Morgunblaðið - 29.10.2000, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
SUNNUDAGUR 29. OKTÓBER 2000 39
gagnfræðiskóla sem voru seinna
sameinaðir í einn grunnskóla.
Helga þótti vænt um Vogaskóla.
Hann lagði sig allan fram við að
gera hann að góðum skóla þar sem
nemendum og kennurum liði vel og
að sem allra besti árangur næðist í
námi og þroska. Það var gott að
vinna undir stjórn Helga. Hann
stjórnaði af öryggi og festu. Þó
hafði kennarinn sjálfræði í starfi.
Það var alltaf gott að leita til hans.
Hann var vel að sér og öruggur og
skoðaði öll mál vel og lét sér annt
um barnið ekki síður um kennarann.
Stór skóli þurfti fjölda kennara.
Margir góðir kennarar réðust til
Vogaskóla. Helgi hafði þá skoðun að
kennarinn skipti mestu máli. Áhöld,
tæki og góð aðstaða væri auðvitað
nauðsyn en ekkert af því gagnaðist
án góðs kennara. Kennari yngstu
barnanna er ekki síður mikilvægur
en þeirra elstu, áleit Helgi. Margir
kennarar Vogaskóla urðu vinir hans
til æviloka.
Ungur hóf Helgi kennslu í Vest-
mannaeyjum. Þar mætti hann ham-
ingju lífsins þegar hann kynntist
konuefni sínu, Gunnþóru Krist-
mundsdóttur. Þau hafa síðan búið í
sérlega ástríku hjónabandi við
bax-nalán mikið. Börnin eru sex,
fimm synir og ein dóttir og afkom-
endur orðnir margir sem bera þess
merki að þeir eru af sterkum rótum.
Eftir viðkomu á Akranesi fluttu þau
til Reykjavíkur þar sem Helgi fór að
kenna við Gagnfræðiskóla Austur-
bæjar. Ég kynntist nokkrum nem-
endum hans þaðan sem sögðu mér
að íslenskukennslan hans myndi
endast þeim alla ævi. Helgi kenndi
við Gagnfræðiskóla Austurbæjar
frá 1946-1959 en 1959 var Vogaskóli
stofnaður þar sem hann gerðist
skólastjóri.
Árið 1946 þegar Helgi og Gunn-
þóra flytja til Reykjavíkur með sína
fjölskyldu gerast þau frumbýlingar
í Vogahverfi. Vogahverfi var þá eins
og þorp í mótun þar sem fólk bjó í
hálfbyggðum húsum og Heimarnir
ekki til. Þá var ekki skóli, kirkja eða
félagsheimili. Helgi tekur fljótt til
starfa ásamt fleirum að stofna fram-
farafélag. Þá var hafist handa að
reisa Langholtskirkju og ráða
prest. Fyrsti prestur í Langholts-
söfnuði var sr. Árelíus Níelsson.
Helgi var formaður safnaðarnefnd-
ar Langholtsprestakalls fi'á stofnun
1952 til 1964. Safnaðarheimili var
reist á undan kii'kjunni og það notað
sem kirkja í mörg ár. Fyrsti organ-
istinn og söngstjórinn í Lang-
holtsprestakalli var Helgi Þorláks-
son og sinnti hann því í tíu ár,
1953-1963. Helgi bar alltaf hlýjan
hug til gömlu kirkjunnar sinnar,
Langholtskii-kju. Það gladdi hann
óumræðilega að koma í kirkjuna
skömmu áður en hann dó. Sonur
hans ók honum í hjólastól inn
kirkjuna en Jón Stefánsson spilaði
íýi'ir hann á orgelið. Þetta var heil-
ög stund. Nú er komið að kveðju-
stund og að þakka fyrir vináttu og
tryggð.
Kæra Gunnþóra og fjölskylda. Ég
votta ykkur dýpstu samúð. Minn-
ingar um góðan mann hugga og ylja.
Kristín S. Björnsddttir.
Það sem ég man einna helst af
minni skólagöngu í Vogaskóla er
hái, reisulegi maðurinn sem stjórn-
aði skólanum. Helgi Þorláksson
hafði mikið og gott samband við
nemendur sína og kom fram við þá á
jafnréttisgrundvelli. Hann var
réttsýnn og þolinmóður og sýndi öll-
um skilning. Maður fékk það stund-
um á tilfinninguna að skólinn væri
ein stór fjölskylda í augum Helga,
ekki síst vegna þess að þau hjónin
unnu bæði í þar og virtist hann vera
þeirra annað heimili. Það var gott
að vera í Vogaskóla. Ég vil þakka
Helga Þorlákssyni skilning og hlýju
í garð nemenda sinna og senda
Gunnþói'u mína dýpstu samúð svo
og allri hennar fjölskyldu.
