. Þannig er úrval
myndverka frá stríðslokum í ölium
söfnum samtímalistar á Norður-
Það var margt að ske
á myndlistarvettvangi
á liðnu ári, en eftir-
minnilegust verður
Braga Ásgeirssyni
stóra norræna sýningin
á Listasafni íslands,
sem hann segir marka
mikil tímamót.
löndum, og það liggur í hlutarins
eðli að samtíminn á við öll aldurs-
skeið listamanna er lifað hafa á
tímabilinu og einangrast ekki við
ákveðinn aldurshóp eða listastefn-
ur.
Það er svo alltof oft, að maður
rekst á hugtakabrengl í fjölmiðlum
þegar listir, hugsæi, og verkmennt
eiga í hlut, og þannig sá ég nýver-
ið handlagni og hugvit lögð að
jöfnu, sem ekki er allskostar rétt
svo sem auðveldlega má sannfærast
um í orðabókum. Ekki er þannig
sjálfgefið, að handlaginn maður sé
gæddur uppfinningagáfu né djúpu
skarpskyggni, og hér erum við kom-
in að algengum misskilningi er
menn rugla saman fagmönnum og
skapandi listamönnum. Handlaginn
maður er þannig ekki endilega
gæddur listgáfu, en þjálfun hugar
og handar ásamt sálrænu innsæi
teljast til grunnatriða myndlista.
Hins vegar er bilið oft mjótt frá
uppfinningamanni til listamanns,
þar sem öll list byggist á að upp-
götva og upþlifa, en hins vegar
getur völundur í höndunum verið
sneyddur allri skapandi listgáfu ...
Því miður verða þeir sem skrifa
um listir i dagblöð hér sem erlendis
stöðugt að vera að minna á, að list-
in byijaði ekki kringum árið 1970.
Helst mætti ætla að kynslóðin sem
þá kom fram hafi verið eingetin,
og einnig sú er fylgdi, sem virðist
gefa þeim rétt til að valta yfir allt
sem áður hefur verið gert, minnir
ekki svo lítið á menningarbylting-
una alræmdu í Kína. Á síðustu árum
hafa hlutirnir aukinheldur gengið í
gegnum gagngera endurskoðun
eins og ég hef margoft vísað til,
og fortíðin hefur aldrei verið nálæg-
ari og áþreifanlegari. Menn hafa
uppgötvað, að það er svo margt
sígilt sem úreldist aldrei, á sama
tíma og hið nýjasta í listinni í gær
er gleymt á morgun, vegna þess
að hún byggist svo mikið á að
mata það mikla og óseðjandi
skrímsli sem listamarkaðurinn
verður að teljast í dag, þar sem
sjálfir listamennirnir eru sem
strengjabrúður í aukahlutverkum.
Gott myndlistarverk, hvort held-
ur málverk, rýmisverk eða hrein
hugmyndafræðileg útfærsla úreld-
ist ekki, og það er hátæknin stöð-
ugt að gera okkur betur ljóst. Við-
horfið til eldri listar hefur tekið
umtalsverðum breytingum, en það
segir þó ekki endilega að hún sé
betri en nýrri tíma list, heldur að
gildi hennar sé sértækt og hafið
yfir almennar vangaveltur um nú-
listir dagsins. Er menn uppgötva
þetta opnast þeim áður lokaður
heimur og má hér vísa til þess hve
mjög meistarar módernismans dáðu
list fortíðar og þá ekki síst fornald-
ar. Þeir voru hins vegar hatrammir
andstæðingar stöðnunar og hinnar
svonefndu salonlistar, sem er öll
stöðluð og tilbúin list hvaða nafni
sem hún nefnist.
Þetta hefur gert það að verkum
að alþjóðlegir safnarar eru nú orðn-
MÁLASKÓLI
552 6908
Síðasti
innritunardagur
V/SA
552 6908
HALLDORS