Morgunblaðið - 23.03.2000, Qupperneq 58

f
£3 FIMMTUDAGUR 23. MARS 2000____________________________________________ MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
GUÐBJÖRG
SIGRÍÐUR
PETERSEN
+ Guðbjörg Sigríð-
ur Petersen
fœddist á Okrum á
Selijamarnesi 29.
júlí 1933. Hún lést. á
líknardeild Land-
spítaians 12. mars
síðastliðinn og fór
útför hennar fram
frá Bústaðakirkju
21. mars.
I formála minning-
argreina um Guð-
björgu Sigríði
þriðjudaginn 21.
mars var rangt farið
með nafn dóttur
Hólmfríðar og Atla, Emilíu Bjarg-
ar.
Mig langar að skrifa nokkur orð
um Guðbjörgu eða „Bauký" eins og
hún var oft kölluð. Það er svo
margt sem ég hef að þakka fyrir.
Guðbjörg var glæsileg og
skemmtileg kona. Ég man þegar
ég hitti hana fyrst í
sextugsafmælinu
hennar. Mér leið strax
eins og heima hjá mér.
Það var kátt á hjalla,
margt spjallað og mik-
ið hlegið. Allt í einu
átta ég mig á því að
margar konur eru
samankomnar í eld-
húsinu og sé þá hvar
ein og ein hverfur inn
í vaskahús, sem er
innangengt af eldhús-
inu. „Ert þú næst“ var
ég spurð. Ég varð
hvumsa við og þá var
sagt „Hvað, ertu ekki með bolla?“
„Elskan mín, drífðu þig í að skella í
þig úr einum." Að því loknu átti
maður að hvolfa úr honum í þrjá
hringi yfir höfuðið og setja á ofn-
inn. Ein vinkvennanna var „spá-
kona“ þann daginn og beið eftir
hinum í vaskahúsinu.
Það mátti nefninlega enginn
INGVELDUR
MARKÚSDÓTTIR
tlngveldur Mark-
úsdóttir fæddist
á Stokkseyri 7. sept-
ember 1914. Hún lést
á Landspitalanum 5.
mars siðastliðinn og
fór útför hennar
;ffram frá Víðistaða-
kirkju í Hafnarfirði
16. mars.
Þegar ég sest hér
niður til að skrifa um
elsku ömmu mína
kemur margt fram í
hugann. Það er sama
hvar borið er niður,
amma var vönduð persóna, með
mjúkan og hlýjan faðm sem ávallt
var til staðar.
Ég var svo lánsamur að fá að al-
ast upp í návist ömmu og afa á
Klappó. Amma hafði óbilandi
áhuga á ferðalögum jafnt innan-
lands sem utan.
Veiði- og fjallaferð-
irnar urðu ófáar og
ávallt voru spilin og
góða skapið með í
ferðum. Amma var
ómissandi félagi okkar
barnanna og var alla
tíð ung í anda enda
átti hún auðvelt með
að gleyma bæði stað
og stund í leik með
okkur bömunum. Var
þá sama hvort um var
að ræða fótbolta eða
spilamennsku.
Við fjölskyldan
þökkum samveruna og
kveðjum þig með söknuði og kær-
um minningum.
Þökkum þér fyrir allt og allt.
Ingvar.
Hinn 5. mars síðastliðinn lést á
Landspítalanum Ingveldur Mark-
4
+
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, sambýlis-
maður, afi og langafi,
JÓN G. ARNÓRSSON,
Krókahrauni 12,
Hafnarfirði,
verður jarðsunginn frá Hafnarfjarðarkirkju
föstudaginn 24. mars kl. 13.30.
Hallgrímur Jónsson,
Margrét Dóra Jónsdóttir, Sveinn Friðfinnsson,
Guðmundur Jónsson, Ruth Árnadóttir,
Sigurður J. Jónsson, Dagný Guðjónsdóttir,
Gunnar Jónsson, Þórunn Kristin Sverrisdóttir,
Kristín Magnúsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir til allra þeirra er sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför elskulegs
eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður,
afa og langafa,
MARONS PÉTURSSONAR,
Hólavegi 11,
Sauðárkróki.
Kristfn Bjamadóttir,
Bjarni P. Maronsson, Jórunn Árnadóttir,
Sigurlaug H. Maronsdóttir, Lúðvík Bjarnason,
barnabörn og barnabarnabarn.
annar heyra „spádóminn" en konan
sem „spáð“ var fyrir. Annars rætt-
ist hann ekki. Að þessu hlógu þær
mikið og sögðu að það væri auð-
vitað ekkert að marka þetta, þetta
væri bara svo skemmtilegt.
Tíminn leið og alltaf var gaman
að koma í heimsókn á Sogaveginn.
Þá var kveikt á kerti og boðið upp
á bakkelsi með kaffinu og ósjaldan
hef ég verið þar í mat. Hlýlegast af
öllu fannst mér þó hvað Guðbjörg
og Emil voru áhugasöm að tala við
okkur og taka þannig þátt í lífi
okkar. Þau höfðu líka frá mörgu
skemmtilegu að segja. Þau höfðu
ferðast mikið og fylgdust vel með.
