Morgunblaðið - 18.10.1997, Blaðsíða 28

MORGUNBLAÐIÐ
28 LAUGARDAGUR 18. OKTÓBER 1997
ÞRIGGJA KYNS
A GU FUBÁÐSKLUBBUR
SÆMI rokk og Frosti Bergs. að hefja helgareinvigið.
Benni fylgist með.
SEX gT'

ÞRIGGJA kynslóða gufa.
Eins ag að
hama heim
Fyrir tæpum 40 árum opnaði Jónas
Halldórsson sundkappi gufubaðsstofu
í kjallaranum heima hjá sér á Kvisthaga,
sem í rúman aldarfjórðung var
--------------------7-------------
athvarf fjölda kunnra Islendinga, sem
sóttu þangað í gufu, nudd og hvfld frá
amstri dagsins. Þegar Jónasi þótti nóg
komið á sjötugsafmælinu, fluttu félagarnir
sig um set að Austurströnd 1 og opnuðu
Gufubaðsstofu Jónasar honum til heiðurs
og hafa haldið þar hópinn. Ingvi
Hrafn Jónsson hefur verið einn af
„gufustrákunum“ í rúm 30 ár og segir frá
laugardagseftirmiðdegi á þessum
þriggja kynslóða samastað.
w
ISKRANDI hlátur Jónasar kem-
ur eins og hlýr andblær á móti
gestinum í bland við skvaldrið í
félögunum, sem sitja við spil, tafl,
horfa á enska boltann eða eru bara
á kjaftatöm. Það er eins og að koma
heim, flest andlitin kunnugleg,
kveðjumar kumpánlegar og oft
kryddaðar einhverju á kostnað þess
er inn kemur. Hann svarar fyrir sig
í sömu mynt, snarast úr fötunum,
fær sér handklæði og skundar inn í
gufu. Þegar hurðin er opnuð hellist
ofnheit rakamollan á móti, yfirleitt
blönduð háværum þjóðfélagsum-
ræðum, ekki síst þegar Gulli Berg-
mann er í bænum í veraldlegum er-
indagjörðum íyrir andlegu miðstöð-
ina undir Jökli. Sá nýkomni treður
sér niður á milli félaganna, hlustar
andartak til að ná áttum og stingur
sér inn í umræðumar. Svo er fólk að
tala um skvaldur í saumaklúbbum.
Það góða við umræðumar í gufu-
klefanum, er að í 90 gráðu rakahita
hafa menn takmarkað úthald og því
tíðar útaf- og innáskiptingar. Um-
ræðan er því síbreytileg og fersk og
getur á 15 mínútum snúist um fjár-
lagahalla, kvótabrask, Björk, fót-
bolta, þrjár kjaftasögur, félagaríg
(einkum KR-Valur), sjálfsskoðun
og laxveiðar. Og hér er aðeins tekið
örlítið brot af málaskrá.
Gunnar L. Friðriksson nuddari
og sjúkraliði er nýtekinn við um-
sjón með klúbbnum af Flosa Sig-
urðssyni, sem farinn er til Póllands
í bisness. Gunnar er að nudda
Jónas, sem dæsir af vellíðan og við
spyrjum hann hvaða galdraformúla
dragi menn á þennan stað áratug-
um saman?
- Hún er einföld drengur minn,
vitneskjan um að hér eigi menn
vísan griðastað í dagsins önn og
margir koma eftir vinnu þrisvar
fjórum sinnum í viku, rétt til að
stinga sér inn í gufuna og slappa af
áður en farið er heim í kvöldmat.
Þeir vita að hér þekkjast flestir,
menn geta spjallað ef þeir vilja og
þagað ef þeir vilja. Þegar ég opnaði
Regn í draumi
DRAUMSTAFIR/Kristjáns Frfmanns
HAUSTRIGNINGARNAR mar-
sera í reglubundnum göngum yfir
landið og hreinsa það af syndum
sumars, það kastar í kekki með
löndum þegar blautum tuskum
lægða er slengt yfir með byljum,
regnið verðm að ám, þá fljótum og
aurskriður renna. Draummyndir
átaka sálar og tilfinninga við sjálf
og vitund eru áþekkar þessum
veðrabrigðum raunverunnar í sam-
setningu tákna en gjörólíkar í
reynd. Regn draumsins er ekki
bundið skiptum tímans heldur sál
dreymandans og vitund. Regnið er
táknmynd (metaphor) draumsins
af ástandi, líðan, tilfinningu ásamt
sálrænum eiginleikum og vepjum
vitundar. Sem sálræn mynd er
regnið oft til staðar þegar sálin fer
á flakk og kynnir sig þá í misstór-
um dropum eftir lengd ferðarinnar,
tilgangi og hvert haldið er. í róleg-
um þroskaferðum fer hún sem fín-
legur úði, umvefur allt á vegi sínum
og sýgur í sig visku. Ef sálin er í
uppnámi skellir hún stórum drop-
um og dembum í draum þinn, sem
þá er heitur draumur, bílar ösla
svelginn eða þú ert í stígvélum og
tapar þeim. A vegum vitundar er
vatn regnsins lifandi vídd, það
formar sig eftir dulvitundinni og
færir draumum fljótandi fróðleik
um falda hæfileika til skilnings á
framtíðar sýnum, myndum fortíðar
eða færir heim sanninn af ráðgát-
um hversdagsins. Hinir duldu
dropar eru mannakom á flugi milli
vitunarhvela til að efla meðvitund
mannsins, auka innsæi hans og
skilning á tilverunni, opna honum
sýn á sjálfan sig og sjón á aðra.
