Morgunblaðið - 26.03.2000, Qupperneq 34

^4 SUNNIJDAGIJR 26. MARS 2000
SKOÐUN
MORGUNBLAÐIÐ

HARPA hf. veitir á næstunni styrki í formi málningar til góðra
verkefna á vegum líknarfélaga, sjálfboðaliða, þjónustufélaga,
menningarsamtaka og annarra þeirra sem vilja hafa forystu um að
fegra og prýða umhverfi sitt.
Vorin 1998 og 1999 veitti HARPA þrettán og fimmtán aðilum
styrki í formi 2500 lítra af málningu að verðmæti fyrir um eina
milljón króna hvort ár. Mikill fjöldi umsókna barst og voru
undirtektir svo góðar að ákveðið hefur verið að veita málningar-
styrki að nýju vorið 2000, enda hefur fyrirtækið fengið mikla
hvatningu til þess.
Víða um land starfa margs konar félög og félagasamtök sem jafnan
leita verðugra verkefna til að láta gott af sér leiða fyrir samfélagið,
t.d. með því að mála og fegra mannvirki. Það getur falist í
endurbótum á sögufrægum húsum, kirkjum, byggðasöfnum,
sæluhúsum, björgunarskýlum, íþróttamannvirkjum, elliheimilum
og barnaheimilum, svo eitthvað sé nefnt.
Skilafrestur er til 15. apríl nk.
HARPA hf. ver að þessu sinni einni milljón króna til málningar-
styrkja sem verða á bilinu 50 til 300 þúsund krónur eftir verkefhum.
Þeir sem hyggjast leita eftir styrkjum eru beðnir um að skila
umsóknum fyrir 15. apríl nk. til HÖRPU hf., Stórhöfða 44,
112 Reykjavík. Gera þarf grein fyrir verkefnum, senda mynd af
því mannvirki sem ætlunin er að mála og gefa upp áætlað magn
Hörpumálningar vegna verksins.
Þriggja manna dómnefnd velur úr umsóknum. Dómnefndina skipa
þeir Ólafur Jónsson, fyrrverandi formaður Málarameistarafélags
Reykjavíkur, Vigfús Gíslason, sölustjóri HÖRPU hf. og Helgi
Magnússon, framkvæmdastjóri HÖRPU hf. Styrkþegar sjá alfarið
um kostnað við framkvæmd verkefna. Tilkynnt verður um
niðurstöður um miðjan maí.
HJUtP* MÁUMINGARVERSLUN
BJEJARUND 8 • KÓPAVOGI
Sími 544 4411
HARPA MÁLNINGARVERSLUN
SKIIFUNNI 4 • REYKJAVtK
Sími 568 7878
NARPA MÁLNINGARVERSLUN
STÓRHðFBA 44 • REYKJAVfK
Sími 567 4400
Síwtpa tjefux Íífrnu U’ÍÍ
DÖNSKU BORGARA-
STYRJÖLDINNIAFLÝST
FRÁ upphafi netsíðu Morgun-
blaðsins hef ég verið fastur lesandi
hennar. Á hverjum degi opna ég
hana og les fréttir og umræðu frá
Fróni. Eg bý í Danmörku og þótti
það himnasending þeg-
ar íslenska pressan
haslaði sér völl í cyper-
space. Þá gat ég betur
fylgst með í föðurland-
inu.
Samtímis hélt ég að
ég fylgdist með hér í
ríki Þórhildar drottn-
ingar. Hér er aragrúi
fjölmiðla sem sendir
nýtt og gamalt efni í
tíma og ótíma.
Þrátt fyrir allan
þennan innlenda upp-
lýsingastraum átti það
fyrir mér að liggja að
frétta af hérlendu
stríðsástandi í Mogg-
anum.
Þarna var Guðmundur Eiríksson
(GE), búsettur í Kaupmannahöfn, að
vara Islendinga við ókostunum af of
örum innflutningi erlendra verka-
manna og flóttafólks.
Greinarhöfundur lýsti ástandi
sem ég á erfitt með að koma auga á
hérlendis. Þar að auki setti hann
fram fullyrðingar sem mér þykja
heldur hæpnar. Þess vegna er ég
knúinn til að koma á framfæri leið-
réttingum og sýna fram á aðrar hlið-
ar málsins.
