Morgunblaðið - 21.02.1998, Blaðsíða 28

Einfaldleiki í anda Miðjarðarhafsins
er þema þriggja uppskrifta, sem
Steingrúnur Signrgeirsson varð sér
úti um hjá Jonathan Ricketts.
KrtKUWABEING^Orvie..
1 heilt ferskt chili, fínt saxað
2 hvítlauksgeirar
1 steinseljubúnt, saxað
u.þ.b. 1 bolli jómfrúrolía
salt eftir smekk
Aðferð: Hvítlaukur og chili er
sett í skál ásamt ólívuolíunni og lát-
ið standa í um hálftíma. Hellið á
pönnu og steikið smokkfískinn og
saltið. Á meðan er pastað soðið og
steinselju og pasta blandað saman
við smokkfískinn í olíunni. Berið
strax fram. Uppskriftin er fyrir
fjóra.
Athugið að í staðinn fyrir smokk-
físk er hægt að nota annan skelfisk.
Kjúklingabringur Orvieto
4 kjúklingabringur, um 1 80 g hver
1 heill hvítlaukur
100 g steinlausar svartar ólívur
2 fennel
2 stórar bökunarkartöflur
50 g kjúklingalifur
Aðferð: Hvítlaukurinn er tekinn í
sundur og soðinn þar til hann er
mjúkur. Kartöflurnar eru skomar í
stóra teninga, soðnar og síðan látn-
ar kólna. Skerið fennel gróft og set-
ið á álpappír. Kryddið með salti,
pipar og ólívuolíu. Bakið í 20 mínút-
JONATHAN Ricketts
Morgunblaðið/Golli
PANNA Cotta
ur í 200 gráða heitum ofni. Því næst
er kjúklingalifrin steikt í olíu, kart-
öflum, ólífum, hvítlauk og fennel er
bætt saman við og þetta steikt sam-
an í fimm mínútur. Að lokum eru
kjúklingabringurnar steiktar og
settar á diska. Bætið meðlætinu of-
aná. Uppskriftin er fyrir fjóra.
Panna Cotta
750 ml mjólk
6 matarlímsblöð
900 ml rjómi
vanillustöng
1 25 g sykur
Aðferð: Sjóðið saman sykur og
rjóma. Matarlímið er bleytt og hit-
að varlega í mjólkinni. Þessu er
blandað saman við rjómann, sett í
skál yfír ís, hrærið varlega á meðan
blandan kólnar. Setjið í form og
geymið i kæli í um fjórar klukku-
stundir.
Panna Cotta er hægt að bera
fram t.d. með ferskum ávöxtum,
ávaxtasósum eða karamellusósu.
28 LAUGARDAGUR 21. FEBRÚAR 1998
MORGUNBLAÐIÐ
Þríréttað frá
Alastair Little
ÞÓTT vetur |jg
ráði nú ríkj-
um á íslandi getur verið
gott að ylja sér við minn-
ingar um Miðjarðarhafið
og hina ljúffengu matargerð þess
svæðis. Jonathan Ricketts, yfir-
kokkur á Alastair Little Restaurant
í Soho í London, er gestakokkur á
La Primavera fram í marsbyrjun og
féllst hann á að setja saman þriggja
rétta máltíð að hætti staðarins. Ein-
faldleikinn er i fyrirrúmi, það er
ekki verið að ofhlaða með meðlæti
og sósum og því er mikilvægt að
vanda vel til hráefnisins.
Jonathan segir réttina þrjá vera
„sígilda Alastair-rétti“, sem
chib'
SPAGETTÍmeðsmokkfiskog
boðið hafi verið upp á um árabil.
.Aiastair Little sagði skilið við nou-
velle cuisine á fyrri hluta síðasta
áratugar. Við einbeitum okkur nú að
einföldum, sígildum réttum sem við
breytum við og við og aðlögum.
Margir réttir hafa verið á matseðl-
um okkar í áratug og njóta enn jafn-
mikilla vinsælda,“ segir Jonathan.
Hann segir þetta einmitt vera þá
matargerð sem hann vilji eiga við.
Rétt eins og
lærimeistarinn
Alastair Little sé hann
þeirrar skoðunar að ef
hráefnið sé gott eigi að
leyfa því að njóta sín. „Ef
þú ert með góðan smokk-
fisk eða gæðakjúkling
skaltu ekkert vera að eiga
of mikið við hann.“
Smokkfiskrétturinn hef-
ur verið reglulega á mat-
seðli staðarins frá upphafi
en kjúklingabringurnar voru
íyrst eldaðar fyrir nokkrum
árum. Hann segir að í fyrstu
hafi sumir undrað sig á því að ekki
væri nein sósa með
þeim heldur einungis
olía og safinn úr
kjötinu. Rétturinn
hafi hins vegar fallið
í góðan jarðveg og
gestir áttað sig á
því að engin þörf
var á þykkri sósu.
Hann segir mikla
breytingu hafa
orðið á því í
Englandi hversu
móttældlegir
veitingahúsa-
gestir væru fyr-
ir kryddnotkun.
