Morgunblaðið - 18.10.1996, Blaðsíða 46

46 FÖSTUDAGUR 18. OKTÓBER 1996
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
+
Ástkæra dóttir okkar og systir,
HUGRÚN HALLDÓRSDÓTTIR,
lést á Barnaspítala Hringsins laugar-
daginn 12. október.
Jarðarförin fer fram frá Fossvogskapellu
í dag, föstudaginn 18. október, kl. 15.00.
Anna Björgvinsdóttir, Halldór Þorsteinsson,
Unnar Karl,
Hrólfur Árni,
aðrir aðstandendur og vinir.
t
Faðir okkar,
FRIÐGEIR HÓLM EYJÓLFSSON
fyrrverandi skipstjóri,
Ásbraut 3,
Kópavogi,
lést á Hrafnistu Reykjavík miðvikudag-
inn 16. október.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju
fimmtudaginn 24. október
kl. 15.00.
Börn hins látna
+
Elskulegi eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
BJÖRN BJÖRNSSON,
Hólabraut 4,
Hrísey,
lést 15. október.
Útförin fer fram frá Hríseyjarkirkju laug-
ardaginn 26. október kl. 14.00.
Guðrún Baldvinsdóttir,
Baldvin Björnsson, Sigriður Kristfn Jónasdóttir,
Björn Björnsson, Ingibjörg Gisladóttir,
Eli'n Björnsdóttir, Björn Ingimarsson,
Rúnar Þór Björnsson, Arna Georgsdóttir,
Birkir Björnsson, Ólöf Inga Andrésdóttir,
Víðir Björnsson, Anna Sigurbjörg Sævarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okk-
ar, sonur, bróðir og mágur,
dr. GUÐMUNDUR GUNNARSSON
GUÐMUNDSSON
kírópraktor,
399 Marion Rd., Middleborough,
Massachusetts 02346,
lést á heimili sínu aðfaranótt sunnu-
dagsins 13. október sl.
Jarðarförin fer fram í dag, föstudaginn
18. október 1996. Djane Guðmundsson>
Gunnar, Thomas og Ronda Guðmundsson,
Gunnar Guðmundsson, Geröa Guðmundsson,
Lúðvík Guðmundsson, Linda Guðmundsson.
+
Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug við
andlát föður okkar, tengdaföður og afa,
EINARS ÁRNASONAR.
Gylfi B. Einarsson, Guðrún M. Einarsdóttir,
Hafsteinn G. Einarsson, ívar Bjarnason,
Helma R. Einarsdóttir, Einar Þ. ívarsson,
Helga S. ívarsdóttir.
+
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
JÓNA ÞORSTEINSDÓTTIR,
Mánasundi 2,
Grindavík,
verður jarðsungin frá Grindavíkurkirkju
laugardaginn 19. október kl. 14.00.
Þeim, sem vildu minnast hennar, er
bent á Krabbameinsfélagið.
Guðmundur Kristjánsson,
Margrét Guðmundsdóttir, Jón Guðmundsson,
Kristin Guðmundsdóttir, Hilmar Sigurðsson,
Hermann Þorvaldur Guðmundsson, Kristín Edda Ragnarsdóttir
og barnabörn.
ÞÓRARINN
TORFASON
+ Þórarinn Torfa-
son stýrimaður
frá Áshól í Vest-
mannaeyjum fædd-
ist 30. september
1926. Hann lést á
Elli- og hjúkrunar-
heimilinu Grund 10.
október síðastlið-
inn. Foreldrar hans
voru Torfi Einars-
son, f. í Varmahlíð
undir Eyjafjöllum
17. janúar 1889, d.
30.10. 1960, og
Katrín Ólafsdóttir,
f. 14. september
1892 á Lækjarbrekku í Mýrdal,
d. 6. nóvember 1929. Þórarinn
átti þijú systkini. Þau eru: 1)
Ása, f. 1. október 1917. 2) Ein-
ar, f. 22. apríl 1923. 3) Björg-
vin, f. 7. ágúst 1925, d. 11. des-
ember 1980.
