Gefn - 01.01.1870, Blaðsíða 79

Gefn - 01.01.1870, Blaðsíða 79
79 nr. Enn fremur, væri guð í öllu, þá mundum vér drepa guð eða part af guði í hvert sinn sem kind er skorin eða fluga drepin — eða ætli guð fljúgi þá burtu úr þeim? fetta sama segir ekki einúngis S. Augustinus (de Civ. Dei L. IY cap. 12): — »nihil omnino remanere, quod non sit pars Dei. Quod si ita est, quis non videt, quanta impietas et irreligiositas consequatur, ut quod calcaverit quisque, partem Dei calcet, et in omni animante occidendo pars Dei trucidetur?« — heldur einnig Cicero (de nat. deor. L. I. cap. 10): »Si mundus Deus est, quoniam mundi partes sunt, Dei membra partim ardentia, partim refrigerata dicenda sunt«. Annars kemur það stundum fyrir hjá sumum ríg- bundnustu guðfræðíngum og jafn vel kirkjufeðrum sem kall- aðir eru heilagir, að þeir tala um guð og sálina eins og verulegir Pantheistar eða algyðismenn; því þeir tala með svo miklum orðaleik að þeir hafa engan hemil á því sem þeir segja; þannig segir Thómas frá Aquino (í Summa tot- ius theologiae I. Quaest. VIIJ. Art. 3): »Sicut anima est tota in qualibet parte corporis, ita Deus totus est in omn- ibus, et in singulis«: og S. Augustinus optar en einusinni: »anima vero non modo universae moli corporis sui, sed etiam unicuique particulae illius tota simul adest« (de im- mortalitate animae, cap. XYI.); »tota igitur singulis partihus simul adest« (de Trinitate YI. 6); »nam per omnes eius (corporis) particulas tota simul adest, nec minor in minor- ibus, et in maioribus maior, sed alicuhi intensius, alicubi remissius, et in omnibus tota, et in singulis tota est« (de origine animae hominis. Lib. ad Hieron. seu Ep. CLXYI). Fullt eins vel og kristnir menn talarPliníus hinn eldri um guð (Hist. Nat. L. I. cap. VII): »Efíigiem Dei formamque quaerere, imbecillitatis humanae reor. Quisquis est Deus, et quacunque in parte, totus est sensus, totus visus, totus auditus, totus animi, totus sui« — og eg gæti, ef eg vildi, tilfært marga fleiri staði úr ritum »heiðinna« spekínga, sem sýna að þeir hafa fullt eins vel trúað á guð og vér. —
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82

x

Gefn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Gefn
https://timarit.is/publication/93

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.