Morgunblaðið - 24.10.1997, Blaðsíða 46

MORGUNBLAÐIÐ
46 FÖSTUDAGUR 24. OKTÓBER 1997
HAUKUR
HREGG VIÐSSON
+ Haukur Hreggviðsson
fæddist á Vopnafirði 9. maí
1948. Hann lést á Sjúkrahúsi
Reykjavíkur 2. október síðast-
liðinn og fór útfðr hans fram
frá Vopnafjarðarkirkju 11.
október.
Mig langar til að minnast í nokkr-
um orðum frænda míns Hauks
Hreggviðssonar sem lést 2. október
síðastliðinn langt fyrir aldur fram.
Fréttin um lát Hauks kom í sjálfu
sér ekki á óvart en hann hafði átt
við erfið veikindi að stríða. Hann
hélt fullri reisn í veikindum sínum
og var þar dyggilega studdur af
eiginkonu sinni Cathy Ann Josep-
son sem hann giftist árið 1995.
Það er óhætt að segja að Haukur
hafi verið glæsimenni á velli. Hon-
um var einnig einkar margt til lista
lagt og hafði mjög fjölbreytt áhuga-
svið. Er þar af mörgu að taka en
nefna má bækur, frímerki og nátt-
úrufræði en Haukur var sérstakur
áhugamaður um fuglalíf og bjó þar
yfir yfirgripsmikilli þekkingu.
Haukur var ávallt í sérstöku
uppáhaldi í minni fjölskyldu. Þannig
skipaði það alltaf sérstakan sess
að heimsækja Hauk og fyölskyldu
þegar farið var austur á bóginn en
Haukur bjó um árabil í Mývatns-
sveit og á Vopnafirði. Mér er einn-
ig ljúft að minnast heimsókna
Hauks til okkar í Reykjavík. Þá
urðu jafnan fagnaðarfundir enda
um mörg sameiginleg áhugamál að
ræða, ekki síst söfnun gamalla bóka
og frímerkja, einnig stangveiði, en
hann var ötull safnari og átti virkan
þátt í að vekja snemma áhuga minn
á góðum bókmenntum.
Haukur var gæddur ágætri frá-
sagnargáfu og var manna skemmti-
legastur í góðum hópi. Haukur var
mjög minnisstæður persónuleiki og
fjölhæfur maður sem ég minnist
með mikilli hlýju. Ég og móðir mín
viljum senda konu hans, börnum,
foreldrum og öðrum aðstandendum
okkar innilegustu samúðarkveðjur.
Emil Breki og Hulda.
Frændi vor og vinur, Haukur
Hreggviðsson, er fallinn frá. Minn-
ingar um gamlar samverustundir
og símtöl streyma fram.
Haukur var lærður vélvirki og
starfaði að mestu við þá iðn. Honum
var margt til lista lagt. Haukur tók
þannig virkan þátt í áhugamanna-
leikhópum bæði í Mývatnssveit þar
sem hann bjó um árabil og á Vopna-
firði. Fór hann þar með minnisstæð
hlutverk. Ýmiss konar söfnun var
Hauki einnig hugleikin þar á meðal
bækur, frímerki og kvikmyndir. Þar
var árangurinn með ólíkindum enda
maðurinn eldhugi. Fuglafræði var
Hauki sérstakt áhugamál og á þeim
vettvangi var hann þekktur bæði
meðal amatöra og fuglafræðinga.
Fyrir nokkrum árum kynnist
hann mikilli ágætiskonu af vestur-
íslenskum ættum, Cathy Ann Jos-
ephson, en þau giftust árið 1995.
Þau bjuggu um hríð í Bandaríkjun-
um en fluttu heim í árslok 1996.
Þá kemur reiðarslagið þegar Hauk-
ur greinist með krabbamein. Mér
er hugstæð síðasta heimsókn mín
til Hauks fáeinum dögum fyrir and-
lát hans. Var hann þá að sinna
áhugamálum sínum með frímerkja-
bók í hendi. Þrekið var lítið en hug-
urinn og lífsviljinn sterkur.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvu-
sett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni. Auðveldust
er móttaka svokaliaðra ASCII-skráa, öðru nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslukerfin
Word og Wordperfect eru einnig auðveld I úrvinnslu. Senda má greinar til blaðsins
í bréfasima 5691115, eða á netfang þess (minning@mbl.is) — vinsamlegast sendið
greinina inni í bréfinu, ekki sem viðhengi. Nánari upplýsingar má lesa á heimasíð-
um. Það eru vinsamleg tilmæli að lengd greina fari ekki yfir eina örk A-4 miðað
við meðallínubil og hæfilega linulengd — eða 2.200 slög. Höfundar eru beðnir að
hafa skírnarnöfn s(n en ekki stuttnefni undir greinunum.
t
Litli drengurinn minn, barnabarn og bróðir,
MARINÓ KRISTINN V. BJÖRNSSON,
og sambýlismaður minn, sonur, faðir og bróðir,
BJÖRN VALBERG JÓNSSON,
sem létust af slysförum fimmtudaginn 9. október sl., verða jarðsungnir
frá Fossvogskirkju mánudaginn 27. október og hefst athöfnin kl. 13.30.
