Morgunblaðið - 11.07.1996, Blaðsíða 26

26 FIMMTUDAGUR 11. JÚLÍ 1996
MORGUNBLAÐIÐ
LISTIR
Morgunblaðið/Golli
GISLI Rúnar Jónsson og Kjartan Guðjónsson í hlutverkum sínum.
ARNBJÖRG Valsdóttir og Emilíana Torrini leika rokkhátíðargesti.
Tæplega þrír
tímar af ást
Leikskáldið Jim Cartwright fjallar um hippamenninguna í nýjasta
— ■ -
leikriti sínu, Stone Free, sem Leikfélag Islands heimsfrumsýnir í
Borgarleikhúsinu á morgun. ívar Páll Jónsson mætti á æfingu
og var strax drifínn upp á svið, sér til mikillar furðu.
UNDIRRITAÐUR hefur oft fengið
gott sæti í leikhúsi, en sjaldan á
sviðinu sjálfu, eins og á þessari sýn-
ingu. Umsvifalaust var hann hrifsað-
ur úr Reykjavík samtímans og inn
í andrúmsloft ástar og munúðar.
Hann varð þátttakandi í leiksýning-
unni, sem áhorfandi á rokkhátíð í
lok 7. áratugarins.
Eftir að hafa ferðast tæplega þrjá
áratugi aftur í tímann og hlýtt á
munúðarfulla tónlist hippatímabils-
ins hitti blaðamaður leikstjórann,
Magnús Geir Þórðarson, að máli og
spurði hann hvort hann vissi til að
áhorfendur hefðu verið virkjaðir á
þennan hátt áður í íslensku leik-
húsi. „Nei, ég held það sé óhætt að
fullyrða að þetta ér mjög óvenjulegt
í íslensku leikhúsi. Reyndar er leik-
ritið sjálft óvenjulegt í uppbyggingu
og formi. Ekki er um ákveðinn sögu-
þráð að ræða, heldur er brugðið upp
myndum af stemmningu hátíðarinn-
ar,“ segir Magnús Geir.
Enginn neyddur til
að vera uppi á sviði
Telur hann að öllum leikhúsgest-
um líki að vera drifnir upp á svið
og vera svo nálægt miðdepli athygl-
innar? „Það er enginn neyddur til
að sitja uppi á sviði, enda seljum við
sér miða í þau sæti. En allir áhorf-
endur taka þátt í sýningunni með
einum eða öðrum hætti. Við erum
að gera tilraunir með og rannsaka
samband áhorfenda og leikara. Þeir
sem eru á grasinu fyrir framan tón-
leikasviðið eða uppi í brekkunni eru
óneitanlega nær leikurunum og taka
meiri þátt í sýningunni en hinir.“
Magnús Geir segir að þetta fyrir-
komulag sé gefandi fyrir leikarana.
„Það er engin spurning. Leikrýmið
er afar nýstárlegt. í stað þess að
leika bara í eina átt eins og venju-
lega eru áhorfendur allt í kringum
leikarana, sem kallar á annan leik-
stíl. Það er mikil nálægð á sama tíma
og það er mikil fjarlægð, enda eru
áhorfendur að sjálfsögðu út um allan
sal. Það gerir afar miklar kröfur til
leikaranna. Vonandi verður ferskari
blær yfir sýningunni fyrir vikið.“
Vakið hefur athygli að um heims-
frumsýningu er að ræða. Hvernig
náði Leikfélag íslands í heimsfrum-
sýningu á verki eins_þekktasta leik-
ritaskálds í heimi? „Ég var að vinna
í Englandi við forsýningar á leikrit-
INGVAR Sigurðsson leikur eitt aðalhlutverka verksins.
inu, en Jim Cartwright hefur verið
að prufukeyra það og endurbæta
nokkuð lengi. Hann fékk þá hug-
mynd að ég myndi setja leikritið upp
um leið og það yrði frumsýnt í West
End, en sú frumsýning verður um
mánaðamótin ágúst og september."
Náið samstarf við höfundinn
Uppsetningin hefur verið unnin í
samstarfi við Cartwright og hefur
hann fylgst náið með öllu. „Þótt
hann hafi ekki komið til landsins
ennþá hefur hann fylgst náið með
gangi mála og verið í stöðugu síma-
sambandi við okkur, auk þess sem
ég hef farið út til hans. Einnig hefur
hann fylgst með hvaða leiðir við
förum í uppsetningunni. Margt hefur
verið borið undir hann og hann hef-
ur haft mikið að segja um útfærslu
verksins. Það hefur verið ómetanlegt
að hafa haft slíkan aðgang að höf-
undinum," segir Magnús Geir.
Cartwright gefur mikið svigrúm
til túlkunar og lítið er um leiðbein-
ingar þar að lútandi í handritinu.
