Skírnir - 01.01.1891, Blaðsíða 17

ÞÝZKALAND.
17
ekki getað um frjálst höfuð strokið. Margar merkilegar sauiþykktir voru
gerðar á fundinum, og létu þeir ekki lítið yíir sér, sósíalistarnir, enda hafa
þeir aldrei unnið annan eins sigur og við kosningarnar 20. febrúar. Komu
þeir sér nú saman um að leggja meiri stund á að gera sveitabúa að sósía-
listum, velja stjórn sem annaðist blöð, aðra sem annaðist vinnu o. s. frv.
Umræðum þeirra var eins mikill gaumr geflnn um allan hinn menntaða
heim, eins og þeir væru á einhverju merkisþiugi.
Hinn 20. febrúar var kosið þing til 5 ára (1890—95) og skal jeg því
nefna hversu fjölmennir þingflokkarnir eru, og milli sviga hversu fjölmenn-
ir þeir voru á undan kosningunum.
42 (97) nationalliberalen (þjóðvinir).
67 (36) freisinnigen (frelsismenn).
10 ( 1) Yolkspartei (almúgavinir).
72 (75) Conservativen (apturhaldsmenn).
21 (39) Deutsche Reichspartei (ríkisvinir).
106 (99) Centrum (miðflokksmenn, kaþólskir).
16 (13) Pólverjar.
35 (10) Sósíalistar.
11 Welfasinnar (Hannover).
10 Frakkasinnar (frá Elsass-Lothringen).
5 Antisemitar (Gyðingahatarar).
1 danskur maður.
1 maður utan flokka.
397
Þjöðvinir, apturhaldsmenn og ríkisvinir höfðu í sameiningu meiri
hluta atkvæða á þingi, en eptir kosningamar að eins 137 atkvæði, enda
fengu þjóðvinir 490,000 atkvæðum færra en áður, apturhaldsmenn 249,000
og ríkisvinir 250,000 atkvæðum færra. Frelsismenn fengu 195,000 atkvæð-
um fleira, almúgavinir 59,000, og Pólverjar 27,000, en sósíalistar fengu
664,000 atkvæðum fleira en áður. Á hinu nýja þingi réði Windthorst
gamli, foringi kaþólskra manna, lögum og lofum, því hans flokk fylgja
ætíð af gamalli venju Pólverjar, Danir og Frakkar. Þarf hann því að
eins að fá einn af stærri flokkunum i bandalag við sig til að hafa ineiri
hluta atkvæða á sínu bandi. Eru því líkur til, að hann neyði stjórnina
til að láta hina kaþólsku kirkju fá aptur allt það, sem hún hefnr misst í
viðureigninni við Bismarck, og jafnvel að hanu kúgi hana til að loyfa
2