Morgunblaðið - 30.06.2000, Qupperneq 49

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FÖSTUDAGUR 30. JÚNÍ 2000 49 -
anlega betri en enginn gegnum
tíðina.
Jakobína trúði á manndóm ein-
staklingsins í anda hinna gömlu gilda.
Þannig vann hún sjálf af trúmennsku,
heilindum og dugnaði að þeim ótal-
mörgu góðu málum sem hún lagði lið
um ævina.
Jakobína hafði mannrækt að leið-
arljósi og nutu afkomendur hennar
og nákomnir þess í ríkum mæli. Þá
mun hún hafa reynst þeim best er
mest á reyndi.
Sjálf varð hún fyrir þeirri miklu
sorg að missa eldri dóttur sína Soffíu
í blóma lífsins frá þremur ungum
bömum og níu árum síðar mátti hún
sjá á bak Jóni eiginmanni sínum.
Við hjónin kynntumst þeim Jak-
obínu og Jóni Mathiesen í Rótary-
starfi í Hafnarfirði fyrir þremur ára-
tugum. Vináttan við Jakobínu hefur
haldist æ síðan, ekki síst eftir að dótt-
ursonur hennar kvæntist dóttur okk-
ar.
Við heimsóttum Jakobínu alloft á
Hrafnistu í Hafnarfirði og komum
jafnan glaðari í sinni af fundi hennar.
Hún átti alltaf svo auðvelt með að sjá
björtu hliðamar á tilvemnni.
Afkomendur Jakobínu em orðnir
margir og vinahópurinn því stór og
þegar fagnað var tímamótum eða
stóráfongum var sérstakt að sjá
hvemig bömin drógust að ömmu
sinni og langömmu sem lét ástúð sína
í Ijósi með hlýlegum, uppörvandi orð-
um eða klappi á kollinn. Öll kunnum
við að meta slíkt viðmót hversu göm-
ul sem við emm. Hún fylgdist með
sigrum afkomenda sinna og taldi í þá
kjark þegar á þurfti að halda.
Hvar sem Jakobína fór bar hún
með sér höfðingsskapinn í klæða-
burði og öllu fasi. Við hana gæti átt
erindi úr kvæði Bjarna Thorarensen
um aðra hafnfirska konu:
Kurteisin kom að innan,
-súkurteisinsanna,
sið-dekriölluæðri
aföðrumsemlærist
Það er lán að eignast slíka sam-
ferðamenn. Við kveðjum Jakobínu
með virðingu og þökk fyrir samfylgd-
ina með síðustu hendingum úr eftir-
mælum Jónasar um vin sin Tómas
Sæmundsson:
Flýt þér vinur í fegri heim.
Krjúptu að fótum friðarboðans,
og fljúgðu á vængjum morgunroðans
meira að starfa guðs um geim.
Hólmfríður og Hörður.
Langri lífsgöngu Jakobínu Mat-
hiesen er lokið. Ég var svo lánsöm að
fá að ganga hluta leiðarinnar með
henni og víst er að fáir munu verða
mér eftirminnilegri.
Jakobína var aldamótabam, fædd í
Keflavík árið 1900. Margt bar við á
langri ævi. Tvær heimsstyijaldir geis-
uðu, kreppan reið yfir og miklar þjóð-
félagsbreytingar urðu með fólksflutn-
ingum firá sveitum til bæja, að
ótöldum gríðarlegum tækniframfór-
um. Þá horfði Jakobína á eftir ástvin-
um, Jón eiginmaður hennar lést árið
1973 og dóttir hennar Soffia árið 1964,
aðeins 33 ára að aldri. Jakobína bar
harm sinn í hþ'óði og með þeirri reisn
sem einkenndi líf hennar allt. Hjá
henni áttu böm Soffiu, Laura, Hrund
og Jón, ávallt ömggt skjól á uppvaxt-
arárunum. Hið sama er að segja um
fóður þeirra Davíð, sem Jakobína
hafði löngu tekið í sonar stað.