Mig langar að minnast tengda-
föður míns Þórarins Torfasonar
nokkrum orðum. Þó að við vitum
að kallið geti komið á hverri stundu,
stöndum við alveg ráðþrota við
skyndilegt fráfall Þórarins. Ég
kynntist Þórarni fyrir sextán árum
og fann ég strax hve góðan mann
hann hafði að geyma.
Þórarinn kvæntist
Sigurlaugu Ólafs-
dóttur frá Miðgarði í
V estmannaeyj um
1953. Þau slitu sam-
vistir. Börn þeirra
eru: 1) Unnur Katrín,
bankastarfsmaður,
gift Konráði Einars-
syni verkamanni.
Dætur þeirra: Rann-
veig, þroskaþjálfa-
nemi, og Silja. 2) ÓI-
afur, íþróttakennari,
kvæntur Kristínu
Jónsdóttur hús-
gagnasmið. Börn
þeirra eru Þórarinn og Auður.
3) Torfhildur sjúkraliði.
Útför Þórarins fer fram frá
kapellu Fossvogskirkju í dag
og hefst athöfnin klukkan
13.30. Jarðsett verður í Hafnar-
fjarðarkirkjugarði.
Ég minnist ferða okkar Óla til
Vestmannaeyja, við fundum alltaf
fyrir mikilli hlýju og velvild í okkar
garð. Ég minnist þess er hann heim-
sótti okkur til Akureyrar eftir fóta-
aðgerð sem hann fór í, við reyndum
að taka eins vel á móti honum og
hann tók ævinlega á móti okkur.
Það var í raun og veru alveg sama
+
Elskuleg eiginkona mín, móðir, tengdamóðir, amma og langamma,
GUÐBJÖRG A. ÓLAFSDÓTTIR,
lést á hjúkrunarheimilinu Skjóli þriðjudaginn 15. október.
Ólafur Stefánsson,
Gylfi Ólafsson og fjölskylda.
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
KRISTÍN BERGSDÓTTIR,
dvalarheimilinu Hlíð,
Akureyri,
sem lést þriðjudaginn 15. október sl., verður jarðsungin frá Akur-
eyrarkirkju þriðjudaginn 22. október kl. 13.30.
Hrefna Ólafsdóttir, Emil G. Guðmundsson,
Sigurgeir Ólafsson, Þóra Guðnadóttir,
Rögnvaldur Ólafsson, María Steinmarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem
sýndu samúð og hlýhug við fráfall og
útför eiginmanns míns, sonar, föður
okkar, tengdaföður og afa,
SVAVARS ÁRMANNSSONAR
aðstoðarforstjóra,
Álfheimum 48.
Ingibjörg Egilsdóttir,
Ármann Jakobsson,
Hildur Svavarsdóttir, Halldór Svavarsson,
Ásta Svavarsdóttir,
Ingibjörg Svavarsdóttir,
Brynja og Ingibjörg Halldórsdætur.
+
Þökkum af alhug auðsýnda samúð og
vinarhug við fráfall móður okkar, tengda-
móður, systur, ömmu og langömmu,
ELÍNAR GUÐBRANDSDÓTTUR,
hjúkrunarheimilinu Eir,
áðurtil heimilis
i Álfheimum 52.
