Morgunblaðið - 16.02.1999, Blaðsíða 50

50 ÞRIÐJUDAGUR 16. FEBRÚAR 1999
MINNINGAR
MORGUNBLADIÐ
JÓN
ÁRNASON
+ Jón Árnason
fæddist í
Reykjavík 1. apríl
1953. Hann lést á
heimili sínu 23. jan-
úar síðastliðinn og
fór útför hans fram
frá Bústaðakirkju 2.
febrúar.
Ljúfi vinur. Nú ertu
horfinn á braut. Afram
lifa fögur augu þín og
hjarta meðal allra
þeiiTa mörgu sem
elskuðu þig hérna
megin lífsins. Það var enginn lakari
en æskuástin mín, Marri, sem
leiddi okkur saman fyrir 30 árum.
Hann kynnti mig fyrir þessum
Nonna vini sínum og
Gunnu kærustu hans,
og þið tókuð mér strax
eins og við hefðum
þekkst um langan ald-
ur. Líkt og fleirum
varð mér ekki undan-
komu auðið, vinátta
var ykkur jafn eðlileg
og að draga andann,
og það var notaleg
vernd og ástúð er fólst
í því að eiga hana vísa.
Glettin og hlý 15 ára
augun þín sáu skiln-
ingsrík frá fyrsta
augnabliki beint inn í
sálina mína - og upp frá því varðst
þú og þín útvalda rós hluti af mínu
lífi. Oteljandi eru bíóferðirnar og
stundirnar sem við eyddum saman
Markmið Útfararstofu Islands er að veita trausta og persónulega þjónustu.
Aðstandendur geta leitað útfararstjóra hvenaer sólarhrings sem er. Útfarar-
stofa íslands er aðstandendum innan handar um aila þá þætti, er hafa ber í
huga er dauðsfall ber að. Útfararstjórar Útfararstofu islands búa yfir mikilli
reynslu og hafa starfað við útfararþjónustu um árabil.
Útfararstofa íslands sér um:
Útfararstjórl tekur að sér umsjón útfarar I samráði
við prest og aðstandendur.
Flytja hinn látna af dánarstað I Ifkhús.
Aðstoða við val á kistu og líkklæðum.
Undirbúa lík hins látna í kistu og snyrta ef
með þarf.
Útfararstofa íslands útvegar:
Prest.
Dánarvottorð.
Stað og stund fyrir kistulagningu og útför.
Legstað í kirkjugarði.
Organista, sönghópa, einsöngvara, einleikara
og/eða annað listafóik.
Klstuskreytingu og fána.
Blóm og kransa.
Sálmaskrá og aðstoðar við val á sálmum.
Líkbrennsluheimild.
Duftker ef líkbrennsla á sér stað.
Sal fyrir erfidrykkju.
Kross og skilti á leiði.
Legstein.
Flutning á kistu út á land eða utan af landi.
Flutning á kistu til landsins og frá landinu.
Sverrir Einarsson,
útfararstjóri
Sverrir Olsen,
útfararstjóri
Útfararstofa íslands - Suðurhlíð 35-105 Reykjavík.
Sími 581 3300 - allan sólarhringinn.
+
Eiginmaður minn og faðir okkar,
SIGURÐUR ÓSKAR BÁRÐARSON
fyrrv. vörubílstjóri,
Ofanleiti 9,
Reykjavík,
lést á Sjúkrahúsi Reykjavíkur sunnudaginn
14. febrúar.
Ingunn Jónasdóttir,
Erna G. Sigurðardóttir,
Sigurður Sigurðsson.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför afa okk-
ar, tengdaföður og langafa,
ÁRMANNS JAKOBSSONAR
fyrrverandi bankastjóra,
Skólavörðustíg 23.
Bergljót Njóla Jakobsdóttir, Hildur Svavarsdóttir,
Ármann Jakobsson, Ásta Svavarsdóttir,
Sverrir Jakobsson, Ingibjörg Svavarsdóttir,
Katrín Jakobsdóttir,
Signý Thoroddsen,
Ingibjörg Ásta Egilsdóttir
og langafabörn.
sem unglingar, og óhætt að segja
að heimili Gunnu í Bogahlíðinni og
síðan þitt og Gunnu í kjallaranum á
Laufásveginum hafi verið mitt ann-
að heimili þangað til ég flutti sjálf
úr foreldrahúsum. En slíkur var
kærleikur ykkar að þið höfðuð
alltaf rúm fyrir vinina - líka enska
vininn minn, Philip, sem þið veittuð
á sínum tíma húsaskjól sem gesti
án þess þá að þekkja nokkuð til
hans nema í gegnum mig. Auðvitað
slapp hann ekki heldur við að verða
vinur ykkar, og sú vinátta hefur nú
enst í tæpa þrjá áratugi - þrátt fyr-
ir langvarandi aðskilnað og heilt
haf á milli landa. Atján ára gömul
glöddumst við í sameiningu yfir
fæðingu Árna sonar ykkar, og
brúðkaupi ykkar sumarið 1974.