Þdra Gunnarsddttir,
útsk.árg. 1982.
Mig langar til að kveðja vin minn,
Helga Þorláksson. Helgi var svo ná-
tengdur æsku minni. Ég held að það
hafi verið fyrsta nafnið sem ég lærði
eftir að fjölskyldan fluttist frá Eyr-
arbakka til Reykjavíkur 1952, svo
og nafn Gunnþóru, konu hans. Yfir-
leitt voi-u nöfnin Gunnþóra og Helgi
nefnd saman, svo nátengd voru þau.
Hann var alltaf kallaður fullu nafni
og það nefnt með virðingu.
Éaðir minn, Árelíus Níelsson, og
Helgi voru nánir samstarfsmenn
um áratuga skeið og óhætt að segja
að aldrei bar skugga á. Frá byrjun
snenx þeir bökum saman, prestur-
inn og formaður safnaðarins, ásamt
fleii’a góðu fólki að búa til söfnuð,
Hálogalandssókn, með öllum þeim
ákafa sem til þurfti.
Fundir voru haldnir heima hjá
Gunnþóx-u og Helga í Nökkvavogin-
um, mikill var einhugurinn og ákaf-
inn. Gunnþóra bar fram veitingar og
fundir oft langir.
Það var gaman á þessum árum og
ekkert verk svo stórt að ekki væri
hægt að koma því í framkvæmd.
Ásamt Framfarafélagi Langholts-
og Vogahverfis voru haldnar útihá-
tíðir árum saman, til að safna fyrir
kii’kjubyggingunni, sem var að
sjálfsögðu efst á óskalistanum. Þeg-
ar til baka er litið er þetta ótrúlegt
afrek. Svæðið milli Ferjuvogs,
Gnoðarvogs og Skeiðarvogs girt af
og reistur pallur og þar voru
skemmtiatriði allan daginn og svo
dansað í kvöldsólinni.
Til þessa hlakkaði fólkið allt árið.
Ég man ekki til að hafa heyrt um
annað en að ríkt hafi einhugur á
þessum fundum, nema þegar upp
kom að óráð væri að byggja svona
stóra kirkju. En þá voru þeir fóst-
bræður, pabbi og Helgi, sammála
eins og áður. Stór skyldi hún verða.
Fyrst safnaðarheimili þar sem pláss
væri fyrir sóknarbörnin, bæði til að
sækja guðsþjónustur og ekki síður
fyrir alla þeirra fundi. Svo skyldi
kirkjan rísa, Hálogalandskirkja,
eins og hún heitir á fnxmteikning-
um. Þar var gert ráð fyrir að tónlist
og söngur hljómuðu fegurst Guði til
dýrðar.
Helgi stjórnaði kirkjukórnum og
þar vorum við nokkrar frá 12 ára
aldri. í safnaðarstarfinu byrjaði oft-
ar en ekki söng - og tónlistaráhugi
unga fólksins í sókninni. Helgi hafði
lag á að glæða áhuga okkar, til að
læra sálma, ljóð og lög.
Helgi var formaður safnaðar-
nefndar Langholtssafnaðar 1952-
1962. Þá var blómlegt starf í sókn-
inni. Kórar ungs og eldra fólks,
unglingafélag og börnin fjölmenntu
til bænastunda og söngs.
Eftir að við systkinin urðum eldri
og þurftum að fá organista við okk-
ar athafnir var gjarnan hi’ingt til
Helga. Hann brást alltaf vel við og
kom ásamt Gunnþóru. Hann kom þá
gjarnan með eitthvað gamalt og
hugljúft sem vakti endurminning-
arnai’ og kryddaði samverustund-
ina.
Fyrir þetta vil ég þakka. Helgi
gaf æskuminningunum meiri lit.
Kirkjan reis með öllum þeim
myndai'brag sem frá upphafi var
dreymt um, en
„Fáir njóta eldanna
sem fyrstir kveikja þá“.
Við Steinar sendum Gunnþóru og
fjölskyldu hennar okkar bestu sam-
úðarkveðjur.
Merkur maður er genginn.