Jakobína var leiftrandi greind
kona. Hún var víðlesin og hafði víða
farið. Hún hafði frá mörgu skemmti-
legu að segja, sem á daga hennar
hafði drifið. Frásagnargáfa hennar
var einstök og kímnin aldrei langt
undan. Kímnigáfan var reyndar ríkur
þáttur í fari hennar. Þó var meinfýsi í
garð annarra henni fjarri og yfirleitt
skopaðist hún mest að sjálfri sér.
Hún var hreinskilin og fór ekki í graf-
götur með álit sitt ef henni mislíkaði.
Hún vissi þó sem var að aðgát skal
höfð í nærvem sálar og þeir sem
nærri henni stóðu nutu kærleika
hennar og hjartahlýju. Tryggð henn-
ar við ástvinina var algjör og þeim
gat hún fyrirgefið glappaskot.
Á heimili Jakobínu var uppi Ijós-
mynd, sem mér hefur alltaf þótt lýsa
henni vel. Myndina tók Jón Mathie-
sen við Hvítárvatn, nálægt árinu
1930. Á henni sést Jakobína sitja á
ísjaka úti á vatninu og horfa eins og
svolítið ögrandi í fjarskann. Þau
höfðu verið þama á hestaferðalagi og
hún ekki látið sig muna um að sund-
ríða út í jakann. Fyrir mér er þessi
mynd táknræn fyrir hugrekld þess-
arar konu, sem þræddi ekki alltaf
troðnar slóðir.
Jakobína fylgdist ávallt vel með
þjóðfélagsmálum og hafði skýrar
skoðanir á því hvemig þeim myndi
best háttað. Hún var óforbetranlegt
félagsmálatröll og einlæg í trú sinni á
Sjálfstæðisflokkinn. Ófá trúnaðar-
störf tók hún að sér fyrir flokkinn og
vafalaust er að hún hefði orðið einn af
stjórmálaleiðtogum þjóðarinnar,
hefði hún fæðst karlmaður. Hún
þreyttist ekki á því að breiða út sjálf-
stæðisboðskapinn og færðist öll í
aukana er leið að kosningum. Það
mætti segja mér að kjósendum
flokksins hafi fjölgað til muna á
Hrafnistu eftir að hún fluttist þang-
að. Ef einhver í fjölskyldunni hafði
hug á að kjósa annan flokk fór hann
leyntmeð það nærri Jakobínu. í huga
hennar skiptust stjómmálamenn í
tvo hópa, sjálfstæðismenn og „bolsa“.
Hún var sannur góðtemplari og lá
ekki á þeirri staðreynd að áfengi
hefði aldrei komið inn fyrir hennar
varir. Þá var hún mikill jafnréttis-
sinni og gladdist yfir batnandi kjör-
um kvenna og auknum þjóðfélags-
áhrifum þeirra. Það er táknrænt að
hún skyldi kveðja hinn 19. júní, á al-
þjóðlegum baráttudegi kvenna.
Ég er þakklát fyrir að hafa fengið
að þekkja Jakobínu Mathiesen og
eiga hana að vini. Systkinin Vera og
Ari kveðja langömmu sína með sökn-
uði.
Blessuð sé minning hennar.
Ragnheiður Harðardóttir.
Kveðja frá Inner Wheel
Hafnarfirði
Látin er Jakobína Mathiesen. Hún
var einn af stofnfélögum Inner
Wheel-klúbbs Hafnarfjarðar 1976 og
heiðursfélagi frá 1996. Jakobína var
virkur félagi í klúbbnum meðan heils-
an leyfði og setti þá svip sinn á félags-
starfið með þátttöku sinni í fundar-
störfum og umræðum. Skemmtileg
frásagnargáfa hennar er í minnum
höfð í klúbbnum. Hún hafði sterka
nærveru og það sópaði ávallt að henni
hvar sem hún fór. í félagsskap sem
hefur vináttu og mannleg samskipti
að markmiði átti Jakobína vel heima.
Jakobína varð 100 ára en hún varð
aldrei gömul. Hún bauð ellinni birg-
inn og hélt glæsilegu útliti og reisn
svo af bar enda boðaði hún mikilvægi
heilsuræktar á undan flestum öðrum.
Síðasti fundur hennar verður okkur
félögum hennar ógleymanlegur, en
þá flutti hún þakkarávarp orðin 99
ára gömul. Inner Wheel-félagar
kveðja Jakobínu með þakklæti og
virðingu og senda fjölskyldu hennar
innilegar samúðarkveðjur.
Kristín Guðmundsdóttir.
Kveðja frá Sjálfstæðiskvenna-
félaginu Vorboða
Látin er í Hafnarfirði fiú Jakobína
Mathiesen, fyrrverandi formaður og
heiðursfélagi Sjálfstæðiskvennafé-
lagsins Vorboða. Frú Jakobína var
eirraf stofnendum félagsins og for-
maður þess í 26 ár. Þá starfaði hún
sem fulltrúi félagsins í Landssam-
bandi sjálfstæðiskvenna til margra
ára og gegndi jafnframt mörgum öðr-
um trúnaðarstörfum fyrir hönd Sjálf-
stæðisflokksins í Hafnarfirði.
Hún var ötull formaður og vildi
hag Vorboða sem mestan. Hún vann
sjálfstæðisstefnunni fylgi með bar-
áttuanda og harðfylgi sem á sér varla
hliðstæðu í hafnfirskum stjómmál-
um. Frú Jakobína var glæsilegur full-
trúi sjálfstæðiskvenna, bar höfuðið
hátt og það gustaði af henni þegar
hún hvatti konur til starfa fyrir flokk-
inn.
í Vorboðaherberginu í Sjálfstæðis-
húsinu er andrúmsloft árdaga Vor-
boðans og þeirra kvenna sem stofn-
uðu félagið af hugsjón og áræði, til að
verða sá bakhjarl sem Sjálfstæðis-
flokkurinn í Hafnarfirði hefur alltaf
getað treyst.
Þar er saga félagsins skráð í fund-
argerðarbækur og gestabækur lið-
inna ára og þar er hlutur frú Jak-
obínu stór. Sú saga verður vonandi
gefin út á bók í minningu frumherj-
anna og verður merk heimild úr sögu
Sjálfstæðisflokksins. Frú Jakobína
sótti félagsfundi Vorboða langt fram
á tíræðisaldur og hvatti konur til
dáða, flokknum til framdráttar. Hún
fylgdist alltaf með félaginu, gerði sér
grein fyrir breyttum aðstæðum í
þjóðfélaginu og líkaði miður áhuga-
leysi kvenna á stjómmálum í dag. Við
100 ára afmæli hennar í mars sl. bað
hún fyrir kveðjur til Vorboðakvenna
með þeim hvatningarhug sem ein-
kenndi öll hennar störf í þágu félags-
ins.
Vorboðakonur kveðja fyrrverandi
formann sinn og heiðursfélaga með
djúpri virðingu og þökk, um leið og
fjölskyldu hennar eru færðar innileg-
ar samúðarkveðjur. Blessuð sé minn-
ing Jakobínu Mathiesen.
Guðlaug H. Konráðsdóttir,
formaður.
Þeim fækkar óðum fulltrúum alda-
mótakynslóðarinnar sem núlifendur
eiga kost á að að kynnast og fræðast
af. Heiðurskonan Jakobína Mathie-
sen, sem við nú kveðjum, var sannar-
lega glæsilegur fulltrúi þeirra. Þegar
okkar kynni hófust var hún komin á
áttræðisaldur, þó að mér finnist sem
hún alltaf hafa verið tengd fjölskyldu
minni og að kynnin hljóti að hafa ver-
ið lengri. Þá var hún þegar orðin
ekkja, búin að missa sinn góða mann
sem hún hafði átt mjög gott líf með
svo vart verður á betra kosið.
Vissulega höfðu þau fengið sinn
skerf af sorg við fráfall elskaðrar
dóttur í blóma lífsins.
Sorgina hefur hún borið með reisn
og beint kröftum sínum og ástríki að
bamabömunum móðurlausu og síðar
til þeirra barna. Ekki eru árin mörg
síðan hún lét sig ekki muna um að
skjótast upp á fjórðu hæð hjá dóttur-
dóttur til að baka pönnukökur lianda
syninum unga á heimilinu sem hún
vissi að var einn heima hluta dagsins.
