Morgunblaðið - 29.06.2000, Qupperneq 70

70 FIMMTUDAGUR 29. JÚNÍ 2000
MORGUNBLAÐIÐ
Ferdinand
Smáfólk
50 IF TME OLYMPIC GAME5
AR.E MELI7 HERE IN NEEPLE5,
THEY'LL NEEP PARKING 5PACE,
RléHT? ANP U)E CAN 5ELL
50UVENIR5, OKAY?
Svo ef Olympíuleikamir verða haldnir
hér í Nálaborg þá vantar fullt af bfla-
stæðum, og við getum selt minjagripi,
ekki satt?
Ég geri ráð fyrir því, Spotti, en hver
sagði þér frá þvf að Olympfuleikamir
yrðu haldnir í Nálaborg?
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavik • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
Iðrunarskrum
á kristnihátíð
Frá Sigurði Þór Guðjónssyni:
í BÆKLINGI sem gefinn hefur verið
út um kristnihátíð og borinn í hvert
hús er sagt frá „iðrunargöngu" á
Þingvöllum laugardaginn 1. júlí. Hún
á víst að vera syndajátning og „undir-
búningur fyrir gönguna til guðs
borðs“ daginn eftir. Á Lögbergi
„verður flutt sérstök lofgjörð fyrir
ástargjafir Guðs, landið góða og gott
mannlíf á grundvelli trúar og siðar,
réttlátra laga og réttar". Síðan verður
spásserað að Drekkmgarhyl. „Hér
við Drekkingarhyl minnumst vér í
hryggð og harmi fómarlamba rang-
lætis og grimmdar mannanna og iðr-
umst þess hve oft vér lítum undan
þegar saklausir h'ða.“
Hvað á þetta nú að þýða? í Drekk-
ingarhyl var konum drekkt sem
dæmdar höfðu verið fyrir siljaspell af
réttmætum dómsyfirvöldum og eftir
fyrirmælum sem þeirrar tíðar menn
töldu áreiðanlega að væru byggð á
grundvelli trúar og siðar, réttlátra
laga og réttar. Konum var ekki
drekkt án dóms og laga af einskærri
grimmd. Flestar þeirra höfðu í raun-
inni framið þann verknað sem þær
vom dæmdar fyrir. Og margt af því
er refsivert enn þann dag í dag.
Hveijir vom eiginlega hinir „sak-
lausu“? Hverra á að minnast með
þessu líka iðrunpompinu? Jú, það er
nú víst ekki hægt að skiija þetta öðra
vísi en svo að það séu þrátt fyrir allt
konumar, hinar dæmdu, sem séu sak-
leysingjamir. Annar skilningur væri
hrein yfirvaldaþjónkun og „fasismi".
En því er þetta þá ekki sagt fullum
fetum? Æ, það er víst ekki viðeigandi.
Það er svo kirkjulegt, formlegt og
virðulegt, að tala í hálfkveðnum vís-
um. Síðan verður arkað með sálma-
söng og fyiirbænum að Höggstokks-
eyri og Brennugjá þar sem höggnir
vora eða brenndir þeir menn sem
frömdu sifjaspellin með konunum
sem steypt var í hylinn svo og margir
aðrir sakamenn. Þar er þó ekki mælst
til að neinn frómur og guðhræddur
vikni í sút og þungri mæðu. Öðra
nær! Allur hinn kristni lýður á nú að
upphefjast til friðar og einingar í
þeirri sáttargjörð sem „Kristur hefur
áunnið oss með krossfóm sinni“. Þar
með era eggjar réttlætisins, sem sýn-
ist þó örla á við Drekkingarhyl,
slævðar og allsendis deigar gjörðar í
nafni frelsarans. Það var þeim líkt!
Allt þetta ranglæti sem þeir þykjast
harma svo mjög er svo langt langt í
burtu að það hljómar eins og hugljúft
barnaævintýri frá landinu fyrir aust-
an sól og vestan mána.
Margir málsmetandi menn og kon-
ur halda því hins vegar fram með
þungum rökum að á Islandi í dag sé
það blákaldur raunveruleiki og ekk-
ert ævintýri að böm sem verða fyrir
sifjaspellum njóti ekki þeirrar réttar-
vemdar sem við teljum sjálfsagða
fyrir fullorða. Það er líka ranglæti.
Svívirðilegt ranglæti. Ekki hefur þó
kirkjan ennþá marserað af því tilefni.
Hún lætur eins og hún viti ekki af því.
Og alltaf er verið að dæma fólk fyrir
alls konar sakh’, stundum af furðu-
legu miskunnarleysi, og strangari
refsinga er sí og æ krafist fyrir mörg
afbrot. Kirkjan lætur sér það vel líka
með þögninni. Hinir dæmdu era
næstum allir úr jaðarhópum samfé-
lagsins, fólk sem hefur orðið veralega
undir í lífsbaráttunni. Sú staðreynd er
vísbending um gífurlega mikið og rót-
gróið ranglæti. Ranglæti sem er orðið
að ströngu lögmáli sem hinir ríku og
fínu hafa sett þjóðfélaginu. I fangels-
um sitja ekki höfðingjar af því taginu
sem fremstir spranga í trúarhersing-
unni á Þingvöllum. Það veit guð! Og
ekki skipar kirkjan sér í fylkingu að
Litla-Hrauni og grætur yfir því rang-
læti sem þar er áreiðanlega oft fram-
ið. Ó, nei. Ekki næstu þúsund árin.
Hvers kyns óheilindi, uppgerð og
látalæti era verstu óvinir réttlætisins
á öllum tímum. Iðranarglys og fín-
indabænir fá ekki dulið þann sann-
leika, sem blasir við hverjum sæmi-
legum manni, að syndagangan að
Drekldngarhyl og Höggstokkseyri er
ekkert nema fríkleg tilgerð og ólukk-
ans hræsni af verstu sort. Skrum-
skæling á því grandvallaratriði sem
réttlætið er í mannlegu samfélagi.
SIGURÐUR ÞÓR
GUÐJÓNSSON,
Skúlagötu 68, Reykjavík.
Farið varlega
í umferðinni
Frá umferðaröryggisfulltrúum í
öllum landsfjórðungum:
NÚ DYNJA yfir þjóðina fregnir af
alvarlegum slysum í umferðinni,
svo alvarlegum að fólk finnur til
vanmáttar. Við verðum að standa
saman og segja: „Nú er nóg komið
og við sættum okkur ekki við fleiri
umferðarslys þar sem fólk í blóma
lífsins er tekið frá okkur.“ í tilefni
af þessum hræðilegum slysum og
því að nú er sá tími kominn þar sem
við Islendingar hópumst út á þjóð-
vegi landsins viljum við, umferðar-
öryggisfulltrúar Slysavarnarfélags-
ins Landsbjargar og Umferðarráðs,
beina þeirri hvatningu til lands-
manna, að þeir fari varlega, spenni
beltin, aki á löglegum hraða og séu
að sjálfsögðu allsgáðir í umferðinni.
Góða ferð.
REYNIR ARNÓRSSON,
Austurlandi,
FRIÐFINNUR F.
GUÐMUNDSSON,
Norðurlandi,
JÚLÍUS ÓLAFSSON,
Vestfjörðum,
JÓN GRÖNDAL,
Suðurnesjum,
SIGURÐUR HJÁLMARSSON,
Suðurlandi.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.