María Arelíusdóttir.
Drottin allar þjóðir,
vegsamið hann allir lýðir
því miskunn hans er voldug yfir oss
og trúfesti hans varir að eilífu.
(Sálm. 117.)
Helgi Þoi’láksson valdist fyrstur
manna til að leiða lofsöng Lang-
holtssafnaðar, ráðinn organisti
stuttu eftir að söfnuðurinn var
stofnaður árið 1952. Gegndi hann
þeirn þjónustu í áratug. Það var
mikið gæfuspor fyi’ir söfnuðinn;
tónninn var gefinn fyrir það sem
koma skyldi.
Helgi varð einnig nánasti sam-
starfsmaður séra Árelíusar sem
fyrsti sóknarnefndarformaðurinn,
hvar ótal vei'kefni biðu í ört vaxandi
söfnuði.
Það stæi-sta var að byggja sam-
komustað fyrir söfnuðinn, hvar
hægt var að koma saman til bænar
og lofgjörðar, uppfræðslu og samfé-
lags.
Með tvær hendur tómar vai’ byrj-
að fyrir tæpri hálfri öld, og er hollt
að rifja það upp. í reynd er ekki
langt síðan starfið hófst, en þó hefur
svo ótal margt gerst, margir sigrar
unnist. Og ástæðan er sú að það var
og er til fólk sem svarar köllun til
starfa, og hefur lagt fram sinn
skerf, brauðið sitt og smáfiska, sem
að Drottinn hefur fengið að blessa.
Helgi Þorláksson stóð í fylkingar-
brjósti í vaskri sveit karla og
kvenna sem byggðu upp starf og
húsakynni í Langholtssöfnuði
fyrstu árin; maður sem bar mikla
hugsjón í brjósti en bjó einnig yfir
dug og krafti til að koma hlutunum í
framkvæmd.
Fyrr á þessu ári átti Helgi Þor-
láksson enn erindi í Langholts-
kirkju. Hann kom til að njóta stórr-
ar stundar, fá með eigin augum og
eyrum að sjá og reyna að enn einn
áfanginn við uppbyggingu safnaðar-
starfs og kirkju var orðinn að venx-
leika; áfangi sem hann hafði sjálfur
löngu fyrr lagt grunn að. Augu hins
aldna manns lýstu af tænxm og inni-
legum fögnuði þegar organisti
Langholtskirkju settist við hið nýja
orgel og fór að leika á hljóðfærið.
Sjálfur hafði hann ekki lengur þrótt
til að spila sem forðum, en vita meg-
um við að í hjarta sínu flutti hann
Guði lofgjörðaróð, færði Drottni
þakkargjörð fyrir það að „miskunn
hans er voldug yfir oss og trúfesti
hans varir að eilífu“. Langholtssöfn-
uður minnist Helga Þorlákssonar
fyrrum organista og sóknarnefnd-
arformanns og skólastjóra Voga-
skóla með djúpri virðingu og þakk-
læti, íyrir hans miklu og
blessunarríku þjónustu fyrir söfn-
uðinn, jafnt við kirkjustarf sem og
við skólastjórn.
Guð blessi og styrki eiginkonu
hans, böm og fjölskyldu.
Jón Helgi Þórarinsson, sóknar-
prestur Langholtskirkju.
Langri göngu lífs á vegi er lokið
og önnur ganga byrjuð á öðru
tilverustigi. Helgi Þorláksson fyrr-
verandi skólastjóri hefur kvatt
þennan heim en í þakklátum huga
samferðamanna lifir minning frá
liðinni tíð.
Hjá Bandalagi kvenna í Reykja-
vík starfa margar nefndir á vegum
þess, þar á meðal nefnd er farið hef-
ur með skemmtiefni á elliheimili í
Reykjavík til margra ára. Á þeim
vettvangi lágu leiðir saman því
Helgi var þar gleðigjafi og hjálpar-
hella nefndarkvenna. Hann stjórn-
aði söng og lék á hljóðfæri á þessum
samkomum og fannst mörgum öllu
vel borgið í skemmtihaldinu þegar
Helgi sat við stjórnvölinn, allt unnið
án endurgjalds.