Aldrei voruð þið heldur langt und-
an þegar eitthvað var um að vera í
minni tilveru, eins og í stúdents-
eða brúðkaupsveislu, og ekki hefði
ég treyst mér til að ganga lífsveg-
inn með Páli mínum hefðu ekki
dökku augun þín gefið samþykki
sitt í samráði við Gunnu. Strax þá
varst þú orðinn ráðsettur og
ábyrgðarfullur faðir og eiginmaður
sem umvafðir heimili þitt natni,
trausti og umhyggju. En það var
sama hvenær bankað var uppá -
alltaf hafðir þú tíma til að sinna vin-
áttunni. Er það nokkur furða að þú
hefðir orð á því síðasta kvöldið sem
við áttum saman öll fjögur með
Philip fyrir tæplega þremur vikum,
að þú værir alltaf að bjarga vinum
þínum. Kannski var það einmitt það
sem var svo óréttlátt. Kannski hefði
verið nær að þú hefðir líka leyft
vinum þínum að bjarga þér ein-
staka sinnum; að þú hefðir ekki
læst kvikuna af fyrir þeim sem
glaðir hefðu viljað gera allt sem í
þeirra valdi stóð til að létta þér
byrðarnar; að þú hefðir til tilbreyt-
ingar vogað að taka til fulls við
kærleika frá öðrum og öðlast
þannig staðfestingu á mikilvægi
þínu fyrir alla sem þótti vænt um
þig. En sumum virðist um of ætlað
það hlutskipti að hjálpa og vernda
aðra og gleyma sjálfum sér, og
þannig var það með þig, Nonni
minn. Síðasta kvöldið okkar saman
minntist þú ekki einu orði á hugar-
angist þína, en þú ræddir af mikilli
ástúð um mömmu þína. Sagðir okk-
ur að hún hefði mátt líða miklar
þjáningar á stríðsárunum áður en
hún flutti til Islands, og að þér
þætti hún ekki nægilega hafa feng-
ið að njóta sín í lífinu og ennþá ekki
hafa gróið um heilt varðandi þessa
bitru lífsreynslu hennar. Þarna
sérðu. Þótt ekki geti ég framar séð
brúnu augun þín skjóta gneistum af
reiði eða glampa af stríðni og
glettni, þá lifir endurminningin um
þau og kærleiksríkt hjartalag þitt
og umhyggju svo lengi sem ég lifi.
I dag lúta vinir þínir höfði í sorg.
Marri, Philip, Palli og ég höfum not-
ið tryggðar þinnar og ástar svo
lengi að ei-fitt verður að sætta sig
við brottför þína. Það er samt ekki
alslæmt að vita til þess að einhver
sem ekki mátti neitt aumt sjá í jarð-
ríki sé nú staddur í guðsríki og far-
inn að sinna og skipta sér af fólkinu
þar, og jafnvel farinn að aga til um-
gengni engla og dýrðlinga. Og þeg-
ar þar að kemur er gott að vita til
þess að handan við hliðið bíði hlýr
faðmur æskuvinar míns, Nonna,
sem þá verður sjálfsagt tekinn við
lyklavöldum hjá almættinu og sjálf-
kjörinn formaður himnahússtjóm-
ar. Almættið heili saknaðarsár allr-
ar fjölskyldu þinnar og vina. Full-
viss þess að nú hafir þú hlotið líkn
og frið í ljósi frelsarans kveð ég þig
að sinni með ljóði Guðmundar
Böðvarssonar um fógnuð lífsins.
Hafðu þökk fyrir allt og allt.
Ur djúpura geimsins
er dagurinn risinn og slær
dýrlegum roda
á óttuhimininn bláan,
- og lof sé þér, blessaða líf,
og þér hbnneska sól,
og lof þér elskaða jörð,
að ég fékk að sjá hann.
Áslaug Þormóðsdóttir.
JÓHANN
BENEDIKTSSON
+ Jóhann Benediktsson fædd-
ist á Kambhóli í Víðidal 15.
febrúar 1919. Hann lést á
Landakotsspítala 31. janúar síð-
astliðinn og fór útför hans fram
frá Neskirkju 8. febrúar.
Þegar ég heyrði andlát Jóhanns
uppeldisbróður míns fann ég til
saknaðar þrátt fyrir að ég gæti bú-
ist við þessu þá og þegar. Jóhann
er fæddur í Kambshóli í Víðidal.
Hann var fluttur til fósturforeldra
sinna, Áma V. Gíslasonar og Sig-
ríðar Guðmundsdóttur á Neðri-
Fitjum, þá þriggja nátta og þriggja
klukkustanda gamall. Hann var
reifaður í ullarteppi og síðan settur
í poka og reiddur á hesti. Svona
var nú flutningsmátinn í þá daga.
