Morgunblaðið - 12.12.1997, Blaðsíða 12

Morgunblaðið - 12.12.1997, Blaðsíða 12
12 FÖSTUDAGUR 12. DESEMBER 1997 MORGUNBLAÐIÐ FRÉTTiR Ráðherrar rfkisstjórnarinnar um Kyoto-bókunina í umhverfísmálum Ákvörðun um aðíld að lokinni frekari athngun RÁÐSTEFNU Sameinuðu þjóðanna í Kyoto var slitið formlega í gær. Reuters Ráðherrar ríkis- stjórnarinnar eru sammála um að ekki sé hægt að kveða upp úr um það hvort Island geti samþykkt Kyoto- bókunina eður ei fyrr en að lokinni ít- arlegri skoðun og frekari viðræðum um ýmis atriði __________hennar._____________ „Þessi niðurstaða virðist okkur hag- felldari en útlit var fyrir um sólar- hring áður en ráðstefnunni lauk,“ segir Davíð Oddsson forsætisráð- herra, aðspurður um niðurstöðu ráðstefnunnar í Kyoto. „Að vísu eru þarna ýmsir túlkun- armöguleikar og fyrirvarar, sem eftir er að fara nákvæmlega ofan í. Það er alþekkt, þegar ráðstefnum lýkur á næturfundum, þar sem hundruð manna eru að tjasla saman textum, þarf bæði að fá skýringar á ýmsu og staðfestingu á því, hvað menn eru að meina,“ sagði Davíð Davíð segir að nú virðist sem tek- ið verði tillit til gi-óðurbindingar með landgræðslu í Kyoto-bókun- inni. Þá sé vísað til sérstöðu smárra hagkerfa, en koma þurfi betur á hreint hvað í því felist. Þá sé ákveð- in vísun til þeirra sjónarmiða að stefna beri að orkuvæðingu með sjálfbærum hætti. „Þessir þætti eru okkur hagstæð- ir. Hvort að öðru leyti sé ekki gætt jafnræðis og sanngii-ni þurfum við líka að fara yfír. Þetta er ekki bara spuming um lofthjúpinn, heldur Iíka um efnahagsmál," segir Davíð. Makalaus málflutningur að ekki megi taka tillit til hagsmuna Hann bendir á að niðurstaðan í Kyoto sé þannig að ýmsu leyti snið- in að hagsmunum Evrópusam- bandsins og annarra viðskipta- blokka. „Þess vegna finnst mér vont þegar menn hér heima tala eins og kjánar um að það megi ekki taka neitt tillit til íslenzkra hagsmuna, að við eigum bara að sýna eitthvert fordæmi, sem þeir gefa sér. Það er makalaus málflutningur," segir Da- víð. Forsætisráðherra segir að vænt- anlega verði eitthvert svigrúm til verzlunar með útblásturskvóta. Það geti orðið íslandi hagstætt, en hætt- an sé sú að kvótaviðskipti leiði til þess að lítill árangur náist í því að draga úr útblæstri. Hann segir að þörf sé á frekari viðræðum og frekari skoðun á mál- inu. „Það hefur verið rætt í ríkis- stjórn að þegar hlutirnir séu skýrir, verði gerð ítarleg úttekt á áhrifum aðila okkar á íslenzkt efnahagslíf og framtíðarmöguleika. Það þarf að hafa alla myndina undir, en það gát- um við ekki gert fyrr en að ráð- stefnunni lokinni. Raunar kann að vera að enn séu svo mikil göt í þessu að menn muni ekki vita hvar þeir standa fyrr en eftir þann við- ræðuferil, sem á að eiga sér stað fram að næstu ráðstefnu aðildar- ríkja loftslagssamningsins í Buenos Aires í nóvember,“ segir Davíð. Hann segist ekki sjá fyrir sér að gerðar verði róttækar breytingar á næstu árum, til dæmis í samgöngu- málum, til að leitast við að draga úr útblæstri gróðurhúsalofttegunda. Rafvæddar lestarsamgöngur séu til dæmis ekki hagkvæmar hér vegna fámennis. „Svo eru aðrar velmein- andi tillögur á lofti, um rafmagns- bfla og þess háttar, en allt þetta vegur harla lítið hjá okkur fyrr en það fer að vega eitthvað verulega hjá öði-um,“ segir forsætisráðherra. Mikið starf framundan „Þessi niðurstaða er að sumu leyti jákvæð, að öðru leyti nei- kvæð,“ segir Halldór