Morgunblaðið - 12.04.1997, Blaðsíða 45

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
LAUGARDAGUR 12. APRÍL 1997 45
ARNAR KARL
BRAGASON
+ Arnar Karl Bragason var
fæddur á Hvammstanga
hinn 17. desember 1977. Hann
lést á Hvammstanga 27. mars
síðastliðinn og fer útför hans
fram frá Hvammstangakirkju
5. apríl.
Engin orð fá lýst þeim óbærilega
söknuði sem fylgir dauða þínum,
elsku vinur minn. Mig langar til
að fá að kveðja þig almennilega
og þetta eru mín kveðjuorð til þín.
Eg gleymi því aldrei hvenær ég
hitti þig fyrst. Það var á unglinga-
! balli í Víðihlíð árið 1989 eða 1990.
Þú hafðir fengið spurnir af því
I hver ég væri svo þú vast þér upp
’ að mér, kynntir þig og sagðir mér
í óspurðum fréttum að þú værir
frændi minn. Einnig sagðistu koma
heim um sumarið til að heimsækja
Krumma. Ég man viðbrögð mín,
ég var upp með mér að þú, svona
sætur strákur, vildir kynnast mér
en umfram allt dáðist ég að hisp-
1 ursleysi þínu. Þú varst svo algjör-
lega laus við feimni. Upp frá þessu
urðum við hinir bestu vinir og í
| mínum augum varstu einn besti
og traustasti vinur sem hægt var
að hugsa sér. Þú varst svo opinn
og einlægur.
Stundum þegar þú varst úti að
vinna horfði ég á þig út um
gluggann og beið þess að þú kæm-
ir inn svo að ég gæti hitt þig.
Enda beið ég þess alltaf með
óþreyju að þú kæmir í sveitina.
Um sauðburðinn tókum við nætur-
vaktirnar til að geta verið tvö sam-
an og spjallað án afskipta fullorð-
inna. Það eru sennilega einu
skemmtilegu næturvaktirnar sem
ég hef tekið að mér.
í fjögur yndisleg ár varstu minn
besti vinur og gat ég alltaf sagt
þér allt. Stundum læstum við okk-
ur inni í herbergi og töluðum um
okkar hjartans mái enda var alltaf
verið að stríða okkur á því að við
værum kærustupar. Fólk skildi
bara ekki að strákur og stelpa
gætu verið svona miklir vinir. Þú
m.a.s. hjálpaðir mér í mínum ástar-
málum og ég þér í þínum. Það
geta sennilega ekki margir 12-16
ára unglingar hvor af sínu kyninu
státað af því! Svo skildu leiðir, ég
fór í heimavistarskóla og svo til
Reykjavíkur í menntaskóla en þú
fórst á Krókinn í skóla. Enn þrátt
fyrir fjarlægðina milli okkar og
minna samband rifjaðist vináttan
fljótt upp þegar við hittumst á
sumrin og alltaf varstu duglegur
að koma í heimsókn heim að Mel-
um.
Ég veit þó að á þessum tíma
byijaði þín erfiða barátta gegn
óvininum Bakkusi og hans fylgi-
fiskum. Þess vegna varð ég svo
ánægð og glöð eftir að þú komst
úr meðferðinni, nýr og betri mað-
ur, og ákvaðst að koma í sveit til
Ingunnar og Magnúsar. Ég var
viss um að nálægð mín og Þóru
Huldar, sem ég veit að þú barst
mikinn hlýhug til, mundi hjálpa
þér og styðja þig. En þú varst svo
ungur og ekkert er erfiðara en
heyja svona baráttu á þessum
aldri. Ég viðurkenni líka að ég
gerði mér ekki grein fyrir því hve
erfitt það er að vera ungur alkó-
hólisti og brást því kannski ekki
rétt við. Ég var þó og er alltaf
hjá þér í mínu hjarta.
