Morgunblaðið - 22.05.1999, Page 51

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
LAUGARDAGUR 22. MAÍ 1999 51
BJARGEY (BÍBÍ)
KRIS TJÁNSDÓTTIR
+ Bjargey Krist-
jánsdóttir fædd-
ist á Hofsósi 27. júlí
1927. Hún andaðist
á Héraðshælinu á
Blönduósi 14. maí
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Guðrún Steinþórs-
dóttir, f. 7. aprfl
1902 að Hólkoti í
Ólafsfirði, d. 25.
aprfl 1958 og Krist-
ján Guðmundsson,
f. 16. nóvember
1898 að Lónkoti í
Sléttuhlíð, d. 21.
aprfl 1975. Bróðir Bjargeyjar er
Þorsteinn, f. 26. ágúst 1936,
starfsmaður Stuðlabergs og býr
hann á Hofsósi.
Bjargey bjó á Hofsósi til árs-
ins 1958, er hún fluttist til
Blönduóss, þar sem hún bjó til
æviloka.
Útför Bjargeyjar fer fram frá
Blönduóskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
Á sjávarbakkanum út með
ströndinni fyrir utan Hofsós stóð
lítill bær, sem nefndur var Berlín.
Lítill garður var fyrir sunnan hús-
ið, þar sem matjurtir og nokkur
sla-autblóm voru ræktuð. Þar steig
lítil stúlka sín fyrstu spor. Hún hét
Bjargey en var ætíð kölluð Bíbí.
Hún fékk snemma tilfinningu fyrir
náttúru landsins og naut þess að
sjá blóm og grös vaxa og dafna og
hlúa að þeim með litlum höndum.
Sú tilfinning fylgdi henni alla ævi.
Sama var að segja um dýr og allt
sem lifandi var. Á bemskuheimili
hennar voru öll venjuleg húsdýr
eins og tíðkast hefur í sveitum frá
fyrstu tíð. Hafði hún mikla ánægju
af að umgangast þau en kisurnar
voru hennar bestu vinir. Ef eitt-
hvað bjátaði á, einhver var að
stríða eða hrekkja, var leitað til
mömmu, því að hún var best allra.
Mamma var skjólið, þegar litla
stúlkan fann að hún var ofurlítið
sérstök. Bíbí fæddist með sjúkdóm
sem leiddi til fötlunar sem setti
mark á líf hennar allt. Ef hún hefði
fæðst nokkrum áratugum síðar,
hefði verið hægt að meðhöndla
sjúkdóminn og hún getað lifað eðli-
legu lífi. Hún fann alla tíð sárt til
þess að vera ekki eins og aðrir, því
að greind hafði hún næga til að
gera sér grein fyrir því. Árin færðu
henni, eins og okkur flestum, bæði
gleði og sorg en hún átti sínar ósk-
ir og vonir eins og við öll. Bíbí ólst
upp í foreldrahúsum ásamt bróður
sínum, Þorsteini, en foreldrar
þeirra voru þau Guðrún Steinþórs-
dóttir og Kristján Guðmundsson.
Bíbí lauk barnaskólanámi og átti
létt með margar námsgreinar. Hún
hafði yndi af lestri, hafði næmt
eyra fyrir hljómfalli ríms og stuðla
og hafði gaman af að gera visur.
Fyrr á árum skrifaðist Bíbí á við
marga vini sína og ættingja um
land allt. Móðir hennar kenndi
henni ýmsa handavinnu sem kom
henni til góða síðar á lífsleiðinni.
Hún safnaði brúðum og saumaði
mikið af fötum á þær og einnig
saumaði hún sínar eigin brúður,
sem voru ótrúlega skemmtilega
gerðar. Hún átti orðið mikið brúðu-
safn, sem að hún færði Þjóðminja-
safninu að gjöf fyrir nokkrum ár-
um.
