Morgunblaðið - 07.10.1997, Side 38

MORGUNBLAÐIÐ
38 ÞRIÐJUDAGUR 7. OKTÓBER 1997
MINNINGAR
a
*
t
Eiginmaður minn og faðir okkar,
AXEL EYJÓLFSSON
frá Seyðisfirði,
lést laugardaginn 4. október.
Jóna Jensen,
Sigríður Jensen Axelsdóttir,
Níls Jens Axelsson.
t
HELGI GUNNLAUGSSON
trésmiður,
Heiðargerði 7,
Reykjavík,
lést á heimili sínu laugardaginn 4. október.
Útförin auglýst síðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Gunniaugur Árnason.
t
Faðir okkar,
JÓNAS GEIR JÓNSSON,
fyrrv. kennari,
Húsavík,
andaðist á Sjúkrahúsi Þingeyinga laugar-
daginn 4. október.
Olga Jónasdóttir,
Gunnur Jónasdóttir,
Bergsteinn Karlsson.
*
t
Elskulegur eiginmaður minn, sonur okkar,
faðir, tengdafaðir og bróðir,
HAUKUR HREGGVIÐSSON,
Ytri-Hlíð,
Vopnafirði,
lést á Sjúkrahúsi Reykjavíkur að kvöldi fimm-
tudagsins 2. október.
Útförin verður auglýst síðar.
Cathy Ann Josephson,
Guðrún Emilsdóttir, Sigurjón Friðriksson,
Ása Hauksdóttir, Halldór A. Guðmundsson,
Sigurjón Starri Hauksson, Elísabet Lind Richter,
Guðrún Hauksdóttir,
Hreggviður Vopni Hauksson
systkini og aðrir aðstandendur.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, bróðir og mágur,
ÓLAFUR JÓHANN JÓNSSON
verkstjóri,
Uppsalavegi 19,
Húsavík,
lést á Sjúkrahúsi Þingeyinga sunnudaginn 5. október sl.
Jarðarförin ferfram frá Húsavíkurkirkju föstudaginn 10. október kl. 16.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Kristjana S. Sævarsdóttir,
Arnar Már, Sævar Guðmundur, Gunnar Jón.
Sigurður J. Jónsson, Þuríður Hallgrímsdóttir,
Ólöf S. Jónsdóttir, Sigurður Jónsson,
Lilja Jónsdóttir, Stefán B. Sigtryggsson.
t
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
sonur, tengdasonur og bróðir,
LÁRUS ÁGÚST LÁRUSSON,
Aflagranda 7,
Reykjavík,
lést fimmtudaginn 2. október,
Valgerður Ragnarsdóttir,
Eiríkur Ingi Lárusson,
Jakob Lárusson,
Andri Þór Lárusson,
Lárus Ó Þorvaldsson, Sveinbjörg Eiríksdóttir,
Ragnar Ingi Hálfdánsson, Sigríður Þ. Jakobsdóttir,
og systkini.
GUÐNIÖRN
JÓNSSON
+ Guðni Örn Jóns-
son múrara-
meistari var fæddur
á Akureyri 17. febr-
úar 1943. Hann lést
á Fjórðungssjúkra-
húsinu á Akureyri
1. október síðastlið-
inn. Foreldrar hans
voru Jón Þórarins-
son, f. 1907, d. 1991,
frá Skeggjastöðum í
Fellum, og Hólm-
fríður Guðnadóttir,
f. 1907, d. 1984, frá
Hóli í Hjaltastaða-
þinghá. Systkini
Guðna voru sjö og eru sex á lífi.
Þórarinn, f. 1931, d. 1951, Guðný
Halla, f. 1933, Þráinn, f. 1935,
Herdís Guðrún, f. 1938, Þórey
Jarþrúður, f. 1940, Ævar Heið-
ar, f. 1945, Sæbjörn Jón f. 1949.
Guðni Eignaðist son árið 1964,
hann heitir Jón
Haukur. Guðni gift-
ist Rannveigu Bald-
ursdóttur árið 1966,
þau skildu árið
1988. Börn Guðna
og Rannveigar eru
Baldur Guðnason, f.
1966, maki Arna
Alfreðsdóttir, f.
1935, börn þeirra
Harpa, f. 1988, og
Freyr, f. 1994.
