Morgunblaðið - 21.02.1998, Blaðsíða 41

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
LAUGARDAGUR 21. FEBRÚAR 1998 41
PÉTUR
JÓHANNSSON
+ Pétur Jóhanns-
son fæddist í
Glæsibæ í Sléttuhlíð
í Skagafirði hinn 12.
apríl 1913 og ólst
þar upp. Hann lést á
heimiii sínu í Kópa-
vogi hinn 12. febrúar
síðastliðinn. Foreldr-
ar Péturs voru hjón-
in Margrét Péturs-
dóttir, húsfreyja, og
Jóhann Isak Jónsson,
útvegsbóndi og bar-
áttumaður í sinni
sveit. Systur Péturs
eru: 1) Kristín Anna,
f. 2. ágúst 1911, d. 28. desember
1990, og 2) Steinunn, f. 27. des-
ember 1918. Pétur ólst upp við
sjóróðra, sveitastörf og stöðuga
umræðu og umhugsun um vel-
ferð sveitarinnar. Við fráfall föð-
ur 1933 varð hann að leggja mest
af námsáætlunum sinum á hilluna
og taka við búsforráðum í Glæsi-
bæ ásamt ýmsum trúnaðarstörf-
um sem faðir hans hafði gegnt.
Hann lauk gagnfræðaprófi frá
MA 1936.
Pétur bjó í Glæsibæ næstu 10
árin með móður sinni en 1943
kvæntist hann konu sinni Sigríði
Guðrúnu Stefánsdóttur, fóstur-
dóttur hjónanna Guðríðar og
Jónatans Líndal á Holtastöðum í
Langadal. Sigríður var dóttir
hjónanna Stefáns Jónssonar og
Guðrúnar Kristmundsdóttur á
Smyrlabergi á Ásum. Sigríður
fæddist 15. ágúst 1916 og dó 26.
mars 1997. Börn þeirra hjóna
eru: 1) Margrét,
hjúkrunarkennari,
gift Grétari G. Ingv-
arssyni og eru börn
þeirra Pétur Ingi, f.
21. febrúar 1975,
Gísli Jóhann, f. 19.
mars 1983, og
Sveinn Smári, f. 24.
desember 1986. 2)
Guðríður, kennari,
gift Guttormi Sig-
urðssyni, þeirra
barn er Sigurður
Páll, f. 8. apríl 1991,
börn Guðríðar með
fyrri manni sínum,
Árna Gunnari Sigurðssyni, eru
Gunnar Pétur, f. 10. nóvember
1969, og Anna Sigríður, f. 20.
maí 1980. 3) Jóhann ísak,
menntaskólakennari, sambýlis-
kona Þóra Sæunn tilfsdóttir,
hans börn með Önnu Hermanns-
dóttur eru Una Sæunn, f. 22.
október 1982, og Einar Kári, f.
27. mars 1990. Pétur bjó í Glæsi-
bæ til 1974 og fluttist þá til
Akraness og síðan til Þorláks-
hafnar 1976, þar sem hann vann
sem skrifstofustjóri hjá útgerð-
arfélaginu Glettingi til 1992. Pét-
ur tók virkan þátt í félagsstörf-
um bæði í Þorlákshöfn og Skaga-
firði og voru falin margs konar
trúnaðarstörf. Síðastliðið sumar
fiutti Pétur f Daltún 14 í Kópa-
vogi og bjó þar ásamt syni sfnum
og tengdadóttur til dauðadags.
títför Péturs fer fram frá Þor-
lákskirkju f Þorlákshöfn f dag og
hefst athöfnin klukkan 14.
