Fjölnir - 01.01.1847, Blaðsíða 71

71
8. Jaðrekukyn (limosa).
I tegund. Jaðreka (með svörtu stjeli) (lirnosa mc-
lanura), fyrir austan fjallið í Arness- og Rangárvalla-
sýslum, fer kurt á veturna. 3>etta fuglakyn er ólíkt öðrum
í því, að kvennfuglinn er bæði stærri og litfegri, enn karl-
fuglinn. 5«ð eru fáir fuglar aðrir að fráteknum óðins-
Iiauanum.
9. S n í p u k y n (scolopax) ■
1 tegunil. Hrossagaukur, niýrisnípa (sco-
lapax c/allinago), skemmtilegur fugl á vorin , keniur
um sumarmál og er þá styggur og flvgur liátt. Hanii
hneggjar sjaldan, nema á flugi, og Iialda því niargir eun
í dag, að hann gjöri þennan hávaöa með vængjunum.
íjþegar líöur á surnarið og haiin er seztur á egg, verður
hann eins og annar fugl; jiá leggst hann niður í mýrar og
llóa innan um grasið og flýgur jiá aldrei að kalla, nenia
hann sje rekinn á fætur, enda hneggjar hariti þá aldrei.
Snemnia í októher fer hann á stað; þó verða einstaka
hræður eptir við laugar og hveri, þar sem jörðin er jiíð
og pöddurnar lifa; því hrossagaukuriun etur ekki annað,
enn orma og skorkvikindi.
10. Keldusvíu (rallus).
1 tegund. Ke 1 dus ví n (rallus aquaticus), er vetur
og sumar á Islandi og á jió illt, en getur ekki flogið
hurt, því vængirnir eru of stutíir. jþað er ekki svo lítill
fugl, á vöxt við sfelk, en fóta-lægri; nefið er rautt með
gráum broddi, augun rauð, fæfurnir horngráir, bakið svait
nieð mórauðum fjaðra-röndum, hrjóstið og kverkin og
vangarnir ösku-grátt, með hláleitri slikju, magirm al'urgul-
grár og hvitt undir vængjunum. Keldusvínið felur sig á
daginn, og er mest á ferð á nótfiiniii; hlj-ó in í jiví eru líkust
eins og inaður sveifli fág.