Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Árgangur

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1975, Blaðsíða 58

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1975, Blaðsíða 58
62 ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS veittu fólki sínu rausnarlega aukamáltíð á hverjum vetri í fyrstu viku jólaföstu. Máltíð þessi nefndist „vökustaur", og hlökkuðu allir ungir og gamlir til þessa dags, enda látinn á diskana þennan dag mikill og góður hátíðamatur svo sem pottbrauð, smjör, ostur, hangikjöt, súr matur, svið, sulta, hrútspungar, rúllupylsa, lunda- baggi, grjúpán og fleira góðgæti.....Móðir mín skammtaði ætíð vökustaur kl. 6 að kveldi og gaf molakaffi á eftir og spónamat á venjulegum tíma kl. 9—10 fyrir háttatíma. Þessi aukamáltíð var veitt fólkinu fyrir vel unnin störf á tóskapartímanum og þakklætis- viðurkenning. Mig minnir að síðasti vökustaur vera hafður hjá foreldrum mínum 1907. Eftir það var heimaull send í tóvinnu- vélar, sem unnu ullina í vaðmál, lopa og band. (ÞÞ 2904) Bjöm Guttormsson, Fljótsdalshéraði, f. 1900: Um vökustaur vil ég segja þetta : Þegar ég var krakki, man ég eftir því, að talað var um vökustaur. Hygg, að í sambandi við hann hafi verið gjörður einhver dagamunur í mat eða drykk, en á hvern hátt man ég óglöggt. (ÞÞ 1929) Aðalbjörg Magnúsdóttir, Fáskrúðsfirði, f. 1928: Tengdamóðir mín dvaldi á árunum 1910—12 á Kolfreyjustað hjá séra Jónasi Hallgrímssyni þáverandi presti þar og konu hans, frú Guðrúnu. Hún segir mér, að 3ja dag jólaföstu hafi jafnan verið haldinn svokallaður „vökustaur", en það var matarveizla um kvöldmatartíma. Utan heimilisfólksins var jafnan boðið þeim mönnum, sem hjálpuðu til við að raspa dúninn ár hvert. Á borð var borið hangikjöt, laufabrauð, flatkökur og allt það bezta, sem til var í búrinu, og var þessi máltíð mikið tilhlökkunarefni hjá bæði ungum og öldnum. Ekki var dansað, en spilað á spil og gefið kaffi að síðustu, og mun þetta hafa staðið nær miðnætti. (ÞÞ 2727) Þorbjörg Eiríksdóttir, Breiðdal, f. fyrir aldamót: Hún man ekki eftir vökustaur sjálf, en hefur eftir móður sinni, sem er frá Berufirði, að svo hafi kallazt kvöldbiti, sem fólkinu var færður. Var spýtupinna stungið í kjötbita handa hverjum manni. Þorbjörg telur, án þess að muna heimild, að notaðir hafi verið sömu pinnar og til að spýta fyrir sláturskeppi. Henni finnst helzt, að ekki hafi verið gefinn vökustaur nema einu sinni á vetri e. t. v. eitthvað í kringum föstuna, þó ekki á sprengikvöldi. Augn- teprur kannast hún við. Vökustaur í þeirri merkingu skilur hún,
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164

x

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Árbók Hins íslenzka fornleifafélags
https://timarit.is/publication/97

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.