Þórarinn, f. 1968,
maki Kristrún Sig-
urgeirsdóttir, f.
1971, og barn þeirra
Jón Guðni, f. 1991. Birkir Hólm,
f. 1974, maki Marta Stefánsdótt-
ir, f. 1973. Hólmfríður, f. 1976,
maki Halidór Kristjánsson, f.
1970.
Útför Guðna fór fram frá
Akureyrarkirkju 6. október.
Oddeyrin iðaði af lífi á fimmta
og sjötta áratugnum. Mörg börn
voru að alast upp á þessu svæði
og eins og krökkum er tamt fundu
þau sér margt til dægrastyttingar.
Strákarnir í Fjólugötunni voru þar
engin undantekning. Glaðværð,
leikir og ærsl einkenndu þessa daga
og þar var grunnurinn einnig lagð-
ur að því sem síðar varð. Kassafjal-
ir urðu að kofum. Mannvirki risu á
lóðum og óbyggðum svæðum og
stundum litu smiðirnir þessa húsa-
gerðarlist býsna alvarlegum augum
enda þótt henni væri ekki ætlað að
standa til frambúðar.
Á þessu svæði lágu leiðir okkar
Guðna fyrst saman þar sem við
vorum þátttakendur í hinum dag-
legu umsvifum strákanna. Þarna
tókum við okkur fyrst í hönd þau
verkfæri sem áttu eftir að fylgja
okkur og verða starfsvettvangur
okkar til lengri tíma. Þótt hamarinn
félli mér í hlut en múrskeiðin Guðna
þá tengjast þessi verkfæri og störf
uppvexti okkar og leikjum með
ýmsu móti.
Á þessum árum var algengt að
ungir drengir færu í sveit á sumrin.
Það var af mörgum álitinn hluti
uppeldisins að kynnast sveitastörf-
um og því mannlífi sem þjóðin var
vaxin úr. Ekki fóru þó allir til
sveitadvalar og hygg ég að Guðni
hafi að mestu varið dögunum á
Eyrinni á þessum árum. Þar skap-
aði hann sér einnig áhugamál er
fylgja átti honum eftir alla ævi.
Hann fékk snemma áhuga á knatt-
+
Elskuleg móðir okkar og sambýliskona mín,
LÁRA GUÐMUNDSDÓTTIR,
lést að morgni sunnudagsins 5. október á Hjúkrunarheimilinu Eir.
Guðjón Hansson,
Sjöfn Ingólfsdóttir,
Birgir Sveinbergsson,
Þórey Sveinbergsdóttir,
Gísli Sveinbergsson,
Margrét Sveinbergsdóttir,
Sigurgeir Sveinbergsson,
Lára Sveinbergsdóttir.
Sonur okkar og bróðir,
KRISTJÁN ÞÓR KRISTJÁNSSON,
fæddur 22. ágúst 1997,
lést á vökudeild Landspítalans föstudaginn 3. október.
Útförin verður gerð frá Fossvogskapellu fimmtudaginn 9. október
kl. 15.00.
Þeim, sem vilja minnast hans, er bent á Barnaspítalasjóð Hringsins, sími
560 1300.
Kristján Hlöðversson, Þórdís ívarsdóttir,
Hjalti Kristjánsson.
spyrnu og stundaði þá íþrótt um
árabil. Hann var dyggur Þórsari
eins og sagt er á Akureyri en lék
einnig með íþróttabandalagi Akur-
eyrar á þeim tíma sem íþróttafélög-
in KA og Þór héldu úti sameigin-
legu liði í fótboltanum.
