Gefn - 01.01.1870, Qupperneq 33

33
•
sem þéttur veggur beggja megin er vagn keisarans ók og
fylgd hans ogheilsaði til beggja handa; var hann þá hýr í
bragði og fjörlegur svo þókti sem eldur brynni úr augum
hans og mun eigi örgrant að einhverr hafi líkt honum við
J>ór eður Júpíter. Sagnaritari fór með keisaranum til að
rita fnegðarverkin, og marga vagna hafði hann fulla af
húsbúnaði og alls konar nægtum.
Á hinn bóginn fór Prússakonúngur frá Berlín með óvíg-
au her og var í einu vetfángi kominn að landamærum; fara
þar litlar sögur af, því þar sem Frakkar settu allt í blöðin
■og drógu ekki dulur á neitt, þá var allt ráð J>jóðverjahers
látið fara svo leynt að enginn fekk að vita hvað fram skyldi
fara. ]>að sem Frökkum skjátlaðist í meðal annars, var
að þeir hugðust ekki mundu hafa aðra á móti sér en Prússa
eina; en bæði Vurtemberg og Bayern gengu í lið með
Prússum, svo öðruvísi fór en ætlað var.
Vér getum nú ekki hér rakið alla atburðina nákvæmlega,
og enn síður er unnt að telja allt sem gerðist, en síst allt
sem í dagblöð er sett hér um, því það yrði stórmikil bók;
þar að auki er meira en helmíngurinn optast borið til baka
daginn eptir af því sem prentað hefir verið daginn áður,
og ekki áreiðanlegra en hver önnur munnmælgi. Stríð er
alltaf stríð; dráp og mannfall — vér skulum geta þess að
sagt hefir verið að í þessu stríði hafi verið barizt af- enn
meiri grimd en lengi hafi verið dæmi til, og getur það vel
verið satt, því blaðamennirnir eru búnir að æsa þjóðirnar og
efla hatur og illindi á allar lundir svo sem unnt er, og mun
einhvern tíma verða klekkt á þeim fyrir það.
|>ar er ekki að sökum að spyija: allt í frá byijun
stríðsins biðu Frakkar hvorn ósigurinn eptir annan — Frakkar,
sem vanir voru að sigra allstaðar: fjóðveijar börðu á þeim
svo örugglega hvað eptir annað að aldrei skeikaði. Hers-
höfðíngjar Frakka voru frægir oghervanir menn oghraustar
hetjur, sem alið höfðu aldur siun í vígum og vopnaburði.
má þar nefna fyrst og fremst sjálfau Napóleon; þar voru
3