Fréttir frá Íslandi - 01.01.1874, Síða 44

44
ATVINNUVEGIK.
{iykja nú eigi lengur nýung, og er pað síður gjört að tíðindum, er þau
snertir, en verið kefur nokkur undanfarin ár; að minnsta kosti hafa blöðin
næstliðið ár borið litlar sögur af peim. pó virðist svo sem þau hati fremur
magnazt og blómgazt, einkum Gránufjclagið á norður- og austurlandi;
hefur jiað nú fengið fasta verzlun við Sevðisfjörð. Fjelaasverzlunin
við Húnaflóa beið talsverðan hnekki af [iví, að eitf af skipum [icss
brotnaði við Melrakkasljettu í ofviðrunum síðast f septembor. Engin ný
vcrzlunarfjelög hafa myndazt á árinu að [iví er kunnugt sje.
Samgöngur manna í milli hafa lftt vcrið auknar eða bœttar næst-
liðið ár, nema mcðsmávcgis vegabótum f einstökum sveitum. Ilinhelzta
vegabót, sem kunnugt er um, var á vegi fioim, cr konungur fór frá Reykja-
vík til Geysis; en með [iví að konungur átti eigi víðar feið um, gat för
fians eigi víðar orðið vegabótunum að góðu. Mjög hafa menn næstliðið ár
rœtt um nauðsyn pá, sem á pví er, að koma reglulegum gufuskipsferð-
um kringum landið; kom fiað sumstaðar svo langt, að nokkru fje var
skotið saman til ficssa fyrirtœkis, svo sem fyr er á vikið; cn engfn von
er þó til þess enn sem komið cr, að svo kostnaðarsamt fyrirtœki vcrði
framkvæmt með fijálsum samskotum eingöngu.
Af framförum í iðnaði, og af námagrefti eru engin tíðindi að
segja.
IIEILSUFAR landsmanna næstliðið ár var yfir liöfuð að tala í bezta
lagi svo sem árið áður, og beið atvinna manna mjög lítinn hnekki af kvill-
um og sóttum. Iívefsóttin, er gengur árlega, var í allra vægasta lagi.
Taugaveiki stakk sjer niður á stöku stað eptir nýár, einkum í Reykja-
vík og á ísafirði, og síðar um veturinn í Skagafirði og pingeyjarsýslu. pá
gokk og bólgusótt sumstaðar, og varð ýmsum að bana, einkum á Aust-
tjörðum. Barnaveikin stakk sjer víða niður að vanda, en hvergi varð
hún mjög skœð, nema í Skaptafellssýslu i ágústmánuði; dó þar í sumum
sveitum fjöldi barna á örskömmum tíma.
SLYSFARIR urðu talsverðar. Flestir þoirra, er á þann hátt fórust,
drukknuðu f sjó ogvötnum, einkumísjó fyrir sunnan land umveturinn.
Allmargir urðu og úti í vetrarhríðunum, ficstir á norðausturfjöllum lands-
ins. Nokkrir týndust einnig á annan hátt og fáeinir urðu Bjálfum sjer að
bana. En eigi verður skýrt frá tölu þeirra, er af slysum fórust, með því
að engar áreiðanlegar skýrslur eru fyrir hendi um það efni.
Annars konar slys bar og til næstliðið ár. Um nóttina milli hins 20.
og 21. marz brann Friðriksgáfa, hús amtmannsins á Möðruvöllum,
til kaldra kola. Allt fólk var í fasta svefni, og varð eigi vart við, fyr on
eldurinn hafði læst sig um allt húsið; komst það þó út óskaddað með
mestu naumindum, nema karl einn vitfirrtur, er inni brann. par brann
húsbúnaður allur og margir fjemætir hlutir, sömuleiðis fiest embættisskjöl,
er amtinu til hcyrðu; jámskápur sá, er peningar og peningaskjöl amtsins
voru gcymd í, fannst í rústunum óskemmdur. Jarðskjálfti lftill hafði
orðið um nóttina; ætla menn, að við hristinginn hafi skckkzt ofn f skrif-