Morgunblaðið - 04.12.1996, Blaðsíða 43

MORGUNBLAÐIÐ
MIIMNINGAR
MIÐVIKUDAGUR 4. DESEMBER 1996 43
ti
.
)
«
J
«
«
J
«
«
«
4
i
4
4
i
4
(
4
4
í
I
(
HELGI
EIRÍKSSON
+ Helgi Eiríksson
fæddist 28.
febrúar 1954. Hann
lést í Reykjavík 24.
nóvember síðastlið-
inn og fór útför
hans fram frá Dóm-
kirkjunni í Reykja-
vík 3. desember.
Hinsta kveðja frá
skátafélaginu
Skjöldungum
Horfinn er á braut
traustur félagi og vin-
ur. Skarð var höggvið
í raðir félagsmanna skátafélagsins
Skjöldunga við formálalaust brott-
hvarf félaga okkar og skátabróður,
Helga Eiríkssonar.
Ungur að árum gekk Helgi til
liðs við skátahreyfínguna, þegar
hann hóf störf í skátafélaginu
Skjöldungum, þar sem hann starf-
aði nánast óslitið allt til dánardags.
Skátastarfíð átti vel við Helga og
hann naut sín í félagslegu um-
hverfí skátahreyfíngarinnar og
lagði sitt af mörkum til mótunar
þess. Á kraftmiklu lífshlaupi gegndi
hann öllum foringjastörfum í skáta-
félaginu og setti mark sitt á starf
félagsins, fyrst sem ungur skáti og
síðar sem skátaforingi þar sem
hann hreif með sér fjölda ungra
einstaklinga inn á brautir skátalífs-
ins, til útilífs og félagslegra starfa.
Þar tókst honum með undraverðum
hætti að virkja skátana til að axla
ábyrgð og gera þá að virkum þátt-
takendum í samfélaginu.
Gildi skátahreyfíngarinnar og
grundvöllur var Helga hugleikið.
Hann hreifst af uppeldisaðferðum
hreyfíngarinnar og sökkti sér í sögu
hennar og hugmyndafræði. Rit,
greinar og ræður um þessi mál
liggja eftir Helga en á því sviði var
hann afkastamikill sem og í öðru
sem hann tók sér fyrir hendur.
Helgi lætur hvarvetna eftir sig
minnisvarða og vitnisburð um fá-
dæma starfsorku, þrautseigju og
dug. Skátaskálinn Kútur í Skarðs-
mýraríjalli er til vitnis um þetta.
Skálinn var afhentur skátafélaginu
Skjöldungum árið 1988 og hófst
þá Helgi umsvifalaust handa við
enduruppbyggingu þessa aldna
skátaskála. Mikið félagslíf myndað-
ist um verkefnið og þegar það stóð
sem hæst hafði allgóður hópur
ungra einstaklinga gengið til liðs
við Skjöldungana til þess að taka
þátt í ævintýrinu. Helgi skildi vel
gildi útilífsins fyrir skátastarfið og
lagði hann mikla áherslu á að glæða
starfíð ævintýraljóma. Útilífið var
þungamiðjan í starfinu, að endur-
byggja gamlan fjallaskála féll vel
að þessum hugmyndum og tókst
honum á skömmum tíma að byggja
upp öfluga dróttskátasveit í kring-
um skálann.
Skálinn ber einnig vitni um fá-
dæma smekkvísi Helga sem var list-
rænn maður og fagurkeri hvað við-
vék öllu stílbragði. Allt hans hand-
bragð og sú vinna sem hann leiddi
við endurgerð skálans ber þess
greinileg merki, enda er skálinn í
dag glæsileg og hlýleg vin þeim
skátum sem leggja leið sína um
Hellisheiði og hvati fyrir unga skáta
að axla bakpokann og halda til
fjalla. Víða má sjá merki um næmt
auga og haga hönd enda var sama
hvar Helgi bar niður, allt lék í hönd-
um hans, hvort sem var glæsilegur
garður við Laugarásveginn, ljós-
myndir, teikningar eða skrautrituð
skinnin á veggjum skátaheimilisins.
