Morgunblaðið - 29.06.2000, Page 61

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FIMMTUDAGUR 29. JÚNÍ 2000 61
sambandi hvor við aðra. Þótt ég
byggi erlendis héldum við áfram að
hringja hvor í aðra og segja frá gleði
og sorgum í lífi okkar. Steinunn var
mjög tilfinningarík og hlý og átti af-
ar auðvelt með að umgangast fólk og
fór hún ekki í manngreinarálit og er
ég viss um að öllum hefur liðið vel í
návist hennar, alltaf var hún tilbúin
að hlusta á aðra og gefa góð ráð.
Steinunn var líka einstaklega
skemmtilegur félagi og var gaman
að skemmta sér með henni því hún
var sérlega orðheppin og glaðlynd.
Stóra ástin í lífi Steinunnar var hann
Jói sem hún giftist fyrir níu árum.
Við það urðu breytingar á lífi hennar
en þau ásamt bömunum hurfu ávallt
á vorin út í eyjuna sína og sneru til
baka síðla sumars. Þessar sumar-
dvalir voru eitthvað sem Steinunn
beið eftir allt árið og var engu líkt að
heimsækja þau í eyjuna þar sem
Steinunn naut sín til fullnustu sem
gestgjafi og var þar í essinu sínu að
töfra fram heillandi rétti sem henni
einni var lagið að matbúa enda
gestagangur mikill þarna.
Ég bjóst ekki við að Steinunn færi
út í eyju síðasta vor en það gerði hún
og dvaldi þar þangað til tveimur sól-
arhringum áður en hún lést. Hún
hafði það líka af fárveik að flytja inn
á bemskuheimilið sitt á Bergþóm-
götunni og þau Jói að standsetja það
smekklega en því miður fékk hún
ekki tíma til að njóta þess lengi að
búa þar.
Elsku vinkona mín ég veit að ég á
eftir að sakna þín óskaplega en vil
þakka fyrir þær góðu stundir sem
við höfum átt saman. Ég votta Jóa,
Línu, Gunnu, Bigga og litla Jóni
Einari svo og öðram aðstandendum
mína dýpstu samúð.
Stefanía.
Þegar vinir leggja upp í langferð
fylgir kveðjustundinni oft mikill
söknuður og eftirsjá þótt við vitum
að þeir snúi aftur.
Þegar vinir leggja upp í langt
ferðalag og við vitum að þeir koma
ekki aftur til okkar verður söknuð-
urinn óbærilegur og sorgin nístir.
í dag kveðjum við Steinunni vin-
konu okkar eftir margra ára vináttu
og þar með er einn sterkasti hlekk-
urinn í okkar vinakeðju brostinn en
góðar minningar ylja og sem betur
fer eram við ríkar af þeim.
Það sem okkur er efst í huga á
þessari ótímabæru kveðjustund er
þakklæti fyrir allar þær samvera-
stundir sem við áttum með Stein-
unni á liðnum áram. Kynni okkar
hófust fyrir hartnær áratug þegar
við stofnuðum Málfreyjufélagið Þúf-
una. í fyrstunni hittumst við reglu-
lega til þess að æfa ræðumennsku
og framkomu. Upp úr þeim félags-
skap þróaðist einlæg vinátta og við
áttum okkar föstu hefðir og
skemmtilegu stundir saman. Á þeim
stundum miðluðum við af reynslu
okkar hvor til annarrar og af lífs-
reynslu Steinunnar og lífssýn gátum
við margt lært.
Við getum ekki minnst liðinna
samverastunda án þess að geta snilli
Steinunnar í matargerðarlistinni,
hún kom okkur sífellt á óvart með
framleika og útsjónarsemi. Á því
sviði sem mörgum öðrum var hún
fremst meðal jafningja. Það er sama
hvar borið er niður í flóra minning-
anna, vináttan var sönn og okkur
dýrmæt. Við kveðjum með trega og
einlægum söknuði.
Við sendum fjölskyldu Steinunnar
okkar innilegustu samúðarkveðjur
og biðjum góðan Guð að styrkja þau
í sorginni.
Bergþóra, María, Björg,
Anna, Sigurbirna, Katla,
Sigríður og Ragnhildur.
Elsku hjartans Karólína mín, mig
setur hljóða á þessari sorgarstundu
og ég græt með þér í hjarta mínu.
