Morgunblaðið - 05.07.2000, Blaðsíða 44

44 MIÐVIKUDAGUR 5. JÚLÍ 2000
MORGUNBLAEIÐ
Dýraglens
EGHEFEKKISEb
HANNJÓA UM TÍMA
>. JÓI
SKRÍPA-
KALL
Grettir
GoneWiththeWind 111
Rhett had toadmit
he mi55ed Scarlett.
Á hverfanda hveli III.
Rhett varð að viðurkenna
að hann saknaði Scarlett.
„Nú veit ég hvað ég geri,„
sagði hann.
„Ég kaupi hvolp handa henni.“
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
Það læra
börnin sem fyrir
þeim er haft
Frá Árna Helgasyni:
ÉG var að lesa í Mbl. þriðjudagspist-
il lögreglunnar í Reykjavík. Fyrir-
sögnin er: „Mikill erill, en engin al-
varleg slys.“ En skýrslan gekk að
mestu út á „partí“ í Nauthólsvík,
föstudagskvöldið 23. júní sl. Það sem
mér fannst athyglisverðast við þessa
skýrslu lögreglunnar var eftirfar-
andi: „Nokkru síðar var strandpartí
hafið fyrir alvöru og fjölskyldu-
skemmtun lokið. Ölvun var orðin
nokkur meðal ungmenna og bjór á
allra vörum. Fjöldi var áætlaður um
2.500-3.000 manns á svæðinu. Innan
um mannfjöldann mátti sjá böm ein
síns liðs ofan í 5-6 ára aldur og ferm-
ingarbörn á fylliríi eftir strandlengj-
unni og innan um þvældust svo
kunningjar lögreglu úr fíkniefna-
heiminum. Um kl. 22 var fólk að yfir-
gefa staðinn og jafnmargir að koma
þangað. Nokkuð var um ölvun en að-
allega bjór sem var sjáanlegur.
Aldur á fólkinu var frá fermingu og
til þrítugs eða svo.“
Þessi „írétt“ lét lítið yfir sér í blað-
inu, en hún sýnir að það var bjórinn,
þessi saklausi drykkur eins og einn
alþingismaður orðaði það þegar
hann greiddi atkvæði með lögleið-
ingu hans, sem þarna trónaði og lög-
reglan þurfti að hafa afskipti af unga
fólkinu. Ég hefi oft bent á það í skrif-
um mínum, hver óheillaspor voru
stigin á Alþingi þegar bjórinn var
lögleiddur á því, þótt bæði læknar og
forystumenn unglinga og barna vör-
uðu við afleiðingunum. Já og svo
blessuð fermingarbörnin, nýbúin að
staðfesta heit sín um að fylgja Kristi
og hans fyrirmælum.
En „það læra bömin sem fyrir
þeim er haft,“ segir máltækið og er
þetta ekki einmitt það sem svo ótal-
margir foreldrar hafa fyrir börnun-
um og em þeirra talandi tákn? Og
verður svo ekki Alþingi og kvenþjóð-
in þar til þess að koma þessum
áfengisvanda inn í allar matvömbúð-
ir í landinu? Það er alltaf verið að
tala um áfengisvandann hér í þessu
blessaða landi og allt það sem víman
hefir leitt af sér til bölvunar jafnt
ungum sem öldnum. En er þessi
vandi ekki það sem fólkið vill og veit-
ir honum ósvikið brautargengi?
Vissulega, því það væri h'till vandi að
þurrka þetta ástand út úr þjóðfélag-
inu ef fólkið sjálft vildi. En eins og
þar stendur: „það góða sem ég vil,
það geri ég ekki“. Fólkið veit það og
fer ekki í grafgötur með að áfengið
er mesti bölvaldur þjóðarinnar. Hve
mörg banaslys hafa af því hlotist,
fyrir utan allt annað? Það er alitaf
talað um frelsi og aldrei minnst á
takmörk þess. Einnig er nú talað um
að það þurfi að kenna fólki að um-
gangast áfengi. En hefir þetta ekki
verið reynt um aldirnar? Ég hefi
einnig alltaf bent á það skaðræði sem
opinberir aðilar gera með því að hafa
áfengisveitingar svo að segja við
hvert tækifæri sem gefst og er þetta
að mínum dómi sá „brennivínsskóli“
sem þessir aðilar bjóða upp á og í
þessum veislum er þessum vímuefn-
um óspart haldið að gestum og jafn-
an spurt: Má ekki bjóða þér meira og
hvað skyldu þeir margir sem í þess-
um veislum hafa drukkið fyrsta
staupið og síðan ekki beðið þess bæt-
ur, og hversu mörg líf hafa ekki verið
eyðilögð á eftir?
Það er verið að tala um „vínmenn-
ingu“. Ég hefi aldrei séð hana, aðeins
vínið og þá ómenningu sem því fylg-
ir. Við eyðum milljörðum í afleiðing-
ar áfengisdrykkjunnar. Væri ekki
farsælla að nota þá til annars? Bind-
indi borgar sig best. Það hefir lífið
kennt mér og þeim sem hafa þá
brautu gengið. Fólk þarf ekkert á
eiturefnum að halda, sem aðeins
gera það vitlausara og heilsulausara
en eftir því sem bindindismönnum
fjölgar eykst hamingja lands og
þjóðar.
ÁRNI HELGASON,
Stykkishólmi.
Bull úr „Pizzahöll"
Frá Stefáni Snævarr:
NÝLEGA rak ég augun í auglýs-
ingu frá fyrirbæri sem kallar sig
„Pizza“-höllin. Slot þetta býður upp
á „coke“ sem væntanlega er borið
fram „soke“ og fer beint ofan í kok-
ið. Með „sokinu“ geta menn snætt
eina „brauðstangir" (!!!). Orðrétt
segir í auglýsingunni: „Stór
brauðstangir og önnur af sömu
stærð“ (skyldu hallarbyggjar segja
„réttu mér brauðstangirina"?).
Freistandi er að telja þetta tölvu-
villu, að höfundur hafi ætlað að tala
um brauðstangir í fleirtölu en
gleymt að breyta „brauðstangir“ í
„brauðstöng“. En ég er ekki viss,
málið er að hallarbúar eru haldnir
beygingarfælni af verri gerðinni.
Með réttu lagi ætti fyrirbærið að
heita „Pizzuhöllin", ekki „Pizzahöll-
in“, því eignarfallið af „pitsa“ er
auðvitað „pitsu“. Til að bæta gráu
ofan á svart eru heimilisföng hall-
arinnar höfð í nefnifalli í auglýsing-
unni. Þau eiga náttúrulega að vera í
þágufalli, það á að segja „Pizzuhöll-
in, Reykjavíkurvegi 62“, ekki
„Pizzahöllin, Reykjavíkurvegur 62“.
Auglýsingin virðist á einhvern
hátt tengd Ríkisútvarpinu sem ætti
að sjá sóma sinn í að láta draga
hana til baka. Morgunblaðið á að
hafna svona auglýsingum, málunn-
endur ættu að sniðganga (bojkotta)
hallarnefnuna þangað til pitsugreif-
arnir sjá að sér og læra almennilega
íslensku. Hallarbullið verður ekki
þolað.
STEFÁN SNÆVARR,
Lillehammer, Noregi.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.