Morgunblaðið - 27.11.1999, Blaðsíða 62
62 D LAUGARDAGUR 27. NÓVEMBER 1999
MORGUNBLAÐIÐ
OLAFUR NJALSSON
KATTARÆKTANDI
Qceíadýr takcv þátt IjóLakalcU/ jjölwtörjimv keímííuMv. PaM/ eru/ CjejznÁur ocj jHjcjjetulur jókvjhikkcv ocj suruv faser
jecjHA/ klutverkl/ cjjcý'arwutar jáljrar. Bvynjcv Tonter kcttv kurtdcv uteÓ jóíahájur, kajmstra/ uteð daujur ocj kettv
senv klaJdccv til aðjcutrjCLdcujs.
Moreunblaðið/Ámi Sæberg
Fiskur og
hakk en
engir pakkar
Ólafur Njálsson hefur um
árabil ræktað ketti; síams-
ketti, oriental-ketti og Abyss-
iníu-ketti. Á síðustu mánuð-
um hafa Bengal-kettir bæst í
hópinn, en það er sjaldgæft
kattakyn. Ólafur býr á bæn-
um Nátthaga í Ölfusi, ásamt
talsverðum kattafjölda. Hann
segir greinilegt að kettirnir
finni að eitthvað sé í aðsigi
þegar jólin nálgist og þeir
heimti sinn skerf.
„Kettirnir mínir fá fisk eða
hakk í jólamatinn. Ég set
ekki á þá jólasveinahúfur
eða slaufur og hef ekki gefið
þeim jólapakka. Reyndar er
ég nýbúinn að uppgötva
mjög sterk og góð leikföng
fyrir ketti hjá Royal Canin og
því er aldrei að vita nema
þeir fái smápakka í ár.“
Ólafur segist til þessa hafa
notað bönd og slaufur af
eigin pökkum sem jóladót
fyrir kettina. „Þeim finnst
mjög gaman að leika sér að
þeim og einnig jólapappírn-
um. Þess þarf þó að gæta
að kettir éti ekki böndin, því
melting getur farið úr skorð-
um við það. Kettirnir mínir
hafa étið afganga af nöguð-
um jólaböndum og kastað
upp í kjölfarið. Ef fólk verður
þess vart að heimilisköttur-
inn hefur étið jólaskraut, er
hægt að auðvelda honum
úthreinsun með því að gefa
honum malt, sem fæst í
gæludýraverslunum."
Ólafur er sannfærandi
þegar hann segir að kettir
hans taki þátt í jólahátíðinni.
„Þeir eru ótrúlega næmir á
líðan eiganda síns og verða
spenntir þegar hann er
spenntur. A sama hátt slaka
þeir líka á í takt við eigand-
ann, þegar hann lekur sæll
og saddur niður í stólnum
sínum á aðfangadagskvöld."
„Bonni yrði örugglega síðastur í fjölskyldunni til að fara í jólaköttinn, “ segir Sigurður Helgi um ferfættan fóstbróður sinn.
Fer í iólabað
með bolabít
ugglega síðastur f fjölskyldunni til
að fara í jólaköttinn. „Hann fær
bæði nytjagjafir, hundasælgæti,
bein og leikföng, meðal annars
þroskaleikföng fyrir hunda, sem
hann nennir að vísu lítið að föndra
við. Fyrstu jólin gaf ég honum for-
láta hálsól og taum úr dumbrauðu
leðri, skreytta með koparmerkjum.
Þetta er spariólin hans, sem hann
ber gjarnan við hátíðleg tækifæri,
m.a. um jólin.“
í kjólfötum á árshátíð
lögmanna
Bonni á líka jólasveinahúfu, sem
er sett upp annað veifið í kringum
jólahátíðina, en að sögn Sigurðar
finnst honum hún hvorki þægileg
né virðingu sinni samboðin. „Svo á
hann svakalega flott kjólföt með
öllu, sem voru sérsaumuð á hann,
bindi og slaufur og fleira punt.