Regnið er margslungið og á það til
að hreinsa hugann með endurröð-
un þvældra hugsanaforma í hrein-
ar raðir skilnings svo þú hrekkur í
kút yfir því hvað þú ert skyndilega
klár og tær í hugsun.
Draumur „Perlu“
„Mér finnst ég sitja á steyptum
garðvegg ásamt vinkonu minni
Asu. Við sitjum í makindum og
horfum inn í garðinn sem var
kringum gamalt grátt drungalegt
hús. Allt umhverfið var mér
ókunnugt, það var rökkur og
drungalegt um að litast. Ég var að
lýsa fyrir vinkonu minni tveimur
grenitrjám sem ég hafði plantað í
garðinn fyrir löngu. Annað greni-
tréð stendur aftar í garðinum og
sést varla en hitt framar. Það sem
framar stendur er um mannhæð-
arhátt, visið að neðan en heldur
meira um sig að ofan og efri grein-
amar eru mislangar líkt og tréð
bendi til hægri. Allt tréð er heldur
ótótlegt og það sama má segja um
hitt grenitréð. Ég segi að mér
finnist þetta heldur lélegur árang-
ur af trjáræktinni en vinkona mín
dregur úr því. Þá förum við að
velta þvf fyrir okkur hvort að stórt
tré sem stendur á milli greni-
trjánna dragi úr vexti þeirra.
Þetta tré gróðursetti ég ekíd. Það
er hávaxið og sterklegt og ekki líkt
íslenskum trjám. Það var bert að
neðan með slitinn börk og rætur
þess lágu að einhverju leyti of-
anjarðar og fylltu fremri garðinn.
Ég sá slöngu við tréð og segi að
það sé nú vel hægt að hafa stjóm á
einni slöngu í garðinum. Við
stökkvum síðan niður af veggnum
utangarðs og þá er þar allt krökkt
af slöngum, þær eru minni en sú í
garðinum og fannst mér þær ung-
ar hennar. Þær vom upphringaðar
og hreyfðu sig lítið. Við göngum
upp regnvota malbikaða brekku
sem stimdi á frá götuljósunum.
Það dimmdi og mér fannst ég stíga
á slöngur í brekkunni og verð
hrædd. Ég tel 8 slöngur og voru
þær mislitar og sldnnið á þeim
mismynstrað, sú áttunda var rauð-
leit.
Mynd/Kristján Kristjánsson
REGNIÐ formar sig í þig og mig.
Ráðning
Draumurinn fjallar um þig og þitt
innra líf, þroska og sjálfsvitund.
Ása er gervingur þíns innri manns
(Animusar) og nafnið (sem þýðir
kona helguð goðum en getur einnig
þýtt fyrsta konan) bendir til að þú
sért að ná ákveðnu stigi í andlegum
þroska. Húsið og garðurinn er þitt
innra sem til þessa hefur verið þér
ókunnugt (drungalegt hús, ókunn-
ugt umhvrfi og rökkur) en nú verð-
ur breyting þar á. Grenitrén eru
æska þín og unglingsár sem virðast
hafa verið frekar einleit (tréð benti
til hægri). Stóra tréð em fullorð-
insár þín (að þér fannst það ókunn-
ugt segir að þér sé enn ókunnugt
um eiginleika trésins). Það er há-
vaxið og sterklegt sem bendir til
sterks sjálfs og slitið (gamalt) með
miklar rætur sem lýsir djúpri vit-
und. Slanga sem draumtákn vísar
til mænu og tauga sem em líkam-
legar tengingar við vitundarsvæði;
sál, dulvitund, vökuvitund og yfir-
vitund. Slöngumar sem þú taldir
vom átta en sú tala er í mítufræði
tákn andlegrar fullkomnunar
(þroska) sem sú rauðleita síðasta
áréttar að lífið bjóði þér.
„Svölu“ dreymir
„Ég er á gangi úti og það er frekar
svalt og dimmt. Þá kemur að mér
góðlegur maður í hvítum slopp
(mér fannst hann vera læknir) og
biður mig að koma með sér. Ég fer
inn í nálægt hús með honum. Þegar
inn er komið réttir hann mér lykla-
kippu með einum lykli á, það var
einhvers konar skraut á kippunni
sem hann sýndi mér sem vakti
mikinn áhuga hjá mér. Læknirinn
tók utan um mig og lagði ríka áher-
slu á að allt færi vel og bað mig að
leggjast niður á bekk þvi mér væri
svo illt í bakinu, en ég fann ekki til
í bakinu á nokkum hátt og fannst
þetta undarlegt og sagði honum
það. Hann róaði mig og ég lagðist
aftur. Þá kom hjúkrunarkona hon-
um til aðstoðar og þau sprautuðu
mig með einhverju og sögðu að allt