Þeir sem eru svo lánsamir að vera
búnir slíkum eiginleikum frá
skapai’ans hendi sem Helgi var og
vera fús að miðla af nægtarbrunni
hæfileika sinna, hljóta ómælda þökk
þeirra er njóta kunna. Við konurnar
sem skipuðum fyi’rnefnda nefnd á
þeim tíma er um ræðir erum því í
þakkarskuld við Helga og viljum
votta honum virðingu okkar og þökk
fyrir óeigingjarnt framlag hans til
að stytta stundir þeirra er dvelja á
fjölbýli elliheimila síðustu ævi-
stundirnar.
Helgi Þorláksson er kært kvadd-
ur. Eiginkonu hans Gunnþóru og
fjöldskyldu eru færðar hjai-tans
samúðarkveðjur og biðjum henni og
afkomendum þeirra hjóna blessun-
ar um ókomin ár.
Við þökkum samleið á lífsins leið,
þar lýsandi stjörnur skína
og birtan himneska björt og heil
húnboðarnáðinasína.
En alfaðir blessar hvert ævinnar skeið
og að eilífu minningu þína.
(V.E.)
Ellimálanefnd
BKR árin 1987-1994.
• Fieiri minningargreinar
um Helga Þorláksson bíða birting-
ar og munu birtast í blaðinu næstu
daga.
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, systir og amma,
SVANFRÍÐUR GUÐJÓNSDÓTTIR,
Heiðarbraut 37,
Akranesi,
verður jarðsungin frá Akraneskirkju þriðjudaginn 31. október kl. 14.00.
Elísabet Mroczek, James Mroczek,
Jón Pálmi Karlsson,
Þórdís Guðjónsdóttir,
barnabörn og fjölskyldur.
+
Innilegar þakkir færum við öllum þeim sem
sýndu okkur vináttu og samúð við fráfall eigin-
konu minnar, móður, tengdamóður, ömmu,
dóttur, systur og mágkonu,
SÓLRÚNAR MAGNÚSDÓTTUR,
Eyrarholti 3,
Hafnarfirði.
Sérstakar þakkir viljum við færa starfsfólki
Heimahlynningar Krabbameinsfélagsins fyrir dýrmætan stuðning og hlý-
hug á erfiðum stundum.
Sindri Grétarsson,
Hermann Örn,
Harpa Hrönn Grétarsdóttir,
Erna Mjöll Grétarsdóttir,
Járnbrá Einarsdóttir,
Grétar Bjamason,
Elín Björg Ragnarsdóttir,
Jón Bjarni,
Hannes Jón Marteinsson,
Guðlaugur Jón Þórðarson,
Magnús Jónas Jóhannesson,
Gunnar Jóhannes Magnússon, Stefnir Einar Magnússon,
Björg Magnúsdóttir, Freydís Sjöfn Magnúsdóttir,
Rósa Björk Magnúsdóttir
og fjölskyldur.
+
Innilegar þakkir fyrir hlýhug og vináttu við and-
lát og útför eiginmanns míns, föður okkar,
tengdaföður, afa og langafa,
PÁLS GÍSLA HALLDÓRSSONAR,
Klukkubergi 39,
Hafnarfirði.
Sigurjóna Friðjónsdóttir,
Friðjón Pálsson, Hrafnhildur Karlsdóttir,
Halldór Pálsson, Helga G. Ólafsdóttir,
Gísli Pálsson, Hrafnhildur Sigurðardóttir,
Sigríður Pálsdóttir, Helgi Magnússon,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem sýndu
okkur samúð og vináttu við andlát og útför
elsku móðir okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
AUÐAR GUÐRÚNAR ARNFINNSDÓTTUR,
hjúkrunarheimilinu Eir,
áður til heimilis í Lönguhlíð 19.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á Eir fyrir ein-
staka umönnun síðustu árin hennar.
Karen Guðmundsdóttir,
Guðmunda Gunnur Guðmundsdóttir ísfeld, Ingþór ísfeld,
Auður Inga Ingvarsdóttir, Guðjón Jóhannsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
hlýhug og vináttu við andlát og útför frænku
okkar,
SIGURLAUGAR JÓNU HALLGRÍMSDÓTTUR,
Flatahrauni 16a,
Hafnarfirði.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk Hrafnistu í
Hafnarfirði fyrir góða umönnun.
Margrét Jóna Guðjónsdóttir, Jónina B. Jónasdóttir,
Auðbjörg Guðjónsdóttir, Hallgrímur Jónasson,
Hallgrímur Guðjónsson, Jónas Þór Jónasson,
Guðný Védís Guðjónsdóttir, Edda Jóna Jónasdóttir
og fjölskyldur.