Fjölnir - 01.01.1847, Blaðsíða 69

G9
flekkóttir, og fæturnir grána u|i|i — |»ví amiars eru jieir
lilóðrauGir.
‘2. Sanderlukyu (calidris).
1 tegund. Sauderla (calidris arenaria), lítill fugl
ájiekkur sandlóu og hefur fundizt 1' Grinisey; ariuurs á
sauderlau heinia norðast í Noregi og Vesturálfuuni.
B. Fjórklóa.
3. Vejijukyn (vanellus).
1 tegund. Vepja (vanellus cristatus), strandfugl,
nokkuð stærri enn lóa, með toppi og dökkri kápu og slær
grænni slikju á vængirra. Hann er útlendur, en keinur
j)ó stundunr til Vestmanneyja, og hefur, að jeg held, verið
skotinn á Innnesjum fyrir sunnan.
4. Spóakyn (numenius).
1. tegund. Spói (numeniusphaeopus), er aljiekktur,
kemur í apríl-mánaðar lok og fer aptur í miðjum sept-
emher.
2. tegund. Nefboginn spói (numenius arquata),
stærri enn hinn, kemur sjaldan til Islauds liefur náðzt
um haustima við Reykjavík.
5. Hegrakyn (ardea).
1 t e gun d. Gráh eg r i (drdea cinerca), kemur liingað
og þangað á landið haust og vor, enda í Giímsey — en
verpir hvergi, jrað jeg veit.
6. Selningakyn (tringa).
1. tegund. Lóujrræll (tringa alpina). Nafnið á
þessum fugli sýnir, að Islendingar eru ekki svo eptirtekta-
Iausir á náttúrunni. Jví að vísu sjer maður opt á vorin
lóu og lóuþræl saman, og heldur jiá þrællinn vörð og
ræður flugi og hvílu og er að öllu leyti vegsögumaður
heylóunnar, j)angað til þau hafa fundið lóu, sem vill eiga