í upphafi greinar sinnar segir GE
að þorri Dana sé andvígur þeim
fjölda erlendra ríkisborgara sem
sest hafa að í okkar ágæta, núver-
andi heimalandi, þrátt íyrir að allar
skoðanakannanir, sem gerðar hafa
verið þau sextán ár sem ég hef dval-
ist hér, sýna að meiri hluti lands-
manna hafi ekkert á móti þessu fólki.
Hlutfall þeirra sem eru „með og á
móti“ er breytilegt, en yfirleitt eru
fleiri „á móti“ á meðan lítt sannferð-
ugir fjölmiðlar og stjórnmálamenn,
með jöfnu millibili, reka áróður gegn
þegnum frá þriðja heiminum en and-
staðan dvínar yfirleitt þegar áróð-
ursstorminn lægir.
GE skýrir andstöðu Dana með því
að efnahagur þeirra hafi farið sí-
versnandi á síðustu árum. Þetta er
alrangt. Efnahagurinn hefur stór-
batnað síðustu sjö árin. Atvinnuleysi
hefur minnkað um nær helming og
kaupmáttur launa hefur aukist til
muna og ekkert bendir til að þessari
þróun verði snúið við í náinni fram-
tíð.
GE fullyrðir að 30% útgjalda rík-
isins renni í vasa innflytjenda. Það
hefur hann frá Piu nokkurri Kjærs-
gárd. Hún reiknaði það út á þeim
forsendum að allir erlendir borgarar
fái alla hugsanlega styrki félags-
þjónustunnar. Barnabætur voru
einnig reiknaðar inn í þetta dæmi og
gert ráð fyrir því að hver erlend fjöl-
skylda telji sex til átta einstaklinga!
Staðreyndimar eru hins vegar
þær að 17% erlendra ríkisborgara
eru atvinnulausir en margir þeirra
hafa atvinnuleysistryggingar og eru
þess vegna ekki sá baggi á þjóðar-
búinu sem GE reynir að telja okkur
trúum.
Fullyrðingar frú Kjærsgárd eru
úr lausu lofti gripnar.
Greinarhöfundur gefur í skyn að
innflytjendur eru
hneigðari til afbrota en
Danir og aðrir Evrópu-
búar og styður mál sitt
með lýsingum á hverf-
um í Kaupmannahöfn,
Óðinsvéum og Árósum
þar sem hvítir menn
séu ekki óhultir, inn-
flytjendur „hiki ekki
við að ráðast að þeim“.
Ég er Árósabúi og
vann við flóttamanna-
hjálp frá 1993 til ’98,
hér í borg og þekki til
hlítar Gellerupparken,
sem GE nefnir, sem
eitt þessara hverfa. Ég
versla í City Vest í
jaðri hverfisins. Mörg erlend börn
þaðan ganga í skóla með börnunum
mínum, sum í sama bekk. Ég þekki
ýmsa íbúa Gellerupparkens per-
sónulega og hef farið þar um á öllum
tímum sólarhrings. Sonur minn á
tyrkneskan vin þar, sem hann heim-
sækir á stundum.
Enginn sem á þangað friðsamleg
og eðlileg erindi þarf nokkuð að ótt-
ast. Ég veit að sömu sögu er að segja
um Vollsmose í Óðinsvéum.
í upphafi ársins hófst nýr greina-
flokkur í Berlingske Tidendes
/
Eg tel hættulegt að
kynda undir ótta og
hatri gagnvart þessu
fólki, segir Kári Gylfa-
son, ekki síst þegar for-
sendurnar eru svo fjarri
allri skynsemi og mann-
úðlegum hugsunar-
hætti.
Weekendavis um svipað hverfi í Is-
hpj, svefnbæ í nágrenni Kaup-
mannahafnar. íbúar hverfisins af
ýmsum þjóðernum eru teknir tali og
þeir spurðir um kosti og galla við að
búa þar. Greinarnar lýsa fólki með
margs konar viðhorf og drauma,
gleði og sorgir, rétt eins og gengur
og gerist hjá öðru fólki. Enginn seg-
ist hafa nokkuð að óttast.
GE lýsir í grein sinni hvernig
arabískir drengir svffast einskis,
segir líkamsárásir og skemmdar-
verk algeng. Hið rétta er að í heild
fækkar glæpum í Danmörku. Alvar-
legar líkamsárásir færast í vöxt, en
Danir eru ekki eftirbátar útlendinga
í þeim efnum. Danir eru iðnari við
skemmdarverk. Hér á ég einkanlega
við veggjakrot.