Ég mun aldrei gleyma þér og
æsku okkar saman. Hver var það
sem fékk mig til að hætta að hræð-
ast hesta og þora að fara á hest-
bak? Hver var það sem allta fékk
mig til að hlæja, hversu illa sem
mér ieið? Hver var það sem alltaf
vildi ailt fyrir mig gera? Hver er
eini strákurinn sem nokkurn tíma
hefur allsgáður horft í augu mér
og sagt: „Þú ert besta vinkona mín
og frábær stelpa"? Allt þetta gerðir
þú og sagðir, Amar, og enginn
annar. Ég gleymi því heldur aldrei
þegar ég var eitthvað döpur og
ekki nógu ánægð með sjálfa mig
og þú sagðir við mig: „Þú ert svo
falleg stelpa og getur náð þér í
hvern sem er, ég er hissa á því að
þú skulir vera á lausu.“ Það var
ómetanlegt að heyra þetta og mér
leið strax miklu betur því ég vissi
að þú meintir þetta. Þú vissir alltaf
hvað ég þurfti og vildi heyra. Það
| HALLGRÍMUR
' HANSSON
+ Hallgrímur Hansson fædd-
ist í Hoiti á Brimilsvöllum,
Snæfellsnesi, 15. mars 1916.
Hann lést áheimili sínu í
Skaftahlíð 9 hinn 21. mars síð-
astliðinn og fór útför hans
fram í kyrrþey.
Fallinn er frá sómamaður mik-
* ill, Hallgrímur Hansson.
Mig langar að minnast hans í
örfáum línum, sem góðs félaga og
vinar. Honum kynntist ég fyrst
hausið 1977, þá vann hann við
húsasmíðar í Húnaþingi. Ég var þá
að hefja byggingu þurrheyshlöðu
og vantaði smið og meistara til að
| hefja verkið. Mér fannst nærtækast
9að leita til Halla, eins og hann var
jafnan kallaður af vinum og kunn-
| ingjum sínum. Hann var þama í
sveitinni og víðar, með fleiri verk
í höndunum. Ekki stóð upp á hann
að taka verkið að sér, enda maður-
inn forkur duglegur og úrræðagóð-
ur er upp komu einhver vandamál,
alltaf sá hann leið til að leysa þau
á farsælan hátt. Upp frá þessum
samskiptum okkar tókust enn frek-
8 ari kynni, því um haustið 1982 var
] hann búinn að koma sér upp sex
M hrossum sem hann hafði verið með
• í hagagöngu á Þingeyrum. Þar
höfðu orðið ábúendaskipti um vorið
og þurfti hann því að víkja með þau
þaðan. Og á réttardaginn þetta ár
kom hann til mín og spurði hvort
ég gæti tekið þau fyrir sig í haga-
göngu og umsjá í einhvern tíma.
Það var sjálfsagt að gera það, enda
var ég með fá hross sjálfur. Upp
ur þessu fer hrossunum að fjölga
hjá honum enda mikil ræktun í
gangi. Eftir nokkur ár ákvað Halli
að taka á leigu jörðina Hjarðar-
tungu, sem var að losna úr hefð-
bundinni ábúð. Hana var hann með
i fimm ár, en þá fer hann með
hópinn suður í Borgarfjörð.
Hrossin voru búin að gefa hon-
um mikið, enda eyddi hann ómæld-
um tíma og fyrirhöfn í þau.
Halli átti fleiri áhugamál, t.d.
(J siiungsveiði í Húnavatni og vötnum
Á á Grímstunguheiði er hann var
™ þarna fyrir norðan.
Hann vann yfirleitt langan
vinnudag en þrátt fyrir það settist
hann ósjaldan niður við hannyrðir
á kvöldin, það var gaman að sjá
allan útsauminn hans heima í
Skaftahlíðinni.
Halli hafði ákveðnar skoðanir á
mönnum og málefnum og lét þær
ákveðið og skýrt í ljósi og vildi fá
skýr svör og kannski vegna þess
átti hann einhvetja andstæðinga í
málum er upp komu í umræðunum,
en eftir sem áður var hann vinur
vina sinna.
