Skírnir - 01.01.1891, Blaðsíða 7

BISMARCK ÚR SESSI.
7
l>riðja að gipta dðttur sína og reptilie-blöðin spúðu eitri og ðlyfjan gegn
hirðinni yegna þess, að i tali var að taka völdin af Bismarck.
Hinn 21. marz var efri og neðri deild Prússaþings tilkynnt, að Bis-
marck hefði fengið lausn. Hið franska blað Le Temps minnti menn á, að
hinn 21. marz hefði hann orðið ríkiskanselleri, fursti og eigandi mikils
jarðagóss í Lauenborg (Priedriohsruhe). Þann dag var haldinn hinn fyrsti
fundur hins fyrsta þings hins nýja þýzka ríkis, eptir ðfriðinn 1870—71.
Nitján árum eptir þennan heiðursdag var honum steypt, og Prússaþingi
var tilkynnt það einmitt þennan dag.
Blöð Bismarcks sögðu, að hann hefði ekki viljað láta skipa sér fyrir,
við hverja hann mætti tala og við hverja ekki. Hann hefði heldur ekki
viljað láta ráðgjafana íara á bak við sig. Norddeutsche Allgemeine Zeitung
var talið ðalandi og óferjandi um allt Þýzkaland, svo berort var það um
keisarann. Gekk þá blaðið úr liði Bismarcks. Kölnische Zeitung gekk
ekki að fuliu og öllu úr liði Bismarcks, og flutti 25. marz meinhæga grein
frá honum á þessa leið:
„Bismarck mun að likindum þessa dagana heimsækja keisara, láta
segja til sín sem general-oberst og kveðja hann; haldið er líka, að furst-
inn muni við þetta tækifæri biðjast þeirrar náðar af keisara, að hann megi
afsala sér nafnbót þeirri, „hertogi af Lauenborg11, er honum hefur gefln
verið“.
Bismarck þóttist, sem von var, hafa orpið þeim frægðarljðma yfir
nafn sitt, að hann þyrfti ekki að gylla það nýjum nafnbótum. Hann vildi
ekki þiggja smyrsl af keisaranum i sár það, er hann hafði sært hann.
Seinna var sagt, að Bismarck hefði fært þær ástæður fyrir að afsala nafn-
bótinni, að hann hefði ekki nægilegt fé til að lifa eins og hertoga sæmdi.
Eptirlaun hans eru um 30,000 marka. En fyrir nokkrum árum var safn-
að saman fé með almennum samskotum og keypt fyrir það jarðagóss í
Brandenburg fyrir vestan Berlín, sem um langan aldur hafði gengið
að erfðum í Schönhausen-ættinni. Bismarck er af þeirri ætt og voru
honum gefnar jarðirnar að þjóðargjöf. Auk þess á hann jörðina Yarzin
í Pommern (Vindlandi) og búgarð mikinn, og hinn svo nefnda sax-
neska skóg í Lauenborg með búgarðinum Friedrichsruhe. Danakonungur
átti skóg þennan fram að 1864 og er liann á stærð 8000 hektara.* Eldi-
viður og timbur er höggið í skóginum, og nemur svo miklu, að sagt er, að
*) hektar = 25,380 Q álnir,