Ásgrímsson utanríkisráðherra. „Eins og drög að þessum samningi liggja fyrir getum við ekki staðfest hann. Það er hins vegar yfirlýsing um að það eigi að vinna að útfærslu reglna um lítil hagkerfí, þannig að þessu er ekki lokið. Það er eftir að útfæra þetta og vinna í því og nú mun reyna á hvernig það gengur. Framundan er því mikið starf af hálfu Islands. Við erum hins vegar ekki einir í þessum sporum. Það liggur til dæmis fyrir að Bandaríkin munu ekki staðfesta þennan samning fyrr en gengið hef- ur verið frá reglum um kaup og sölu á losunarkvótum.“ Halldór segir að það hafi oft gerzt að það hafi tekið einstök ríki ár eða áratugi að skrifa undir eða staðfesta alþjóðasamninga. Hafi það til dæm- is átt við um hafréttarsamning Sa- meinuðu þjóðanna. Rúmur tími til að gera upp hug sinn „Á þessari ráðstefnu tókust stóru efnahagsblokkirnar fyrst og fremst á og athyglin og tíminn beindust einkum að þeirra málum. Hins veg- ar hefur íslenzku sendinefndinni tekizt að koma á framfæri sérstöðu íslands og hún er á vissan hátt við- urkennd með því að samþykkja mestu aukninguna hér. Hún er líka viðurkennd með þessari sérstöku samþykkt um smáríki, sem segja má að sé klæðskerasaumuð fyrir Is- land og á sennilega ekki við aðra. Það er vissulega mjög jákvætt,“ segir Halldór. „Skilningur á þessu máli hefur komið fram bæði í máli Bandaríkjanna og ýmissa Evrópu- ríkja. Við verðum nú að vinna áfram að þessum málum.“ Guðmundur Bjarnason umhvei'fisráðherra segir að það séu mikil tíðindi að samning- ur hafi náðst í Kyoto. Samningurinn hafi mikla þýðingu fyi’ir umhverfís- mál í heiminum og beri því að fagna honum sérstaklega. „Ég tel að ís- lenzka sendinefndin hafi staðið sig afar vel í því að koma íslenzkum sjónarmiðum á framfæri," segir Guðmundur. Hann nefnir þar viðurkenningu á bindingu koltvísýrings í gróðri, að kveðið sé á um allar sex gróður- húsalofttegundirnar í bókuninni, að breytileg útblástursmörk séu viður- kennd og að það sé eitt af markmið- um bókunarinnar að nýta endurnýj- anlega orkugjafa. „Eg tel að okkar sjónai-mið hafi fengið hljómgmnn," segir Guð- mundur. „Við hefðum viljað að tekið yrði meira tillit til okkar sérstöðu en þama er gert, þótt það sé áber- andi viðurkenning. Við fengum einnig inn bókun, sem skiptir okkur miklu, um að skoða skuli sérstak- lega einstök verkefni, sem hafi mikil áhrif á losun í litlum hagkerfum. Það er að vísu ekki útfært ákvæði og þarf að vinna betur í því fyrir næsta fund aðildarríkjanna í Ar- gentínu að ári.“ Undirritun Kyoto-bókunarinnar mun hefjast í marz næstkomandi. Guðmundur segir íslendingum ekki liggja á að taka afstöðu til þess hvort bókunin verði undirrituð eður ei. „Þetta er langt ferli og tekur sjálfsagt yfir allt næsta ár. Við höf- um rúman tíma til að meta þetta og halda áfram að vinna að okkar mál- um til að sjá hvort hægt er að taka frekar tillit til aðstæðna okkar,“ segir umhverfisráðherra. Formaður Nátt- úruverndarráðs um niðurstöður í Kyoto Gefur tilefni til end- urskoð- unar ÓLÖF Guðný Valdimarsdótt- ir, formaður Náttúruverndar- ráðs, fagnar því að ráðherrar 159 landa hafi komist að sam- komulagi í Kyoto um að minnka losun gi-óðurhúsaloft- tegunda. „Þótt ekki hafi náðst að skrifa undir samkomulagið í Kyoto er þetta vissulega stór áfangi. Ég veit ekki hvort ég eigi að lýsa yfir sérstakri ánægju með það að íslend- ingar hafi fengið sérstaka undanþágu, eða 10%, en með tilliti