Þótt Guðni virkaði fremur hlé-
drægur í daglegu lífi þá átti hann
til skemmtilega eiginleika. Eigin-
leika sem hann flíkaði sjaldnast
nema í góðra vina og vinnufélaga
hópi. Hann var einstaklega gaman-
samur og sá skoplegar hliðar á
flestu sem fyrir hann bar. Þetta lét
hann gjarnan í ljósi í kveðskap því
hann var einstaklega fljótur að orða
hugsun sína í bundnu máli. Síður
var honum annt um að halda þess-
um ritsmíðum saman, sem oft voru
skrifaðar á kassalok eða sements-
poka á vinnustaðnum. Þar var jafnt
gert grin að samferðamönnum sem
honum sjálfum því honum var ekk-
ert síður lagið að sjá skoplegar hlið-
ar á eigin lífi en annarra. Vísurnar
og vísubrotin eru mörg en geymast
því miður sum aðeins í minni sam-
ferðamanna. Eg minnist þess er við
sátum saman þrír á kaffihúsi þegar
ung og myndarleg kona kom með
kaffibolla og spurði hvort hún
mætti setjast hjá okkur. Það var
auðsótt mál og tókum við tal við
konuna. Guðni lagði þó færri orð
að samtalinu en fitlaði því meira
við servéttu sína þar til hann tók
penna úr bijóstsvasanum og skrif-
aði nokkur orð á servíettuhornið.
Er ég leit á servéttuna sá ég að
hann hafði skrifað eftirfarandi:
„Hjá okkur situr ungieg snót/und-
urhýr/ætlum við að gefa henni und-
ir fót/allir þrír.“
Ég las vísuna og þótti konunni
ungu vei hafa verið að orði komist.
Einhveiju sinni hafði Guðni verið
að vinna fyrir kunningja sinn og
þeir verið að ræða saman á léttum
nótum. í þeim samræðum hafði.
kunninginn sagst vera farinn að
lesa í Biblíunni á kvöldin. Sitthvað
hafði Guðni við þetta hátterni hans
að athuga og lét það í ljósi á þann
hátt sem honum var lagið: „Hann
var alltaf daufur drengur/dofnar
enn til muna/á Erlu ekki lítur leng-
ur,/les nú heldur Biblíuna."
Ég held að skáldskapur Guðna
hafí lýst honum betur en annað og
þeir sem ekki þekktu til hans hafí
ekki reynt manninn að fullu. Vera
má að Guðni hafi stundum beitt
þessum hæfileika sínum til að leiða
hugann frá daglegu lífi sem ekki
lék ætíð við hann. Lífsbaráttan var
á köflum hörð og settu bæði hjóna-
skilnaður og heilsubrestur ákveðin
mörk á líf hans. Þó var fjarri honum
að gefast upp og sinnti hann starfi
sínu næstum því til hins síðasta
dags.
Leiðir okkar Guðna lágu fyrst
saman í Fjólugötunni á Akureyri
þar sem við ólust upp og lögðum
grunninn að lífsstarfinu með kofa-
byggingum á lóðum foreldra okkar.
Eftir að ég stofnaði fyrirtæki og
hóf byggingastarfsemi á Akureyri
lágu leiðirnar saman að nýju. Leið-
ir hamarsins og múrskeiðarinnar
þar sem Guðni var múrarameistari
við byggingaframkvæmdir mínar
um árabil. Ég minnist hans fyrst
sem leikfélaga á Oddeyrinni, síðar
sem samstarfsmanns og vinnufé-
laga en síðast en ekki síst fyrir þá
glaðværð og gamansemi sem ég
naut að deila með honum. Fyrir það
vil ég þakka að leiðarlokum.
Sveinn Heiðar Jónsson.
+
Móðir okkar, tengdamóðir, amma, langamma
og langalangamma,
INGVELDUR ÁGÚSTA JÓNSDÓTTIR,
lést á Elli- og hjúkrunarheimilinu Grund, föstu-
daginn 3. október s.l.
Gísli Guðmundsson,
Guðrún Guðmundsdóttir,
Jóhann Guðmundsson,
ömmubörn, langömmubörn
Hulda Ragnarsdóttir,
Klemenz Jónsson,
Laufey Hrefna Einarsdóttir,
og langalangömmubörn.
Við viljum í fáum orðum minnast
pabba okkar sem nú er horfinn
okkur. Það má segja að við lifum
í nánustu ættingjum okkar í meira
mæli en við gerum okkur grein fyr-
ir. Þegar þeir deyja deyr eitthvað
innra með okkur. Þú fórst frá okk-
ur skyndilega eftir stutta og erfiða
veikindabaráttu og eftir situr mikið
tómarúm og sár söknuður.
Foldarinnar friður
Faðra þér á móti breiðir,
Hvíl þú í friði, sofðu rótt,
þig Alfaðir styður,
hann allra götu greiðir,
við bjóðum öll þér góða nótt.
(Hannes Ámason.)