Sparigallann eignaðist Bonni í árs-
byrjun 1998 þegar hann var tveggja
ára, kjól og hvítt og harðkúluhatt.
Hann tróð þá upp sem leynigestur
á árshátíð Lögmannafélagsins og
sló þar eftirminnilega í gegn, enda
er Bonus Pater Familias lögfræði-
legt hugtak sem merkir góður fjöl-
skyldufaðir og er m.a. notað sem
viðmið um það hvort menn hafi
bakað sér bótaskyldu. Lögmenn
vitna mikið í þetta fyrirbæri en
þarna fengu þeir í fyrsta sinn að
berja það augum.
Um síðustu jól og áramót brá
Bonni sér stundum í kjólfötin en
ekki er víst að hann geti það í ár.
Þannig er mál með vexti að bróðir
Bonna, Harry að nafni, betur þekkt-
ur sem Dirty Harry, er háttsettur í
utanríkisþjónustunni og er nú í
sendiráði íslands í Moskvu. í sumar
lánaði Bonni Harry kjólfötin sín, svo
hann gæti montað sig á Rauða
torginu og heillað Kremlar-tíkurnar.
Óvíst er að Harry geti skilað gallan-
um fyrir jól.“
I kirkjugard á aðfangadag
„Þó að Bonni fái að taka fullan
þátt (jólahaldinu og flestu sem við
gerum eins og einn úr fjölskyldunni
erum við okkur meðvitandi um, eða
reynum að vera það, að hann er
ekki mennskur heldur hundur. Þess
vegna leggjum við mikið upp úr því
að hann fái að fullu notið sín sem
húndur á hundaforsendum. Öðru-
vísi verður hann ekki hamingjusam-
ur hundur. Uppátækin með fötin og
þess háttar eru til gamans gerð og
til að krydda hundatilveru hans eins
og okkar."
Bonni fer á aðfangadagsmorgun
með fjölskyldunni í kirkjugarðinn að
vitja leiða látinna ástvina. „Hann
fær aldrei aftur að taka með sér
stóra jólabeinið sitt, því það olli
leiðinda misskilningi hjá öðrum
kirkjugarðsgestum þegar þeir sáu
þennan vígalega bolabít bryðja
bein á þessum stað.“
Eins og að líkum lætur er dekrað
við Bonna í mat yfir jólahátíðirnar.
„Hann fær hvunndags tilbúið
hundafóður og hrá nautahjörtu, en
á aðfangadagskvöld fær hann
sama kjöt og við saman við þurr-
fóðrið. Svo tekur hann auðvitað
þátt í borðhaldinu inni í borðstofu
með fjölskyldunni, þótt alla jafna
borði hann í eldhúsinu eins og við
hin. Honum er þó bara gefið í dall
og aldrei frá borðinu og mænir því
hvorki né betlar, eins og hundar
gera ef þeir geta átt von á bita.“
Saman í jólabad
Einn af föstum og tilkomumiklum
liðum í jólahaldi með Bonna er jóla-
baðið. „Við förum saman í sturtu á
Þorláksmessukvöld," segir Sigurð-
ur Helgi eins og ekkert sé sjálf-
sagðara. Hann viðurkennir þó að
þetta sé sennilega endanleg stað-
festing á því að hann sé farinn í
hundana. „Það gengur oft mikið á
hjá okkur í sturtunni og má ekki á
milli sjá hvor okkar fóstbræðra hef-
ur fleiri og meiri fellingar en það er
nú önnur saga, miklu lengri og
sorglegri."
