Gefn - 01.07.1872, Page 80

80
„Kennst du das Land?“
(eptir Goethe.)
Kennir þú land, þar aldin gullin gljá
og glitrar fagur bldmi laufum hjá ?
þar hægt um loptið hverfur himins blær
og hljómar myrtuslund og pálma nær?
Manstu það land? Með þér, með þér
eg þángað líð, eg vil ei dvelja hér.
Kennir þú höll með silfur-súlna fjöld?
um salinn tindrar lífsins hinnsta kvöld —
þig hvítar myndir stara augum á:
»þú auma barn! er nokkur sorg þér bjá?«
Manstu þann sal? Með þér, með þér
eg þángað líð, eg vil ei dvelja hér.
Kennir þú bjarg og brattan fjallaveg?
í bólstrum hángir þokan voðaleg;
og drekinn lirýtur dimmt í kletta þraung,
en dunar foss og veltist báran laung —
kennir þú það? Með þér, með þér
eg þángað hverf, mér leiðist æfin hér.