Morgunblaðið - 03.09.2000, Blaðsíða 40
40 SUNNUDAGUR 3. SEPTEMBER 2000
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
HELGA SJOFN
FORTESCUE
ASLAUG
JÓNSDÓTTIR
+ Helga Sjöfn
Fortescue fædd-
ist í Reykjavík 19.
janúar 1984. Hún
lést á gjörgæsludeild
Landspítalans 14.
ágúst síðastliðinn og
fór útför hennar
fram frá Grensás-
kirkju 23. ágúst.
Elsku Helga. Ég var
svo þakklát þegar þú
varst komin heim frá
Galtalæk eftir verslun-
armannahelgina, og að
þið hefðuð komist tjón-
laust heim. Þegar presturinn hringdi
í mig þá bara gat þetta ekki verið
rétt, því að þið voruð komin heim og
þessi hræðilega helgi búin.
En núna sit ég hér og sakna þín
svo mikið. Það var svo gaman hjá
okkur síðast þegar við fórum saman í
æfingaakstur. Við hlógum svo mikið
að þú gast varla lagt bflnum, og ég
var svo stolt af þér að vera að taka
bflprófið. Ég kallaði þig alltaf prins-
essuna mína og þú vissir að ég meinti
það. Það leið aldrei sú vika að þú
komst ekki heim eða hringdir í mig
út af einhverjum sem átti erfitt, til að
biðja mig um að hjálpa þeim, því þú
máttir aldrei neitt aumt sjá, hvorki
fólk né dýr. Ég trúi því ekki enn að
þú sért farin, við sem ætluðum til
London til að kaupa brúðarkjólinn
sem þú ætlaðir að klæðast þegar þið
Rúnar mynduð giftast. Og þú sem
varst svo ákveðin í því að verða
læknir. Núna er allt svo tómt og sárt,
að þetta getur ekki verið raunveru-
leiki. En þegar ég sá bréfið stflað til
stóru systur í Himnaríki frá Maríu
litlu systur, þegar við kvöddum þig,
þá vissi ég að þú værir J. Áslaug Jónsdótt- w mw 1
jdHHUBhk farin til Kristjönu litlu 1 ir fæddist á Tröð ■TájuL, * ÍT*
systur að passa hana í í Súðavíkurhreppi *
Himnaríki. Eftir sitjum 10. desember 1919. 'í: ■ -
við með allar minning- Hún lést á Land- L 1
árj!!* ^PB| arnar um prinsessuna spítalanum í Foss- | ■:
mína sem var sú allra vogi 19. ágúst síðast- |L s&' %.
besta sem nokkur vinur liðinn og fór útför mjik yíffl
hefði getað eignast, því hennar fram frá j|||^ ^
■ þú ert það besta sem Háteigskirkju 25.
nokkur móðir eða vinur getur eignast og ég ágúst. p pi
M % sakna þín svo mikið að Með þessum fáu orð-
Jgj hjartað mitt er brostið. um langar mig að •. *«
Eg elska þig og veit að þú ert núna að dekra minnast hennar ömmu minnar, hún var ekki
við litlu systur á himn-
um með Bjössa og Fjólu.
Þín er sárt saknað.
Mamraa.
Elsku besta vinkona mín, ég trúi
ekki ennþá að þú sért farin frá okk-
ur. Ég vildi óska að ég gæti vaknað
upp frá þessari hræðilegu martröð.
Eg var svo heppin að hafa kynnst
þér og ég á margar góðar minningar
um þig.
Leiðir okkar lágu saman þegar
mamma þín byrjaði að vinna í skól-
anum mínum. Við vorum fjórtán ára
gellur sem kynntumst og urðum
bestu vinkonur nánast eins og syst-
ur. En svo leið tíminn og við fjar-
lægðumst hvor aðra en þú verður
samt alltaf besta vinkonan mín.
Ég kveð þig með tárin í augunum
en mun brosa þegar ég hugsa til þín.
Ég votta fjölskyldu þinni mína
dýpstu samúð og elsku Oddný mín,
megi Guð styrkja þig og styðja þig í
þessari miklu sorg.
