Gefn - 01.01.1870, Blaðsíða 4

Gefn - 01.01.1870, Blaðsíða 4
4 tímarit, sem koma út með laungu millibili, og geta þau verið vikublöð, mánaðaiit, eða lengra á milli. í þau má koma lengri ritgjörðum en í þau blöð, sem koma út á hverjum degi, og slík blöð geta heldur ekki með neinu móti staðizt á íslandi. j>að hefir alltaf orðið mönnum ljósara og ljósara, hversu nauðsynlegt það er að halda mönnum vakandi og verja þá þeirri deyfð og eymd, sem leiðir af fáfræði og skorti á andlegum efnum sem geta vakið umþenkínguna — og það enda þó menn ekki fallist á allt sem sagt er. J>essa vegna hafa alltaf ný tímarit risið upp á meðal vor — því ef nokkur þjóð er til í heiminum sem ekki einúngis hefir þörf á bókum, heldur og einnig er fær um að færa sér bækur í nyt, þá eru það Íslendíngar. Á þessari tilfinníngu var Fjölnir bygður, og hann var það einasta verulega mennt- andi tímarit sem kom eptir Klausturpóstinn, og því skulum vér fara nokkrum orðum um hann. Yér erum ekki hræddir við, þó sumir kanuske brigzli oss og kalli oss »laudatores temporis acti« — að vér segjum að »góður sé hverr genginn«; en oss finnst nú, sem miklu bjartara væri yfir laudinu með tilliti til bóklegra efna fyrir svo sem þrjátíu árum en nú. |>að er öldúngis víst, að jafnvel þó vér ættum margt gott um það leyti, þá hófst nýtt tímabil í menntunarsögu lands vors med Fjölni — það var eins og morgunroða slæi yfir; það var eins og framtíðin sæist í fjarska, fögur og skínandi, og þó óviss og dauf. Vér munum enn eptir því, þegar fyrstu árin af Fjölni komu út, og vöktu hreifíngu sem aldrei fyrri hafði orðið vart við; eldri mönnunum þókti nóg um, og þó spyrntu þeir ekki við að hann vekti þá; ýngri mennirnir tóku honum báðum hönd- um. Raunar var margt í honum eintrjáníngslegt og und- arlegt, sem ekki var furða, því svo fer ætíð þegar menn eiga von á sterkri mótspyrnu og fastheldni við það sem landfast er orðið. En þau áhrif, sem Fjöluir liafði, voru engu að síður svo mikil, að það má segja að um þau sjö eða átta ár, sem hann kom út með óskiptum krapti enna fjögra höfunda hans, þá hafi einna fegurst tíð verið á Is-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82

x

Gefn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Gefn
https://timarit.is/publication/93

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.