Heimili þeirra er fallegt og hefur
listrænn smekkur Guðbjargar þar
notið sín vel. Á veggjum eru mál-
verk og mörg eftir hana en hún var
lærð myndlistarkona.
Að heilsast og kveðjast er lífsins
saga, segir í lítilli vísu. Það eru orð
að sönnu þótt einhvern veginn óski
maður þess að þurfa aldrei að
kveðja kæran vin. Af eigingjörnum
hvötum hefði ég viljað að kynni
okkar Guðbjargar hefðu orðið
miklu lengri.
Emil og börnum þeirra Guð-
bjargar sem og barnabörnum öll-
um votta ég mína innilegustu
samúð.
Erla Gígja.
úsdóttir, amma og langamma.
Nú skilja leiðir, það er eitthvað
sem við viljum ekki en það er ekki
okkar að stjórna því.
Við vorum heppin að eiga svo
góða og káta ömmu, sem var hrók-
ur alls fagnaðar.
Þú tókst þátt í öllum mannfagn-
aði með fjölskyldunni, veiðiferðir,
sumarbústaðaferðir, utanlands-
ferðir eða útilegur, þú lést þig ekki
muna um það að taka flug til Akur-
eyrar til að vera með fólkinu þínu.
Það lýsir því best, elsku amma, á
ættarmóti fyrir nokkrum árum,
Þegar eldra fólkið átti að sofa í
samkomuhúsinu neitaðir þú að sofa
þar, vildir frekar sofa í tjaldvagn-
inum, til að missa ekki af fjörinu.
Það eru margar góðar og skemmti-
legar minningar sem leita á hug-
ann á þessari stundu, elsku amma,
söknuðurinn er mikill.Við erum
þakklát fyrir að fá að hafa þig svo
lengi. Elsku afa vottum við okkar
dýpstu og innilegustu samúð, hann
stóð eins og klettur við hlið þér.
Takk fyrir allt, elsku amma og
langamma.
Stefán, Margrét, Björk,
Björgvin og Guðmundur.
Gróðrarstöðin ^ 0^
mnm ♦
Hús blómanna
Blómaskreytingar
við öll lækifæri.
Dalveg 32 Kópavogi sími: 564 2480
3lómabwðin
öarðsKom
v/ FossvogskirUjugarð
Sími: 554 OSOO '

H
H
H
H
H
H
H
H
H
H
H
H
H
H
H
H
Erfisdrykkjur
P E R L A N
Sími 562 0200
EGGERT
LAXDAL
+ Eggert Laxdal fæddist á Ak-
ureyri 5. apríl 1925. Hann lést
á Sjúkrahúsi Suðurlands 9. mars
síðastliðinn og fúr útför hans fram
frá Dómkirkjunni 17. mars.
Okkur langar að minnast vinar
okkar Eggerts Laxdal í örfáum orð-
um. Efst í huga okkar er þakklæti.
Eggert stofnaði Kirkju frjáls-
hyggjumanna í Hveragerði og stóð
fyrir bænastundum vikulega í
Hveragerðiskirkju nú í seinni tíð.
Við sóttum oft bænastundir hjá
honum og viljum þakka þær.
Lárus þakkar einnig samtöl við
Eggert og góðvild í sinn garð.
Við látum hér fylgja Ijóðlínur er
við sungum oft saman í kirkjunni.
Ó, Jesúsbróðirbesti
ogbamavinurmesti,
æ, breið þú blessun þína
ábamæskunamína.
(P.J.)
Með kærri þökk,
Lárus og Sólveig,
Dvalarheimilinu Ási,
Hveragerði.
Eggert E. Laxdal, góðkunningi
margra lesenda Lesbókar og Bréfa
til blaðsins í Morgunblaðinu, er lát-
inn.
Ég hitti hann aðeins í eitt skipti;
en það var á upplestri er tengdist út-
gáfu bókarinna Ljóð og laust mál; 60
ára afmæli Hressingarskálans. Var
þetta á veitingahúsinu Sóloni ísland-
usi árið 1994.
Hann var maður hress og jákvæð-
ur í framkomu; opinn, málgefinn og
hlýlegur.
Aðspurður virtist hann ekki hald-
inn neinum efasemdum um að hann
væri skáld; hefði enda fengið lista-
mannsuppeldið úr íoðurhúsum og
átt feril sem listiðnaðarmaður.
Hann áritaði eintak mitt af safn-
ritinu með drátthagri rithönd.
Stuttu síðar var lesin smásagan
hans í bókinni á samkomu sumra
okkar; í upplestrarhópnum Andblæ
á Málstöðum; sem var starfandi það
sama ár. Var það Bjami Bjarnason
rithöfundur sem valdi söguna; af því
honum fannst hún vera svo hlýlegt
og látlaust dæmi um ritverk frá eldri
kynslóðinni; og tilfinningaríkt, ein-
lægt og trúað í senn.
I bókinni á Eggert fjögur Ijóð, og
þessa stuttu smásögu; skreytta túss-
teikningu hans sjálfs. Ljóðin heita
Fuglar vorsins, Morgunn, Kristur,
og Sumardagur. Sagan heitir Bón-
orð.