Þín kæra vinkona,
Kolbrún.
bara amma mín heldur
góð vinkona h'ka. Öll þau skipti sem
við sátum við litla eldhúsborðið og
töluðum um heima og geimasagðir
þú við mig: Aslaug mín viltu ekki
setjast vinstra megin við borðið ég
kann svo miklu betur við þig þeim
megin, svona hélt hún fast í gamlar
venjur. I vetur var það fastur liður
eins og venjulega að heimsækja
ömmu á miðvikudögum eftir að ég
hafði farið í mæðraskoðun, og alltaf
sagði amma hvernig hefur nú litli
drengurinn minn það, alla meðgöng-
una talaði hún um strákinn og þar
reyndist hún sannspá. Allar þær
góðu stundir sem við áttum saman
mun ég geyma vel í hjarta mínu, og
þær stundir sem hún Dagný Lena
átti með þér munu varðveitast vel,
ég mun sjá til þess. Því miður mun
Gabríel Erik ekki kynnast þessari
yndislegu langömmu eins og systir
hans gerði en við munum hjálpast að
að segja honum frá bestu langömmu
sem nokkur gæti óskað sér.
Elsku amma, nú ert þú í faðmi afa
og ert laus við þessi erfiðu veikindi
sem þú barðist við eins
og hetja, mér þykir
erfiðara en nokkur orð
fá lýst að þurfa að
kveðja þig en ég á svo
margar góðar minning-
ar um þig sem munu
ávallt lifa í mínu hjarta.
Hver minning dýrmæt
perla að liðnum lífsins
degi,
hin ljúfu og góðu kynni af
alhug þakka hér.
Þinn kærleikur í verki
var gjöf, sem gleymist
eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að kynn-
astþér.
(Ingibj. Sig.)
Þín
Áslaug.
Jæja Ása mín. Þá er þessu lokið.
Nú hefurðu hitt Jón á ný og vonandi
eigið þið góðar stundir. Ég ætlaði
alltaf að koma til þín í sumar en það
varð aldrei úr því. Ég sá þig síðast í
vor þegar ég þurfti að fara niður á
Rauðarárstíg. Við hittumst bara
seinna hinum megin og þá gefum við
okkur góðan tíma til að tala aftur
saman. Nú sit ég hér við tölvuna og
hugsa um allar þær yndislegu
stundir sem við áttum í litla eldhús-
inu þínu, ég, þú og Vidda eða sitj-
andi inni í stofu hjá þér drekkandi
kaffi og spjalla saman. Alltaf barstu
hag annarra fyrir brjósti. Bigga tók-
uð þið Jón að ykkur þegar hann var
lítill þótt þröngthafi verið í búi.
Passaðir Hrafnhildi og Berglindi
fyrir Haffa og hafðir Viddu og Jón
MARTEINN
BJÖRGVINSSON
+ Marteinn B.
Björgvinsson
fæddist í Reykjavík
17. júní 1929. Hann
lést 24. ágúst síðast-
liðinn. Utför hans fór
fram í kyrrþey.
Ég vildi með þessum
fáu orðum kveðja hann
Matta afa minn og
nafna. Þótt samskiptin
væru kannski ekki jafn
tíð og vera mátti vildi
svo vel til að ég gat
hjálpað honum við að
þýða læknisfræðilegar
greinar og önnur gögn sem hann not-
aði til að skrifa gegn hnefaleikum á
íslandi. Þetta var honum mikið kapp-
smál enda átti hann við langvarandi
erfiðleika að stríða er hann taldi að
rekja mætti til þeirra ára er hann
stundaði hnefaleika.
Ég er afar stoltur og feginn að hafa
átt örlítinn þátt í því að hann gat kom-
ið þessu frá sér í tíma og vakið þó-
nokkur viðbrögð en þau urðu nokkur
skrif um greinina hans sem birtist í
Morgunblaðinu fyrir eigi löngu síðan.
En þótt við hittumst ekki nógu oft
vorum við afi búnir að
koma okkur upp vissu
samskiptakerfi sem
byggði á því að hann
lenti í sífelldum vand-
ræðum með sjónvarpið
sitt og ég mætti á stað-
inn að lagfæra það og
endaði það yfirleitt á
samræðum um gamlar
góðar myndir og leikara
en það var okkar sam-
eiginlega áhugamál og
svo var auðvitað alltaf
fastur punktur að hitta
afa á aðfangadagskvöld
heima hjá mömmu og
það verður skrítið næstu jól að hafa
engan Matta afa þar. En hann kvaddi
heiminn með pomp og prakt því að á
síðasta afmælisdag sinn á síðasta
þjóðhátíðardegi íslands á þessari öld
mátti ekki vera minna en vænn Suð-
urlandsskjálfti til að leggja áherslu á
daginn.