í dag verður til grafar borinn
Pétur Jóhannsson fyrrverandi
skrifstofustjóri í Þorlákshöfn og
bóndi í Glæsibæ í Sléttuhlíð. Okkar
kynni urðu ekki mjög löng en það
var ekki erfitt að sjá að Pétur var
nijög einstakur maður. Hann var
mjög hlýr og vingjamlegur, alltaf
var stutt í grínið og gamanið og það
var auðséð að hann hafði tamið sér
að líta með jákvæðu hugarfari á líf-
ið. Pétur var bóndi fyrri hluta ævi
sinnar en á miðjum aldri skipti
hann um starfsferil og gerðist
starfsmaður útgerðarfélaga bæði í
Skagafirði og í Þorlákshöfn. Það er
til marks um hve opinn Pétur var
gagnvart því sem var að gerast í
kring um hann að hann keypti sér
tölvu u.þ.b. 70 ára gamall og lærði á
hana. Hann setti sig inn í bókhalds-
forrit og hélt áfram að halda utan
um bókhald fyrirtækja og félaga-
samtaka þegar flestir fara að setj-
ast í helgan stein. Hann hélt þeirri
vinnu áfram þar til í ágúst sl. en þá
var Pétur orðinn 84 ára gamail. Eg
kynntist þeim hjónum Sigríði og
Pétri ekki fyrr en fyrir 2 árum. Þá
var Sigríður orðin illa haldin af
Alzheimersjúkdómi en Pétur hugs-
aði um hana til dauðadags. Indælt
var að sjá hversu mikil ástúð ríkti
milli þeirra þrátt fyrir veikindi
hennar. Sigríður lést 26. mars 1997.
Mig Iangar með þessum orðum að
kveðja þau hjón. Megi guð vera
með þeim.
Hin langa þraut er liðin,
nú loksins hlauztu friðinn,
og allt er orðið rótt,
núsællersigurunninn
og sólin björt upp runnin
á bak við dinuna dauðans nótt.
Fyrst sigur sá er fenginn,
fjrst sorgar þraut er gengin,
hvað getur grætt oss þá?
Oss þykir þungt að skilja,
enþaðerGuðsaðvilja,
og gott er allt, sem Guði’ er frá.
(V. Briém.)
Fjölskylda Péturs vill þakka
Hjúkrunarþjónustunni Karitas og
Heimaþjónustu Kópavogsbæjar
fyrir góða og hlýja umönnun í veik-
indum hans.
Þóra Sæunn tílfsdóttir.
Til elsku afa.
„Ég hef lifað undir fullu tungli,
ferðast um himinhvolf og undirdjúp.
Ég hef elskað, ég hef hlegið, ég hef
grátið og nú þegar tárin streyma og
allt er svo gaman segi ég: Ég gerði
það á minn hátt.“ (Einar Már Guð-
mundsson, Englar alheimsins.)
Nú þegar komið er að því að
kveðja, koma í huga mér ótal góðar
minningar um þig. Þú varst yndis-
leg persóna og einstakur afi. Þú
varst vanur að stríða mér og finna
upp á ýmsum uppátækjum og hlóst
svo manna mest að þeim sjálfur svo
tárin runnu niður kinnamar.
Sögumar sem þú sagðir mér vom
ótrúlegar og það var alltaf gaman
að hlusta á þig. Það er erfitt að
missa þig en minningin um þig, afi
minn, myn fylgja mér í gegnum lífs-
ins ólgusjó.
Una Særún Jóhannsdóttir.
Vinur minn, Pétur Jóhannsson,
er í dag kvaddur hinstu kveðju. Ég
segi vinur minn, þó svo að við hefð-
um aðeins þekkst í tæp þrjú ár og
ein fjömtíu og þrjú ár skildu á milli
okkar, hvað aldur varðar. Kynni
okkar hófust er sóknamefnd Þor-
lákskirkju fól mér og samstarfs-
mönnum mínum að smíða pípuorgel
fyrir kirkjuna. Pétur var gjaldkeri
safnaðarins og var það honum mjög
mikilvægt að allt færi vel okkar á
milli. Ohætt er að segja að svo hafi
farið, allt frá okkar fyrsta símtali í
maí 1995. Mér er það mjög minnis-
stætt er við hittumst í fyrsta sinn í
júlí sama ár, þá skyldi samningur
um orgelkaupin undirritaður.
Komið var saman í Þorlákskirkju,
fulltrúar sóknamefndar og sóknar-
prestur, ásamt undirrituðum. Pétur
byrjaði á því að taka mig afsíðis og
ræddi greiðsluáætlun sína, allt frá
fyrstu borgun til hinnar síðustu.
