Morgunblaðið - 07.01.2000, Blaðsíða 47

H
MORGUNBLAÐIÐ
Líflð heldur áfram en minningin
um góðan dreng lifir.
Að leiðarlokum vil ég fyrir hönd
Sjálfstæðisflokksins í Reykjanesbæ
þakka Baldri samfylgdina og um leið
færa öllum aðstandendum hans okk-
ar innilegustu samúðarkveðjur.
Drottinn blessi minningu Baldurs
Jósefs Jósefssonar.
Kristján Pálsson.
Kveðja frá Lionsfélögum
Þótt vera Baldurs Jósefs í klúbbn-
um okkar yrði ekki löng minnumst
við hans með söknuði því hann flutti
með sér ferskan blæ og létta lund og
kenndi okkur að taka hverfula til-
veru ekki of alvarlega. Þrátt fyrir að
hann væri nær helmingi yngri en við
flestir féll hann strax einstaklega vel
inn í hópinn. Við kynntumst honum
sem mætum félaga sem jafnan var
reiðubúinn til starfa og að leggja sér-
hverju góðu málefni lið. Sérstaklega
viljum við sem gjarnan sátum og
spjölluðum saman að loknum fundi
þakka honum ánægjulegar samveru-
stundn-. Sviplegt fráfall hans af slys-
förum var vissulega reiðarslag en
eftir lifir minningin um góðan dreng.
Lionsklúbbur Njarðvíkur sendir-
fjölskyldu hans sínar innilegustu
samúðarkveðjur.
Við í Kvennakór Suðumesja vilj-
um með nokkrum orðum þakka
Baldri Jósef (Balla) fyrir skemmti-
legar og góðar samverustundir á
liðnum ámm. Balli var ljúfur dreng-
ur og alltaf tilbúinn að aðstoða okkur
fyrir tónleika enda sagðist hann vera
einn af okkur. Ein af okkur spurði
hann um daginn hvort hann yrði ekki
til í slaginn núna í vor og svarið var
auðvitað: „Að sjálfsögðu."
Það sem einkenndi Balla var létt-
leikinn, alltaf brosandi og jákvæður.
Eitt sinn voram við farnar að halda
að hann kæmi ekki, en hann kom,
ekki of snemma, ekki of seint, bara á
réttum tíma. Það var alltaf eitthvað
sérstakt við hann Balla þegar hann
kom á tónleika, snyrtilegur, yfírveg-
aður og svolítið greifalegur, eins og
ekkert gæti raskað ró hans. Hann
lifði sig inn í tónlistina með okkur og
var auðséð að tónlistin átti hug hans
allan. Við eigum eftir að sakna hans.
Við biðjum góðan Guð að styrkja
börnin hans, móður, systkini og aðra
aðstandendur.
Okkar innilegustu samúðarkveðj-
ur sendum við ykkur öllum.
Kveðja
Kvennakór Suðurnesja.
dagana langar mig að kveðja þig með
fáeinum orðum.
Þú ert búinn að vera mjög góður
afi. Ég man ennþá hvernig það var
þegar ég var lítill og hvemig þú hlóst
að mér og ömmu þegar ég fékkst
hana til að koma í handbolta með
mér niðri á gangi í Akurgerði. Ég
man líka þegar við fóram í kapp að
borða hrísgrjónagrautinn sem amma
bjó til og þannig gastu fengið mig t.il
að vera fljótur að klára af diskinum
og hvað það var skemmtilegt þegar
þú varst alltaf að kitla mig þegar ég
sat á púðanum fyrii- framan stólinn
þinn.
Bless, bless afi minn.
Drottinn vakir, Drottinn vakir
dagaognæturylirþér.
Blíðlynd eins og besta móðir
berhannþigífaðmisér.
Allir þótt þér aðrir bregðist,
aldrei hann á burtu fer.
Drottinn elskar, Drottinn vakir
dagaognæturyfirþér.
Þinn
Bjöm Atli.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu
vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett.
Sé handrit tölvusett er æskilegt, að diskl-
ingur fylgi útprentuninni. Auðveldust er
móttaka svokallaðra ASCII-skráa, öðru
nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslukerfin
Word og Wordperfect eru einnig auðveld í
úrvinnslu. Senda má greinar til blaðsins í
bréfasíma 569 1115, eða á netfang þess
(minning@mbl.is) — vinsamlegast sendið
greinina inni í bréfinu, ekki sem viðhengi.
Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum.
Það eru vinsamleg tilmæli að lengd greina
fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við meðal-
línubil og hæfilega línulengd - eða 2.200
slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnar-
nöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
FÖSTUDAGUR 7. JANÚAR 2000 4%
MINNINGAR
JÓN
BJARNASON
+ Jón Bjarnason
fæddist á Fjalia-
skaga, Mýrarhreppi í
Dýrafirði 29. septem-
ber 1917. Hann lést á
sjúkrahúsi Akraness
27. desember síðast-
liðinn. Foreldrar
hans voru hjónin
Bjarni Sigurðsson
bóndi, f. 27.5.1868, d.
3.10. 1951, og Sigríð-
ur Gunnjóna Vigfús-
dóttir húsfreyja, f.
16.9. 1881, d. 1.11.
1964. Jón var ellefti í
röð 15 systkina en
þau eru: Hálfsystir, samfeðra,
Rannveig Sigríður, f. 19.7.1901, d.
16.6. 1987. Alsystkini: Sigríður
Guðrún, f. 15.9.1907, d. 23.1.1996,
Jónasína, f. 11.9. 1908, búsett á
Akranesi, Sigurður, f. 27.8. 1909,
d. 13.10.1988, Guðmundur Jens, f.
17.10. 1910, d. 5.6. 1991, Ölöf, f.
25.11. 1911, d. 8.6. 1998, Sæmund-
ur, f. 18.5. 1913, d. 25.12. 1944,
Vigdís, f. 13.6. 1914, d. 24.1 1999,
Jóhannes Bjarni, f. 10.7. 1915, d.
1.9. 1972, Sigurlaugur, f. 16.10.
1916, d. 11.2. 1978, Vigfúsína, f.
2.11. 1918, búsett í Reykjavík,
Ingibjartur, f. 1.9. 1921, d. 19.12.
1981, Árný, f. 28.1. 1923, d. 22.9.
1957, og Ingibjörg, f. 22.9. 1926,
búsett í Eyjafirði.
Að loknu hefðbundnu bama-
skólanámi vann Jón ýmis störf til
sjós og lands, meðal annars á ver-
tíðum í Grindavík, Keflavík og á
Akranesi. Árið 1939 kom hann
sem vinnumaður að Saurbæ á
Hvalfjarðarströnd þar sem hann
hann kynntist Sólveigu Laufeyju
Eyjólfsdóttur, f. 31.10. 1918, d.
28.11. 1989. Foreldrar hennar
voru Jónína Margrét Ólafsdóttir,
f. 30.10.1892, d. 15.6.
1977, og Eyjólfur
Búason, f. 12.8.1889,
d. 25.1.1970. Sólveig
og Jón hófu búskap
sinn í Belgsholti í
Melasveit þar sem
hann var ráðsmaður.
Árið 1943 fluttu þau
að Iðunnarstöðum í
Lundarreykjadal og
voru þau þar f eitt ár.
Þaðan flytja þau að
Vestra-Miðfelli á
Ilvalfjarðarströnd,
og út úr þeirri jörð
byggðu þau sfðan
nýbýlið Hlíð 1952 þar sem þau síð-
an bjuggu allan sinn búskap.
Jón gegndi ýmsum félags- og
trúnaðarstörfum, var einn af
stofnendum verkalýðsfélagsins
Harðar og formaður þess fyrstu
árin, sat lengi í stjóm veiðifélags
Laxár í Leirársveit. Hann var
einnig í hreppsnefnd Ilvalfjarðar-
strandarhrepps, skólanefnd,
barnaveradamefnd o. fl.
Börn Sólveigar og Jóns eru: 1)
Sigrún Margrét, f. 17.9. 1940, gift
Jónasi B. Erlendssyni, eiga þau
þrjú börn og tvö barnaböm. 2)
Sigríður Vigdís, f. 4.7. 1943, gift
Jóni Sigurðssyni, eiga þau tvö
börn og íjögur bamabörn. 3)
Guðmunda Ólöf, f. 7.9. 1951, gift
Vilhjálmi Hannessyni, eiga þau
þrjú börn og tvö barnaböm. 4)
Bjarni, f. 22.2. 1957 kvæntur
Jóönnu H. Sigurðardóttur, eiga
þau þrjú böm. 5) Eyjólfur, f. 20.7.