Marfa Kristfn Þorleifsdóttir,
Sigrfður Björnsdóttir, Ólafur Jóhannsson,
Jón Valberg Sigurjónsson,
Þorleifur Kristinn Valdimarsson, Theodóra Þórðardóttir,
Guðbjörg Pálmadóttir, Haukur Sölvason,
Ásgerður Ottesen, Jóna Elfsabet Ottesen,
Guðjón Valberg Björnsson, Sigrfður Kristfn Bjömsdóttir,
systkini og frændsystkini.
t
Hjartans þakkir til allra, sem sýndu okkur
samúð, hlýhug, og vináttu við andlát og útför
föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
GUNNARS B. EINARSSONAR,
Litlugrund,
áður tll heimilis
f Nóatúni 26.
Kristján Gunnarsson, Anný Antonsdóttir,
Þórir Gunnarsson, Ragnheiður Baldursdóttir,
Stefán Jónsson, Eva Óskarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
MINIMINGAR
Minningarnar verma og ég kveð
góðan dreng með söknuði. Hugheil-
ar samúðarkveðjur til eiginkonu,
barna, foreldra og systkina.
Rúnar.
Það er sárt til þess að hugsa að
einhver sjúkdómur sé svo skæður
að hann geti lagt stóra og sterka
menn að velli. Nú er frændi minn,
hann Haukur Hreggviðsson horfinn
yfir móðuna miklu eftir hetjulega
baráttu við krabbamein.
Haukur var einn sá fyndnasti
maður sem ég hef kynnst. Hann
var mikill leikari í sér og safnari
mikill, auk þess sem hann var mik-
ill náttúruunnandi. Maður komst
alltaf í gott skap þegar hann var
nálægt.
Mér er sérstaklega minnisstætt
eitt atvik þegar hann kom í heim-
sókn til okkar fyrir nokkrum árum.
Við sátum öll við eldhúsborðið,
Haukur, foreldrar mínir og ég, og
spjölluðum um hitt og þetta. Pabbi
var með gítarinn sinn og spilaði og
söng fyrir okkur vísur, sem hann
samdi. Haukur fór samstundis að
leika eftir vísunum og þetta endaði
náttúrulega með því að við ætluðum
hreinlega að fá magakrampa af
hlátri. Svo þegar fór að hægja um
hláturinn þá fór Haukur að herma
eftir fólki sem hann þekkti því hann
var mikil eftirherma.
Þegar Haukur gifti sig aftur árið
’95 í Hofskirkju í Vopnafirði gat
mér ekki dottið í hug að næst þeg-
ar ég kæmi inn í þessa kirkju væri
það til að vera við jarðarförina hans.
Með svo fátæklegum orðum kveðj-
um við góðan frænda og vin, sem
var mikið lífsverðmæti að fá að
kynnast, góðan mann sem átti fáa
sína líka. Við spyrjum hver tilgang-
urinn sé, en það er fátt um svör.
Við trúum því að þetta sé guðs vilji
og að hann eigi eftir að gegna mikil-
vægara hlutverki hjá honum.
Elsku Kathy, amma og afí, börn
Hauks og systkini, ykkur vottum
við feðgin okkar dýpstu samúð og
megi guð styrkja ykkur og vera
ykkur miskunnsamur um ókomna
tíð.
Farðu í friði, elsku frændi.
Sigrún og Grímur.
HOLMFRIÐUR
HEIÐBJÖRT
AGNARSDÓTTIR
+ Hólmfríður
Heiðbjört Agn-
arsdóttir fæddist á
Heiði, Gönguskörð-
um, Skagafirði 6.
sept. 1944. Hún lést
í Sjúkrahúsi Skag-
firðinga 13. október
síðastliðinn.
Foreldrar hennar
eru Agnar Hólm
Jóhannesson, frá
Heiði, f. 11. mars
1907, d. 3. septem-
ber 1992, og Ásta
Margrét Agnars-
dóttir, f. 10. septem-
ber 1916, búsett á Sauðárkróki.
Systkini Hólmfríðar eru:
Marisbil Hólm, f. 16. júní 1935,
Agnar Búi, f. 2. mars 1937,
Jóhannes, f. 11. september
1938, Benedikt, f. 8. febrúar
1940, Magnús, f. 28. október
1949, Ásta Margrét, f. 20. apríl
1951, Ingibjörg, f. 15. mars
1953, Anna Snæbjört, f. 9. sept-
ember 1957, Sigurður Heiðar,
f. 12. febrúar 1959, Sigfús, f.
t
Móðir okkar, fósturmóðir, tengdamóðir og
amma,
HÓLMFRÍÐUR ÞORSTEINSDÓTTIR,
Safamýri 42,
lést á Sjúkrahúsi Reykjavíkur miðvikudaginn
22. október sl.