Auður Vésteinsdóttir, Sveinn Viðar Jónsson,
Guðný Vésteinsdóttir, Guðmundur Helgason,
Gunnhildur Vésteinsdóttir, Hafsteinn Andrésson,
Hörður Guðbrandsson,
Sverrir Guðbrandsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
hvað við höfðum upp á að bjóða,
alltaf fengum við þakklæti. Oft
heyrðist Þórarinn segja: „Þetta er
gott, þetta er fínt, þetta er fínt.“
Þó man ég eftir einu skipti þar sem
greina mátti örlítil vonbrigði. Við
Oli buðum honum á ítalskt kvöld í
Laxdalshúsi. Kvöldið byijaði fal-
lega, sungin voru ítölsk einsöngslög
við píanóundirleik. Maturinn var
borinn á borð, spaghettí með ít-
alskri sósu, brauð og grænmeti. Þar
sem við sáum að dálítillar undrunar
gætti hjá Þórarni sagði Óli: „Pabbi,
gjörðu svo vel, þetta er maturinn.“
Er kvöldinu lauk þakkaði Þórarinn
vel fyrir sig og sagðist bara hafa
haft gaman af þessu en viður-
kenndi samt að honum hefði þótt
lítið til matarins koma. Ég sann-
færðist eftir þetta kvöld um það
hve gott Þórarni þótti að vera í
félagsskap við okkur og okkur við
hann. Við eigum margar perlur í
sjóði minninganna, þó standa eink-
um hæst samverustundirnar eftir
að Þórarinn okkar fæddist árið
1988. Þá vorum við flutt frá Akur-
eyri til Hafnarfjarðar og Þórarinn
fluttur frá Vestmannaeyjum til
Reykjavíkur. Stundunum sem við
áttum saman fjölgaði. Það var ynd-
islegt að fylgjast með sambandi
þeirra nafnanna þróast og var alltaf
á milli þeirra gagnkvæm virðing
og fölskvalaus ást. Litla Þórami
fannst afi svo „flottur" og kemur
þá upp í huga minn þegar Þórarinn
var á fímmta ári. Hann kom inn
með hóp af krökkum, þau höfðu
verið að metast um það hver ætti
feitasta afann. Þórarinn benti á afa
sinn og sagði: „Víst er afi minn
feitastur, er það ekki?“ Krakkarnir
voru honum sammála og þau fóru
svo aftur út að leika sér. Þetta er
bara lítið dæmi um hve stoltur sá
litli var af afa sinum. Hann var
„feitastur og flottastur". Mikið nutu
nafnamir sín að fara í skemmtisigl-
ingu á sjómannadaginn og spóka
sig í bænum á 17. júní.
Það varð mikil breyting á lífí
Þórarins fyrir þremur áram. Hann
greindist með krabbamein og fór í
aðgerð sem reyndist honum mjög
erfið. Hann hélt áfram fullur bjart-
sýni, studdur dyggilega af börnum
sínum og barnabörnum. Þessi veik-
indi Þórarins höfðu meiri áhrif á líf
hans en við bjuggumst við. Hann
gat ekki snúið heim í fallegu íbúð-
ina sína aftur. Á þessum tíma eign-
uðumst við Óli Áuði litlu og naut
hún ástar og umhyggju afa síns,
eins og bróðir hennar.
Síðustu vikumar sem Þórarinn
var með okkur má segja að skipst
hafí á skin og skúrir. Hann hélt upp
á sjötíu ára afmælið sitt með stæl,
umkringdur bömum sínum, bama-
börnum, systkinum og vinum. Þessi
dagur verður okkur dýrmætur í
minningunni. Helgina áður fómm
við að skoða víkingaskipið íslending.
Óli og litli Þórarinn fengu að fara
með í siglingu en við hin fylgdumst
spennt með. Það sló ansi ótt móður-
hjartað þegar ég sá Þórarin dingla
fótunum út fyrir borðstokkinn, þá
sat við hliðina á mér stoltur afi og
þaulreyndur sjómaður og sagði:
„Hann passar sig strákurinn.“
Aðeins nokkrum dögum eftir sjö-
tugsafmælið fékk Þórarinn heila-
blóðfall og lamaðist vinstra megin.
Þetta var honum mjög erfitt. Við
trúðum því að hann myndi ná sér
aftur, hann lagði sig allan fram.
Við heyrðum Þórarin aldrei kvarta.
Það er erfítt að hlusta á sjö ára
gamalt bam segja: „Mamma, ég
er til í að hætta í skólanum og verða
lítill aftur ef afí kemur til okkar,
þá getur hann alltaf verið hjá okk-
ur.“ Börnin hans Þórarins og bama-
böm voru honum allt.
Elsku Óli, Þórarinn, Auður, Torf-
hildur, Unnur, Konni, Rannveig og
Silja, megi minningin um góðan
föður, tengdaföður og afa ylja ykk-
ur um ókomna tíð. Ég kveð Þórarin
Torfason með þökk og virðingu.
Tíminn steðjar sem streymi á.
Stýrum í Jesú nafni!
Þótt bátur sé smár og báran há,
þá brosir hans land fyrir stafni.
(Sbj. Einarss.)
Krístín Jónsdóttir.