Hann segist tvíþvo Bonna með
sérstöku hundasjampói. „Síðan
þerra ég mestu bleytuna með
handklæði, nudda hann og bursta
feldinn og þurrka vel með hárblás-
ara. Síðan úða ég gjarnan minka-
olíu yfir feldinn til að auka gljáann
og strýk yfir með vaskaskinni og
flauelsklút. Þá nudda ég mýking-
arefni á þófana og að því búnu ber
ég barnaolíu á nefið, svo það verði
fallega svart og gljáandi. Að síð-
ustu ber ég Aloea Vera eða annað
gott og græðandi í hrukkumar til
að þrífa þær og sótthreinsa. Þessi
serimónía tekur á annan klukku-
tíma og Bonna finnst þetta allt
gott og skemmtilegt, sérstaklega
finnst honum blásturinn unaðsleg-
ur.“
Sigurður Helgi þvertekur fyrir að
vera óeðlilega upptekinn af hundin-
um. „Vinum sínum skal maður vinur
vera, segir í Hávamálum og jólabað
okkar Bonna er nánast eina fram-
lag mitt í jólaundirbúningi heimilis-
ins. Við hjónin höfum mjög skýra
og farsæla verkaskiptingu í því efni
sem öðru. Hún gerir allt en ég helst
ekki neitt, nema fara í sturtu með
Bonna. Við förum aldrei inn á verk-
svið hvort annars og þess vegna
ríkir yfirleitt kristileg glaðværð hjá
okkur um jólin og við eigum jafnan
friðarjól.“
Sigurður upplýsir að Bonni hafi
bjargað sér frá allmörgum þreyt-
andi heimsóknum og fjölskyldu-
boðum. „Sé Bonni ekki boðinn eða
velkominn tel ég mig ekki velkom-
inn heldur. Jólaboðum hefur því
farið fækkandi og sömuleiðis heim-
sóknum. Við fóstbræður löstum
það ekki og það er engin fýla í okk-
ar bekk. Við höfum það náðugt
heima meðan aðrir eru í boðum,
við dormum saman og förum öðru
hvoru í stuttar gönguferðir. Bolabít-
ur er ekki að ástæðulausu kallaður
„lazy man’s dog“.
Friðrik mikli sagði, að eftir því
sem hann kynntist mannfólkinu
betur, þeim mun vænna þætti hon-
um um hundinn sinn. Þetta eru stór
sannindi og ég tek heilshugar undir
þau. Hundar kunna hvorki fals né
fláræði og vinátta þeirra og tryggð
er svo tær, einlæg og fölskvalaus
að enginn maður er svo góður að
hann skáni ekki við að eiga hund.“
Sigurður Helgi segir að vitaskuld
fái Bonni og gefi jólagjafir, eins og
aðrir í fjölskyldunni. Hann yrði ör-
ið Bonus Pater
Familias, eða
Bonni eins og hann vill
kalla sig hversdags,
erum óaðskiljanlegir vinir.
Við lítum á okkur sem fóst-
bræður að fornum sið og því skuli
eitt yfir okkur báða ganga,“ segir
Sigurður Helgi Guðjónsson, hæsta-
réttarlögmaður og formaður Hús-
eigendafélagsins.
Umræddur fóstbróðir hans og
vinur er mikilúðlegur fjögurra ára
gamall enskur bolabítur, margverð-
launaður og prísaður I bak og fyrir.
Sigurður segist hafa fengið Bonna
átta vikna gamlan. Hann hafi þá
tekið sér hundeignarfrí og ekkert
gert annað I þrjár vikur en að kenna
honum og kynnast „karakter" hans
og eðli. Þakkar hann það því
hversu agaður og hlýðinn Bonni sé
og tekur að auki fram að Bonni hafi
verið mjög bráðþroska hvolpur - til
að mynda hafi hann verið orðinn
algeltandi aðeins fjögurra mánaða
gamall!
Bjargar mér frá
fjölskylduboðum
Fallegt og tært kristalsgla
með 24 karatá qullskreytinc
jlas
i gullskreytingu.
Glasið er gjöf við öll tækifæri
-brúðkaup, afmaeli, skfrn,
útskriftargjöf, jólagjöf, ofl.
-Einstakur minjagripur
og liklega sá fallegasti.
Tllboðsverð:
Z stk. I kassa kr:3.500.-
SIGURÐUR HELGI GUÐJONSSON
síí T' tiilrlifilrfMllffiílllÍliM ii;i N
mm.