Guð verið með þér, Alexöndra Stein-
unni og Hreiðari Árna. Ég er hjá
ykkur í huganum, kyssi ykkur og
knúsa og ég sakna ykkar mikið. Oðr-
um ástvinum sendi ég mínar innileg-
ustu samúðarkveðjur. Megi góður
Guð styrkja ykkur og hugga um
ókomna framtíð.
Magnea Magnús,
Húsavík.
GUÐNIEBENESER
ÁRNASON
+ Guðni Ebeneser
Árnason fæddist
að Látrum í Aðalvik
27. september 1927.
Hann lést á heimili
sínu, Krosshömrum
19a, Reykjavík, 21.
júní síðastliðinn. For-
eldrar hans voru El-
ísabet Jasína Guð-
leifsdóttir, f. 7. júlí
1894, d. 24. júlí 1953,
og Árni Amfínnsson,
f. 29. desember 1880,
d. 21. febrúar 1954,
en þau bjuggu á Látr-
um í Aðalvík. Þeim
varð þrettán barna auðið og af
þeim eru fjögur á lífi. Fósturfor-
eldrar Guðna frá sex ára aldri
voru Kristín Brynjólfsdóttir, f. 26.
júlí 1886, og Sölvi
Andrésson, f. 12. júní
1888, sem bjuggu í
Stakkadal í Aðalvík.
Þau áttu þijú börn
en ólu einnig upp tvo
fóstursyni. Af þeim
fimm eru fjögur á
lífi.
Hinn 7. október
1967 kvæntist Guðni
Agnesi Steinadóttur
sem lifir mann sinn.
Guðni vann ýmis
störf um ævina. Síð-
ustu átta árin var
hann við verslunar-
störf hjá BYKO.
títför Guðna E. Árnasonar fer
fram frá Grafarvogskirkju í dag
og hefst athöfnin klukkan 15.
Ég grundvöll á, sem get ég treyst,
því Guð minn lagt hann hefur
af elsku’ og náð, sem ei fær breyzt
og óverðskuldað gefur.
Að boði hans ég borinn var
að bjartri laug og skírður þar
aforðihansoganda.
Á höfuð mitt og hjarta var
hans helgi kross þá ristur
sem augljóst tákn þess, að mig þar
tileignartækiKristur,
því keypt hann hefði’ á krossi mig
og knýtt með þeirri fóm við sig
ognúánýmigfæddi.
Hve gott að eiga grundvöll þann,
þá guðlaus vantrú hræðir,
að sjálfur Drottinn verkið vann,
sem veikan endurfæðir.
Ég, allslaust bam, gat ekki neitt,
en eilíft líf af náð var veitt,
mitt nafn í lífsbók letrað.
(Bjami Eyjólfsson)
Guðni Árnason, mágur minn og
vinur í yfir 30 ár, var afar vel gerður
maður. Hann var drenglyndur, geð-
góður og óeigingjarn. Hann var iðju-
samur og mjög handlaginn og vand-
virkur.
Á starfsævi sinni reisti hann þrjú
hús af eigin rammleik og dugnaði
fyrir fjölskyldu sína.
Guðni var mjög bóngóður og þau
vora mörg dagsverkin sem hann
vann öðram án endurgjalds, þ.á m.
mér, undirrituðum.
Aldrei heyrði ég Guðna hæla sjálf-
um sér, enda var hógværðin eitt af
hans aðalsmerkjum.
Guðni átti mörg áhugamál og hafði
m.a. yndi af því að ferðast. Höfðu
þau hjónin farið í margar ferðir og
skoðað sig um í heiminum.
Á þessari stundu era mér einkum
minnisstæðar fjöraferðir okkar sem
vora mjög gefandi fyrir mig.
Á vináttu okkar bar aldrei skugga.
Guðni var einstaklega orðheppinn og
brá iðulega fyrir sig hnyttnum til-
svöram. Hann mátaði mig oft gjör-
samlega með snjöllum athugasemd-
um.
Þegar ég minnist Guðna nú með
miklum söknuði er mér efst í huga,
hvernig hann og systir mín vora
leidd saman. Þau vora hvort öðra
einstök Guðsgjöf. Þau vora sérstak-
lega samrýnd og þakka ég mági mín-
um að leiðarlokum fyrir hvað hann
gerði sér mikið far um að reynast
henni vel - ekki í einu heldur öllu.
Hann reyndist mér líka einstakur og
góður vinur.
Guðni var mjög trúaður maður.