Þegar Bíbí var rúmlega þrítug að
aldri lést Guðrún móðir hennar og
hrundi þá heimur Bíbíar að veru-
legu leyti og hófst þá nýtt skeið í lífi
hennar.. Faðir hennar og bróðir
höfðu ekki tök á að vera henni það
skjól sem móðir hennar hafði verið
og fór þá Bíbí á Héraðshælið á
Blönduósi, þar sem að hún átti at-
hvarf í rúm fjörutíu ár. Henni leið
vel þar að öðru leyti en því að hún
þráði alltaf að eiga sitt eigið heimili.
Eftir nokkurra ára dvöl á Héraðs-
hælinu kynntist hún Ingibjörgu Sig-
urðardóttur, starfsstúlku þar. Með
þeim tókst góð vinátta
sem var þeim báðum
mikils virði. Ingibjörg
gerði Bíbí kleift að
skapa sér sitt eigið
heimili, fyrst í húsi
Ingibjargar, en síðar í
litlu húsi sem þær
stöllur keyptu saman.
Þar bjó Bíbí þar til
heilsu hennar hrakaði
svo mjög, að hún
treysti sér ekki til að
búa lengur ein og flutti
þá aftur á Héraðshæl-
ið.
Ingibjörg Sigurðar-
dóttir á heiður skilinn fyrir alla þá
góðvild og umhyggju sem að hún
auðsýndi Bíbí og fáum við það seint
þakkað. Hún gerði Bíbí fært að lifa í
allmörg ár á þann hátt sem hún
óskaði helst. Þær vinkonurnar ferð-
uðust saman um landið og þannig
gafst Bíbí tækifæri til að sjá og
kynnast mörgum stöðum sem hún
hefði aldrei kynnst ella. Á meðan
Bíbí hafði heilsu tíl, heimsótti hún
írændfólk og vini hér sunnanlands
og dvaldi hjá þeim um vikutíma í
senn. Það var gaman að fara með
henni á söfn og í smáferðalög. Hún
vissi ótrúlega mikið um sögu lands
og þjóðar. Þessi ár munu hafa verið
hamingjuríkustu ár Bíbíar.
í útjaðri Blönduóss er gömul
malarnáma. Þar bjó Bíbí sér un-
aðsreit. Hún ræktaði blóm og fleiri
jurtir í fallega hlöðnum grjótbeð-
um sem að hún hafði skapað sjálf
af mikilli elju og dugnaði. Á hverj-
um degi, hvemig sem viðraði, fór
Bíbí í garðinn sinn. Hún hafði með
sér nesti og vann þar oft fram á
kvöld. Vinir hennar, þeirra á meðal
Knútur Einarsson, aðstoðuðu hana
á margan hátt, útveguðu henni lítið
hús, þar sem hún gat leitað skjóls
og reistu girðingu kringum garð-
inn. Með hverju árinu varð garður-
inn hennar Bíbíar fallegri og rækt-
arlegri. Það var með ólíkindum hve
mörgum tegundum jurta hún náði
að viða að sér og listfengi og
smekkvísi réðu þar ríkjum. Fyrir
nokkrum árum veitti Blönduósbær
henni verðlaun fyrir garðrækt. Var
sú viðurkenning Bíbí mikils virði.
Hin síðari ár ævi sinnar dvaldi
Bíbí á Héraðshælinu. Heilsunni fór
smám saman hrakandi og sárt þótti
henni, að geta ekki komist í garðinn
sinn. En þegar hún átti orðið erfitt
um gang, naut hún aðstoðar vina
sinna sem óku henni þangað. St-
arfsfólk Héraðshælisins annaðist
hana alla tíð frábærlega vel og íyrir
það eru því fluttar hugheilar þakkir.
Sigursteinn Guðmundsson, yfir-
læknir Héraðshælisins, var læknir-
inn hennar og mat Bíbí hann ætíð
mjög mikils og var honum þakklát
fyrir vinsemd hans. Steini bróðir
hennar og við frændfólkið hér sunn-
an heiða og erlendis, þakka öllum
þeim sem sýndu Bíbí hlýju og góð-
mennsku og léttu henni lífið.
Við sendum Bíbí kærar kveðjur
að leiðarlokum og þökkum henni
samfylgdina.