Þegar ég kynntist Halla 1977
var hann búinn að glíma við Bakk-
us í mörg ár og fannst honum sá
leikur vera orðinn bæði langur og
strangur og var farinn að hugsa í
alvöru fyrir því að leita sér aðstoð-
ar sem hann svo og gerði tveimur
árum síðar. Og stóðst hann þessa
+ Magnús Brynjólfsson fædd-
ist í Kaupmannahöfn 11.
febrúar 1936. Hann lést á heim-
ili sínu í Reykjavík 24. mars
síðastliðinn og fór útför hans
fram frá Bústaðakirkju 4.
apríl.
Mig langar að kveðja hann Magga
frænda minn eins og við systkinin
kölluðum hann með þessum fátæk-
legu orðum. Ég vil þakka honum
allar þær góðu stundir sem ég átti
með honum og Sigrúnu á Tómasar-
haganum þegar ég var barn.
Eg var þeirra forréttinda aðnjót-
andi að Maggi og Sigrún tóku mig
oft með sér á skíði og í önnur ferða-
lög í sumarbústað til vinafólks síns.
Þetta voru góðar stundir ein með
þeim og hurfum við á vit ævintýr-
anna.
Mér er alltaf minnisstætt þegar
ég gisti hjá þeim nóttina fyrir ferm-
inguna mína í ró og næði. Sigrún
dedúaði við mig eins og ég væri
prinsessa og Maggi tók myndir af
mér áður en ég fór í kirkjuna og
gerði að gamni sínu.
freistingu. En eftir sem áður hafði
hann gaman af að veita vín og
vera meðal ölglaðra gangnamanna
og í réttum í Vatnsdalnum á haust-
in. Halli fór í göngur fyrir mig í
nokkur haust og stóð sig með
ágætum, þótt hann væri kominn
nálægt sjötugu.
Hann var ótrúlega heilsu-
hraustur um dagana, þó að hann
þyrfti að gangast undir skurðað-
gerð fyrir nokkrum árum vegna
illkynja sjúkdóms, þá var hann
ekki með neitt vol né víl og hristi
hann þetta af sér eins og margt
annað er á móti blés. Hann var
ekki mikið fyrir að bera tilfinning-
ar sínar né sorgir á borð fyrir
aðra, heldur hafði þær bara útaf
fyrir sig.
Ég kveð góðan vin og félaga
og þakka honum samfyljgdina.
Ég votta Jónasi, Asdísi og
barnabörnunum Hallgrími, Ólafi,
Viktoríu, Ágústu og Agnesi inni-
lega samúð.
Ég bið góðan Guð að styrkja
Sigrúnu og Magnús og vaka yfii
þeim.
Lít upp, mín sál, í hæðum hátt.
Þú hvíldarstaði í vændum átt.
Og æðra líf án enda.
Þar munt þú englum helgum hjá
þíns hæsta föður auglit sjá.
Þar mun þig mein ei henda.
Þar fær þú nær lambsins stóli
lífs í skjóli loks að búa,
fyrir Krist, vom konung trúa.
(Helgi Hálfdanarson.)
Sigurlaug Guðrún.
Handrit afmælis- og minningargrein;
skulu vera vel frá gengin, vélrituð eð;
tölvusett. Sé handrit tölvusett er æskilegt
að disklingur fylgi útprentuninni. Auðveld-
ust er móttaka svokallaðra ASCII-skráa
öðru nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslu-
kerfin Word og Wordperfect eru einnig
auðveld í úrvinnslu. Senda má greinar til
blaðsins í bréfasíma 5691115, eða á netfang
þess þess Mbl@centrum.is en nánari upp-
lýsingar þar um má lesa á heimasíðum. Það
eru vinsamleg tilmæli að lengd greina fari
ekki yfir eina örk A-4 miðað við meðallínu-
bil og hæfilega línuleng — eða 2.200 slög.
Höfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn
sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
Eggert Konráðsson.
MAGNÚSM.
BRYNJÓLFSSON
hjálpar mér í þessari miklu sorg
að þessir hlutir voru sagðir. Ég lét
þig líka heyra hvað mér fannst þú
yndislegur vinur og þó hef ég alltaf
verið lokuð tilfinningalega. Það var
bara svo auðvelt að opna sig fyrir
þér. Þú ert líka einn skemmtileg-
asti og fyndnasti strákur sem ég
hef kynnst og enn í dag er ég að
hafa eftir einhveija fyndna brand-
ara sem þú sagðir mér.
En eftir erfiða baráttu og allt
of erfið ár fyrir ungan, yndislegan
dreng ákvaðstu að fara og skildir
eftir stórt skarð í hjarta mínu sem
aldrei verður fyllt. En ég veit að
þú munt alltaf vera hjá okkur og
ég mun alltaf minnast þín sem
vinarins sem gaf mér einar
skemmtilegustu stundir ævi
minnar. Ég sakna þín.
Ég bið Guð um að halda
verndarhendi yfir Braga, Laufeyju,
Kára, Sveini, Kolbrúnu og öðrum
aðstandendum á þessum sorgar-
tímum.
Heiðrún Sigurðardóttir.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum lifsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem gieymist eigi
og gæfa var það öllum, er fengu að kynnast þér.
(Ingibj. Sig.)
Elsku Arnar Karl, við þökkum
þér fyrir allar góðu stundirnar og
þú kenndir okkur svo margt gott
og varst svo góður við okkur eins
og önnur börn. Arnar, þín verður
sárt saknað en vonandi líður þér
vel á þínum nýja stað þar sem
aðrir fá að njóta þinnar einstöku
manngæsku og hlýleika.
Elsku Bragi, Laufey, Kári,
Sveinn, Kolbrún og ijölskyldur,
guð gefi ykkur styrk í sorg ykkar.
Hrafnhildur, Bryndís, Elvar,
Andri, Þorsteinn og Sóley.
+
Innilegar þakkir til allra, sem sýndu okkur hlý-
hug og samúð við andlát og útför eiginmanns
míns, föður okkar, tengdaföður, afa og lang-
afa,
LEIFS JÓNSSONAR,
Garðabraut 10,
Akranesi.
Áslaug Ella Helgadóttir,
Helgi Friðrik Leifsson, Dóra Hervarsdóttir,
Oddbjörg Leifsdóttir, Gfsli Jónsson,
Jón Þórír Leifsson, Jenný Ásgerður Magnúsdóttir,
Jófríður Leifsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Þökkum innilega samúð og vinarhug vegna
fráfalls eigminmanns míns og föður okkar,
KRISTJÁNS PÉTURSSONAR,
byggingameistara,
Hlyngerði 2,
Kristjana Árnadóttir,
Guðrún Katla Kristjánsdóttir,
Brynjar Kristjánsson.
Innilegar þakkir færum við öllum þeim, sem sýndu okkur hlýhug og
samúð við andlát og útför elskulegrar móður okkar, tengdamóður,
ömmu, langömmu og langalangömmu,
LÁRU SIGURJÓNSDÓTTUR.
Valdís Þorsteinsdóttir, Alfreð Konráðsson,
Krístín Þorsteinsdóttir, Jóhann Guðmundsson,
Steinar Þorsteinsson, Marí Frydendal,
Þóra Þorsteinsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabamabarnabörn.
+
Innilegar þakkir til þeirra, sem sýndu samúð
við andlát og útför
JÓSEPS HANNESSONAR,
Álfaskeiði 33,
Hafnarfirði.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á Sólvangi.
Sigríður Jósefsdóttir.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug vegna andláts og
útfarar,
STEFÁNS DAVÍÐSSONAR,
Haugi.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Sjúkrahúss Hvammstanga fyrir góða
umönnun.
Böm, tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn.