Fréttir frá Íslandi - 01.01.1874, Blaðsíða 17

JiJOÐUÁTÍÐlN.
17
ilraga lcngur ab byrja bátíðarhaldið, enda var nú flcstum fundarmálefnum
að mestu leyti lokið. Hjer um bil kl. 5 eptir miðjan dag safnaðist allur
þingheimur saman norður á völlunum, kringum rooðustól fiann, som fyr er
getið. Jón Sigurðsson frá Gautlöndum stje fiá fyrsttu' í rceðustólinn, og
lýsti yfir pvf, að hátíðarhald petta væri sett. pá fór hann nokkrum
orðum um tilefni og pýðingu hátíðar {icssarar, ogtók einkum fram pronnt
er gjörði hana svo merkilega, fyrst endurminningu hinna liðnu [msund ára,
pá komu konungs, og síðast hina nýfcngnu stjórnarbót {>á cr hann hafði
lokið tölu sinni, tók norskur lögfrœðingur, að nafni Birgir Kildal, til máls,
og bar fram kveðjusendingu frá norskum stúdcntum. |)á flutti skáldið
Kristófer Janson ávarp frá Vestmannalaginu x Björgvin, og annað frá
bœndum í prœndalögum. pessum ávörpum svaraði porvaldur prostur
Bjarnarson frá Reynivöllum. pá flutti Arpi stúdent frá Uppsölum ávarp
frá Uppsalastúdentum; en síðan hjelt skáldið Nonlal Rolfsen mikla tölu um
bókmenntir íslands og pýðingu peirra fyrir pjóðlíf Norburlandabúa; {leirri
raáíu svaraði bókavörður Eiríkur Magnússon með tölu til Norðmanna.
pá er hjer var komið rœðum manna komu pau tíðindi, að konungur
væri þegar kominn í nánd; hættu menn {>á um hríð rœðunum og tóku að
búa sig undir að fagna honum. Fundarmenn visSu áður, hvað ferðum
konungs leið, og að hans væri von að pingvöllum um kvöldið; höfðu peir
sent á móti honum 12 gilda og röskva bœndur til að flytja bonum kveðju
fundarin8 og lijóða honum til hátíðarinnar. Bœndur pessir hittu konung
og föruneyti hans nálægt Skógarkoti, skammt fyrir vestan Hrafnagjá.
Iivöddu peir konung virðulega ogbáru honum erindi fundarins; en Tryggvi
alþingismaður Gunnarsson liafði orð fyrir bœndum. Konungur tók vel kveðju
peirra og kvaðst pakksamlega mundu þiggja boðið. Sneru pá bœndur við
og riðu undan til pingvalla, en konungur og sveit hans á eptir. {>aö var
nær miðaptni, að konungur kom á pingvöll. Allir karlmenn höfðu fylkt
sjer í tvær raöir langar, báðum ntegin vegttrins, en kvennafylking stóð sjer
peim megin, er vissi að Almannagjá. Sendiboðar fundarins stigu nú af
baki hestum sínum, og hjeldu hestunum I röð til hliðar, par sem mann-
pröngin byrjaði. Reið nú konungur fram og menn hans eptir. pá gekk
fimilarstjórinn, Halldór Friðriksson, fram úr mannfjöldanum, og ávarpaði
konung með nokkrum orðum; flutti hann konungi fagnaðarkvcðju frá öll-
um {dnghcimi og bað hann velltominn til landsins og sjerstaklega til pcssa
staðar, hins forna aðseturs frelsis og drengskapar; vottaði hanu enn frent-
ur lionungi hollustu landsmanna og pakklátsemi peirra fyrir ltomu haim;
og að síðustu bað hann konung að geyma í vinlegri endurminmngu áhrif
pau, er landið hefði haft á hann og gleyma eigi heldur tjöldunum á ping-
yöllum. pá var lostið upp fagnabarópi, og stráðu konur blómuin á veg-
inn. Konungur svaraði mildilega og þakkaöi fyrir allar hinar góðu við-
tökur, er honum væru veittar, bæði á pessum stað og öÖrum, síðan hann
hefði stigið hjer fœti á land. pá var kvæði sungið konungi til fagnaðar,
en pað hafði enu ort skáldið Mattías Jokkumsson. Síðan reið konungur
Fr.IETTIIÍ I RÁ ÍSI.ANDI.
2