Hesturinn þarfasti þjónninn. Árið
1943 byggði faðir minn íbúðarhús á
Efri-Fitjum. Þá fluttust báðar fjöl-
skyldurnar þangað árið 1944. Við
Jóhann vorum mjög samrýndir,
sváfum í sama herbergi og amma
mín. Þegar hann þurfti á hjálp að
halda leitaði hann oftast til mín. I
eitt skipti þegar hann fór til
Reykjavíkur að haustlagi þá hirti
ég fyrir hann kindurnar sem hann
átti. Þegar ég ætlaði að taka hríf-
una sem hann notaði til að raka of-
an af krónum, sem alltaf var
geymd á sama stað, var hún horfin,
1969-1999
30 ára reynsla
Hljóð-
einangrimar-
gler
I „I GLERVERKSMIÐJAN
| p Sa*+ivei*k
Eyjasandur 2 • 850 Hella
« 487 5888 • Fax 487 5907
og enginn kannaðist við að hafa
tekið hana. Tveim dögum eftir að
Jóhann kom heim þá var hrífan
komin á sinn stað. Jóhann var heið-
arlegur og góður drengur og bjó
yfir mörgum góðum hæfileikum.
Til dæmis spilaði hann vel á harm-
oniku og var söngmaður. Hann
spilaði víða á böllum og var eftir-
sóttur. Lengi fyrst þurfti hann að
reiða harmonikuna fyrir framan
sig á hesti. Árið 1952 keyptu þeir
saman bræðurnir, faðir minn (Jó-
hannes) Guðmundur og Jóhann,
Land Rover-bíl. Á þeim tíma var
skömmtunartímabil. Þá þurftu
helst tveir til þrír að sameinast um
sama bflinn. Þá voru meiri líkur á
að umsóknin yrði tekin gild.
Jóhann var vel gefinn og las
mikið, t.d. kunni hann marka-
skrána utan að. Minnið var mjög
gott. Hann hafði gaman af að segja
draugasögur, sérstaklega þegar
Guðmundur frá Breiðinni kom í
heimsókn. Saman áttu þau Jóhann
og Auður kona hans fjögur mynd-
arleg og vel gefin börn. Einnig eiga
þau tengda- og barnabörn. Eftir að
þau fluttust til Reykjavíkur að
Birkimel 6 urðu fjölskyldur Arin-
björns föðurbróður míns og Jó-
hanns sem ein fjölskylda. Arin-
bjcirn er nýlátinn, blessuð sé minn-
inghans.
Eg bið góðan Guð að varðveita
Auði og fjölskyldu þeirra.
Halldór Jóhannesson.
Blómastofa
Friðfinns
Suöurlandsbraut 10,
108 Reykjavík, sími 553 1099.
Opið öll kvöld
til kl. 22 - einnig um helgar.
Skreytingar fyrir öll tilefni.
Gjafavörur.
Mig langar að minnast Jóhanns
Benediktssonar og þakka honum
fyrir samstarf og góða verkstjórn
þegar ég var að vinna við sorp-
hreinsun hjá Reykjavíkurborg og
ég sendi Auði Guðmundsdóttur
samúðarkveðju. Guð verður hjá
Auði og Jóhanni og líka börnum
þeirra. Jóhann var góður verkstjóri.
Þegar ég slasaðist bað hann Egg-
ert, bílstjórann okkar, að keyra mig
á slysavarðstofuna, og þegar ég var
veikur þá kom hann með launin mín
eða ég heim til hans að ná í launin.
Svo bauð Jóhann mér í kaffi sem ég
þáði hjá honum.
Nú er ég fluttur úr Reykjavík til
Kerlingardals, 871 Vík í Mýrdal.
Þeir sitja þegjandi á jörðinni,
öldungar dótturinnar Síon,
þeir hafa ausið mold yfir höfuð sín,
gyrst hærusekk,
höfuð létu hníga að jörðu Jerúsalem-meyjar.
Augu mín daprast af gráti,
iður mín ólga,
hjarta mitt ætlar að springa
yfir tortíming dóttur þjóðar minnar,
er böm og brjóstmylldngar hmga
magnþrota
á strætum borgarinnar.
Þau segja við mæður sínar:
„Hvarerkornogvín?11
Er þau hníga magnþrota eins og
dauðsærðir menn
á strætum borgarinnar,
er þau gefa upp öndina í faðmi mæðra sinna.
(Harmljóðin II)
Stefán Lund.
Skilafrestur
minning-
argreina
EIGI minningargrein að birt-
ast á útfarardegi (eða í sunnu-
dagsblaði ef útför er á mánu-
degi), er skilafrestur sem hér
segir: I sunnudags- og þriðju-
dagsblað þarf grein að berast
fyrir hádegi á föstudag. I mið-
vikudags-, fimmtudags-, fóstu-
dags- og laugardagsblað þarf
greinin að berast fyrir hádegi
tveimur virkum dögum fyrir
birtingardag. Berist grein eftir
að skilafrestur er útrunninn
eða eftir að útför hefur farið
fram, er ekki unnt að lofa
ákveðnum birtingardegi. Þar
sem pláss er takmarkað geto'
þurft að fresta birtingu greina,
enda þótt þær berist innan
hins tiltekna skilafrests.