Það var því Drottinn sjálfur sem
lagði grandvöll að lífi hans og Ijós
Krists lýsti upp vegi hans. Með
þennan grann og í þessu ljósi lánað-
ist Guðna hreinlega allt sem hann
tók sér fyrir hendur.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir amma og
langamma
SIGRÍÐUR KRISTJÁNSDÓTTIR,
Vogatungu 69, Kópavogi,
áður Faxastíg 27,
Vestmannaeyjum,
sem lést á Landspítalanum fímmtudaginn
22. júní, verður jarðsungin frá Kópavogskirkju
föstudaginn 30. júní kl. 15.00.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á Krabbameinsfélagið.
Guðbjörg Guðmundsdóttir, Egiil Ingvi Ragnarsson,
Kristján Sigurður Guðmundsson, Ólöf Bárðardóttir,
Grétar Guðni Guðmundsson, Anna Guðrún Hafsteinsdóttir,
Rannveig Guðmundsdóttir Freni, Joseph Louis Freni jr.,
Guðný Helga Guðmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ANNA JÓNSDÓTTIR,
Bræðraborgarstíg 49,
áður Þórufelli 8,
sem lést 21. júnf, verður jarðsungin frá Foss-
vogskirkju föstudaginn 30. júní kl. 13.30.
Edda Magnúsdóttir, Hjalti Oddsson,
Hilmar Önfjörð Magnússon,
Guðrún Önfjörð, Bent Halvard Sleire,
Ómar Önfjörð Magnússon, Sigríður Björk Ström,
Magnús Bergmann Magnússon, Kristín Eyjólfsdóttir,
barnabörn og langömmubörn.
Það er því fagur og hreinn minnis-
varði sem Guðni Árnason skilur eftir
sig. Ég bið algóðan Guð um að
styrkja ástvini hans á erfiðum tíma.
Helgi V. Guðmundsson.
Hamingjan er án efa einhver ór-
æðasta gáta mannkyns. Eitthvað
sem allir þrá og allir hinir leita að en
enginn veit kannski hvar eða hvern-
ig. En fyrir einhveija eins og dettur
hún af himnum ofan. Jafnvel snöggt
og óvænt. Eða þá hún læðist til fólks
hægt og á löngum tíma. Einhver
mesta hamingjuleið sem ég hef orðið
vitni að var öðravísi. Hamingjan
hvorki kom eða fór neitt. Agga
frænka mín fór til hennar. Alveg
óvænt. Hreint óvart. Enginn bjóst
við neinu allra síst Agga frænka. Um
það er ég eina vitnið. Ég var nefni-
lega með henni þegar þetta gerðist
upphaflega. Hjálpaði henni að flytja.
Hún hafði fundið snotra íbúð úti á
Seltjarnarnesi til leigu.
Hamingjan hennar Öggu frænku
bjó á sömu hæð. Átti raunar allt hús-
ið. Hamingjan hennar hét Guðni
Árnason. Og þarna hittust þau, bæði
af allra léttasta skeiði en árin öll
fram undan. Sameiginleg. Liðlega
þijátíu og þijú urðu þau. Og aldrei
verður nafn annars hér eftir nefnt
nema hitt komi í hugann. Ótrúleg
ástar- og hamingjusaga tveggja ein-
staklinga sem finna hvor annan svo
gersamlega að úr verður eitt.
Guðni Amason var þeim, sem áttu
því láni að fagna að kynnast honum,
einstakur mannkostamaður. Ein-
kenni hans vora trúfesti, vinátta og
takmarkalaus hlýja. Hjálpsemi hans
var viðbragðið og nutu þess allir sem
til hans leituðu enda var hann hagari
til handa en flest okkar hinna. Sama
hvað nefnt er, frá smíðum, múrverki,
flísalögnum, bflaviðgerðum eða
dverghögum listaverkum. Allt lék
þetta í höndum hans. Enginn hefði
getað kosið sér tryggari starfsmann
en Guðna. Það var mikið lán BYKO
þegar það fékk Guðna í starfsmanna-
hóp sinn. Þar nutu sín mannkostir
hans og meðfædd greiðvikni. Hjá
honum var ekkert til sparað að við-
skiptamaðurinn fengi þá þjónustu
sem leitað var eftir og helst með
ábót. „Sælir era hjartahreinir, því
þeir munu Guð sjá“, sagði Jesús í
fjallræðu sinni. Samkvæmt þeim
orðum vitum við, sem þekktum
Guðna og trú hans, að hann verður
meðal þeirra sem fagna þeim öllum
hinum sem koma til himna í fyllingu
tímans. Ég vil sjá það fyrir mér jafn-
ljóslifandi og ég sé hann þegar hann
tók á móti mér og fjölskyldunni allri
á sumarkvöldi austur á Héraði, glað-
ur og snaggaralegur, með uppbrett-
ar ermar í hlýjunni, umvafinn græn-
um skrúða skógarins umhverfis
sumarbústaðinn, leiðandi okkur að
krásum og gleði endurfundanna.
