Gefn - 01.01.1870, Blaðsíða 6

Gefn - 01.01.1870, Blaðsíða 6
6 nema Guðbrandur og Jóu þorkelsson; en allir liinir, sem nú lifa og rita, eru annað hvort Bessataða eða heimaskóla- menn. Allir vita, að Bjarni Rector var ekki einúngis ágætis maður, heldur og sérlegavel lærður og fjölfróður; en honum létu ekki ritstörf, jafu vel þó hann hvorki vantaði vit né vilja til að meta og virða þau. það er merkilegt, hvernig »hverr di'egur dám af sínum sessunaut«; því eins og nærri því öll þau rit, sem vér eigurn enn, og sem rituð hafa verið síðan skólinn var á Bessastöðum, eiga upphaf sitt þángað að rekja. með því lærisveinarnir fengu andlegt ijör og ágæti af kennuruiium, hverr eptir því sem hann gat tekið á móti og án þess neitt væri um talað: »því læra börnin málið að það er fvrir þeim haft* — eins hcfir allt þetta öldúngis korpnað í Reykjavíkur skóla, svo mikið að kennararuir hafa ekki einusinni getað gefið út skóiaboðsrit sem teljandi sé, þó þá vanti nvorki lærdóm né neitt sem til þess þarf annað en þá ást til vísindanua sem áður var, og um þetta má brigzla miklu fleiri skólamönnum nú á dögum — það getur vel verið hún sé í Reykjavíkur skóla, en hún er þá að minnsta kosti ósvnileg. »Af verkunum skulu þér þekkja þá«. Með ritum og bókum eigum vér að gagna landi voru; því strjál- byggð þess og allt eðli hamlar samgaungum og mörgum hlynnindum sem önnur lönd mega njóta, þó á íslandi sé alls ekki verra ástand en annarstaðar. Vér skulum líka minna á það, að kennararnir á Bessastöðum létu sér nægja með miklu minni laun en menn nú heimta, og það dugar ekki að berja því alltaf við, að þá hafi verið helmíngi ódýrara að lifa. Sannleikurinn er, að kennararnir þar voru hófsamir og nægjusamir menn, sem tóku andlegan unað fram ytír líkam- legan munað; þeir sem áðurgátu lifað á fimmhundruð döl- um, komast nú ekki af með tólf hundrað, og eptir þessu eru gerðar allar áætlanir um útgjöld eða kostnað á íslandi af þeim sem eru aö skapa ókomna tíð, og álítum vér það eintrjáníngsskap að vilja einnritt í penínga efnum apa sig eptir auðugri löndum, en í öllu öðru á ísland að vera svo
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82

x

Gefn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Gefn
https://timarit.is/publication/93

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.