Gefn - 01.07.1872, Side 12

12
(miðviku)-dags-guð og er í grænni heklu (í Nornagestsþætti
k. 6); fyrir utan {iað, að orðin Buddha og Óðinn eru sömu
merkíngar, hvort sem menn heldur heimfæra það til »bud«
að skilja, eða til »vad« að tala; en í rauninni er slík af-
leiðíng afleit með tilliti til merkíugarinnar. (Allt þetta
stendur svo ítarlega í eddufræði Pinns, I, 334—342, að
enginn hefir ritað eins vel um það). — Buddha heitir
Sakjamuni; Marko Polo kallar liann Segomon, og her-
guð enna fornu Kelta (Frakka) hét Sigemon, það er
Sigmundr, sem er Óðins nafn og sólarhetja um leið,
faðir Sigurðar Fofnisbana, sem öll Sigurðar nöfn eru frá,
eins og öll Sigmundar nöfn eru frá Sigmundi -Sakjamuni =
Buddha-Óðni- (ætt Sigmundar hér á Norðurlöndum kemur
þessu ekkert við). J>etta fann Finnur Magnússon líka fyrstur.
Farmatýr haldamenn enn að merki Óðinn sem kaupskap-
arguð (eíns og Mercurius), án þess að gæta þess, að slíkt
guðsnafn gat fornmönnum trauðlega dottið í hug; þess vegna
hyggjum vér það muni vera sama orðið og sanskr. parvati
sólargyðja, sem á Norðurlöndum varð karlkendur sólarguð,
eða þá = parvatári, sem er eitt af viðurnefnum Indaþórs
(Indra), eins og Vafaðr er á sanskr. pavana vindur, og
Hroptr= revata, vindur; nafnið Jálkr (Óðinn) er ekki
= jálkr, hestur, heldur merkir það kunnáttu Oðins, sanskr.
jálika (o: skylt kukl og gal-, hér af er það danska Gögler
og fornþýskt coucalari, en ekki af caucus, skál) — sem sólarguð
heitir Óðinn Viðrir Sviðrir Sviðurr, sem allt er sama
orðið og svarar til sanski'. Savitri og Savitar (sól). Baldur
svarar til sanskr. Baladeva; Hermóður er Sarameya
(á grisku Hermeias og Hermes); Frey og Freyju þurfum
vérekki að hengja fast á gotnesku Fraúja, en það svarar til
sanskr. praja, afkvæmi, prajana faðir, prajapa verndari
(Priapus, sem sumirannars halda að sé egiptskt orð: pe-ri-
api, sólarguð, frjóvganarguð), prajapati herra allrar skepnu,
Brama og sólin, eins og Freyr er sólarguð; og að þetta
einnig komi heim við Indatrú, sést á því, að Vedabækur