til þess að þegar sam- þykkt stóriðja gerir ráð fyrir 40% aukningu á losun til árs- ins 2025 sjáum við í hvaða stöðu ísland er. Það sýnir al- vöru málsins á alþjóðavett- vangi að ekki fékkst meiri undanþága," segir Ólöf Guð- ný. Hún segir athyglisverðan þann hugsunarhátt á íslandi að menn hreyki sér yfir því að hafa fengið að menga meira en aðrir. „Ég vil efast um að slíkur hugsunarháttur sé réttur og spyr hvort honum þurfi ekki að breyta. Ég álít að niður- staðan gefi íslenskum stjórn- völdum alvarlegt tilefni til þess að endurskoða stefnu sína, sérstaklega i stóriðju- málum. Hún gefur þeim til- efni til að leita nýn-a leiða í að byggja upp atvinnuvegina, horfa meira á smáiðnaðinn og móta framtíðarstefnu sem tekur mið af því sem er að gerast í umhverfismálum á al- þjóðavettvangi," sagði Ólöf Guðný. Talsmenn stjórnarandstöðuflokkanna um samkomulagið sem náðist í Kyoto Mikilvægt að dregið skuli úr losun „Það ánægjulega við niðurstöðuna í Kyoto er að þjóðir heims ná ekki aðeins samkomulagi um að stöðva aukningu á losun gróðurhúsaloft- tegunda út í andrúmsloftið heldur einnig að draga úr losun þeirra," sagði Margrét Frímannsdóttir, fór- maður Alþýðubandalagsins. „En vissulega hefði maður viljað sjá samkomulag um meiri sam- drátt í losun efnanna. Það er held- ur ekki mjög skemmtileg afstaða hjá íslendingum að setja sig í hóp þeirra iðnríkja sem vilja auka losun á gróðurhúsalofttegundum, en von- andi verður niðurstaðan í Kyoto til þess að stjórnvöld endurskoði af- stöðu til þessara mála, ekki síst þá að byggja íslenskt atvinnulíf á mengandi stóriðju fyrst og fremst,“ sagði Margrét. Sighvatur Björgvinsson, for- maður Alþýðuflokksins, var spurð- ur hvemig haldið hefði verið á ís- lenskum hagsmunum í Kyoto. „Ég efast ekkert um það að ríkisstjóm- in hefur reynt af fremsta megni að fá sérstöðu íslands viðurkennda. En það er fullsnemmt að segja til um það hvernig tekist hefur til, ég hef ekkert fyrir mér annað en fjöl- miðlafréttir enn þá, hef ekki séð texta yfirlýsingarinnar." Hann sagði að yrði miðað við 10%_aukn- ingu á losun koldíoxíðs frá íslandi væri ljóst að ekki yrði um frekari stóriðjuframkvæmdir að ræða á landinu umfram þær sem þegar hefðu verið ráðgerðar. Einna helst gæti staðan breyst ef menn næðu miklum árangri í að draga úr los- un á öðrum vettvangi. Hann var spurður um hugmynd- irnar um skipti á losunarkvótum og benti Sighvatur á að Evrópusam- bandið notaðist við slík ráð í stefn- unni innan sambandsins. „En í rauninni er ekkert vitað um kvóta- viðskipti í alþjóðlegu samhengi enn þá, hvort af þeim verður eða ekki. Allar reglur um slíkt eru ómótað- ar.“ „Miðað við þær forsendur sem þeir lögðu upp með finnst mér þeim hafa tekist sæmilega upp,“ sagði Kristín Halldórsdóttir, tals- maðm- Samtaka um kvennalista. „En ég var hins vegar ekki sátt við undirbúninginn og þær áherslur sem þarna voru lagðar.“ Hún sagði að mikilvægur árang- ur hefði náðst í þeim skilningi að augu heimsins hefðu nú beinst rækilega að vandanum sem við væri að etja, gróðurhúsaáhrifun- um. Hún sagðist telja að helstu mögu- leikar íslendinga í efnahags- og at- vinnumálum lægju í óspilltri nátt- úra en ekki mengandi stóriðju. Einnig þyrfti að leggia áherslu á minni mengun frá fiskveiðiskipum, t.d. með því að leggja áherslu á notkun rafmagns og vistvænni veiðar krókabáta en frystitogara.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.