„Það er mjög mikill undirtexti í leik-
ritum hans. Þess vegna fá listamenn-
irnir mikið svigrúm til að túlka hlut-
verkin á sinn hátt. Við vitum nokk-
urn veginn hvar þarf að meðhöndla
textann af varkárni. Á öðrum stöð-
um leyfum við okkur að leika okkur
svolítið með textann og stemmning-
una. Það er mjög skemmtilegt að
vinna leikrit eftir Cartwright einmitt
út af þessu. Það er lítið sagt og
margar óHRár-léiðii> færðE“ .•."msi.
Komu
Cartwrights
frestað
TIL STÓÐ að leikritshöfund-
urinn, Jim Cartwright, kæmi
til landsins og væri viðstaddur
frumsýninguna á morgun. Af
því verður hins vegar ekki, þar
sem upp komu veikindi í fjöl-
skyldu hans. „Hann varð að
fresta komu sinni til íslands,
en hann mun koma hingað inn-
an örfárra vikna,“ segir Magn-
ús Geir leikstjóri.
Stórviðburður
Magnús Geir segir að vissulega
sé um stórviðburð í íslensku leikhús-
lífi sé að ræða. „Það er tvímæla-
laust einsdæmi að verk eftir svona
stórt nafn \ leikhúsheiminum sé
frumsýnt á íslandi. Hann hefur átt
þrjú af vinsælustu leikritum síðustu
ára hér á landi, Stræti, Bar par og
Taktu lagið, Lóa. Við höfum orðið
vör við mjög mikinn áhuga og von-
umst til að þetta gangi vel.“
Magnús vill sem minnst segja um
boðskap leikritsins og sýn Cart-
wrights á hippatímabilið. „Ég held
samt að niðurstaða verksins muni
kbma mörgum á óvart. Kannski má
DANÍEL Ágúst Haraldsson syngur Harrison-lagið My Sweet Lord.
segja að það sé tekið harkalegar á
þessu tímabili en áður, fjallað um
það af meira raunsæi. Það hefur
borið við á síðustu árum að fjallað
hefur verið um það í nostalgíu-stíl,
en sú er ekki raunin nú.
Tónlistin leikur stórt hlutverk í
sýningunni. „Hér er ekki um söng-
leik að ræða. Verkið gerist á rokkhá-
tíð og tónlistar- og leikatriði eru
nánast aðskilin. Tónlistin er til þess
ætluð að leggja áherslu á stemmn-
ingu hippatímabilsins. Saman
mynda leikatriðin og tónlistaratriðin
ótjúfanlega heild.“
Margrét Vilhjálmsdóttir leikur
Patsy, sem sækir hátíðina ásamt
vinkonu sinni Lolu. Margrét segir
að hlutverkið sé skemmtilegt. „Það
er alveg ofsalega gaman að taka
þátt í þessu og hlutverkið er mjög
krefjandi. Patsy er kannski ekki
gáfaðasta persóna sem ég hef leikið,
en einmitt þess vegna er gaman að
fást við hlutverkið. Maður fær ekki
svo oft tækifæri til að fást við svona
persónusköpun.“
Að sögn Margrétar er afar gaman
að leika í návígi við áhorfendur.
„Þetta er að vissu leyti ný vídd í
leiklist. Maður er ekki verndaður
uppi á sviði og nálægðin er meiri
en maður á að venjast. Það er líka
erfitt að vera með áhorfendur bæði
nærri og fjarri sér. Maður þarf að
spanna svolitið stóran hring, ekki
bara tala við fólkið sem er við hlið-
ina á manni. Þetta er erfitt og um
leið spennandi."
Breytti leikritið sýn Margrétar á
hippatímabilið? „Ég held ég hafi ver-
ið búin að gera mér grein fyrir því
að lífið var ekki bara dans á rósum
á þessum tíma. Auðvitað voru breyt-
ingarnar gifurlegar, en Cartwright
kemur með annan punkt, einblínir
kannski meira á svörtu hlið tímabils-
ins.“
Er leikritið dæmigert Cartwright-
verk að mati Margrétar? „í raun
held ég að slíkt verk sé ekki til, leik-
rit hans eru svo ólík. En Stone Free
líkist Stræti ef til vill að því leyti
að þar er brugðið upp mannlífs-
myndum og ekki er um eiginlegan
söguþráð að ræða. í Stræti var ein
gata tekin fyrir en í Stone Free er
það rokkhátíð."
í aðalhlutverkum Stone Free eru:
Ingvar Sigurðsson, Eggert Þorleifs-
son, Margrét Vilhjálmsdóttir, Guð-
laugE. Ólafsdóttir, Gísli Rúnar Jóns-
son, Kjartan Guðjónsson, Daníel
Ágúst Haraldsson, Jóhann G. Jó-
hannsson og Emilíana Torrini. Leik-
stjóri er Magnús Geir Þórðarson,
tónlistarstjóri Jón Ólafsson og um
leikmynd sá Axel Hallkell. Þórunn
E. Sveinsdóttir hannaði búninga,
Lárus Björnsson sér um lýsingu og
um hljóðhönnun sér Gunnar Arna-
son.