Stórbrotin náttúra landsins hreif
Helga. I fjallasölum og á fjallstopp-
um sameinuðust áhugamál hans og
þar fékk hann útrás fyrir kraft og
keppnisvilja. Það var í tengslum við
náttúruna sem Helgi naut sín best
í skátastarfínu. Ógleymanlegar eru
þær fjallaferðir sem Helgi skipu-
lagði og veitti fararstjóm. Kraftur
og viljastyrkur hans fönguðu marga
skáta sem lögðu land undir fót með
honum ámm saman og
ófáir eru þeir hópar
sem Helgi tók að sér
að leiða um náttúm
landsins, oft við afar
erfið skilyrði. Það em
ekki eingöngu skátam-
ir og nánustu félagar
sem varðveita í hugum
sínum minningar frá
fögmm fjallasölum, því
Helgi leiddi einnig
hópa ferðafélaga svo
sem Útivistar og
Ferðafélagsins. Fáir
voru þeir landshlutar
sem Helgi þekkti ekki
til hins ýtrasta enda vart til sú
náttúmparadís að Helgi hafí ekki
lagt land undir fót til að líta hana
augum og að auki var Helgi víðles-
inn um landið, þjóðina og söguna.
Sterkustu minningar sem við félag-
ar varðveitum frá Helga em úr
ferðalögum okkar. Oftar en ekki
var það Helgi sem hafði þar alla
forgöngu, enda góður fararstjóri
með víðtæka þekkingu á útivist.
Rit og fyrirlestrar hans um þessi
efni em til vitnis um viðamikla
þekkingu á útilífí, en þar sem ann-
ars staðar lét Helgi ekkert hálfkák
duga. Fyrirlestarar og námskeið
fyrir Björgunarskóla Landsbjargar,
Bandalags íslenskra skáta, Útivist,
Ferðafélag íslands og Hjálparsveit
skáta Reykjavík. Öll þessi félög
nutu góðs af störfum Helga á þessu
sviði sem öðmm. Við samningu rita
og fyrirlestra á þessu sviði beitti
Helgi vinnbrögðum fræðimannsins,
sagnfræðingsins og kennarans, ár-
angurinn lét ekki á sér standa og
ekki hægt að segja annað en að
áhrif hans á skátastarfið muni vara
lengi. Rit eins og „Upp til fjalla“
eftir Helga mun varðveita minningu
hans og seint falla úr gildi sem
fræðslurit á sviði útilífs fyrir skáta.
Margir skátar eiga góðar minn-
ingar frá kvöldvökum og varðeldum
sem Helgi stjórnaði enda var hann
góður gítarleikari og áhugi hans
og þekking á tónlist gerði honum
kleift að hrífa með sér fjöldann í
söng og gleði á einlægan hátt.
Þegar Ijósið loftin gyllir,
logar frelsið brjóstum í.
Gamla slqóðu skátinn fyllir,
skundar út.
Þegar bær að baki er,
breyska vind’í faðm mér tek.
Inn á heiðum skátaher,
hitti ég.
(Helgi Eiríksson)
Það er með djúpum og einlægum
söknuði sem við kveðjum félaga
okkar og vin Helga Eiríksson.
Ávallt mun minningin um dreng-
skap hans og dug varðveitast í verk-
um hans og hugum félaganna sem
sameinuðust í skátastarfinu.
Skátafélagið Skjöldungar, vinir
og félagar færa fjölskyldu Helga
einlægar samhúðarkveðjur.
Félagar í Skjöldungum.
Helgi Eiríksson tók ástfóstri við
það sem hann gerði hveiju sinni.
Hann gerði allt mjög vel og helst
aðeins betur.
Við Helgi kynntumst almenni-
lega á menntaskólaárum og með
okkur var náinn vinskapur alla tíð
þótt sambandið yrði strjálla seinni
árin eins og gengur. Um nokkurra
ára bil vorum við einnig tengdir
fjölskylduböndum en engu breytti
um vinskap okkar Helga þótt þau
bönd rofnuðu. Helgi Eiríksson vildi
hafa sitt lag á hlutunum og gerði
gjarnan sitthvað sem við hinir létum
okkur ekki einu sinni dreyma um.
Hann var ráðdeildarsamur og hóf-
samur en þegar hann lét eitthvað
eftir sér gerði hann það ekki í nein-
um hálfkæringi. Þannig sparaði
hann og safnaði og eignaðist full-
komnustu hljómflutningstæki sem
ég man eftir á sama tíma og maður
þóttist góður að eiga brúklegt
ferðatæki. Urðu þá ferðir til Helga
að hátíðarstund þegar s'etið var og
hlustað á hljómlist af ýmsu tagi úr
voldugum tækjum hans. Síðar kom
hann sér upp vélsleða á meðan slík
tæki voru harla óþekkt hér á landi.