1959, kvæntur Ingibjörgu U. Pét-
ursdóttur, eiga þau þrjú börn.
Útfijr Jóns fer fram frá Hall-
grímskirkju í Saurbæ á Ilvalfjarð-
arströnd í dag og hefst athöfnin
klukkan 14.
Jón Bjarnason í Hlíð er látinn.
Hann fékk hægt andlát að kvöldi
dags eftir samverustund með nán-
ustu ástvinum. Þetta var góður
endir á langri og viðburðaríkri ævi
heiðursmanns, honum kærkomin
lausn og öllum, sem vildu honum
vel. Jón átti við lasleika að stríða
langa tíð. Þannig fjaraði út lífs-
kraftur hans og sært sálarlíf.
Kynni okkar Jóns hófust fyrir
hálfri öld og urðu allnáin þau ár
sem við vorum nágrannar, bændur,
hann á Vestra-Miðfelli og ég á
Eystra-Miðfelli, hátt í þrjá áratugi.
Báðir með okkar konur og barna-
hóp. Gatan er stutt milli bæjanna,
tún okkar lágu saman. Því varð
samgangur og náin kynni öllum að
skapi. Börnin okkar sem systkina-
hópur og sönn vinátta milli okkar
allra, sem aldrei bar skugga á, en
varðveitist í minningunni til fram-
tíðar hjá þeim yngri. Þegar ég hóf
bóndastarfið voru þessi spöku orð
sögð, af góðvini: Þrennt skiptir
bóndann mestu máli, góð heilsa,
gott og mikið fóður í fénað og góðir
nágrannar. Já, orð að sönnu. Það
er vart hægt að eignast betri
granna en Jón og Veigu í Hlíð og
börnin þeirra fimm. Allt vandað
gæðafólk. Sólveig Eyjólfsdóttir hét
hún, nú látin fyrir allmörgum ár-
um. Hún var hreint gull af manni,
stillt, prúð og grandvör til orðs og
æðis. Góð og nærgætin við alla sem
áttu bágt, menn og málleysingja.
Aldrei mátti hún heyra neitt mis-
jafnt um fólk því hún var orðvör
með afbrigðum. Veiga var mikið
fyrir sveitalífið og dýravinur, hún
var sannkallað náttúrubarn. Hún
var kvik á fæti og viljug, þótt hölt
væri eftir lömunarveiki á unga al-
dri. Hún var dóttir heiðurshjón-
anna, sem bjuggu á Eystra-Miðfelli
og seldu mér jörðina, Eyjólfs Búa-
sonar og Margrétar Olafsdóttur.
Vorið 1944 keyptu þeir bræður,
Sturlaugur og Jón Bjarnasynir frá
Lambadal í Dýrafirði, Vestra-Mið-
fellið af Arnfinni Björnssyni og
Ragnheiði Jónasdóttur. Uppúr
1950 byggir Jón svo nýbýli á aust-
urhluta jarðarinnar og nefnir það
Hlíð og þar átti hann sitt heimili
síðar. Jón flutti á þessu síðasta ári
aldarinnar að Höfða, á Akranesi. Á
Þorláksmessu sl. lofaði hann í mín
eyru alla umönnun þar. Þegar Jón
var kominn í nágrenni mitt á ný
leit ég til hans. Mér geymist lengi í
minni hve hann fagnaði mér inni-
lega, það sannaði mér hans gömlu
tryggu vináttu. Kona mín heilsaði
honum einnig á Höfða, sem hann
gladdist við. Þau voru mörg ár í
kirkjukór Saurbæjar, ásamt öðru
góðu fólki. Sr. Sigurjón, vinur
Jóns, bað hann að vera fyrir söng-
kórnum, Jón var söngmaður góður
og var söngur hans áhugamál, ás-
amt fleiri félagsmálum. Jón var fé-
lagslyndur í eðli sínu og hafði á
orði, að meira félagslíf vantaði í
sveit okkar. Ég held að Jón hefði
notið sín betur á félagslegum vett-
vangi. En hann var snyrtibóndi,
góður heyskaparmaður og fram-
kvæmda, en skepnuhirðing ekki
hans áhugamál. Ég hygg hann hafi
illa þolað þurrhey og jafnvel loft í
skepnuhúsum. En hann var manna
lagnastur að hjálpa veikum dýrum,
laginn, nærgætinn og snyrtilegur.