Rétt er að hlutfallslega eiga inn-
flytjendur hlut að fleiri afbrotum en
innfæddir. Ástæðan er hugsanlega
meira atvinnuleysi meðal gestanna.
Hinsvegar eiga þeir nær enga aðild
að skipulagðri glæpamennsku. Al-
varleg afbrot fámennra arabískra og
sómalískra götugengja blikna hjá
bófastríðum danskra rokkara. Hinn
almenni vopnaburður áðurnefndra
þjóðabrota, sem GE segir að ógni
lýðræðisríkinu Danmörku, er hans
eiginn hugarburður.
Þrátt fyrir fullyrðingar GE um hið
gagnstæða, aðlagast útlendingar vel
dönsku samfélagi og siðum. Margir
halda samtímis fast í eigin siði eins
og ég og GE. Við hámum í okkur
þorramat sem flestum Dönum klígj-
ar við og klæðumst lopapeysum sem
hérlendum þykja hlægilegur arfur
frá hippatímabilinu. íslendingar
hafa borið með sér ásatrú og stunda
blót með söfnuðum sínum á frum-
norrænu máli.
Stór hluti innflytjenda er múslím-
ar og halda áfram að iðka trú sína í
nýja landinu. Ekki verður vart
trúboðs frá þeirra hálfu þótt GE
virðist „vita“ að það sé heilög skylda
þeirra að „snúa vantrúuðum til All-
ah“. (Allah er arabíska og þýðir ein-
faldlega guð.)
Þær ungu stúlkur sem hann segir
ögra Dönum svo mjög með höfuð-
skýlum sínum eru í minni hluta með-
al múslímskra systra sinna, en mjög
sýnilegar.
Reynsla mín er sú að múslímar
beri meiri virðingu fyrir kristnum
mönnum en þeir fyrir múslímum.
Innflytjendur láta æ meir að sér
kveða. Ýmsar atvinnugreinar eru
nær eingöngu mannaðar útlending-
um. Tyrkir eru áberandi í hreingern-
ingunum, arabar og Tyrkir skipta á
milli sín pizzustöðunum og arabar
einoka grænmetismarkaðinn. íj-anir
eru að jafnaði betur menntaðir en
aðrir hérlendis og munu eflaust
verða áberandi á öllum sviðum
landsmála næstu áratugina. Islend-
ingar eni sumstaðar stóreignamenn
í fiskiðnaðinum og þar fram eftir
götunum. Þannig er nútíminn.
Þetta er sú hnattvæðing sem hef-
ur hnmdið af stað þjóðflutningum
okkar tíma og hnýtir okkur saman í
efnahagslega heild í stað þess að
vera orsök herfara og styijalda eins
og þjóðflutningarnir miklu í lok
Rómartímabilsins.
Öll grein GE ber þess ljósan vott
að hann þekkir ekki þetta fólk sem
hann er að vara íslendinga við. Vel
má vera að fara eigi varlega í inn-
flytjendamálum og vissulega eru til
víti til varnaðar, en hafa ber það er
sannara reynist.
Ríki jarðar eiga við margs konar
vandamál að etja og svo er og í Dan-
mörku, en innflytjendamálið er ekki
stærsti vandinn. Það getur hins veg-
ar reynst ákveðin lausn á mestu ógn
velferðarþjóðfélagsins. Margra ára
barnafæð hefur valdið auknu hlut-
falli ellilífeyrisþega og skorti á
vinnukrafti til að sjá gamla fólkinu
farborða.
Barnmargar fjölskyldur flótta-
fólks og innflytjenda eru sennilega
lausn þessa vanda.
Það ætti að koma í veg fyrir yfir-
vofandi borgarastyrjöld frænda okk-
ar.
Ég læt þetta nægja þótt meira sé
hægt að finna af misskilningi og
rangfærslum í skrifum landa míns.
Eg hef dregið fram meginatriðin,
leiðrétt þau eða vísað þeim á bug og
læt afganginn liggja milli hluta.
Ástæðan fyrir því að ég gat ekki
orða bundist er sú, að Island fylgir
dæmi annarra Evrópuþjóða og veitir
viðtöku fólki frá öllum heimshomum
og ég tel hættulegt að kynda undir
ótta og hatri gagnvart þessu fólki,
ekki síst þegar forsendurnar eru svo
fjæiri allri skynsemi og mannúðleg-
um hugsunarhætti.
Höfundur eryfírmaður
hreingerninga við Háskóla Árósa.
INNROMMUN02
O
FAKAFENI 11 • S: 553 1788
Kári Gylfason