Skírnir - 01.01.1891, Blaðsíða 37

ENGLAND.
37
breytingartillaga yið uppástunguna. Bealy: bravð, heyr. Parnell:
Healy, nú þoli jeg ekki meir af yður. Arthwr O’Connor: vér sömdum
við Qladstoninga til þess, að Parnell gæti með sóma sjálfkrafa sagt af sér.
En nú væri gengin vika með málæði og minnihlutinn gæti með hjálp for-
seta dregið allt á langinn óendanlega. Parnell: það kemur ekki til mála.
Arthur O’Connor kvað meiri hlutann hai'a hið æðsta vald. Parnell bað
hann lialda sér við efnið og ekki tala um máltöf, þó hann væri vel að
sér i henni. Arthur O’Connor kvaðst liafa rétt til að biðja menn að eyða
ekki timanum lengur og skera úr þrætunni i þessu herbergi eða öðru.
McCarthy bað þá, sem væru samdóma honum, að ganga út. Sonur McCarthy
kvaðst hafa komið til að greiða atkvæði með Parnell, en mundi nú fylgja
meiri hlutanum. Fylgdu 44 McCarthy út úr salnum og komust sumir þeirra
í krappan áður en þeir komust út, þvi parnellítar veittu þeim aðsúg
með óhljóðum.
Parnellítar héldu áfram umræðum og voru þeir 29. Einn þeirra sagði,
að hvað sem nú drifl á dagana fyrir Parnell, þá mundi nafn hans ætið
verða nefnt við hliðina á Daníels O’Connels sem merkasta nafn írlands í
hinar þrjár siðastliðnu aldir. Parnell kvað mótstöðumenn sina hafa flúið,
því þeir væru hræddir við írsku þjóðina. „Yér höfum sigrað í dag. ír-
land getur sent oss jafnnýtan mann í stað hvers einstaks, sem fór, og jeg
þekki það illa, ef það ekki gerir það. Deir bafa rofið tryggðir við flokk
sinn, við foringja sinn og við land sittu.
Þannig skiptist hinn írski þingflokkur í tvær deildir. Fylgja 31 Parn-
ell, en 52 hafa tekið Justin McCarthy til forustu, og 3 eru ennþá á báðum
áttum. Justin McCarthy, foringi andparnellíta, er valmenni, en ekkert
hafði haun að gera upp í hendurnar á Parnell. Hann er skáldsagnahöf-
undur, blaðamaður og sagnaritari góður, en írar hlittu ekki forustu hans,
heldur Davitts og Healys, gegn Parnell á írlandi. Eptir fundinn 6. des-
ember barst leikurinn yfir á írland.
Þegar Parnell kom til írlands, fógnuðu Dýflinarbúar honum forkunnar-
vel og drógu vagn hans um göturnar. Hélt hann nú hverja ræðuna á
fætur annari og gerði upptækt, blaðið „United Ireland11, því ritstjóri þess
O’Brien (Brjánn) hafði snúizt gegn honum. Lét hann prenta útgáfu, sem
var í hans anda, en um nóttina réðst Bodkin, er hafði á hendi ritstjórn
fyrir Brján, inn, og eyddi hinni nýju útgáfu. Parnell kom aptur með sína
liða og urðu sviptingar og ryskingar á skrifstofunni, áður en ritstjórninn
varð þokað út. Kom siðan út parnellitisk og andparnellítisk útgáfa af