Hann hefði átt að vera dýralæknir,
því honum féll starfið vel. Við
hjálpuðum oft hvor öðrum við Jón.
Eg hefi aldrei fengið hlýrri þakkir
fyrir greiða en þar.
Minningin er björt um þessa
góðu granna, guð varðveiti þau um
alla eilífð með kærri þökk fyrir góð
kynni. Við hjónin og fjölskylda
sendum ástvinunum kærar kveðj-
ur.
Valgarður L. Jónsson
frá Eystra-Miðfelli.
Elsku afi, við viljum þakka þér
fyrir allar stundirnar sem við átt-
um saman. Það var ósjaldan sem
við sátum og sungum saman, spil-
uðum eða horfðum á myndir. Það
var alltaf jafn gaman að fara með
þér upp í Brekkubæ að skoða gróð-
urinn eða niður á melinn að líta á
hestana og kindurnar. Við vitum að
þér líður vel núna og guð tekur vel
á móti þér.
Hlynur, Héðinn
og Heiðmar.
+
Elskuleg mágkona mín, fósturmóðir og frænka,
DAGBJÖRT KRISTJÁNSDÓTTIR,
frá Skálavík,
síðast til heimilis
á Hrafnistu í Hafnarfirði,
lést laugardaginn 1. janúar sl.
Jarðarförin verður gerð frá Bústaðakirkju mánu-
daginn 10. janúar kl. 13.30.
Jóhanna Halldórsdóttir,
Stefanía Finnbogadóttir
og aðrir aðstandendur.
+
Elskulegur faðir okkar,
STEFÁN G. JÓNSSON
tæknifræðingur,
Lönguhlíð 17,
Reykjavík,
andaðist á Sjúkrahúsi Reykjavíkur þriðjudag-
inn 4. janúar.
Jarðarförin fer fram frá Háteigskirkju fimmtu-
daginn 13. janúar kl. 13.30.
Stella Stefánsdóttir,
Jón H. Stefánsson
og fjölskyldur.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir og amma,
KRISTBJÖRG V. JENSEN,
Hæðargarði 29,
Reykjavík,
andaðist á Vífilsstaðaspítala miðvikudaginn
5. janúar.
Ólafur Jensen,
Edvard Ólafsson, Pálína Oswald,
Ólafur Valur Ólafsson, Alma Möller,
Halldór Ólafsson, Katrín Sæmundsdóttir,
Sveinn V. Ólafsson, Sigríður ísafold Hákansson
og barnabörn.
+
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og amma,
ADDBJÖRG SIGURÐARDÓTTIR
frá Litlu-Brekku,
Grímsstaðaholti,
til heimilis í Seljahlíð,
Hjallaseli 55,
andaðist fimmtudaginn 6. janúar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Hafsteinn Guðjónsson,
Reynir Guðjónsson,
Sigrún Guðjónsdóttir,
Helga María Guðjónsdóttir.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug við andlát og útför móður okkar, tengda-
móður, ömmu og langömmu,
JÓNÍNU ALDÍSAR ÞÓRÐARDÓTTUR.
Sérstakar þakkir til elskulegs starfsfólks Ljós-
heima, Selfossi fyrir einstaklega góða umönnun.
Hugrún Selma Haraldsdóttir,
Þórunn Ágústa Haraldsdóttir,
Sigrún Helgadóttir,
Vigfús Helgason,
Magnús Helgason,
Sesselja Katrín Helgadóttir,
Jóhanna Björk Helgadóttir,
Steinunn Helgadóttir,
Óskar Helgi Helgason,
Friðmundur Heimir Helgason,
Sigríður Ragnhildur Helgadóttir, Sumarliði Þorvaldsson,
Jón Lárus Helgason, Líf Holtan,
barnabörn og barnabarnabörn.
Grétar Sófaníasson,
Helgi Marónsson,
Herdís Hjörleifsdóttir,
Kristína Holtan,
Haukur V. Benediktsson,
Björn Sigurðsson,
Amos Kaplan,
Dagmar Jóhannsdóttir,
Marfa ísabell,