Morgunblaðið - 29.10.2000, Síða 48

,8 SUNNUDAGUR 29. OKTÓBER 2000
MORGUNBLAÐIÐ
Dýraglens
Hundalíf
Ljóska
Ferdinand
Bíðum nú við... Raggi kom með Og ég sé að Konni kemur með.. ..pylsugaffal!
pylsumar, Kvistur með brauðin..
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
Olympíumót fatlaðra
góð þjónusta RIJV
Frá Samúel Erni Erlingssyni:
í BRÉFI til blaðsins sl. miðvikudag
var gerð fyrirspurn um sýningar
Sjónvarpsins frá Ólympíumóti fatl-
aðra í Sydney. Fleiri hafa gert fyr-
irspurnir beint til Sjónvarpsins um
þessi mál, og því þykir mér rétt að
gera nokkra grein fyrir hvernig
þessum málum er háttað:
Sjónvarpið sýnir samantekt frá
Ólympíumóti fatlaðra í Sydney á
hverjum degi, og endurtekur dag-
inn eftir. Að loknu mótinu verða
gerðir tveir sérstakir þættir um
mótið, með áherslu á þátttöku ís-
lendinga. Á staðnum eru fréttamað-
ur og myndatökumaður Sjónvarps-
ins. Fréttir, myndir og viðtöl hafa
verið send sérstaklega um gervi-
hnött frá Ástralíu hvern dag sem
íslendingar hafa unnið til verð-
launa. Með þessu gerir Sjónvarpið
betur en gert er í nágrannalöndum.
Dr. Robert Steadward, forseti
Alþjóðaólympíunefndar fatlaðra,
fagnaði því sérstaklega í setningar-
ræðu í Sydney, að í fyrsta sinn væri
daglega dreift myndum af mótinu
um allan heim. Sjónvarpið tekur
fullan þátt í því.
Vala Guðmundsdóttir spyr í Mbl.
sl. miðvikudag hví ekki var sýnt frá
sundi Islendinga í samantekt föstu-
daginn 20. okt. Við biðjumst vel-
virðingar á því. Skýringin er að
ástralskir aðilar vinna samantekt-
irnar. Gert var ráð fyrir þessum
greinum fyrirfram, sem svo komust
þær ekki með af tæknilegum ástæð-
um. Fréttamaður RÚV í Sydney, og
þeir sem ganga frá efninu hér
heima, gerðu eðlilega ráð fyrir að
þetta stæði. Þegar það brást var of
seint að bregðast við. Þennan dag
sem aðra gerði Sjónvarpið afrekum
íslendinga góð skil í fréttum með
því að senda nýjar myndir og viðtöl
um gervihnött.
Rétt er að taka fram, vegna fyrir-
spurna um þjónustu Sjónvarpsins
við fatlaða íþróttamenn, að Sjón-
varpið hefur gert betur í þessu en
sjónvarpsstöðvar nágrannaland-
anna allt frá 1992. Eftir að alls 3
mínútum af myndefni var dreift al-
þjóðlega frá Ólympíumótinu í Seúl
1988, sendi sjónvarpið eigin frétta-
mann og myndatökumann á tvö Ól-
ympíumót fatlaðra á Spáni 1992 og
Ólympíumót í Atlanta 1996 og vann
úr sérstaka þætti. Nú er enn stigið
stórt skref fram á við í samræmi við
aðstæður. Að sinna slíkum viðburði
úti í heimi byggist á því sem hægt
er að gera af fjárhagslegum ástæð-
um. Sé efni dreift á heimsvísu, er
gerlegt fyrir litla sjónvarpsstöð að
vera með. Sjónvarpið hefur gengið
mun lengra en þessi mörk leyfa.
Ólympíumót fatlaðra nú er glæsi-
legra, fjölþjóðlegra og fjölmennara
en nokkru sinni fyrr, og keppni
harðari. Miðað við aðstæður hefur
árangur Islendinga líklega aldrei
verið betri. Sama gildir um þjón-
ustu Sjónvarpsins. Ólympíumótið
er nú orðið að umfangi líkt og
heimsmeistaramót í einstökum
greinum, t.d. sundi og frjálsum
íþróttum. Framboð á sjónvarpsefni
hefur ekki fylgt þessari þróun,
langt í frá.
Ekkert nefndra móta verður í
þessu tilliti borið saman við Ólymp-
íuleika. Þeir eru mesta íþróttahátíð
heims, nú síðast var efni dreift til
sjónvarpsstöðva í Evrópu á 10 rás-
um hvern dag. Að auki tóku flestar
stöðvar heims eigin myndir og við-
töl við sitt fólk. I þessu tilliti er at-
hyglisverð sú sérstaða Sjónvarps-
ins, að hafa sent myndatökumann á
Ólympíumót fatlaðra 1992, 1996 og
2000, en aðeins í fyrsta sinn á Ól-
ympíuleika, árið 2000 í Sydney.
SAMÚEL ÖRN ERLINGSSON,
varafréttastjóri íþróttadeildar
RÚV.
Keðjuverkun
illskunnar
Frá KristjániÁmasyni:
ENN ER traðkað á Palestinu-
mönnum. Og það eru því miður
harla litlar líkur á að þeir nái rétti
sínum, eins og svo margir aðrir á
þessum furðuhnetti. Þegar gyðingar
sættu hinum villimannlegu ofsókn-
um nasista fengu þeir að vonum
samúð margra, þar á meðal mína.
Og þegar þeir tóku að flytjast til
Palestínu að loknu stríðinu, og
rændu araba sem þar höfðu búið um
aldir landi og húsum, ja, þá fannst
mér það bara allt í lagi. Þessir arab-
ar sem höfðu tjaldað í landinu helga
í 2000 ár eða svo gátu hypjað sig yf-
ir til frænda sinna í nágrannalönd-
unum. Það sem kom skilningsglætu
inn í hausinn á mér var viðtal sem
norskur blaðamaður átti við Palest-
ínumann. Blaðamaður spurði hvort
honum fyndist nú ekki að gyðingar
ættu nokkurn rétt til landsins helga.
Þá svaraði Palestínumaðurinn:
Hvernig munduð þið Norðmenn
bregðast við „ef að ströndum ykkar
kæmi her manns og segðist eiga
landið af því að forfeður þeirra
hefðu búið þar 800 árum fyrir daga
Haralds hárfagra? Þá fyrst rann
upp fyrir mér til fulls hve fráleit sú
réttlæting gyðinga á ofríki þeirra í
Palestínu er, að þeir eigi „sögulegan
rétt“ til lands sem Rómverjar sviptu
þá á sínum tíma. Sú krafa er álíka
fráleit og fullyrðingar nasista um að
þeir væru af einhverjum arískum
kynstofni æðri öllum öðrum. Sam-
anlagt ranglæti Rómverja og nas-
ista gefur þeim engan rétt til að níð-
ast á þriðja aðila. Og framferði
gyðinga gagnvart vamarlausu fólki
Palestínu minnir alveg skelfilega á
meðferð nasista á „óæskilegu" fólki.
KRISTJÁN ÁRNASON,
Túngötu 2, Hofsósi.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.