Þorsteinn Þorsteinsson,
Þorsteinn Þorsteinsson, Unnur Björk Gunnarsdóttir,
Þröstur Þorsteinsson, Kristfn Gísladóttir,
Hólmfrfður Berglind Þorsteinsdóttir,
Kristfn Helga Þorsteinsdóttir,
Brynjar Gauti Þorsteinsson.
t
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim, sem
sýndu okkur hlýhug og samúð við andlát og
útför eiginkonu minnar, móður okkar, tengda-
móður, ömmu og langömmu,
TORFHILDAR SIGURVEIGAR
KRISTJÁNSDÓTTUR,
Vfkurbraut 14a,
Grindavík.
Páll S. Eyþórsson,
Guðrún Anna Pálsdóttir,
Óskar Pálsson,
Haukur R. Pálsson,
Ingvar Pálsson,
Vigdfs H. Pálsdóttir,
Lovfsa H. Pálsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn
Hrönn Pétursdóttir,
Ástrós Reginbaldsdóttir,
Anna Ó. Guðmarsdóttir,
Þorkell Geirsson,
27. mars 1942, d.
29. nóvember 1963,
Sigurður, f. 13.
október 1946, d. 29.
desember 1953.
Eftirlifandi eig-
inmaður Hólmfríð-
ar er Jón Eiríksson,
f. 8.1. 1929, Fagra-
nesi, Skagafirði.
Börn þeirra eru:
Sigfús Agnar, f. 3.
september 1966,
Björn Sigurður, f.
15. febrúar 1969,
Ásta Birna, f. 31.
maí 1973, Brynjólf-
ur Þór, f. 16. mars 1978, Jón
Kolbeinn, f. 20. maí 1986.
Börn Jóns frá fyrra hjóna-
bandi eru: Eiríkur, f. 3. janúar
1958, Sigurjón, f. 2. desember
1958, Viggó, f. 13. október
1960, Sigmundur, f. 8. janúar
1962, Alda, f. 26. október
1964.
Útför Hólmfríðar fór fram
frá Sauðárkrókskirkju hinn 18.
október síðastliðinn.
Fríða mágkona hefur fengið
hvíldina eftir baráttu við erfíðan
sjúkdóm. Það er sárt til þess að
hugsa að hún sé ekki með okkur
lengur.
Mig langar að minnast á þær
góðu stundir sem við áttum saman,
hestaferðirnar okkar sem voru
nokkrar, sérstaklega ferðin sem við
fórum með Hestamannafélaginu.
Farið var fyrir Skagann og komið
á Skagaströnd, sú ferð er ógleym-
anleg; við skemmtum okkur vel,
fengum gott veður og sungum mik-
ið í ferðinni. Það var gaman að sjá
hvað Fríða naut sín vel innan um
hestana, einnig fórum við stuttar
ferðir á hestum frá Fagranesi.
Ýmislegt gat komið uppá en Fríða
reddaði því alltaf ef eitthvað var.
Fríða og ég fórum í tölvuskóla á
sama tíma og áttum skemmtilegar
stundir í skólanum með félögunum,
það var alltaf fjör í skólanum hjá
okkur.
Fríða var sérstök, vildi öllum vel
og afskaplega dugleg og ósérhlífín,
alltaf var hún tilbúin að taka á
móti gestum hvenær sem var, og
ég var alltaf velkomin til Fríðu og
Nonna í Fagranes. Ég var hjá Fríðu
í nokkra daga þegar hún átti von
á ferðafólki frá útlöndum, þá var
nóg að gera, baka, elda og sauma
og alltaf gat ég verið eins og heima
hjá mér.
Ég þakka þær stundir sem ég
átti með Fríðu og kveð hana með
söknuði, megi hún hvíla í friði.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífðri blessun þinni.
Sitji guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
Elsku Nonni og börn, megi góður
guð vernda ykkur og styrkja á þess-
ari erfíðu stundu.
Sigurbjörg Sigurðardóttir.
í örfáum orðum langar mig að
minnast hennar Fríðu frá Fagra-
nesi í Skagafírði. Ég kynntist Fríðu
fyrir rúmlega fímm árum, þegar
Sigfús sonur hennar og dóttir mín
Linda fóru að vera saman. Hennar
eðlilega og elskulega framkoma
gerði það að verkum, að það var
svo auðvelt að þykja vænt um hana.
í veikingum sínum sýndi hún ótrú-
legan styrk og ærðuleysi og barðist
fram á síðasta dag. Sárt er að hún
skyldi tapa að lokum. Ég átti þess
kost í fyrrasumar að dvelja í nokkra
daga í Fagranesi hjá þeim Jóni og
Fríðu. Þessir dagar voru yndislegir
og leið mér strax, eins og heima
hjá mér. Margt var spjallað við stóra
eldhúsborðið og þykir mér vænt um
að eiga þær minningar. í júlímán-
uði sj. giftu þau sig, Sigfús og Linda
og Ásta Bima og Þröstur, og er
dýrmætt fyrir þau að Fríða var með
þeim á þeim tímamótum.
Um ieið og ég kveð Fríðu hinstu
kveðju, votta ég Jóni og bömum
hans og öllum ættingjum hennar
og vinum, mína dýpstu samúð.
Kristín Hjálmarsdóttir.

; 3
í ¥ h H 1
Stórhöfða 17, við Gullinbrú,
sími 567 4844