Fréttir frá Íslandi - 01.01.1874, Blaðsíða 13

{aónnÁTÍniN.
13
})á er konungur var farinn, söng söngHokkurinn enn nokkur kvæöi, og var
dansað nokkra hríö. Síðan er á leið kveldið fór fólk smátt og smátt að
fara burt; en pó voru enn nokkrir, er skemmtu sjer með söngum og sam-
rœðum fram undir miðnætti, en |>á var hátiðinni lokið. Svo hafði verið
ætlað til, að íiugeldar miklir skyldu fara fram í hátíðarlokin, en eigi varð
af pví fyrir slys, er til bar. Hermenn 2 danskir, er flugeldunum áttu að
stýra, höfðu af vangá skotið af sjer vinstri hendumar í skothríð pcirri, er
gjör var konnngi til fagnaðar, cr hann kom á hátíðarstaðinn. Menn þessir
voru pegar fluttir á spítala boejarins, og síðan grœddir; þágu peir allmikið
fje af konungi og bœjarbáum í sárabœtur.
pessu næst er að segja frá h'EIU) KONUNGS TIL pINGYALLA OG
GEYSIS. ])að hafði frjetzt nokkru áður en konungur kom til landsins,
livernig hann ætlaði að liaga lijer forðuni sínum. Yiirvöldin tóku sig pá
til og ljetu ryðja og laga pjóðveg pann, er konungur átti yfir ab fara, en
liann var áður víða illfœr. Uœndur tókust par á mót á hendur að sjá kon-
ungi fyrir hestum, svo mörgum sem hann við pyrfti, og að ljá lionum pá
ókcypis. í sýslum peim, er næst liggja Reykjavík: Guilbringusýslu, Borg-
arfjarðarsýslu, Arnossýslu og Rangárvallasýslu var safnað fjölda hcsta, og
voru peir sendir til Reykjavíkur með öllum nauðsynlegum tygjum og á-
höldum, en einn bóndi fylgdi með úr hverri sveit, til að sjá um hostana
og veita konungi pjónustu pá, er hann pyrfti á fcrð hans. Allir hcstarnir
og mennirnir voru komnir til Rcykjavíkur í tœlca tíð, og voru pcir pá
miklu flciri en konungur purfti með, og hafði hann pó allmikinn farang-
ur og föruneyti.
Daginn eptir pjóðhátíð Reykvíkinga, eða hinn 3. dag ágústmánaðar
lagði konungur af stað úr Roykjavík, að aíiíðandi hádegi. Var pá í för
með honum Valdimar prinz, Lagerkranz aðmírall, landshöfðingi Ililmar
Finsen, landlæknirinn, doktor Jón Hjaltalín,og fleira stórmenni, auk pjóna
konungs og sveina. Riðu peir um daginn yfir Mosfellsheiði, og komu um
kvcldið til þingvalla við Öxará. Tóku poir konungur sjer p£ir náttstað.
}>eir slógu tjöldum á túni, og ljet fylgdarlið konungs par fyrirberast ura
nóttina, en konungur sjálfur og sonur hans sváfu í kirkju. Morguninn
eptir voru menn snemma á fótum. Gekk konungur pá til lögbergs oglit-
aðist um paðan. Veður var gott og bjart; roðaði á fjöll og var fagurtyfir
að líta: í suður sá pingvallavatn; í vestur blasti við hin mikla hamra-
girðing, er myndar vesturbrún Alinannagjár, og fossinn í Öxará, par sem
hún rennur ofan í gjána; í norður var að sjá velli pá, er staðurinn er við
kenndur, og par á bak við Ármannsfell og Skjaldbreið; cn í austur mátti
sjá pingvallahraun, sem er skógi vaxið, og par á bak við austurbrún
Hrafnagjár. Faimst konungi og sveit hans mjög um penna kynjastað, og
póttust margir peirra aldrei jafn-svipmikinn og tignarlegan stað sjeðhafa.
pá er konungur hafði dvalið par litla hríð, tók hann sig upp mcð föru-
neyti sínu og hjelt áfram áleiðis til Geysis. Riðu peir konungur nú aust-
ur yfir pingvallahraun og Lyngdalsheiði, og pá austur um Laugardal og