Ég veit að Matta afa verður sárt
saknað af öllum sínum börnum,
bamabömum og bamabarnabörn-
um. Megi hann hafa góða daga þar
sem hann er núna.
Marteinn B. Þórhallsson.
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Sjáum um alla þá þætti sem hafa ber í huga
er andlát verður
\ Útfararstjórar okkar búa yfir áratuga reynslu af störfum við
útf ararþ j ónustu.
Sjáum um útfarir á allri landsbyggðinni.
Sverrir
Einarssoti
útfararstjóri,
sími 896 8242
Útfararstofa íslands, Suðurhlíð 35, Fossvogi.
Sími 581 3300. Þjónusta allan sólarhringinn.
www.utfararstofa.ehf.is
Sverrir
Olsen
útfararstjóri.
Baldur
Frederiksen
útfararstjóri,
sími 895 9199
FRIÐUR
SIGURÐARDÓTTIR
+ Fríður Sigurðar-
dóttir fæddist að
Vatni, Haukadal,
Dalasýslu 15. mars
1944. Hún lést á
Landspitalanum við
Hringbraut 26. ágúst
síðastliðinn og fór
útför hennar fram
frá Bústaðakirkju 1.
september.
Þegar líður að hausti
og sól lækkar á lofti
hefjast annir í skólum
landsins. í ágúst koma
starfsmenn skólanna
saman til að undirbúa vetrarstarfið.
Fyrsti sameiginlegi starfsdagurinn
er ævinlega gleðidagur, góðar sögur
era sagðar af því sem á dagana hefur
drifið frá því horfið var á vit sumars-
ins og dyram skólanna lokað. I Selás-
skóla hvfldi þungur skuggi yfir fyrsta
sameiginlega vinnudeginum nú í
ágúst. Kær samstarfskona okkar og
einstakur félagi, Fríður Sigurðar-
dóttir, lést tveimur dögum áður,
langt um aldur fram. Fríður starfaði
sem stuðningsfulltrúi í Selásskóla
um árabil. Því starfi sinnti hún svo
vel að betur verður það ekki gert.
Sérstök næmni hennar gagnvart
börnum og reyndar öllu fólki, um-
hyggjusemi, hlýja og
alltumvefjandi faðmur
hennar gerðu hana að
einstakri manneskju.
Það var gott að
starfa með Fríði. Hún
var alltaf tilbúin að
hlusta á okkur sam-
starfsmenn sína og
hvetja okkur áfram.
Alltaf gat hún lagt til
góð ráð og ævinlega átti
hún nóg af hrósi, hlýju
brosi og notalegu við-
móti.
Það era forréttindi
að hafa fengið að kynn-
ast Fríði og við eram öll ríkari eftir.
Við sendum Sigurgeiri og sonum
þeirra okkar dýpstu samúðaróskir
og biðjum Guð að styrkja þá og
styðja í þeirra miklu sorg.
Samstarfsfólk í Selásskóla.
Kæra vina, Ég var svo heppin að
kynnast þér smástund en þegar þú
og Halla vinkona þín komuð á Bakka-
stíg 1 fannst mér ég hefði þekkt ykk-
ur báðar, annaðhvort í þessu eða
öðru lífi. Ég mun alltaf dást að hve
huguð þú varst þrátt fyrir sjúkdóm
þinn, skemmtileg, bjartsýn og yndis-
leg. Þakka þér innilega fyrir að þú
Frágangur afmælis-
og minningargreina
MIKIL áhersla er lögð á, að hand-
rit séu vel frá gengin, vélrituð eða
tölvusett. Sé handrit tölvusett er
æskilegt, að disklingur íylgi út-
prentuninni. Það eykur öryggi í
textameðferð og kemur í veg fyrir
tvíverknað. Þá er enn fremur unnt
að senda greinarnar í símbréfi (569
1115) og í tölvupósti (minn-
ing@mbl.is). Nauðsynlegt er, að
símanúmer höfundar/sendanda
fyigj-
Um hvern látinn einstakling
birtist formáli, ein uppistöðugrein
af hæfilegri lengd, en aðrar grein-
ar um sama einstakling takmark-
ast við eina örk, A-4, miðað við
meðallínubil og hæfilega línulengd,
- eða 2.200 slög (um 25 dálksenti-
metra í blaðinu). Tilvitnanir í sálma
eða ljóð takmarkast við eitt til þrjú
erindi. Greinai'höfundar era beðnir
að hafa skímamöfn sín en ekki
stuttnefni undir greinunum.