Ég játa að mér fannst Eggert í
fyrstu vera of bernskur sem skáld til
að ég væri tilbúinn að taka hann al-
varlega; enda andstæða mín. En með
árunum sá ég fleiri skrif eftir hann í
Morgunblaðinu, og sannfærðist þá
smám saman um að hann verðskuld-
aði það dálæti sem Bjarni Bjarnason
hafði á honum.
Mér virðist nú að æviatriði hans
lýsi vel manninum sem birtist að baki
ljóðunum: Hann ólst upp á heimili
myndlistarmanns; erlendis að miklu
leyti; og gerðist svo lærður prent-
myndasmiður við dagblað. Síðar
gerðist hann heilsuveill, og sneri sér
þá að garðyrkjustörfum.
Með slíkan bakgrunn hefði mátt
vænta tilfinningar fyrir listamanna-
lífsstíl; vandvirkni í listrænum vinnu-
brögðum; trúhneigðar; og tilfinning-
ar fyrir náttúrunni; í skáldskapi
hans.
Hann var félagi í Rithöfundasam-
bandi Islands, frá 1988; sem ljóð-
skáld og bama- og unglingabókahöf-
undur.
Ég kveð með eftirsjá þennan list-
ræna heiðursmann; og held að það
sama megi segja um aðra höfunda í
áðumefndu safnriti sem árituðu ein-
tak mitt ásamt honum; en það vom:
Jón Valur Jensson, Ágúst Borgþór
Sverrisson, Anna S. Björnsdóttir,
Bjarni Bjamason, Þórarinn Torfa-
son, Árni Larsson, Benedikt Lafleur,
Hörður Gunnarsson, Nemó Nemó,
og Edda Ársælsdóttir.
Vil ég að lokum birta hér kafla úr
helgileik eftir T.S. Eliot; sem var höf-
uðskáld í enskumælandi heimi 20.
aldar. Var hann af foreldrakynslóð
Eggerts; sem mun hafa verið tíu ára
er leikrit þetta var frumsýnt á Eng-
landi; árið 1935. Leikritið heitir Morð
í dómkirkjunni. En í ljóðabrotinu
sem fylgir hér á eftir er kór presta að
harma dauða Tómasar Beckets erki-
biskups, í Kantaraborg, á tólftu öld.
þýðingin er mín:
„Við prísum þig 6 Guð, fyrir dýrð þína
er birtist í ðllum skepnum jarðar,
í snjónum, í regninu, í vindinum
í storminum;
í öllum skepnum þínum, bæði veiðimönn-
unumogbráðinni
því allir hlutir eiga sér aðeins tilvist
í augliti þínu,
aðeins í vitund þinni eru allir hlutir til
aðeinsíþínuljósi,
og þín dýrð yfirlýsist jafnvel í því
semafneitarþér;
myrkrið lýsir yfir Ijóssins dýrð.
þeir sem neita þér gætu ekld neitað
efþúværirekkitil;
og afneitun þeirra er aldrei algjör,
þvíefhúnværisvo,
væru þeir ekki tíl.
þeir staðfesta þig í lífi sínu;
fuglinn í loftinu,
bæði haukurinn og finkan;
dýriðájörðinni,
bæði úlfurinn og lambið;
maðkurinn í moldinni og maðkurinn
í maganum.
því má maðurinn,
sem þú hefur gert meðvitaðan um þig,
lofa þig vísvitandi,
í hugsun og í orði og í verki.“
Tryggvi V. Líndal.
BJORN
GÍSLASON
+ Björn Gislason fæddist í Hafn-
arfirði 28. febrúar 1963. Hann
lést í umferðarslysi á Kjalarnesi
25. febrúar sfðastliðinn og fór út-
för hans fram frá Bústaðakirkju
10. mars.
Þín var löngun fóst að fara
fjallanípur, jökulskara,
stíga fannir hryúks og hh’ða,
hárraauðnalönd.
Kenndir öðrum og að skoða
ættland vort í sumarroða,
eða á fljótum Qölum skíða
freransbrötturönd.
Með Ijóðlínum Hallgríms Jónas-
sonar langar okkur að kveðja kæran
vin og félaga og þakka fyrir liðnar
ánægjustundir á fljótum og jöklum
íslands.
Kæra Villa, Elín, Gísli, Gréta og
aðrir ástvinir, missir ykkar er mikill,
en hugur góðra vina er hjá ykkur.
mjóðuregíhugaverð,
hefeimargttilsvara,
þegar heyri um þína ferð,
þá, sem allir fara.
Fylgdir mörgum fjallaleið
Qarri byggðum manna.
Við þér blasti víð og heið
veröld öræfanna.
Okkur svíður eftirsjá,
eins og bresti strengur.
Vinahópnum horfinn frá
hugumþekkur drengur.
Leggðu heill úr hinstu vör.
Hlýjuergottaðfmna
eftir langa fjallaför
fórunauta sinna.
Fv. starfsfólk Langjökuls.
Björk, Hildur,
Bjarni Freyr
og Hlynur.