Gefn - 01.01.1870, Blaðsíða 2

Gefn - 01.01.1870, Blaðsíða 2
2 breytt. Yér vorum öldúngis tímaritslausir þángað til um miðja 18du öld eða seinna: þá gaf Magnús Ketilsson út tímarit á dönsku, líklega helzt í þeim tilgángi að kynna dönskum mönnum ástand landsins, er ekki skildu íslenzku. fá komu Félagsritin gömlu. Um aldamótin gaf Magnús Stepkensen út »Minnisverð tíðindi«, og voru þau miklu betri en sumt sem seinna hefir verið út gefið, en þau komu ekki út nema stutta stund og var þá engu tímariti haldið úti þángað til Magnús reis aptur upp með Klaustui-póstinn, 1818. Klausturpósturinn er eittvert hið bezta rit sem út hefir verið gefið á íslenzku, og vér höldum að á þeim tíma hafi í rauninni ekkert tímarit á Norðurlöndum getað jafnast við hann, eins og líka Magnús Stephensen var óefað láng- fjölhæfastur og öflugastur allra íslenzkra manna þó um margar aldir sé leitað, því hann var ekki einúngis svo gáf- aður og lærður, sem rit hans bera vitni um, heldur og var hann stór auðugur og þar með fullur af krapti og laungun til aðvinna öðrum gagn en sjálfum sér frægð; og þó sumum þætti hann ráðríkur, þá kom slíkt af' þeirri mótspyrnu sem hið góða ætíð verður fyrir af letinni og þráanum, en fjand- menn hans voru fokreiðir af því þeir höfðu ekkert við hon- num, og nefnir þá nú enginn framar, en hann er sjálfur altaf nýr. Mönnum finnst Klausturpósturinn nú nokkuð und- arlegur að sumu leyti, til að mynda hvað málfæri snertir; en það er víst, að fjölda margir Íslendíngar hafa haft megnið af menntun sinni úr honum og hann hefir verið undirstaða svo mikils góðs í landinu, að það verður eltki reiknað. Hvergi höfum vér séð betur og skemtilegar sagt frá fréttum úr útlöndum en þar; þar voru og nvjar uppgötvanir og uppáfmníngar taldar, sem er óumflýjanleg nauðsyn, ef fylgja skal tímanum, en sem aldrei síðau hefir verið gert í nokkru tímariti á íslenzku, því hina seinni útgefanda vantaði Magnús- ar fjör og fjölhæfi, iðni og atorku, og bæði Sunnanpósturinn og Keykjavíkurpósturinn, sem tóku við eptir Klausturpóstinu og áttu að bæta hann upp, standa lángt á baki hans í öllum
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82

x

Gefn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Gefn
https://timarit.is/publication/93

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.