Fyrir áratug
hafi það stuðað
marga ef mikið
chili var notað
í rétti en það
liðin tíð. Aukin
ferðalög og kynni manna af mat-
argerð ríkja t.d. í Asíu hafi gert það
að verkum að nú kippi enginn sér
upp við smá hita í matnum, líkt og í
þeim forrétti sem hér fylgir.
Spagettí með
smokkfisk og chili
350 g ferskt spagettí
240 g smokkfiskur í fínum strimlum
Afhverju stafar grái fiðringurinn?
GYLFi ÁSMUNDSSON SÁLFRÆÐINGUR SVARAR SPURNINGUM LESENDA
Spurning: Mig langar að vita eitt-
hvað um gráa fiðringinn. Hvenær
hann byrjar venjulega hjá mönn-
um og hvemig hann lýsir sér. Ég
hef verið gift i yfir 30 ár, en að
undanfömu hef ég tekið eftir að
maðurinn minn er farinn að horfa
undarlega mikið á ungar stúlkur
og hegða sér einkennilega í návist
þeirra, án þess að ég hafi nokkrar
sannanir fyrir því að þetta sé eitt-
hvað meira. Er þetta eitthvað sem
fylgir bara einhvers konar breyt-
ingaskeiði hjá karlmönnum?
Hversu algengt er þetta og af
hveiju stafar þetta? Hvað eiga
konur að gera, sem verða varar við
svona í fari eiginmanna sinna?
Svar: Það er stundum nefnt „grái
fiðringurinn" þegar karlmenn á
miðjum aldri, oft með áratuga
hjónaband að baki, fara að gera
hosur sínar grænar fyrir öðm
kvenfólki en konunni sinni. Skýr-
ingin á þessu háttalagi er gjaman
sú, að þeir átti sig allt í einu á því
að þeir eru að komast af besta
skeiði, gráu háranum fer fjölgandi,
og að það sé eins gott að sanna fyr-
ir sjálfum sér að þeir séu ekki
dauðir úr öllum æðum áður en það
verður um seinan. Sumir líta á
þetta sem breytingaskeið sam-
bærilegt við það sem verður hjá
konum á þessum aldri.
Sönnu nær er að á þessu ævi-
skeiði hafa ýmsar félagslegar
breytingar áhrif á hjónabandið,
fjölskyldulífið og stöðu makanna
sín í milli. Bömin era uppkomin,
fjölskyldan hefur komið sér upp
íbúð eða húsi, skuldimar era orðn-
ar viðráðanlegar og afkoman góð.
Oftast hefur karlinn fundið sér bás
HGrái
fiðringurinn
í varanlegu lífsstarfi og það er ekki
að neinu sérstöku að keppa. Að
hinu leytinu kann honum að hafa
mistekist að ná þeim markmiðum
sem hann keppti að. Hann stendur
á tímamótum. Þetta skapar óró-
leika í sálinni, sem getur komið
fram í því að hann leitar á ný mið.
En það er ekki aðeins eiginmað-
urinn sem stendur á þessum kross-
götum. Konan er í svipaðri stöðu.
Bömin era kannske farin, og fjöl-
skyldan og heimilið gera ekki sömu
kröfur til hennar og áður. Nú hefur
hún „bara“ manninn til að deila
með Ijöram. Þetta skapar líka óró-
leika í sálinni hjá henni. Hún þarf
að takast á við nýtt hlutverk og að
því leyti fer líka um hana grár fiðr-
ingur. Þótt oftast hafi konur á
þessum aldrei unnið utan heimilis
til að létta undir með heimilinu, er
það oft á þessum tímamótum sem
þær leita sér nýrra hugðarefna,
fara í nám og skapa sér sjálfstæð-
an starfsframa. Þær eignast nýja
vini og ný lífsviðhorf sem gera þær
sjálfstæðari og óháðari.
Þegar hjónin eru komin í þá
stöðu að þurfa ekki lengur að ein-
beita sér í sameiningu að því að
byggja upp fjölskyldu, heimili og
efnahag, getur skapast visst tóma-
rúm í samlífi þeirra og að þau fjar-
lægist hvort annað. Þau uppgötva
kannske að þau þekkjast ekki eins
vel og þau héldu og að þau hafi
þroskast sitt í hvora áttina. Þá er
hætta á hliðarsporum af beggja
hálfu, þótt oftar sé það karlinn sem
hleypur útundan sér, enda hefur
honum löngum leyfst meira að
þessu leyti en konan. Hjónaskiln-
aðir era algengir á þessu skeiði.
Þetta tímabil krefst nýrrar aðlög-
unar og þá reynir á hornsteina
hjónabandsins. I rannsókn á sam-
lífi hjóna, sem gerð var hér á landi
fyrir nokkram áram, kom fram að
mikilvægustu skilyrðin fyrir góðu
hjónabandi væru ást, virðing fyrir
hvort öðru og trúnaðartraust. Mun
veigaminni vora t.d. fallegt heimili,
efnahagur, lík áhugamál eða jafn-
vel kynlíf. Ef þessir meginþættir
era fyrir hendi þegar á reynir og
hjónin geta rætt saman af einlægni
um það sem máli skiptir, eru góðar
líkur á því að þau nái að laga sig að
nýjum aðstæðum og skapa sér nýtt
og betra hjónaband á síðari hluta