Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Volume

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1929, Page 93

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1929, Page 93
93 Á sloppnum þess sem skírir og heldur á barninu eru engin uppslög. A. M. 350 Fol., 214 b. (J. S.) (Rvík 15. Octbr. 1873). Þeir Kaalund og Magnús Andrésson ferðuðust í sumar nákvæm- lega fram og aptur um alla Árnessýslu, Rángárvalla-, Skaptafells-, Múla-, Þíngeyjar- og að nokkru leyti Eyjafjarðarsýslu: «Við komum á flesta staði í þessum sýslum öllum, þá sem nefndir eru í fornsögum okkar og þókti mér einkum bæði fróðlegt og skemtilegt að kanna Njálustaðina, og sjá svo mörg óræk merki til sönnunar fyrir historiskum áreiðanlegleik sögu þeirrar. Við fundum ekki einúngis allt standa nákvæmlega heima við söguna, hvað staði og örnefni snerti, heldur fundum við t. a. m. mannabein í dysjum við Rángá alveg þar sem orustan á að hafa staðið, þegar setið var fyrir Gunnari við Knafahóla. Á Bergþórshvoli hefir nú nýlega fundizt ákaflega mikil öskuhrúga niðri í kálgarði, framundan hlaðinu, og eptir því sem skálar stóðu alment í fornöld, á skálinn gamli einmitt að h< fa staðið þar sem öskuhrúgan fanst, þar fanst og brunnið torf, eirplötur með eldlit og sumar alveg bræddar í klumpa. Eg vona að bóndinn sem nú er á Bergþórshvoli láti málmmenjar þessar eptir bón minni á forngripasafnið.« (M. A.) 24. Reykjavík 8 Desember 1873. Háttvirti, góði vin! Eg get ekki nógsamlega þakkað yður fyrir bréfið og myndina, sem mér þókti mjög vænt um að fá. Nú iyrst skil eg myndina til hlítar, og fæ út alt það sem mig grunaði. Eg held varla, að hér sé vafi á, að konan sé nunna, í öllum einkennisbúníng. Hún ber stóran höfuðdúk (slör) og annað yfir um niðurandlitið (barba), neðri brúnin á því er sýnd með breiðu þver- striki. Niður frá hálsinum hángir hvítt klæði (sem hún heldur hönd- unum undir líkt og handlínu), kringlótt neðan fyrir; það get eg ekki skilið að geti verið annað en skapularium, sem var aðal-einkenni nunnanna; það var misjafnlega lángt; það er eins og það væri mynd- að á það hjarta á brjóstinu. Það var títt að hafa á því kross eða I. H. S. á brjóstinu, hún hefir víðan, hvítan, kyrtil, og undirkyrtill sést niður undan, með nokkuð sterkum, rauðum, skuggum. Litirnir koma
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113

x

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Árbók Hins íslenzka fornleifafélags
https://timarit.is/publication/97

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.