Alltaf var ég velkominn þátttakandi
þótt ekki hefði ég lagt til fé í fyrir-
tækið. Þess vegna var það svo að
þegar við skömmu eftir stúdents-
próf tókum mótorhjólapróf, var það
auðvitað tekið á mótorhjólinu hans
Helga. Heimalagaði bjórinn hans
var líka sá eini sem var drekkandi
á þessum árum. Allt hans líf og
starf var markað slíkum þægileg-
heitum, lipurð og greiðasemi við
náungann að seint mun annar slík-
ur maður finnast.
Helgi Eiríksson var skáti af lífi
og sál, íþróttamaður og útivistar-
maður mikill. Við áttum ekki sam-
leið í skátastörfum en störf Helga
þar voru mikilsháttar. Einhvern
veginn var eins og Helgi vildi eiga
þar sinn einkaheim. Það hentaði
honum að hafa skátastarfið í hæfí-
legri fjarlægð frá okkur skólafélög-
um sínum og vinum. í skátunum
ræktaði hann annan kafla í sjálfum
sér með góðu fólki. Helgi fór á fjöll,
einn og með öðrum og tók þátt í
störfum björgunarsveita af kappi.
Hann stundaði alla tíð ýmsar íþrótt-
ir og var ævinlega vel á sig kominn
líkamlega. Mér þótti gott að leita
til Helga þegar ég vildi taka heilsur-
ispu enda taldi hann ekki eftir sér
að hlaupa með mér út og suður,
lyfta, hjóla eða gera annað það sem
hann taldi að ég þyrfti á að halda.
Helgi aðhylltist alla tíð sjónarmið
sjálfstæðismanna en blandaði sér
lítt í stjórnmál þar til fyrir fáum
árum. Þá gerði hann það af fullum
krafti eins og annað sem hann gerði
um ævina. Hann tók sæti á fram-
boðslista Sjálfstæðisflokksins, varð
formaður Oðins og gegndi ýmsum
öðrum trúnaðarstörfum fyrir flokk-
Helgi Eiríksson var heiðursmað-
ur að breskum hætti. Hann var Ijúf-
menni, drengskaparmaður og höfð-
ingi en fyrst og fremst var hann
mikill vinur. Megi Guð blessa minn-
ingu hans.
Ég votta fjölskyldunni mína inni-
legustu samúð.
Óskar Magnússon.
Fregnin um andlát Helga Eiríks-
sonar kom sem reiðarslag yfir okk-
ur samferðamenn hans. Ekki ein-
ungis af því að hann var aðeins 42
ára gamall, heldur ekki síður vegna
þess að hann var betur á sig kom-
inn líkamlega heldur en flest okk-
ar, vegna reglulegrar þjálfunar til
margra ára, en hann var einmitt
að skokka í Laugardalnum þegar
hann hné niður og var allur á svip-
stundu.
Við Helgi kynntumst á unglings-
árum og áttum samleið alla tíð síð-
an. Á skólaárum hrifumst við af
útiveru og fjallamennsku og geng-
um saman í björgunarsveit. Á seinni
árum hittumst við reglulega ýmist
til þess að fara saman í ferðalög
eða til þess að skiptast á skoðunum
um menn og málefni.
Helgi var afskaplega þægilegur
og prúður maður í öllum samskipt-
um og skemmtilegur ferðafélagi.
Erfidrykkjur
Glæsileg kaffi-
hlaðborð, fallegir
salir og mjög
góð þjónusta
Upplýsingar
í síma 5050 925
og 562 7575
FLUCLEIÐIR
IIÓTEL LOFTLEIÐIR
Hann eignaðist fleiri áhugamál en
flestir menn og sökkti sér niður í
hvert þeirra fyrir sig þannig, að það
var fátt sem viðkom viðkomandi
málefni, sem hann hafði ekki nán-
ast fullkomna þekkingu á.
Ekki voru allar ferðir okkar jafn
árangursríkar. Einhveiju sinni
hringdi ég í Helga að vetri til þegar
blindhríð geisaði utandyra og bar
mig illa yfír því að öll skíðalönd
væru lokuð vegna veðurs, en mig
langaði til fjalla. „Þá er fært fyrir
okkur“ sagði Helgi og var mættur
skömmu síðar á jeppanum með allt
til alls. Var síðan haldið af stað,
en segir fátt af afrekum okkar í
útivist þann daginn, hins vegar
brögðuðust vöfflurnar og kakóið
ágætlega í Skíðaskálanum.