Kristjana H. Guðmundsdóttir.
Þegar ekið er suður með Hér-
aðssjúkrahúsinu á Blönduósi svo
sem fjóra kílómetra er komið að of-
urlitlum skrúðgarði sem lætur ekki
mikið yfir sér. Þetta er garður sem
Bíbí ræktaði upp úr malargryfju
sem Blönduósbær átti. Frá því að
snjóa leysti á vorin og fram á
fyrstu snjóa á haustin í yfir tvo
áratugi gekk hún á hverjum degi
fram og til baka til þess að rækta
garðinn sinn. Þar var athvarf henn-
ar hvernig sem viðraði og félags-
skap hafði hún af stærstu brúðun-
um sínum sem fengu líka að vera í
þessari jarðnesku paradís. Hún var
stolt af honum og mátti líka vera
það. Gaman var að heimsækja hana
í þennan unaðsreit. Hætt er við að
á köldu vori taki þessi garður seint
að gróa og fáir munu geta hirt um
hann úr því að Bjargey Kristjáns-
dóttir, eins og Bíbí hét fullu nafni,
er ekki lengur til þess.
Eljusemi hennar og þrautseigja
við að brjóta land til ræktunar verð-
ur að teljast einstakt framtak og
það hafa Blönduósbúar kunnað að
meta. Þeir girtu fyrir hana landið
og fyrir nokkrum árum hlaut hún
sérstaka viðurkenningu bæjarins
íyrir garðinn.
Bíbí átti líka sínar unaðarstundir
við lestur góðra bóka. Hún las alls
kyns efni en hún gat samt verið
vandlát í vali sínu. Á síðari árum
hafði hún mestan áhuga á þjóðleg-
um fróðleik og ferðabókum. Hún
kom sér upp miklu safni af brúðum.
Ymist fékk hún þær að gjöf eða
saumaði þær sjálf. Fyrir nokkrum
árum gaf hún Þjóðminjasafni ís-
lands mest allt brúðusafn sitt.
Bíbí fæddist á Hofsósi og bjó í
föðurhúsum fram að þrítugsaldri.
Vegna heilsubrests fór hún á Hér-
aðssjúkrahúsið á Blönduósi þar
sem hún kynntist Ingibjörgu Sig-
urðardóttur, sem vann í þvottahúsi
hælisins. Mikill og góður kunnings-
skapur tókst með þeim Ingibjörgu,
sem þá var orðin ekkja. Um sinn
fékk Bíbí inni hjá henni í Aðalgöt-
unni. Síðan eignaðist Bíbí lítið hús í
bænum og bjó þar í sjálfsmennsku
í nokkur ár. Þær vinkonurnar fóru
saman í mörg ferðalög um landið
og þeirra ferða nutu þær báðar.
Ingibjörg er nú vistmaður á
sjúkrahúsinu í hám elli.
Þegai- heilsunni tók að hraka fór
Bíbí aftur á Héraðssjúkrahúsið og
naut þar einstakrar umönnunar síð-
ustu árin allt þar til sá sjúkdómur,
sem enginn fékk við ráðið, lagði
hana að velli. Við fundum það
glöggt þegar við sátum við sjúkra-
beð hennar áður en yfir lauk að hún
hafði ætíð verið í góðum höndum
lækna og hjúkrunarfólks sjúkra-
hússins.
Bíbí var trú yfir litlu í þessu lífi
en hún vildi láta aðra njóta þess
með sér sem hún mat mest. Nú
heyrir það sögunni til að hún hringi
í okkur á mánudagskvöldum um
hálfáttaleytið.
Blessað sé það fólk sem hjálpaði
Bíbí í lífsbaráttunni og hjúkraði
henni í veikindum hennar. Blessuð
sé minning Bíbíar.
Áslaug og Ólafur Jens.
Þú áttir þér heim, þar sem himinn er tær,
og hlæjandi blómálfar svífa.
Og þér voru blessuðu blómin þín kær,
að búa þeim velsæld og hlífa.
Ktt líf var ei kapphlaup um virðing og völd,
né veraldar prjáhð hið dýra.
Þú lést ekki margslungna umbrota öld,
ævinni þrúgandi stýra.
Þú varðveittir bamið í sinni og sál,
við söknum þín hjartkæra frænka.
Bömin mín skynja í minning þitt mál,
er móar og brekkumar grænka.
Og ekki þarf heldur neinn hreinsunareld,
handan við mærin að kveikja.
Því Bíbba hún gengur nú brosandi í kvöld,
með blómum og englum til leikja.
Erla Bjargmundsdóttir
og fjölskylda.
Persónuleg,
alhtiða útfararþjónusta.
Sverrir Olsen, Sverrir Einarsson,
útfararstjóri útfararstjóri
Útfararstofa íslands
Suðurhlíð 35 ♦ Sími 581 3300
Allan sólarhringinn. wv/vv.utfararstofa.ehf.is/
t
Móðir okkar og tengdamóðir, amma og lang-
amma,
HELGA SIGURBORG JÓNSDÓTTIR,
áður Goðheimum 23,
Reykjavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Skjóli fimmtudaginn
20. maí.
Útför hennar fer fram frá Áskirkirkju fimmtu-
daginn 27. maí kl. 13.30.
Eiríkur Símon Eiríksson, Ásthildur Júlíusdóttir,
Stefán Eiríksson, Ástríður Guðmundsdóttir,
ömmubörn og langömmubörn.

t
Elskuleg móðir og tengdamóðir okkar,
KRISTÍN GRÍMSDÓTTIR,
lést á Hrafnistu í Reykjavík fimmtudaginn
20. maí.
Guðrún E. Sæmundsdóttir,
Ingunn R. Sæmundsdóttir, Siggeir Jóhannesson,
Bjarni Sæmundsson, Gíslína Vilhjálmsdóttir,
Gylfi Sæmundsson.
t Móðir okkar og tengdamóðir,
SIGURBJÖRG LÁRUSDÓTTIR,
lést á Landspítalanum fimmtudaginn 20. maí.
Angela Baldvins, Stefán V. Pálsson,
Grímhildur Bragadóttir, Haukur Guðlaugsson,
Baldur B. Bragason, Halldór Bragason, Esmat Paimani,
Steingrímur L. Bragason, Sesselja Einarsdóttir,
Kormákur Bragason, Þórdís Pálsdóttir,
Matthias Bragason, Ragnheiður Helgadóttir,
Þorvaldur Bragason, Kristín Bragadóttir. Ólöf Sighvatsdóttir,
t
Faðir minn, stjúpi okkar, tengdafaðir og afi,
GUÐMANN GUÐBRANDSSON,
Álfaskeiði 64 4c,
Hafnarfirði,
andaðist á St. Jósefsspítala í Hafnarfirði mið-
vikudaginn 19. maí.
Jarðarförin fer fram frá Fríkirkjunni í Hafnarfirði
fimmtudaginn 27. maí kl. 13.30.
Bára Guðmannsdóttir,
Borgþór Sigurjónssson,
Birgir Sigurjónsson,
Herdís Sigurjónsdóttir,
Þórhildur Sigurjónsdóttir,
Karl Ólafsson,
fris Kristjánsdóttir,
Sigrún Jóhannsdóttir,
Guðmundur Jóhannsson,
Jón Ólafsson
og barnabörn.

t
Móðurbróðir minn,
ÓLAFUR ÞÓRÐARSON
frá Eilífsdal,
verður jarðsunginn frá Fossvogskapellu þriðjudaginn 25. maf kl. 15.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Ólafur Bjarnason.
t
Við þökkum innilega öllum þeim sem auð-
sýndu okkur vináttu og samúð við andlát og
útför systur okkar,
BERTU GUÐJÓNSDÓTTUR REIMANN,
Álfaborgum 7,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til hjúkrunarfólks Heima-
hlynningar Krabbameinsfélagsins.
Gfsli Guðjónsson,
Sigríður Guðjónsdóttir,
Bára Guðjónsdóttir,
Katrín Guðjónsdóttir.