Mér fannst blessaður gamli maður-
inn hafa óþarflega miklar áhyggjur
af hlutunum, en eftir á að hyggja
má segja að það hafi verið töluvert
þrekvirki af ekki stærri söfnuði en í
Þorlákshöfn, að ráðast í kaup á svo
stóm pípuorgeli sem raun ber vitni.
Þar átti Pétur stóran hlut að máli
og lagði ömgglega á sig mikla vinnu
við fjáröflun.
Hann fylgdist síðan vel með smíð-
inni er hún hófst og kom m.a. með
séra Svavari sóknarpresti í heim-
sókn á verkstæðið okkar á Blika-
stöðum. Oft hafði hann orð á því
hvað það væri gaman að íslending-
ar önnuðust þessa smíði og fannst
mér mjög vænt um að heyra það.
Er uppsetning hjóðfærisins hófst í
kirkjunni leið varla sá dagur að Pét-
ur kæmi ekki til okkar og höfðum
við mikla ánægju af þeim heimsókn-
um. Eftir því sem við kynntumst
honum betur áttuðum við okkur á
því, hve stutt var í grínið hjá hon-
um. Við gerðum óspart að gamni
okkar á kirlquloftinu og í þau skipti
sem ég heimsótti hann á Reykja-
brautina.
Notalegt var að sitja við hliðina á
honum í kirkjunni þegar orgelið var
vígt hinn 17. nóvember 1996 og báð-
ir jafn stoltir gengum við fram
kirkjugólfíð að athöfn lokinni.
Það var mér mikil ánægja að
kynnast Pétri Jóhannssyni, hann
var klettur sem hægt var að reiða
sig á. Bömum hans votta ég mína
innilegustu samúð.
Björgvin Tómasson.
Góður maður er genginn. Hann
Pétur „okkar“, en svo var Pétur Jó-
hannsson oft nefndur meðal félaga
og vina, hefur kvatt jarðvist sína á
83. aldursári. Með honum er horf-
inn gegnheiðarlegur og grandvar
maður.
Pétur og kona hans Sigríður
Stefánsdóttir fluttu til Þorlákshafn-
ar frá Akranesi fyrir rúmlega 20
árum. Pétur gerðist skrifstofustjóri
hjá Glettingi hf. og Sigríður starf-
aði þar einnig við bókhaldsstörf.
Áður en Pétur kom til Þorlákshafn-
ar var hann farinn að starfa með
Lionshreyfingunni og kom hér
strax til hðs við Lionsklúbb Þor-
lákshafnar, sem þá var á sínum
bemskuárum. Var mikill fengur að
Pétri. Varð hann fljótlega nokkurs
konar andlegur faðir klúbbsins,
sem kom sér vel, þegar tröppu-
gangur vildi verða á starfseminni.
Ritaraembætti gegndi hann sam-
fellt lengur en tíðkaðist. Hann var
mjög vel ritfær og vandvirkur. Eins
var honum eðlilegt að flytja mál sitt
hvort sem var í bundnu eða
óbundnu máli og þá gjaman blaða-
laust. Hann miðlaði eingöngu já-
kvæðu. Kímnigáfan var í góðu lagi.
Margt fróðlegt og skemmtilegt átti
hann skráð í fómm sínum sem hann
naut að flytja. Sem einstakur
Lionsmaður var hann gerður að
Melvin Jones-félaga.
Pétur og Sigríður vom skemmti-
legir ferðafélagar og nutu sín vel í
góðum hópi. Minnisstæð er ferð á
Evrópu Fomm í Osló 1981, en vest-
firksir Lionsmenn skipulögðu mikla
og góða ferð í sambandi við það
mót. Árið eftir heimsóttum við
þrenn hjón Lionsklúbb ísafjarðar
sem hélt upp á merkisafmæli. f
þeirri ferð var gert ýmislegt
skemmtilegt, m.a. fengum við okk-
ur hraðbát til Hesteyrar. Þar lét
Sigríður sig ekki muna um að
skríða óstudd eftir bryggjuleifun-
um í land. Svo langaði hana að
ganga til Aðalvíkur. Eins fannst
henni ekki tiltökumál að skreppa á
svona hraðskreiðum báti til Græn-
lands.
