Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Årgang

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1929, Side 93

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1929, Side 93
93 Á sloppnum þess sem skírir og heldur á barninu eru engin uppslög. A. M. 350 Fol., 214 b. (J. S.) (Rvík 15. Octbr. 1873). Þeir Kaalund og Magnús Andrésson ferðuðust í sumar nákvæm- lega fram og aptur um alla Árnessýslu, Rángárvalla-, Skaptafells-, Múla-, Þíngeyjar- og að nokkru leyti Eyjafjarðarsýslu: «Við komum á flesta staði í þessum sýslum öllum, þá sem nefndir eru í fornsögum okkar og þókti mér einkum bæði fróðlegt og skemtilegt að kanna Njálustaðina, og sjá svo mörg óræk merki til sönnunar fyrir historiskum áreiðanlegleik sögu þeirrar. Við fundum ekki einúngis allt standa nákvæmlega heima við söguna, hvað staði og örnefni snerti, heldur fundum við t. a. m. mannabein í dysjum við Rángá alveg þar sem orustan á að hafa staðið, þegar setið var fyrir Gunnari við Knafahóla. Á Bergþórshvoli hefir nú nýlega fundizt ákaflega mikil öskuhrúga niðri í kálgarði, framundan hlaðinu, og eptir því sem skálar stóðu alment í fornöld, á skálinn gamli einmitt að h< fa staðið þar sem öskuhrúgan fanst, þar fanst og brunnið torf, eirplötur með eldlit og sumar alveg bræddar í klumpa. Eg vona að bóndinn sem nú er á Bergþórshvoli láti málmmenjar þessar eptir bón minni á forngripasafnið.« (M. A.) 24. Reykjavík 8 Desember 1873. Háttvirti, góði vin! Eg get ekki nógsamlega þakkað yður fyrir bréfið og myndina, sem mér þókti mjög vænt um að fá. Nú iyrst skil eg myndina til hlítar, og fæ út alt það sem mig grunaði. Eg held varla, að hér sé vafi á, að konan sé nunna, í öllum einkennisbúníng. Hún ber stóran höfuðdúk (slör) og annað yfir um niðurandlitið (barba), neðri brúnin á því er sýnd með breiðu þver- striki. Niður frá hálsinum hángir hvítt klæði (sem hún heldur hönd- unum undir líkt og handlínu), kringlótt neðan fyrir; það get eg ekki skilið að geti verið annað en skapularium, sem var aðal-einkenni nunnanna; það var misjafnlega lángt; það er eins og það væri mynd- að á það hjarta á brjóstinu. Það var títt að hafa á því kross eða I. H. S. á brjóstinu, hún hefir víðan, hvítan, kyrtil, og undirkyrtill sést niður undan, með nokkuð sterkum, rauðum, skuggum. Litirnir koma
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113

x

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Árbók Hins íslenzka fornleifafélags
https://timarit.is/publication/97

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.