Helgi heillaðist ungur að klass-
ískri tónlist og spilaði laglega á
píanó. Ef hlusta átti á góða tónlist
af hljómplötum þá var hvergi hægt
að gera það við betri skilyrði en
uppi á lofti að Laugarásvegi 57,
því Helgi kom sér ungur upp betri
hljómflutningstækjum heldur en
aðrir höfðu ímyndunarafl til á þeim
árum. Slík tækjakaup voru ávallt
framkvæmd að undangenginni ítar-
legri athugun á því sem var í boði
á heimsmarkaði hveiju sinni. Minn-
ist ég í því sambandi þegar við fyr-
ir rúmum 25 árum ætluðum að
kaupa okkur skjólflíkur til útivistar.
Þá þótti okkur ekkert nothæft sem
fékkst hér á landi, heldur sérpönt-
uðum við okkur anorakka frá Eng-
landi að undirlagi Helga og skyldu
buxur fylgja með.
Þegar sendingin barst þá hafði
hún að geyma tvo anorakka og efn-
isstranga ásamt bréfí frá fyrirtæk-
inu, þar sem þeir báðust afsökunar
á því að hafa ekki átt buxur til að
senda okkur, en sendu efnið í stað-
inn. Okkur Helga þótti þetta hin
púkalegasta afgreiðsla og bárum
ekki við að láta sauma á okkur
buxur. Hins vegar skemmtum við
okkur oft við það á seinni árum að
ræða hvað við ættum að gera við
þessa sameign okkar, efnisstrang-
ann, sem er ennþá til ofan í
geymslukassa.
Síðast þegar ég leit inn til Helga
á Laugarásveginum fyrir skömmu,
þá sagði hann mér frá ýmsum frek-
ari framkvæmdum sem hann vildi
koma í kring í húsinu og á lóðinni
SJÁ NÆSTU SÍÐU
t
Eiginmaður minn,
BALDUR JÓNASSON,
Aflagranda 40,
Reykjavík,
lést á Sjúkrahúsi Reykjvíkur mánudag-
inn 2. desember.
Lára Árnadóttir.
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
KRISTÍN ÁRNADÓTTIR,
Skúlagötu 40,
Reykjavík,
er andaðist á Sjúkrahúsi Reykjavíkur
sunnudaginn 1. desember sl., verður
jarðsungin frá Lágafellskirkju laugar-
daginn 7. desember kl. 10.30.
Þórir Ólafsson, Ingunn Valtýsdóttir,
Olafur Kristinn Ólafsson, Þórunn Guðmundsdóttir,
Bruno Hjaltested,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Elskulegur eiginmaður minn, faðir
okkar, tengdafaðir og afi,
SKÚLI BACHMANN,
Bólstaðarhlið 58,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Háteigskirkju
föstudaginn 6. desember kl. 13.30.
Þeim, sem vilja minnast hans, er bent
á Félag aðstandenda alzheimersjúklinga
í símum 562 8388 og 562 1722.
Ingveldur Albertsdóttir Bachmann,
Rúnar Bachmann, Guðrún B. Hauksdóttir,
Petrína Bachmann,
Sigríður Bachmann, Jón Egill Bergþórsson,
Þórdís, Daníel, Inga, Skúli og Egill.
t
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
BJÖRG EYJÓLFSDÓTTIR,
Austurströnd 4,
Seltjarnarnesi,
er lést á heimili sínu fimmtudaginn
28. nóvember síðastliðinn, verður jarð-
sungin frá Fossvogskirkju fimmtudag-
inn 5. desember kl. 13.30.
Blóm og kransar eru vinsamlega af-
þakkaðir, en þeim, sem vildu minnast hennar, er sérstaklega
bent á heimahlynningu Krabbameinsfélagsins.
Vilhjálmur Ólafsson,
Einar Ingólfsson,
Stefnán Daði Ingólfsson, Katrín M. Þorbjörnsdóttir,
Auður Ingólfsdóttir, Valgeir Valgeirsson,
Pétur Vilhjálmsson,
Trausti Óttar Steindórsson
og barnabörn.