Þór alltaf í kringum þig. Aldrei
kvartaðir þú og oft hef ég minnst á
það hversu nægjusöm þú varst. í
sumar treystir þú þér ekki austur til
Hreiðars og Helgu með Viddu og
það sýndi að þá varstu orðin veik.
Nú þegar ég keyrði fram hjá svefn-
herbergisglugganum þínum og leit
upp finnst mér skrítið að eiga ekki
eftir að koma þarna við. I þessu
hverfi sleit maður barnsskónum,
varði unglingsáranum og átti sterk-
ar rætur að rekja til hverfisins. Ég
man þegar ég sagði Sindra Fannari
frá því að þið bjugguð með Hreiðari,
Vigdísi, Hafsteini, Kristjáni og
Bigga á Rauðarárstígnum en þá
sagði hann: En hvar sváfu Jón og
Ása? Vidda mín, þarna sjáið þið Jón
Þór á eftir ykkar besta vini og eigið
eftir að sakna þess að geta ekki farið
á Rauðarárstíginn lengur. Með
þessum orðum kveð ég mikla konu.
Hafðu þökk fyrir allt og allt.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðurviðkvæm stund.
Vinimir kveðja
vininn sinn látna,
Er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margterhérað þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir aUt og allt.
Gekkstþú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
Hans dýðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Ég votta öllum aðstandendum
Ásu mínar dýpstu samúðarkveðjur.
Þín vinkona,
Sigríður Marteinsdóttir.
varst til og ert í hugum þeirra sem
áttu því láni að fagna að hitta þig og
kynnast þér, góðri sál. Ég veit að tek-
ið verður á móti þér hinum megin
með opnum önnum. Þú ert ætíð vel-
komin hvar sem þú kemur. Við eigum
eftir að hittast aftur og ég hlakka til.
Þín vinkona,
Unnur Skúladóttir Thoroddsen.
Og er það ekki mesta gæfa manns,
að milda skopi slys og þrautir unnar,
að fmna kímni í kröfum skaparans
og kankvís bros í augum tilverunnar?
(Om Amarson.)
Góðar konur fegra umhverfi sitt
með nærvera sinni, lýsa upp dagana
bara með því að vera til. Fríður var
ein af þessum konum.
Við kynntumst henni í Selásskóla
þar sem hún vann með nemendur
sem þurftu sérstakan stuðning.
Mannvirðing hennar og manngæska
gaf starfi hennar sérstakan svip sem
kom fram í samskiptum hennar við
börn og fullorðna. Fríður lagði
áherslu á að nemendur héldu virð-
ingu sinni og reisn þrátt fyrir erfið-
leika í námi og hegðun og fann ætíð
góðar hliðar á málum og málefnum.
Glettni hennar og léttleiki gerði
það að verkum að við sóttumst eftir
samskiptum við hana. Jákvæðni
hennar og viðhorf gáfu starfi okkar
aukið gildi.
Við áttum með henni óteljandi
augnablik sem nú era dýrmætar
perlur í hafi minninganna. Við minn-
umst stunda með spjalli og hlátri og
söng. Sérstaklega er okkur kær
minning um yndislegt sumarkvöld í
Þjórsárdal fyrir um ári síðan þar sem
Fríður og Halla tóku höfðinglega á
móti okkur með söng og glensi og
góðum veitingum.
Nærvera Fríðar var falleg. Falleg
eins og fegurstu söngvar jarðar. Þó
söngvar Fríðar séu hljóðnaðir þá lifa
tónarnir í hjörtum okkar sem kynnt-
umst henni. Þeir lýsa upp dagana og
halda áfram að vera til í minningunni
um Fríði.
Við þökkum fyrir að hafa kynnst
henni, þökkum henni íyrir að gera
okkur að betri einstaklingum, þökk-
um fyrir sönginn...
Guðrún, Jórunn, Sunneva
og Valgerður.