Ymis félagasamtök trúum við að
standi í þakkarskuld við Pétur. Það
þótti gott að fela honum gjaldkera-
störf. Virtist eins og peningamir
yxu á trjánum hjá honum. En þau
tré voru ekki í hans garði. Fleiri og
stærri fjármálaverkefni hafði Pétur
með höndum fyrir utan starfsvett-
vang sinn. Bar þar hæst byggingu
Þorlákskirkju og pípuorgelið í
kirkjuna. Fleiri konur og menn
komu þar við sögu og án þess að
kasta rýrð á hlut þeirra, þá „átti“
Pétur þessi málefni.
Pétur og Sigríður voru einstak-
lega samhent hjón og voru þau
gjaman nefnd í sömu andrá og
kennd hvort við annað. Nú er kom-
ið að því að hann fái að hvíla við hlið
Sigríðar sinnar í Þorlákskirkju-
garði, en hún lést árið 1997.
Það er dýrmætt að hafa fengið að
kynnast þessum sæmdarhjónum.
Megi þau hvíla í friði.
Fjölskyldu þeirra sendum við
hjónin samúðarkveðju.
Svanur og Edda.
+
Eiginmaður minn, sonur, bróðir og mágur,
SNÆBJÖRN EINARSSON,
varð bráðkvaddur við heimili sitt í Leeds í New
York-fylki í Bandaríkjunum 11. febrúar sl.
Útför hans fór fram frá Zion Lutheran Church í
Athens, N.Y., 16. febrúar sl. og jarðsett var í
Montropose Cemetary í Kingston, N.Y.
Jean Quick Einarsson,
Einar Snæbjörnsson,
Gerður Guðmundsdóttir, Helgi Bernódusson.

+
Faðir okkar, bróðir, tengdafaðir og afi,
BJÖRN M. BJÖRNSSON,
Bugðulæk 5,
Reykjavfk,
er látinn. Jarðarförin verður auglýst síðar.
Fyrir hönd vandamanna,
Björn S. Björnsson, Laufey Kristinsdóttir,
Anna S. Björnsdóttir, Einar Aðalsteinsson,
Birna S. Björnsdóttir, Ragnhildur Björnsdóttir,
Svanhildur Björnsdóttir
og fjölskyldur.
m*
+
Okkar kæri fósturfaðir, tengdafaðir, afi og
langafi,
SKARPHÉÐINN HELGASON,
Hrafnistu Hafnarfirði,
(áður Suðurgötu 83),
lést á St. Jósepsspítala í Hafnarfirði miðviku-
daginn 18. febrúar.
Fyrir hönd vandamanna,
Árni Rosenkjær, Guðríður Karlsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Elskulegur sambýlismaður minn,
JAKOB PÁLMASON,
Gilsbakkavegi 3,
Akureyti,
andaðist á Fjórðungssjúkrahúsi Akureyrar fimmtudagskvöldið 19. febrúar.
Friðrika Gestsdóttir.
+
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og
afi,
GUÐJÓN HALLDÓRSSON
fyrrv. aðstoðarforstjóri
Fiskveiðasjóðs,
Skólabraut 3,
Seltjarnarnesi,
lést á Landakotsspítala að kvöldi miðviku-
dagsins 18. febrúar.
Hallbjörg Elímundardóttir,
Guðrún Margrét Guðjónsdóttir, Guðný S. Guðjónsdóttir,
Gylfi Már Guðjónsson, Sólrún Gunnarsdóttir
og barnabörn.
+
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
ARNBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR,
áður lllugagötu 15,
Vestmannaeyjum,
lést á Sjúkrahúsi Vestmannaeyja 16. febrúar.
Jarðarförin ferfram frá Landakirkju laugardaginn 28. febrúar kl. 14.00.
Dana S. Arnar, Steingrímur Felexson,
Sandra fsleifsdóttir,
Öm Engilbertsson,
Mary Coner Stein Hinriksen,
ísleifur A. Vignisson, Hulda Ástvaldsdóttir.