Guði sé þökk fyrir Guðna Amason
og líf hans allt og Guði sé lof fyrir að
standa við hlið Öggu frænku og
styðja hana í sorginni miklu.
Guðmundur.
Guðni Árnason er dáinn. Við þessi
tíðindi brýst minningin fram. Ég er í
heimsókn hjá þér og Öggu með for-
eldram mínum. Það era alvarlegar
umræður og lítill hnokki skilur lítið.
Þá allt í einu er bros frá þér svo
minnisstætt þar sem þú ert að troða í
pípuna og kveikja í. Óg ég trítlaði til
þín og þú tókst upp léttara tal við
mig svona lítinn. Síðan átti ég alltaf
hauk í homi þar sem þú varst. Eftir
að ég veiktist fóram við að tala oft
saman í símann. Nú verður ekki
svarað með glaðhlakkalegri en hlýrri
röddu. Oft skiptumst við á hugmynd-
um um lífið en þá meira í gamni en
alvöra. Agga kallaði okkur „símavin-
ina“. Við áttum það nefnilega til að
vera svohtið háfleygir í símanum. Þú
varst mikið náttúrabarn og talaðir
oft neikvætt um alla þessa tækni og
þá var stutt í Guðsóttann hjá þér.
Mér er sérstaklega minnisstætt
hvað þú barst sterkar taugar til lítil-
magnans og ef það bar á góma áttir
þú til að vera stórorður í garð þeirra
ríku. Það er stórt skarð höggvið í líf
mitt að þér gengnum, Guðni minn.
Ég þakka Guði fyrir að hafa átt þig
að. Því að þótt þú hafir verið lágvax-
inn varst þú stór, bæði í huga og
hjarta.
Núna þegar þú hefur kvatt okkur
leikur enginn vafi hjá mér á því að þú
gengur með Jesú og ég heyri hann
. fyrir mér segja við þig: „Sælir eru
þeir, sem hungrar og þyrstir eftir
réttlætinu, því þeir munu saddir
verða.“ (Matt. 5.6.) Það er í mér svo
sterk sannfæring um að við eigum
eftir að hittast fyrir handan, Guðni,
og halda áfram spjallinu. Því spjalli
sem við vissum báðir að var andar-
dráttur lífsins, vinaspjall.
Minning þín sem ljúflingsdrengs,
sem bæði var skemmtilegur og vitur,
mun ávallt lifa hjá mér. Ég votta
Öggu mína dýpstu samúð.
Magnús Einarsson.
+
Elskuleg móðir okkar og tengdamóðir,
HULDA GUÐMUNDSDÓTTIR,
sem lést 21. júní, verður jarðsungin frá Foss-
vogskirkju í dag, fimmtudaginn 29. júní kl.
13.30.
Þeim, sem vilja minnast hennar er bent á
líknarsjóði.
Sérstakar þakkir eru færðar starfsfólki á
Hjúkrunarheimilinu Eir fyrir hlýhug og góða umönnun.
Erna S. Noel, Dana E. Noel,
Hilmar Pálsson, Lína Hannesdóttir,
barnabörn og fjölskyldur.
+
Ástkær eiginmaöur minn, faðir, tengdafaðir, afi
og langafi,
GUÐMUNDUR BERGSSON
bóndi,
Hvammi, Ölfusi,
lést að morgni mánudagsins 26. júní.
Jarðarförin auglýst síðar.
Þrúður Sigurðardóttir,
Einar F. Sigurðsson,
Reynir M. Guðmundsson,
Halldór Ó. Guðmundsson,
Guðný L. Guðmundsdóttir,
Svanfríður Kr. Guðmundsdóttir,
Lovísa Guðmundsdóttir,
Bergur G. Guðmundsson,
Birna Guðmundsdóttir,
Pétur B. Guðmundsson,
Erna B. Guðmundsdóttir,
Guðni Kr. Guðmundsson,
Helga Jónsdóttir,
Jóninna Pétursdóttir,
Sigurbjörg Jóhannesdóttir,
Steingrímur E. Snorrason,
Gunnar Kolbeinsson,
Sigrún Óskarsdóttir,
Jóhann Sveinsson,
Charlotte Clausen,
Jón B. Gissurarson,
barnabörn og barnabarnabörn.