Börnin sem á eftir komu fóru heldur
ekki varhluta af elskusemi hennar.
Undanfarin ár höfum við átt sam-
an áramót hjá sameiginlegri fjöl-
skyldu okkar og víst er að ég mun
ævinlega minnast Jakobínu sérstak-
lega þegar ég heyri „Nú árið er liðið“.
Við Ingi færum öllum hennar ástvin-
um hugheilar samúðarkveðjur og
eins og ungur sonarsonur okkar
sagði, „ekki bara maðurinn hennar
tekur á móti henni heldur stelpan
hennar líka“.
Ulja Gunnarsdóttir.
• Fleirí minningargreinar uni
Jakobínu Mathiesen bíða birtingar
ogmunu birtast i blaðinu nœstu
daga.
t
Elskulegur maðurinn minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
NIELS K. SVANE,
Akralandi 3,
lést á heimili sínu 28. júní.
Bergþóra Eiríksdóttir,
Eiríkur og Jónína,
Margret og Bjarni,
Una og Haukur,
Þorgeir og Sigrún,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Bróðir minn,
KARL REYNIR ÓLAFSSON,
Múlakoti,
Fljótshlfð,
lést á Sjúkrahúsi Selfoss að morgni fimmtudagsins 29. júní.
Guðný Fjóla Ólafsdóttir.
+
Ástkaer móðir okkar, tengdamóðir og vinur,
MARGRÉT HARALDSDÓTTIR,
Krummahólum 8,
Reykjavfk,
verður jarðsungin frá Kópavogskirkju mánudaginn 3. júlí kl. 13.30.
Björn Sigurðsson,
Kristín Dís Sigurðardóttir,
Haraldur Brynjar Sigurðsson,
Þórunn Elfa Ævarsdóttir,
Sigurður Frímann Björnsson.
+
Okkar innilegustu þakkir fyrir auðsýnda
samúð, hlýhug og vináttu vegna andláts okk-
ar ástkæra,
ANDRA MÁS GUÐMUNDSSONAR,
Vesturgötu 46,
Akranesi.
Minningarnar um góðan dreng munu lifa í
hjörtum okkar um ókomna tíð.
Guðmundur Már Þórisson, Marfa Edda Sverrisdóttir,
Sverrir Ormsson, Dadda Sigríður Árnadóttir,
Þórir Þorsteinsson, Amdís Halla Guðmundsdóttir,
Marfanna Sigurðardóttir,
Sverrir Þór Guðmundsson, Guðrún Pétursdóttir,
Arndfs Halla Guðmundsdóttir, Hjalti Helgason.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð, hlýhug
og vináttu vegna andláts og útfarar ástkærrar
eiginkonu minnar, móður okkar, tengda-
móður, ömmu og langömmu,
KRISTJÖNU BRYNJÓLFSDÓTTUR,
Árskógum 6,
Reykjavík.
Bjami Bjömsson,
Bjöm Bjarnason, Kristfn Helgadóttir,
Brynjólfur Bjarnason, Þorbjörg K. Jónsdóttir,
Bjarni Bjarnason, Emilfa Ólafsdóttir,
Birgir Bjarnason, Guðbjörg Sigmundsdóttir,
barnaböm og barnabarnabörn.
+
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð, hlýhug og vináttu við andlát
sonar okkar og bróður,
SIGURÐAR ÞENGILS HJALTESTED,
Hjarðarhaga 50,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir viljum við senda öllu starfs-
fólki á Barnadeild Hringsins.
Sigríður Guðsteinsdóttir, Geir Harðarson,
Sigurður Kr. Hjaltested, Þórunn Ósk Rafnsdóttir,
Rósa Birgitta, Guðsteinn Þór, Nfna Björk,
ívar Rósinkrans, Dagbjört Ylfa og Lína Rós.
+
Þökkum innilega samúð, hlýhug of vinátti
andlát og útför
GUÐRÚNAR GUÐJÓNSDÓTTUR,
Mýrdal,
Kolbeinsstaðahreppi.
Þórður Gíslason,
Guðjón Gíslason,
Ingólfur Gíslason,
Jón NorðfjÖrð Gíslason, Margrét Svavarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.